Ikatlong Kabanata
“Take care of yourself, Carmina. Bye.” Ibinaba ni Enrico ang tawag pagkatapos magsalita.
Hindi na siya nakasagot pa. Bagama't mabilis nitong ibinaba ang tawag, narinig pa rin ni Carmina ang malambing na boses ni Rebecca. Sa dalawang taong anibersaryo nila ng kanyang asawa, nakikipag-candlelight dinner ito kasama ang ibang mga babae.
Talagang bumalik na si Rebecca sa buhay ni Enrico!
Kahit na ayaw niyang maniwala, ito ang katotohanan na dapat niyang tanggapin na kahit kailan ay hindi mapapasakaniya ang puso ni Enrico kahit siya pa ang pinakasalan nito.
She was defeated in an instant. Kung sabagay, in the first place ay wala naman talaga siyang laban dito.
Dalawang taon na ang nakalipas at ngayon ay tuluyan na siyang natalo sa kompetisyon ni Rebecca. Kahit na malayo ito at kahit siya ang kasama, kailanman ay hindi niya nabihag ang puso ni Enrico. Kaya paano niya aasahan na pipiliin siya ni Enrico?
Dahil lang sa buntis siya? At magkakaroon na sila ng anak?
Sa sandaling ito, natutuwa si Carmina hindi niya nabanggit ang tungkol sa bagay na ito kay Enrico, kung hindi ay talagang mararamdaman niya na pinapahiya niya lang ang kanyang sarili.
Hindi niya ikukulong si Enrico sa kanilang kasal dahil lang sa dinadala niya ang magiging anak nilang dalawa. Napatahimik ng husto si Carmina. Ngayong nakapagdesisyon na siya, pinili niyang tanggapin ito nang mahinahon.
Pagkatapos maligo ay humiga siya sa kama. Ilang oras siyang nakatulala sa kisame at nag-iisip ng mga bagay-bagay. Nang malapit na siyang makatulog ay bigla siyang nakatanggap ng tawag.
“Hello, Carmina.”
Kunot niyang tiningnan ang pangalan ng caller, “Sebastian…”
Si Sebastian ang bestfriend ni Enrico, ang kauna-unahang tumutol sa pagpapakasal nilang dalawa.
“Ah, hi Sebastian. Bakit napatawag ka? May nangyari ba?” Mahinanon ngunit mapagtatanto mo sa boses ang pag aalala nito.
“Listen, I'm sorry to bother you, but I thought you should know that Enrico is drunk and uncontrollable at this moment. Kailangan mong pumunta rito. We're at a usual local bar and things are getting a bit out of hand. You need to come here immediately and take him home.” Dire diretsong litanya ni Sebastian na para bang hinahabol ng kabayo sa pagsasalita.
“Anong ibig mong sabihin?" Kunot noong tanong ni Carmina. “Is he okay?”
Rinig na rinig niya ang malalim na buntong hininga ng kausap.
“He's not hurt, but he's making a scene and we're worried about his safety and the safety of others here. Sinubukan naming kausapin siya, pero hindi siya nakikinig,” pagrereklamo nito.
“Why did he go out drinking with you again?” pagalit na tanong niya.
“Uh, hindi ko alam, Carmina. Basta gusto ko lang siguruhin na ligtas siyang makauwi kaya tinawagan kita.” Seryoso nitong sagot, iritado.
Si Sebastian at carmina ay parang aso at pusa. Umpisa pa lang ay hindi na sila magkasundong dalawa.
Saglit na natahimik si Carmina.
“Didn't he spend a good night with Rebecca?” mapit niyang tanong.
“Hindi ko rin alam, Carmina. Bigla na lang siyang sumulpot sa bar at nag-order ng mga inumin.”
What?! Hindi siya pwedeng magkamali! Rinig na rinig niya ang boses ni Rebecca kanina sa kabilang linya. It was her… ang kinababaliwan ng kaniyang asawa.
