/ วัยรุ่น / Theory ล้อมรัก ละลายใจ / C H A P T E R 3 เขาจีบแกเหรอ ? (2)

공유

C H A P T E R 3 เขาจีบแกเหรอ ? (2)

last update 최신 업데이트: 2025-04-18 18:10:48

เสียงทุ้มออกจะเนือย ๆ แสนจะคุ้นหูดังขึ้นบริเวณเหนือหัวทำเอาฉันที่กำลังเพลินไปกับความคิดสะดุ้ง พลางเงยหน้าเอียงคอมองสบตาผู้ชายร่างสูงในเสื้อช็อปสีกรมที่จู่ ๆ ก็โผล่หน้ามาแสดงตัวถึงความมีตัวตนพร้อมโยนข้อกล่าวหาในแบบเดิม ๆ ให้ฉันอีกครั้ง คือไม่คิดจะทักกันด้วยคำอื่น ประโยคอื่นบ้างเลยหรือยังไง เอะอะคิดว่า ฉันจ้องแต่จะหลบ

“มาแบบนี้เราตกใจนะ”

“โทษกันแบบนี้ก็ได้ด้วย” คนเดินมาเงียบ ๆ เลิกคิ้ว “ที่ว่าตกใจน่ะไม่ใช่ว่าเธอขวัญอ่อนเองหรอกเหรอ” ฉันเบิกตากว้างก่อนจะตวัดค้อนงาม ๆ ให้ทันทีที่คำตอบนี้หลุดออกมาจากปากคนหน้านิ่งที่อัพเลเวลยักคิ้วยียวนใส่ฉันด้วยมาดสุดกวน เห็นแล้วอยากยื่นมือไปบิดพุงให้เจ็บจี๊ด

“ล้อเล่นนิดเดียวทำไมต้องทำหน้าตูมด้วยเนี่ย” ยังแหย่ไม่เลิก

“ก็กวนอะ” ฉันบอกพลางทำปากยื่น

“กวนตีน ?”

“พูดเองนะ”

แล้วเขาก็หัวเราะ

เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันเห็นเขาหัวเราะเปิดปากแบบนี้

เหมือนได้เปิดโลกใหม่ยังไงไม่รู้

น่ารักดี

และใช่ ฉันก้มหน้าซ่อนรอยยิ้ม เรื่องอะไรจะให้เห็น

“เลิกเรียนวิชาแรกของวันแล้วเพื่อนมันชวนข้ามฝั่งมาหาอะไรกินหน้ามอ เบื่อโรงอาหารกับหลังมอ พวกมันอยากเปลี่ยนบรรยากาศเปลี่ยนสถานที่กินข้าวตอนกลางวันกันมั่ง หลังจากที่ไม่ได้มานาน” ปืนทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม พลางเท้าคางมองหน้าฉันด้วยสายตาที่เดาไม่ออก เรื่องที่เขาบอกคือเขาพูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเลยแหละ อารมณ์แบบอยากพูดก็พูดเลย ดีเหมือนกันแฮะไม่ต้องถาม บอกเองเฉย แล้วฉันเองก็ตั้งใจฟังด้วยนะเอาสิ

“กินร้านไหนอะ”

“อยู่ถัดจากร้านนี้ไปอีกสามถึงสี่ล็อค”

“อ้อ” พยักหน้าหงึกหงัก

“พอดีว่าตอนหยุดเดินดันบังเอิญเห็นเธอนั่งจุ้มปุ๊กอยู่ในนี้เลยแวะเข้ามาดู” เขาใช้คำว่า ‘แวะ’ มาดูฉันว่ะแก สรุปว่าเขามองเห็นฉันเป็นคนหรือตัวอะไร วางมือบนหัวฉันแล้วโยกเบา ๆ ตรงมุมปากมีรอยยิ้มแต้มบาง ๆ ด้วย

