Chapter 7

Margaux

Pagkatapos ng aming break ay saglit lang kaming tumambay sa isa sa mga benches na nasa tapat lang din ng building para sa next class namin bago kami naghiwalay ni Yvonne ng tumunog ang bell.

Block section kami pero kahit hindi kami magkaklase ni Yvonne ay nagkakasabay pa rin kami sa lahat.

At ngayon nga, kakaalis lang ng aming prof para sa last subject matapos tumunog ang bell tapos heto na agad at nakangiting papasok ng aming classroom ang aking bestfriend.

“Mag snack na muna tayo sa coffee shop dyan sa labas ng university.”

Wala naman akong magagawa dahil talagang kami lang dalawa ang laging magkasama.

May iba pa kaming kaibigan na nakikala namin sa Tennis Club  ngunit iba ang kurso ng mga iyon at sa ibang building sila nagkaklase. Kadalasan ay sa coffeeshop nga sa labas din namin sila nakikita.

“Mauna ka na at magsi-CR lang ako. Save ka na ng upuan natin ha!” Punuan kasi ang lugar na yon at ginagawang tambayan ng mga estudyante.

“Okay!” Tinalikuran ka na siya at naglakad na ako papunta sa comfort room ng tumunog ang aking cellphone.

Dinukot ko iyon sa aking bulsa at tinignan.

“I want to see you, Sugar.” Muntik ko ng mabitawan ang cellphone ko dahil sa aking nabasa. Paano niyang nalaman ang number ko? Sino ba siya?

Natigil ako sa paglakad at hindi ko malaman kung tutuloy pa ba ako o hindi. Pero dahil naiihi na ako talaga ay nagpatuloy na lang ako.

Inilagay ko ang cellphone sa aking bag dahil baka bigla na namang tumunog iyon at makakita na naman ng text mula sa lalaki. No, hindi pwede ito.

Nang matapos ay lumabas na ako ng CR at naglakad na papunta sa coffeeshop. Ngunit nasa hagdanan na ako ng department building namin nang makita ko si Sam.

Paakyat siya at nagtama ang aming mga mata. Muli kong naalala ang sakit na dulot ng kanyang ginawa na naging sanhi ng pag-inom ko at tuluyang pagkalimot sa sarili.

Naoansin kong nagsalubong ang kanyang kilay na parang naiinis. Akala ba niya ay siya lang ang nakakaramdam non? Ako din!

Nagpatuloy ako sa paglakad pababa hanggang sa nilagpasan ko lang siya. Kung dati ay masaya akong sumasalubong sa kanya sa mga ganitong pagkakataon, ngayon ay hindi na.

Hindi para suyuin ko siya. Tapos na ako doon.

“Margaux!” tawag niya sa akin dahilan upang matigil ako sa paglakad ngunit hindi ko siya nilingon.

Nagulat na lang ako ng biglang kaharap ko na siya.

Anong nangyari sa lalaking ito at siya pa ang unang lumapit sa akin?

“Mabuti naman at hindi ka na parang aso na sunod ng sunod sa akin.”

Ang sakit non ha. Pero hindi ko ipapahalata sa kanya iyon.

“Are you talking to me?” tanong ko. Naningkit ang kanyang mga mata. Halatang hindi nagustuhan ang aking sinabi. Magsasalita sana siya ngunit biglang may dumating na asungot.

“Sam, babe. Nag-abala ka pang sunduin ako dito,” maarteng sabi ni Chloe ng tuluyan itong makalapit sa amin.

Wala na akong balak pansinin sila dahil ang sakit sakit na para sa akin na makita na naman silang magkasama habang akala mo ahas na nakalingkis ang mga kamay ni Chloe sa braso ni Sam.

Lalakad na sana ako pababa ng biglang magsalita si Sam.

“This weekend, pupunta kayo ng parents mo sa bahay. Itikom mo yang bibig mo at hayaan mong ako ang magsabi sa mga magulang ko ng tungkol sa paghihiwalay natin. Baka mamaya ay kung ano pang imbentuhin mo.”

“Whatever,” tugon ko na may kasama pang pagwagayway ng aking kamay na tila ba langaw siya na binubugaw ko.

“Aba't napakayabang mo ah!” sabi ni Chloe ngunit nagpatuloy na ako sa paglakad.

Masyado na silang nakakasakit at alam ko na hindi ko deserve ito dahil nagmahal lang naman ako. Hindi ko pinilit si Sam para maging kami. Hindi ako ganon. Kaya nga ang saya ko noon ng sabihin niya na gusto niya akong maging kasintahan eh.

Ang bilis ng naging lakad ko papunta sa coffeeshop at nadatnan ko na doon si Yvonne. May upuan na kami at doon palang siya nag-order.

Nakaupo na ako at hinihintay ang pagbalik ng aking bestfriend ng maramdaman ko na naman ang aking cellphone.

Huminga ako ng malalim bago kinuha iyon sa aking bag at tinignan. Ganon na lang ang relief na naramdaman ko ng makita ko ang pangalan ni Mommy. Mabuti na lang at hindi na ang lalaking ‘yon.

“Pupunta tayo anak sa bahay ng Tita Samantha mo ha. Darating daw ang kapatid ng tito Dennis mo and your Dad wants to meet him.”

Binasa ko ulit ang text ni Mommy. Ito ba ang sinasabi ni Sam kanina? Siguro nga.

Ang balita ko ay may ari ng kumpanya ng sasakyan ang half-brother ni Tito Dennis, sigurado akong gusto ng aking ama na maging distributor kami ng kung sino man yon.

“Okay, Mom.” Sinend ko na ang aking reply at muling isinilid ang phone sa aking bag kasunod ang pagbalik ni Yvonne.

Nawala na sa isip ko ang tungkol sa lalaking may alyas “cupcake” hanggang sa tuluyan na akong makauwi.