“Hindi ko kaya lumabas ngayon, Sebastian. Hindi ba pwedeng ibang tao na lang ang maghatid sa kanya pauwi?” pagdadahilan niya.
“Nagpa-book na kami ng taxi para isakay siya pauwi, pero alam namin na hindi niya kayang sumakay mag-isa. Kailangan ko ng tulong mo, Carmina.” Desisyon nitong lintaya.
“Sige, subukan kong ipasundo siya sa driver. Anong pangalan ng bar?”
“Ang pangalan ng bar ay Imperial Night Club. I-tetext ko sa iyo ang address para madaling mong makita.”
“Sige. Pakiaabangan ang driver nang makarating dyan sa lalong madaling pana—”
Agad pinatay ni Sebastian ang tawag.
Nanlaki ang mata niya dahil sa bilis magbaba ng telepono ni Sebastian kahit hindi pa siya tapos sa kaniyang sasabihin.
Maya-maya ay sumubok si Carmina na tawagan si Sebastian ulit, ngunit hindi ito makontak dahil patay na ang telepono.
'Sana ay okay lang si Enrico. Sa tingin ko ay kailangan kong pumunta sa bar para malaman ang kalagayan niya,' aniya sa sarili.
She doesn’t have a choice but to go there by herself.
Bumangon si Carmina sa kama at nagpalit ng damit. Saglit siyang sumulyap sa salamin, namumula pa ang kaniyang mga mata kaya naglagay siya ng concealer panandalian saka nagpahatid sa driver upang ihatid siya sa club na madalas puntahan ni Enrico.
Pagdating niya roon ay sobrang tahimik sa loob.
Bakit siya nandito? Hindi niya maintindihan.
Lasing na lasing si Enrico, natutulog na ito sa sofa. Naka-crossed ang kanyang mga paa, magulo ang kurbata pero ang hitsura nito ay walang kupas sa kagwapuhan. He looks so perfect even though he’s wasted right now.
Pagkalapit na pagkalapit ni Carmina ay nasusuka siya sa kakaibang amoy ng asawa. Naisip niya na baka early morning sickness ito lalo na at alas dos na ng madaling araw.
Pagkatapos niyang pigilan ang sarili sa pagsusuka ay tumingin siya kay Sebastian na nakataas ang kilay.
"Bakit lasing na lasing si Enrico? Hindi ba kasama niya si Rebecca?" Prangkang tanong niya kay Sebastian.
Tumingin sa kanya si Sebastian, walang kahihiyang nanunuya.
"Alam mo na kasama niya si Rebecca?" naiirita nitong tanong sa kaniya. "Pinapayagan mo ang asawa mo na magpalipas ng gabi sa ibang babae at hinayaan mo lang siya?” sumbat nito.
Naikuyom ng mahigpit ni Carmina ang kanyang mga kamay, huminga ng malalim, at saka dahan-dahang tumingin kay Sebastian.
“We have already negotiated to get a divorce. At kahit na wala pa ang divorce certificate ay malaya na siya, at wala akong karapatang kontrolin siya na manatili sa tabi ko kung ibang babae ang hanap at gusto niya,” malumanay niyang sagot.
“The hell are you talking about, Carmina? Are you kidding me? Naririnig mo ba 'yang mga sinasabi mo?” Tumingin sa kanya si Sebastian ng may panunuya. “Nasobrahan ka naman ata sa pagiging mabait, Carmina, at pati ang asawa mo ay kayang-kaya mong ipamigay sa iba.”
She can’t control herself kaya napalakas ang boses niya, “Anong gusto mong gawin ko? Kontrolin siya siya at tali sa bewang ko?!”
"Carmina, may konsensya ka pa ba? Alam ko kung paano ka trinato ng tama ni Enrico at kung paano ka n'ya pinahalagahan sa loob ng dalawang taon na kasal kayo. Sinabi lang niya na gusto niya ng divorce, ibibigay mo agad? Hindi ka man lang tumutol? Hindi mo man lang ba siya ipaglalaban?” galit na bwelta si Sebastian.
