แชร์

FOUR

ผู้เขียน: abrilicious
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2022-08-25 15:56:21

Small World

"Ate, gising na," marahan akong tinapik ni Lara. As usual, my alarm clock. Mas effective kasi 'yong panggigising pag may kasamang tapik kaya bakit pa 'ko bibili kung nand'yan naman ang early bird ng pamilya?

"Bat ang aga naman ata ng pasok mo?" I asked habang kinukusot ang mga mata ko.

"May exam kami, Ate. Bumangon ka na, sabi mo maghahanap ka ngayon ng trabaho? Gusto mo bang mapagalitan na naman ni Mama?" she questioned. Tumango ako at tumayo na. I'll make sure na pag-uwi ko ay may maayos na 'kong trabaho.

Nag-ayos ako ng sarili para naman mag mukhang presentable. Hinanda ko na lahat ng kailangan ko at nagpaalam na kay Mama bago umalis.

"Baka naman sayangin mo lang ang araw sa kakahanap tapos uuwi ka na namang wala pa ring napapasukan," she asked speculatively.

Umiling ako at ngumiti nang may paninigurado. "Sigurado na 'to, Ma"

Wala s'yang naging tugon, the usual. I sighed and left bago pa ako i-interrogate. Pumara ako ng taxi hanggang makarating ako sa opisinang ni-recommend sa'kin nang isa sa mga kaibigan ni Stan kagabi.

"Saang company ka ngayon, Lauy?"

"Wala pa rin. Unemployed," tamad kong sagot.

"Ay ganon ba? Akala ko nasa isang marketing company ka pa rin," he uttered and swirled his rock glass.

Hanggang ngayon sana kaso minalas lang talaga. "Kailangan mag bawas ng employee, nagkataon pa na bago lang ako kaya ayun"

"Bakit 'di mo subukan sa Jacobs Enterprises? Bihira lang may makapasok d'yan pero hindi sila basta tumitingin sa educational background dahil gusto nila 'yong dedicated sa trabaho, they're into skills" he offered. Hindi ba mas lalong mahirap para sa'kin? Kung sila nga na may degree nahihirapan na, ako pa kayang wala?

"Parang 'di ata ako matatanggap d'yan," I hesitated. Kapag kasi kagaya ko, normal talaga na panghinaan ng loob.

"Tiwala lang! Walang mawawala kung susubukan mo," he cheered and nodded.

And so I did. As of the moment, nandito na 'ko ngayon sa harapan ng sobrang taas na building ng mga Jacobs. Akala ko simpleng company lang 'to buti na lang nag research ako and according to my research, ang Jacobs ay hango sa surname ng chairman at hindi lang basta-basta dahil marami rin silang hawak na businesses including food processing, infrastructure and engineering. Siguradong buhay prinsesa ang tagapagmana nila.

Huminga ako ng malalim at inayos muli ang sarili bago pumasok. Bumungad sa'kin ang security guard na nakabantay malapit sa mismong entrance.

"Good morning, may I see your ID?" the guard asked while still looking at his big record book.

"Good morning po. I'm not working here. Gusto ko pa lang po sana mag apply," I asked politely.

"Applicant? Bago lang ako rito kaya hindi ko alam kung may vacant pa. Rush kasi masyado dahil baka ma-monitor na kulang kami sa employees," mahabang paliwanag n'ya. Kapag minamalas ka nga naman! Bakit palagi na lang akong 'di nakakaabot?

"Pero maupo ka muna sa lounge area. Itatawag ko, baka kailangan pa sayang naman," dagdag n'ya at iginiya ako papasok hanggang sa makarating kami sa lounge area.

Napangiti ako ng wala sa oras. May pag asa pa. Sana ay kulang pa, kahit janitress ay papasukan ko na. Aarte pa ba 'ko? 'Di ko na lang sasabihin kay Mama kung sakali. S'ya lang naman kasi itong may gusto na sa maganda akong kompanya nagta-trabaho. Hindi na nga n'ya 'ko pinag-aral tapos mag-aasam pa s'ya ng magandang trabaho para sa'kin. Kahit maging janitress man ako dito, masaya na 'ko. Jacobs Enterprises na 'to, tatanggihan ko pa ba?

Tumango ako at naupo nang magpaalam na s'yang babalik na sa pagbabantay. Nagmasid ako sa paligid, ang linis at ang lawak. Ang mga employees talagang well-trained, sobrang prim and proper.

Ilang minuto pa ay may dumating na babae. Siguradong mataas ang posisyon n'ya rito at s'ya ata ang ipinatawag ng guard. Lumapit s'ya sa'kin kaya naman napatayo ako. Kalma, Lauren! Be yourself.