อยากถามว่าเราสนิทกันถึงขั้นนี้ตั้งแต่เมื่อไรที่เล่นหัวกันเนี่ย

แล้วอะไรคือนั่งจุ้มปุ๊กเหรอ

มันก็ฟังดูน่ารักอยู่หรอก

แต่เหมือนฉันเป็นเด็กอ้วนที่นั่งเป็นโลโก้บนขวดซีอิ้วไงไม่รู้

คิดแล้วก็ก้มหน้ามองพุงตัวเองเบา ๆ

“ขออนุญาตเสิร์ฟกาแฟ และขนมค่ะ”

“ขอบคุณนะคะ” ฉันผงกหัวแล้วยิ้มจาง ๆ พลางย่นคิ้วเพ่งมองขนม และเครื่องดื่มตรงหน้าเมื่อพนักงานเดินถือถาดกลับไปยังเคาน์เตอร์ กาแฟกับขนมนี่ก็ช่างมาได้จังหวะเหมาะพอดีเลยเนอะ “กินไรหน่อยไหม ร้านนี้อร่อยนะ”

“ไม่ชอบของหวาน ตามสบายเลย”

ฉันพยักหน้าเข้าใจ ไม่คิดเซ้าซี้ต่อ ภาพรวมแล้วผู้ชายกับ ของหวานไม่ใช่ของคู่กัน แต่บางคนก็เป็นข้อยกเว้น หนึ่งในนั้นคือพ่อฉันเองแหละ รายนั้นต้องมีขนมหวานตบท้ายตอนมื้อเย็นประจำ แต่กินไม่เยอะนะ พอให้หายอยากเท่านั้นแหละ เพราะกินมากกลัวเป็นเบาหวาน

“เธอ”

“หือ อะไรเหรอ” กลืนขนมลงคอหมดแล้วถึงพูดกับเขา

“ตอนนั้นเธอตั้งใจหลบรึเปล่า”

“ตอนนั้น...” ตอนไหนล่ะ ฉันเอียงคอ เกาแก้ม พลางทวนคำถามก่อนจะร้องอ๋อในใจเมื่อได้ยินเสียงปืนพึมพำเบา ๆ ว่าเมื่อกี้อะไรสักอย่าง “เปล่านะ เราไม่ได้หลบเธอสักหน่อย” ฉันส่ายหน้ารัว ๆ ยืนยันเสียงแข็ง

“เชื่อได้มากน้อยแค่ไหนกัน” เขาพึมพำ แต่ฉันได้ยินชัดแจ๋ว

“ประชดเราเหรอ” ฉันถามกึ่งค้อน

“ตรงไหนที่ประชด” เขาเลิกคิ้วแล้วทำหน้างงใส่แบบเนียน ๆ

“ตรงนี้นี่แหละ” ฉันพูดเสียงอุบอิบแล้วบึนปากใส่คนแกล้งซื่อ

“แล้วเมื่อคืนง่วงจริงหรือแกล้งง่วง”

“แค่ก ๆ”

“ค่อย ๆ ดูดดิเธอ” ปืนขมวดคิ้วดุแล้วรีบยื่นมือมาช่วยลูบหลัง

แค่คำถามเดียวของเขาทำฉันไอจนเจ็บคอไปหมด

“เราง่วงจริง ๆ” ฉันเลือกตอบสั้น ๆ แต่หนักแน่น สู้สายตาด้วย

“อ่อ” ปืนพยักหน้า

“แล้ว...”

“แล้ว ?”

“เมื่อคืนไม่ได้เมา ?” ถึงจะเชื่อสนิทใจแล้วว่าไม่ได้เมาแต่ก็ยังอยากถาม อยากได้ยินจากปากเขาอยู่ดี

“ปืนเหมือนคนเมา ?”