Tumingin si Carmina sa kanya na may pagtataka. “Kung hindi mali ang pagkakaalala ko, noong pinakasalan ko siya ay tinutulan mo ito nang husto. Ngayong iiwan ko siya, hindi ba dapat ikaw ang maging pinakamasaya? Bakit parang mas galit ka pa kaysa sa akin na asawa?”
“Hindi mo ba mahal ang asawa mo?” Diretsong tanong ni Sebastian habang malalim ang tingin sa mga mata ni Carmina.
She almost had a heart attack when she saw Sebastian standing there, waiting for her to answer. Nakahalukipkip ito at madilim ang mga mata. Napahawak tuloy siya sa dibdib sa gulat.
“Wala kang karapatang tanungin ako ng ganyan, Sebastian.” iritado niya nang sinabi.
Nakita ni Sebastian ang bahagyang takot at pighati na dumaan sa mga mata ni Carmina.
“Hindi kita gusto noon para sa kaniya, ngunit dahil kasal na kayong dalawa at wala na kaming magagawa, dapat mong pahalagahan ito at huwag ituring ang kasal bilang isang maliit na bagay lamang. And...” Huminto si Sebastian, at nag-iwas nang tingin. "You are more suitable for him than Rebecca, Carmina.” makahulugang bulong nito ngunit sapat na para marinig niya ng malinaw.
'Anong pinagsasabi nitong lalaking 'to? Mas mukha pa siyang may tama kesa kay Enrico, ah.'
Ikaapat na Kabanata Tinawag ni Carmina ang driver upang tulungan si Enrico na akayin papalabas ng kotse. Mabuti na lang at hindi traffic kaya mabilis silang nakarating ng mansyon. Sa hindi inaasahang pagkakataon, pagkababa niya ng sasakyan ay nakasalubong nila si Arnaldo Dela Muerte, ang ama ni Enrico. “Dad, bakit ka po nandito?” Nanlalaki ang matang tanong ni Carmina sa gulat at kaba. Si Arnaldo Dela Muerte ay malamig na tumingin kay Enrico na lupaypay at walang malay. Halatang hindi nito nagustuhan ang nakita. “Anong nangyari at tila lasing na lasing ang asawa mo, Carmina? Hindi tama ang inaasta niyang magpakalasing ng sobra tapos ikaw ang pahihirapan. Aba! Hindi ka niya pinakasalan para lang alipin,” mabangis nitong pahayag. Agad na ngumiti si Carmina. "Dad, hindi naman po nakakapagtakang lasing si Enrico ngayon, dahil ikalawang anibersaryo ng kasal naming dalawa. Nag-celebrate po kami kasama ang ilang mga kaibigan. Pinilit nila akong uminom pero lahat ay sinalo ng aking asawa.