"G-Good morning, how may I help you?" she asked and smiled at me, kahit na kapansin-pansin ang gulat sa kan'ya nang makita ako pero binalewala ko na lang ito dahil sa mismong goal ko.

"Good morning. M-May nakapagsabi po kasi na hiring dito kaya balak ko po sanang mag apply"

"Kung dito mismo sa Jacobs Enterprises," she paused for awhile at mukhang nag-isip pa. "M-Meron na kaming na-hire na ilang employees dito. Hindi na hiring dito but I can refer you sa isa pang company na nangangailangan din ng applicants"

I nodded and smiled at her. "Wala pong problema. Salamat po"

"Let's go to my office and I will get your information"

Tumango ako at sumunod sa kan'ya. Sumakay kami ng elevator hanggang sa makaabot kami sa 15th floor. Naglakad kami at nadaanan namin ang ilang employees na busy sa kani-kanilang trabaho. Pumasok kami sa isang office na may nakalagay sa table na Human Resources. HR pala s'ya, kaya pala s'ya ang nag

a-assist sa'kin.

Naupo na s'ya sa table n'ya at iginiya n'ya 'ko sa katapat na couch. "Have a seat, I need to see first your vitae"

Naupo na ako sa katapat na couch at marahang inabot ang resume at ilan pang requirements.

"Oh, so your name is Lauren Fraia L. Arevalo. 27 year old," pagbabasa n'ya sa mga documents ko. Nahihimigan kong nagulat s'ya for some reason.

Nakatingin pa rin s'ya sa papel ko at binasa isa-isa. "This is great. Mabuti at may experience ka na sa pagiging secretary. Hindi na rin kita ire-recommend sa ibang company. Alam ko na kung saan kita dadalhin"

She looks happy all of a sudden na para bang may iniisip na kung ano.

"Sa company na pagdadalahan ko sa'yo, they're looking for secretary. 'Yong s-secretary kasi ng CEO ay na-transfer dito since he own this company too," she said while still reviewing my papers.

Napa-awang ang bibig ko sa sinabi n'ya. Ibang klase, sobrang yaman. Pero teka, secretary ng CEO? Mukhang hindi yata ako makakapasok d'yan.

"Tumatanggap po ba sila ng w-walang degree?" I asked timidly habang pinagmamasdan s'yang busy sa phone.

"Yes, I'm sure tanggap ka na"

"P-Po?"

Napakurap s'ya at mukhang nagulat pa dahil sa sinabi n'ya. She then handed me something, isang kulay gold na parang ATM card. "I'm sorry, h-here's the company's name together with the address. 'Yong CEO na ang bahalang kumausap sa'yo. Goodluck"

Tumayo na 'ko at nakipag-shake hands. I bid my goodbye and gratitude before leaving. Nakahinga na rin sa wakas nang maluwag. Kahit na hindi pa 'ko tanggap ay masaya na 'ko. Kung 'di naman masungit ang CEO ay hindi ako mahihirapan makapasok. Tsaka kung marami akong kailangang gampanan ay gagawin ko ng maayos. Makakatulong ang mga experiences ko sa mga past jobs ko para kahit paano ay tumaas ang credentials ko kahit na 'di ako nakatapos.

Masaya akong naglakad sa hallway hanggang sa makasakay na ako ng elevator. Nasa ground floor na 'ko at muling pinagmasdan ang buong lobby. Kung malaki na itong Jacobs Enterprises, siguradong kalahati lang ito nang kompanyang papasukan ko kung sakaling swertehin.

Nagpaalam at nagpasalamat muna ako sa guard bago lumabas ng building. Tiningnan ko ang card sa palad ko, sinadya kong hindi ito silipin kaagad at ngayon ay babasahin ko na kung saan ako kasunod na pupunta.

Nanglaki ang mga mata ko at napahawak ako sa bibig nang dahil sa gulat. S-Seryoso ba 'to?

THE WALTON REAL ESTATE INC.