“ก็ไม่” ฉันมุ่นคิ้ว ส่ายหน้า คำแทนตัวแบบนี้ยิ่งชัดว่าเขาไม่ลืม

“งั้นทำไมเธอถึงคิดว่าปืนเมา”

“ก็ปืนคนเมื่อคืนไม่เหมือนปืนคนที่เราเจอตอนอยู่หอสมุดนี่” ฉันเหลือบมองเขาแล้วพูดสิ่งที่อยู่ในใจต่อ “ตอนเจอกันที่ร้านข้าวป้านีก็อีก ปืนเย็นชาใส่เรามากเลย แล้วอยู่ ๆ ตกดึกมาก็ทักแชตหาเรา แถมโทรวิดิโอมาด้วย เธอจะให้เราคิดยังไงอะถ้าไม่ได้เมา” เกือบนอนไม่หลับก็เพราะเขาเลยนะเมื่อคืนเนี้ย

“เมื่อคืนไม่ได้เมา” เขาจ้องหน้าฉัน “ที่ทักไปเพราะอยากคุย”

“อยากคุย ?” กับฉันเนี่ยนะ และเหมือนเขารู้ว่าฉันคิดอะไร

“ที่เจอกันครั้งแรกในหอสมุดทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะเริ่มคุยอะไร”

อา...เรื่องนี้ฉันเข้าใจได้ เพราะฉันก็ไม่ต่างจากเขา

ว่าแต่ทำไมต้องทำเหมือนเขินฉันด้วยล่ะ

หรือจะคันแก้ม

เกาใหญ่เลย

แต่ก่อนที่ฉันจะเพ้อไปไกลเสียงปืนก็ดึงฉันกลับมา

“ส่วนที่ร้านข้าวป้านี ตอนนั้นในหัวคิดแต่ว่าจะต้องเอาคืนเธอ เธอจะได้รู้ซึ้งบ้างว่าความรู้สึกตอนถูกเมินแบบตั้งใจมันเป็นยังไง เห็นแล้วไม่ยอมทัก ทำเหมือนคนแปลกหน้า ใจร้ายใจดำชะมัด เชื่อเลยว่าถ้าเธอไม่เดินไปเข้าห้องน้ำแล้วบังเอิญสบตากันก็คงไม่คิดยิ้มให้” เขาบ่นเชิงตัดพ้อ และจากที่ฉันตั้งใจฟังมาทั้งหมดสิ่งที่ฉันติดใจก็ คือประโยคแรก

“เอาคืนเนี่ยนะ” ฉันถามเสียงสูงอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“อือ”

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L คำว่าดีที่สุดของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน (2)

    “แฟนยัยพิมพ์เขาเป็นลูกชายเจ้าของร้านทอง ตามจีบยัยพิมพ์อยู่นานกว่าแม่ลูกสาวฉันจะยอมใจอ่อนตกลงปลงใจคบหาด้วย ไอ้ตอนเรียนมหา’ลัยน่ะไม่เคยมีแฟนอย่างใครเขาหรอก” ปากป้าณีพูดกับป้าหมอนคนที่แกกำลังเม้าท์ด้วย ทว่าปรายตามองมาทางฉันที่นั่งโต๊ะติดกัน ประโยคต้นพูดอวยลูกสาวตัวเอง ประโยคหลังนี่กระทบกระเทียบ นี่แหละนิสัยป้าฉัน ซึ่งก็คือลูกพี่ลูกน้องของพ่อตอนนี้ขั้นตอนการทำบุญเลี้ยงพระแล้วผ่านพ้นไปแล้ว ทีนี้ก็ถึงคราวรับประทานอาหารร่วมกัน ป้าณีแกสั่งโต๊ะจีนมาหกสิบโต๊ะ อันนี้ทราบจากแม่ พี่พิมพ์วันนี้แต่งตัวสวยจัดเต็ม ข้างกายมีแฟนหนุ่มซึ่งได้รับการชื่นชมจากป้าณีไม่ขาดตามติดไม่ห่าง“โชคดีของยัยพิมพ์มันแล้วณีเอ๊ย แต่จะว่าไปแล้วลูกหลานตระกูลเธอได้แฟนหน้าตาดีกันทั้งนั้น” ป้าหมอนเอ่ยขึ้นมา ไม่ต้องคอยเงี่ยหูฟังฉันก็ได้ยินแม้ว่าเสียงดนตรีในงานจะดัง “อย่างแฟนของยัยหนูพริกหวานนั่นก็ดูดีเชียว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฐานะทางบ้านคงไม่ธรรมดา ผิวพรรณงี้ผุดผ่อง หน้าหล่อยังกับพระเอกละครแน่ะ ได้ยินใครว่าขับรถราคาหลายล้านเลยนะ”“แฟนยัยพิมพ์ก็เปลี่ยนรถขับเป็นว่าเล่น เอาเถอะยังไงฉันขอตัวไปคุยกับแขกคนอื่นต่อแล้วกันนะหมอน”“ป้าณีแก