Ikalimang Kabanata Kinuha ni Enrico ang telepono, itinaas ang kubrekama at dumiretso sa bintana. Ngumuso si Carmina sa naging reaksyon ng kaniyang asawa, hinahayaan niyang magwala ang puso at hinihintay na mapagod ito. Ilang minutong nag uusap na para bang nagkwekwentuhan ang dalawa, ngunit hindi narinig ni Carmina ang kanyang sinasabi, nakita lamang niya ang pagkunot ng mga kilay ni Enrico at saka nabuntonghinga ng malalim. Pagkatapos ibaba ang telepono ay lumapit si Enrico. Nahiyang tumingin sa kanya si Carmina, “Ahm… hindi ko sinasadyang nasagot ang tawag. Akala ko cellphone ko… I hope Rebecca won’t mind me answering her call.” "Naipaliwanag ko na sa kaniya.” Pagkatapos ng isang minutong katahimikan ay tumingin si Enrico kay Carmina, “Tayo ay mag-asawa at normal ang natutulog sa iisang kama, at ang paggising mula sa iisang kama ay hindi na bago sa atin, Carmina.” “I know...” Tumango si Carmina then she bit her lip. Nanginig ang labi niya sa sobrang panggigigil. Gusto navna
Kabanata 6 "Carmina, sinong nagsabi sayong gumamit ng ganyang tono...” Hindi pa tapos magsalita si Enrico. Biglang napatapak ang driver sa preno. Nauntog si Carmina sa mga braso ni Enrico, at ang kanyang mga mata ay natatakpan ng mga gintong bulaklak. Sa kabutihang palad, tinakpan ni Enrico ang kanyang ulo ng kanyang mga kamay, kung hindi ay talagang sasabog ang kanyang ulo. Ang driver ay patuloy na humihingi ng tawad, "I'm sorry, Sir Enrico.” "Mag-ingat ka sa pagmamaneho.” Malamig na binitawan ni Enrico ang pangungusap na ito, at lumingon kay Carmina, "Sino ang nagsabi sa iyo na gumamit ng ganoong tono?” "Asawa kita, ikaw ang nagsabi na nagmamakaawa ang mga tao sa iyo! Bakit tila ayaw mo na ako ang naglalambing sa’yo? Ayaw mo bang Makita akong nagmamakaawa sa’yo?” Patuloy na ginamit ni Carmina ang kanyang kaakit-akit at malambot na boses. Matapos ang napakaraming taong pagsasama, halos ito ang unang pagkakataon na kumilos siya bilang isang mahinhin at malambing na babae kay
Kabanata 7 Hindi makapaniwala si Carmina, hindi maiwasang manginig ang kanyang katawan. Bigla siyang nakaramdam ng lamig. Nanginginig ang lamig mula sa talampakan hanggang sa kanyang mga paa. Biglang may isang alaala ang nag-pop out sa kaniyang isipan, noong tinanong siya ni Lolo Dante, "Carmina, kung gusto ka ba ni Enrico na makasama habang buhay at pakasalan ka, papayag ka ba?” Nabigla siya sa natanong, sa kabilang banda ay labis ang tuwa niya. "Lolo, nagboluntaryo ba siya?” aniya. Hindi agad nakasagot ang matanda. Sa oras na iyon, alam na niya na ang taong mahal ni Enrico ay hindi siya kung ‘di si Rebecca, kaya nagtanong siya ng ganoon. Sinabi niya sa sarili na kapag pinilit ni lolo si Enrico ay hinding-hindi siya papayag, dahil ayaw niyang itali ito sa kasal. Kahit pa mahal niya ang lalaki, ayaw niyang pakasalan siya nito dahil lang sa isang utos at napipilitan. Ayaw niya kasing makuha si Enrico sa ganoong paraan. Sumandal si Rebecca sa wheelchair. “Pareho nating alam na m
Kabanata 8 Kuyom ang mga kamao niya habang seryosong nakatitig kay Rebecca. "Naniniwala ako na mahal na mahal ako ni lolo, pero dapat may dahilan siya kung bakit hindi siya sumang-ayon sa inyo ni Enrico. Kung talagang natutugunan mo ang pamantayan ng apo ni lolo sa kanyang puso.” Nagtaas nang kilay si Carmina. “Kahit ilang beses kang balikan ni Enrico, hindi ibig sabihin nito na papayag na si Lolo sa relasyon niyong dalawa. Tulad ng sinabi mo, dahil hindi nag-atubili si Lolo na gumamit ng napakaraming paraan para paghiwalayin kayong dalawa, ipinapakita lamang nito na ikaw Rebecca ay mayroon kang sariling mga problema kaya ayaw sa’yo ni Lolo.” Ngumisi si Carmina, “Maaaring wala akong alam sa mga nangyayari at isang hamak na simpleng babae, pero hindi ako papaya na magpa-bully sa’yo. Kaya huwag mo akong subukang akusahan ng lahat ng krimen.” Ang mga salitang ito ay malakas na sinabi ni Carmina at namewang. “As far as I remember, walang nag-imbenta sa’yo sa kasal namin ni Enrico kaya h
