Chapter 6 - Sargos Bridge

Adriel frown." Who knows why she suddenly went crazy."

Paklang tumawa si Helios. "Binitawan ka na niya, bro."

Sumama ang mukha niya." Naniwala ka naman? Tch! Nagpapakipot lang naman 'yan. Alalahanin mo, tatlong taon niya akong pinepeste." Sa tingin mo bibigay na kaagad 'yan? Eh naging routine na niya ang bulabugin ako araw - araw."

Tumabingi ang ulo ni Helios. Napahaplos pa ito sa kanyang baba. "Pero nag - left group siya, Adriel. Malay mo nagbago na talaga siya."

Napipilan si Adriel. Muli niyang binunot ang kanyang cellphone sa bulsa.  Binasa niya ulit ang chat ni Sereia sa mèssenger. Nangalumihan siya nang makita niya ulit ang pangalan nito na umalis sa grupo.

Tinutuo talaga nito ang pag - alis sa grupo. Kung ganoon ay tatahimik na ang buhay niya. Hiling niya sana ay hindi na siya nito guguluhin.

Napasandal sa sofa si Adriel pero pakiramdam niya ay hindi siya na - relaxed. Mabigat pa rin ang kanyang loob at hindi niya alam kung bakit.

Hindi nagtagal ay nagsidatingan na ang mga kaibigan ni Adriel. Habang hinihintay ang iba ay napag - usapan nila ang eskandalong ginawa ni Sereia sa group chat.

"Umalis nga pala si Sereia nu? Paano 'yon? I- gigive na niya si Master Adriel?" ani ng lalaking may hikaw sa tainga.

Nagkibit balikat ang isang kaibigan ni Adriel na lalaki na nakapangko ang buhok. "Possible. Nasaktan siguro sa announcement ni Master Adriel kanina. Prangka ba naman at walang paliguy - ligoy. Saka lahat tayo na nasa grupo ay nakabasa. Sino ba naman ang hindi mahihiya."

"Bakit? Hindi ba siya nasaktan sa mga ginawa ni Adriel dati? Maraming beses na siya pinahiya ah? At marami rin ang nakakita." Pangatuwiran pa ng nakahikaw.

"Oh sige. Pustahan na lang. Tignan natin kung hanggang kailan matitiis ni Sereia si Master Adriel."

"Ge ba! Ano, sang libo?" tanong pa ng nakahikaw.

"Call," tugon ng lalaking nakapangko sabay inom sa alak nito.

Dala ng kasiyahan ay inaya pa ng dalawang lalaki ang iba para sumali sa pustahan nila. Pumayag naman ang iba. Ang iba ay dalawang araw ang pinupusta, may limang araw, isang linggo at isang buwan.

May iba naman na pumupusta na wala na, na hindi na babalik si Sereia sa buhay ni Adriel...

Adriel, who was busy on his phone suddenly smile arrogantly. He wags his phone in front of his friends.

"Naglagay ako ng bitag. And guess what, wala pang sampung minuto ay kumagat na siya sa paing ko," lahad pa niya sabay ngiti ng nakakaloko.

Naghiyawan naman ang mga kasama nito. Nag - apiran pa ang iba at hinimas ang balikat ni Adriel.

Napa - ismid si Helios. Kumuha siya ng isang stick ng sigarilyo at sinindihan ito. "Bro, ito lang naman 'yon. Kung wala na talaga, wala na. Kung ako ang tatanungin mo, mas maganda pa si Margarette kumpara sa Sereia na 'yan. Bakit hindi na lang siya ang atupagin mo?"

Sakto naman na kakatapos pa lang magsalita ni Helios ay may nagbukas ng pinto. Napatingin silang lahat sa bukana at hinihintay kung sino ang papasok.

"Tol! tol! Nag papanic na sigaw ni Roger, ang pinsan ni Adriel na lalaki.

Tumakbo ito papunta kay Adriel.