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L คำว่าดีที่สุดของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน

    “แฟนปืนสวยจัง”ลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้านประโยคแรกที่ได้ยินก็ทำฉันยิ้มกว้าง วางมือลงบนฝ่ามือแกร่งที่ยื่นออกมารอรับ ริมฝีปากสวยแนบจูบลงบนหลังมือฉันด้วยสัมผัสทะนุถนอม ก่อนเขาจะรวบเอวฉันเข้าไปกอดแนบอก“แฟนเค้าก็หล่อมากกกก” ลากเสียงพลางคล้องแขนโอบรอบลำคอแกร่ง โน้มคนตัวสูงให้ก้มต่ำลงมาหา จูบหนัก ๆ ที่แก้มนุ่มซึ่งนุ่มน้อยกว่าฉันนิดนึง ก่อนจะเกยคางกับแผ่นอกแข็ง ๆ แหงนคอมองดวงตาลุ่มลึกที่แสนอบอุ่น“ชักไม่อยากให้ดื้อไปออกงานแล้วสิ หรือเราจะไม่ไปดี” ปืนพึมพำ จูบเปลือกตาฉันตามด้วยจมูก แก้มทั้งสองข้าง และมาหยุดที่ริมฝีปาก“เปลี่ยนใจมานอนกอดกันอยู่บ้านแทนเถอะค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวันปืนคิดถึงกอดอุ่น ๆ ของดื้อ” แล้วเขาก็จูบจุ๊บปากฉันติด ๆ กันจนฉันหลุดเสียงหัวเราะ คิดถึงส่วนหนึ่ง หวงก็ส่วนหนึ่งแหละอาการนี้อะ หลังกลับจากบ้านสวนปืนฉันก็เอ้อระเหยอยู่ในกรุงเทพฯ ต่ออีกสามวัน แล้วถึงได้กลับมาบ้าน ตอนมาปืนก็มาส่งนี่แหละ แต่เขาจะมาขลุกตัวอยู่บ้านฉันลากยาวมันก็ไม่เหมาะ อีกอย่างเขาต้องช่วยงานพ่อกับแม่ด้วย เพราะใกล้สิ้นปีแบบนี้ทั้งร้านอาหาร และบริษัทต่างก็ยุ่งพอกัน เมื่อวานกว่าจะขับรถมาถึงที่บ้านฉันก็ปาเข้าไ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ (3)