Ngumisi si Megan. "Si Carmina ay asawa ni Enrico, ang manugang ng pamilya Dela Muerte. Anong mga kwalipikasyon sa tingin mo ang kailangan mong ikumpara sa kanya?” Tanong ni Megan kay Rebecca na tila nagsasabi na walang laban si Rebecca kay Carmina. "Natural lang sa kanya na gumastos ng pera ni Enrico, hindi lang pera ni Enrico, pati na rin ang pera ng buong pamilya Dela Muerte ay pinapayagan na gamitin niya, at kahit si Carmina ay hindi ito kayang ubusin ngunit nagagamit niya hangga't gusto niya.” Pagpapatuloy pa nito. "Kung patungkol naman sa regalo, kung magbibigay si Carmina ng isang dahon, I am sure na sobra itong magugustuhan ni lolo, at iingatan ito na parang isang kayamanan dahil bigay ito ni Carmina, ngunit kung magbibigay ka ng isang gintong dahon, hindi ito pahahalagahan ni lolo, at magdudulot lamang ng kahihiyan sa kanyang sarili.” Mahabang saad na halimbawa ni Megan kay Rebecca. Nang sandaling ibubuka na ni Rebecca ang kanyang mga labi, hinawakan ni Enrico ang kanyang p
Matapos sumuka ng paulit-ulit, sa wakas ay nakaramdam ng kaginhawaan si Carmina.Huminga siya ng malalim, naghilamos siya ng mukha at tinapos ang kaniyang pagmemakeup bago lumabas."Ma, napatawa kita, I just lost my posture right now.”Tumingin si Carmina kay Megan na nakaupo sa sofa at nakaramdam ng sobrang kahihiyan.Ngumiti lang si Megan, "Okay lang.”Pagkatapos ay sinenyasan niya itong umupo, at agad na umupo si Carmina sa tabi niya nang maingat at dahan dahan.Palaisipan ngayon kay Carmina kung bakit biglaang dumalaw sa kaniya ang kaniyang biyenan.‘Ano kaya ang dahilan bakit nandito ang biyenan ko?’ Tanong ni Carmina sa kanyang isipan.Dahil sa kaba, kumakabog ng husto ang kanyang puso, at medyo hindi na mabagal ang kanyang paghinga, ngunit hindi ito ang pinakamahalagang bagay, lalo siyang natatakot na tanungin siya ng kanyang biyenan tungkol sa "pagsusuka".Pero ang pagsusuka niya ay nagkataon lang.Makalipas ang ilang sandalling katahimikan, ang boses ng kanyang biyenan ay uma
Ang paulit-ulit na tanong ni Megan ay medyo ikinainis ni Enrico.Hinila niya ng bahagya ang kanyang kurbata at mahinahong sinabi niya, "Mom, kung hindi ninyo nalalaman ay napaka kalmado ni Carmina, ang bagay na ito ay hindi kasing seryoso katulad ng mga sinabi mo.”"Hindi seryoso? Anong hindi seryoso?” Sinusubukang pakalmahin ni Megan ang kaniyang sarili at tumingin muli siya kay Enrico, "Hindi alam ng lolo mo ang tungkol dito. Kung ipapaalam mo ang pagpaplanong hiwalayan na inyong ginagawa ni Carmina, alam mo kung ano ang kayang gawin ng lolo kahit na sa maliit na bagay lamang, and don’t not to mention, hindi ito isang maliit na bagay lamang, I am sure na mawawalan ka ng proteksyon kahit pa magagawa mo naman ito nang mag-isa.” Kalmado pa rin ang tono ng ina ni Enrico."At huwag mong isipin na hindi ko nababasa ang iyong iniisip. Dahil lamang sa gusto mong itago ito, itago mula sa akin. Don’t you remember? Grandpa’s health is not in a good condition right now, he’s not as strong as wh