"Bakit? Anong nangyari?" tanong pa ni Adriel nang makarating si Roger sa harap niya.

Itinukod nito ang kanang kamay sa tuhod. Habol nito ang hininga habang nakaturo ang kaliwang kamay sa pinto.

"Tol, Si... si... Se..." sambit nito na hindi matapos - tapos dahil sa pagkahapo.

Kumunot ang noo ni Adriel. "Ano?"

Sa halip na sumagot ay hinugot nito sa bulsa ang cellphone. May hinanap muna ito. Nang makita na ang pakay ay inabot na nito ay Adriel ang cellphone.

"H-habang naghahanap ako ng short videos ay dumaan sa news feed ko 'yan," sabi pa ni Roger.

Kinuha naman kaagad ni Adriel ang cellphone nito. Tinap niya ang video. Nang makita niya ang lugar ay napagtanto niyang nasa Sta. Mos Vier lang din ang lokasyon ng video, sa Sargos Bridge.

Madalas ito maging filming location ng mga pelikula dahil sa kakaiba nitong desinyo. Mas gumaganda ito tuwing gabi. May ilaw ito sa bawat pagitan ng malalaking wiring kaya napakaganda nito sa mata tuwing madilim. Madalas din itong pasyalan ng mga tao para magpicture taking. Kaya unti - unti na itong na kilala sa buong bansa. Isa rin ito sa pinakamalaking at pinakamataas na tulay sa kanilang lungsod dahil pinagdugtong nito ang dalawang baryo.

Sa video ay padapit hapon na, at nag - aagawan na ang maliwag at dilim sa kalangitan. Sa kanluran ay kahel na ang langit habang sa silingan na bahagi ay unti - unti na ring nagkukulay itim ang langit. Sa ilalim ng tulay, may isang babae na nakaupo sa malaking railings. Nakatanaw ito sa dagat. Nakatagilid ito at dahil naglikha ng anino ang katawan nito buhat sa kanyang posisyon sa pag - upo ay halatang - halata ang hubog mg katawan nito. Payat ito at maliit, kaya sinuman ang makakakita rito ay mahahabag sa itsura dahil masahol pa sa petite ang katawan nito. Para itong isang babasagin na porselana, na isang maling hawak mo lang dito ay masasaktan at mapipingas na ang katawan nito.

Her eyes were empty and lifeless. Na para bang ang dami na nitong pinandaanan sa buhay. Mababanaag sa mata nito ang kalungkutan. Parang marami itong iniisip habang nakaupo sa gitna ng tulay.

Biglang sumibol ang isang malakas na hangin. Sumayaw sa ere ang buhok nito dulot na rin ng paglalaro ng hangin. Inipit nito ang buhok sa tainga habang nakatingin sa malawak na dagat.

Nagtagis ang bagang ni Adriel. Hindi siya pwedeng magkamali. Kilala niya kung sino ang babaeng nasa video. Tungki pa lang ng ilong at kahabaan ng buhok nito ay alam na niyang si Sereia ito.

"Shìt!" Mura ni Adriel nang maanalisa kung ano ang ginagawa ni Sereia sa video.

Alam niyang hindi siya nito basta - basta lulubayan. Tatlong taon itong nakadikit sa kanya kaya mahihirapan itong pakawalan siya. Pinatigil lang niya ito sa kahibangan pero gusto na nitong magpakamatay para lang ipitin siya.

Mayamaya pa ay nagsalita ang lalaking nakapangko ang buhok. Naki - usyoso kasi ito sa panonood ng video. "Drát! Iniisip niya siguro na ayaw na ni Master Adriel sa kanya kaya gusto niyang magpakamatay."

"Fûck! She's scary! Seryoso ba siya?"

"Malamang, uupo ba siya riyan kung hindi siya seryoso?"

"Ang sakit niya sa ulo, ang hirap niyang patinuin," anas pa ng isa.

Napasigaw si Adriel. Binato niya kay Roger ang cellphone at marahas na napakamot sa kanyang buhok.