    ‘เกียร์วิศวฯ คือเกียร์แห่งความภาคภูมิใจ มีไว้เพื่อระลึกถึงความยากลำบากว่ากว่าจะได้มากูต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจมากแค่ไหน ส่วนเกียมัวคือเกียร์ที่กูก็ต้องพึงระลึกอยู่เหมือนกันว่าอย่าได้ทำอะไรให้เกียนี้ระคายเคืองเพราะอาจส่งผลถึงชีวิตกูได้’“ยิ้มอะไรคะดื้อ” เสียงทุ้มนุ่มถามข้างหู“คิดถึงเรื่องเกียร์อยู่ค่ะ” เงยหน้ายิ้ม แผ่นหลังพิงอกแกร่งสบาย“เกียร์เหรอคะ ดื้อหมายถึงเกียร์อะไร เกียร์ที่ปืนให้ดื้อเก็บรักษาเอาไว้ หรือปืนที่เกียมัว” เขาเขี่ยปลายจมูกฉัน ประโยคท้ายกระซิบด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ“ก็ทั้งสองแหละ” ฉันยิ้มเต็มใบหน้า ปืนรัดแขนแน่นแสดงอาการมันเขี้ยวฉัน ถ้าไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าคนเยอะเขาคงจับฉันฟัดไปแล้ว ไม่ทำแค่หอมแก้มธรรมดาหรอก“นี่ ๆ ๆ ที่เราจะปาร์ตี้หมูกระทะกันเนี่ย มีของครบเหรอ”“เออว่ะ ถ้าแจนไม่ทักคงไม่มีใครคิด” เป้ขมวดคิ้ว เท้าเอว“ไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงคืนนี้ก็ได้กิน”“พูดแบบนี้หมายความว่ามึงเตรียมไว้แล้วเหรอวะไอ้ปืน”“อือ”สรุปได้ว่าก่อนมาปืนให้คนงานช่วยเตรียมซื้อเสบียงไว้รอท่าพวกเราอยู่ก่อนแล้ว เหมือนเขารู้อะว่าความต้องการของทุกคนคืออะไร รางวัลที่เขาสมควรได้ฉันเลยจัดไปชุดใหญ่ หอมแก้มเน้

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ (2)

    เราใช้เวลากินข้าวกันประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นฉันก็ไล่ปืนให้ไปนั่งดูทีวี ส่วนฉันก็ทำหน้าที่เก็บกวาดโต๊ะอาหารแล้วถึงนำจานชามทั้งหมดมาล้างทำความสะอาด เสร็จจากในครัวฉันก็แวบมาดูปืนแป๊บหนึ่ง เห็นเขานั่งดูหนังเงียบ ๆ ฉันก็ยิ้มพอใจก่อนจะหมุนตัวเดินมาทางห้องนอน อาบน้ำอีกสักรอบ คืนความสดชื่นให้ร่างกาย“ถึงว่าทำไมหายมานาน”เท้าพลันชะงักเมื่อได้ยินเสียงเอื่อยเฉื่อยทักขึ้นมา ฉันคลี่ยิ้มแล้วเดินตรงมาที่เตียง แขนยาว ๆ ข้างหนึ่งเด่ออกรอท่าให้ฉันถลาเข้ามาอยู่ในวงแขน ส่วนอีกข้างกำมือถือฉันไว้ ระหว่างเราไม่มีความลับต่อกัน ใครจะใช้ของใครจึงไม่ใช่ปัญหา เขาเล่นของฉัน ฉันเล่นของเขา หยิบผิดหยิบถูกสลับเครื่องกันประจำเพราะตอนนี้ เราใช้โทรศัพท์รุ่นเดียวกัน สีเดียวกัน ซึ่งเรื่องนี้ก็ความคิดปืนอีกแหละ เงินเขาด้วย“นึกว่าจะได้นอนหลับสบายบนเตียงคนเดียวซะอีก” แสร้งบ่นทว่าก็ทิ้งตัวลงนอนซบอกอุ่น ๆ ที่ช่วงหลังมานี้ฉันใช้มันนอนต่างหมอนเป็นประจำ“คิดว่าจะได้นอนหลับสบายจริง ๆ เหรอคะคนสวย” ถามเสียงเจ้าเล่ห์ก่อนจะงับแก้มฉันไปคำใหญ่ และดูดจนเกิดเสียงดังบ๊วบ ชอบเล่นอะไรแบบเนี้ย “ตอนอาบน้ำใหม่ ๆ นี่น่ากินนักแหละ” คราวนี้

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ

    ฉันกลั้นหายใจขณะเปิดและปิดประตู ก่อนจะเดินย่องเบา ลงน้ำหนักแค่ปลายเท้าเข้ามาในห้องนอนกว้าง ร่างสูงเปลือยท่อนบนอวดแผ่นหลังขาวจั๊วะของผู้เป็นเจ้าของพื้นที่ที่กำลังนอนคว่ำหน้า ไม่รู้สึกรู้สากับอุณหภูมิที่เปิดเอาไว้เย็นจัด ฉันกัดริมฝีปากพลางอมยิ้ม คลานเข่าขึ้นมานั่งทับขาอยู่บนเตียง ใช้นิ้วชี้จิ้มสะกิดจึก ๆ บริเวณเหนือขอบกางเกงนอนขายาวก็ยังไม่ขยับจึงตัดสินใจเหยียดขาข้างขวาตวัดคร่อมสะโพกสอบก่อนจะพาตัวเองปีนขึ้นมานอนทับเรือนกายแข็งแรง แกล้งเป่าลมเข้าไปในหูสะอาด ปลุกคนนอนตื่นสายให้ตื่นจากการนอนหลับฝันดี“ปืนนนนน”“อือ”“ตื่นได้แล้วค่ะ ตอนนี้จะเที่ยงแล้วนะคะ”พรึ่บ“ว้าย” กรีดเสียงร้องด้วยความตกใจ ปืนพลิกตัวทีเดียวฉันก็ตกอยู่ใต้ร่างในอ้อมแขนเขา ทิ้งน้ำหนักตัวกว่าเจ็ดสิบกิโลกรัมให้ฉันเป็นคนแบกรับเอาไว้“แฟนปืนตัวหอมจังค่ะ” เสียงแหบแห้งของคนเพิ่งตื่นงึมงำ จมูกกับปากคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอ ฉันแทรกนิ้วเข้าไปซุกในเส้นผมนุ่มลื่น สิ่งที่โปรดปรานอีกอย่างหนึ่งของฉันคือการได้เล่นผมเขา แล้วเขาเองก็ชอบที่ฉันหมั่นนวดคลึงหนังศีรษะ ช่วยกระตุ้นการไหลเวียนของเลือดให้ ผู้ชายหลายคนอาจจะถือ ไม่ปลื้มที่แฟนเล่นหัวแต่ส

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   บทส่งท้าย ผมรักลูกสาวคุณพ่อคุณแม่ครับ (3)

    หลังจากกินอิ่มเราก็หอบหิ้วของฝากมาให้พ่อกับแม่ ปืนเขาคอยถามตลอดว่าเอาอันนั้นไหม พ่อจะกินไหม แม่จะชอบรึเปล่า แล้วเขาก็เข้ากันได้ดีกับน้องชายฉันมาก ๆ ฉันดีใจนะ ดีใจมากเลยล่ะที่การคบกันของเราสองคนไม่ได้นำพาความหนักใจให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเพื่อนฉันหลาย ๆ คนเจอปัญหาครอบครัวแฟนไม่ปลื้ม เข้ากับใครคนใดคนหนึ่งไม่ได้ เคยคิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าวันใดวันหนึ่งฉันต้องเจอกับสถานการณ์แบบนั้นจะทำยังไง ซึ่งมันก็ไม่ได้คำตอบ เพราะเรายังไม่เจอ จนวันนี้ฉันมีแฟน และปัญหานั้นฉันกับปืนไม่มี จึงบอกได้เลยว่ามันคือความโชคดีของเรา “แอบคิดถึงผู้ชายคนไหนรึเปล่าคะดื้อถึงได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่” “อื้อ” “อื้อนี่คือไรดื้อ” “ก็คิดไง” “ว่าไงนะ!” “คิดถึงปืน” ยิ้มอ้อนปืนก่อนเอนหัวพิงไหล่เขาอย่างออดอ้อน “คิดถึงปืนในแง่ไหนเล่าให้ฟังหน่อย พูดดีมีรางวัล พูดไม่ดีต้องโดนทำโทษ” ฉันอมยิ้ม ปืนยกมือขึ้นลูบผม ได้ยินเสียงสูดดมแถวข้างขมับแล้วพึมพำว่า “หอม” “คิดว่าเค้าโชคดีจังที่ได้เจอกับเธอ และที่โชคดีไม่แพ้กันคือครอบครัวของเรารักและเอ็นดูเรา” มุ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status