----

"You're Home"

Mr. Wayne Jacobs Walton

President

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • Trilogy 1: Tempting, Mr. Walton   NINETEEN

    Getting CloserAfter almost thirty minutes ay nakarating na rin kami sa penthouse n'ya. Napag-alaman ko rin na ang mismong building na 'to ay pagmamay-ari ni Lewis Plowden, ang kaibigan n'ya na madalas rin pumapasyal sa The Walton kasama si Sage Johnson. Pagpasok namin ay agad bumungad ang napakagandang architectural design na halatang pinasadya n'ya mula sa malalaki hanggang sa maliliit na detalye. Napako rin ang tingin ko sa magandang view mula rito. Kitang-kita ang mga naglalakihang building."I'll cook first, feel at home," sambit n'ya bago naglakad papunta sa kusina. Ang lawak ng penthouse na 'to, 'di malabong maligaw ako.Nang mawala na s'ya sa paningin ko ay dahan-dahan akong lumapit sa glass window sa living room n'ya at tinanaw ang buong syudad. Maagap pa lang at siguradong may mas igaganda pa 'to mamayang gabi dahil sa city lights. Inubos ko lang ang oras ko sa pagmamasid sa labas at 'di ko namalayang tapos na pala magluto si Mr. Walton."I thought you're upstairs," tanong

  • Trilogy 1: Tempting, Mr. Walton   EIGHTEEN

    Reasons behindI woke up with the breakfast on my side table kaya agad kong kinusot ang mga mata ko at nakitang nakaupo si Mr. Walton sa maliit na couch habang busy sa pagbabasa ng kung ano. T-Teka, bakit s'ya nandito mismo sa kwarto ko? "It's good that you woke up early. Have your breakfast, we'll be landing after an hour," tipid na sambit n'ya habang nakatalikod pa rin sa'kin at patuloy na nagbabasa.Natulala pa 'ko ng ilang minuto at iniisip ang mga nangyari kagabi. "Damn it, Lauren. How long do I have to cage this fucking feelings? This might explode and I'm afraid. I'm not good at taking risk. All I know is that, I like you"What the hell? Nakalimutan kong he just confessed last night. How come? I think, I need to ask him about that. Baka mamaya ay may kung anong plano na naman s'ya. I'm still thinking about the contract that I signed, and I still remember his golden rule. Binalewala ko na lang pansamantala ang mga isipin ko at nagpaalam na maliligo muna. I took a bath really

  • Trilogy 1: Tempting, Mr. Walton   SEVENTEEN

    Leaving on a Jet Plane"Ma, paalis na 'ko. 'Di ko po sigurado kung kailan ako makakabalik," paalam ko habang nag-aayos ng sarili. "Talaga bang tutuloy ka? Ang sabi ng Papa mo ay umalis ka na d'yan sa trabaho mong 'yan" Natigil ako sa pag-aayos at lumingon kay Mama bago nagsalita. "Aalamin ko ang totoong nangyari, Ma""Aalamin mo? Hindi ba at sinabi na nga nang Papa mo? Ang mga Walton ang may kasalanan ng lahat," inis na sambit ni Mama. "Kung aalis ako, para ko na rin silang hinayaan na matalo tayo, Ma. Tsaka kailangan natin ng pera ng mga Walton para may pangbili tayo ng gamot si Papa, pagbabayaran nila ang mga ginawa nila sa'tin""Wala nang mas magandang gawin kundi ang iparamdam sa kanilang 'di tayo basta-basta. Babae ang kahinaan ng mga lalaki, Lauren," seryosong sambit ni Mama na para bang may nais iparating. Tama, Ma. Magagantihan ko s'ya, sa paraang ikagugulat n'ya. Be ready, Mr. Walton. I will surely make you suffer."Hahayaan kita, basta alam mo kung kailan ka titigil. Mag

  • Trilogy 1: Tempting, Mr. Walton   SIXTEEN

    Lie"Are you really okay? You suddenly looked stressed," nang-uusisang tanong ni Drix habang kumakain kami. "Yes, medyo sumama lang bigla ang pakiramdam ko""Ayokong makialam pero kung kailangan mo ng kausap, you can talk to me," sincere na sabi n'ya pa at ngumiti sa'kin. Nanatili kaming tahimik hanggang sa matapos kaming kumain. Sa sobrang preoccupied ko ay hindi na kami halos nakapag-usap pa. Masyadong gumugulo sa isip ko ang mga narinig ko kanina. Hindi ko alam kung ayos ba na marinig ko 'yon o mas mabuti kung 'di na lang. "Drix, pasensya na talaga kung ganito ako ngayon. Babawi ako sa susunod," nahihiyang sambit ko habang nakaupo pa rin. "Wala 'yon, Lauren. Mukha talagang 'di maganda ang pakiramdam mo. Mabuti kung magpahinga ka na lang muna," ngiting sambit n'ya.Tumango na lang ako at nagpaalam na babalik na ng opisina at pumayag naman s'ya. Pagpasok 'ko ay agad akong naupo at napahilamos. Pinagmasdan ko ang hawak kong folder na dapat ay ipapasa ko kay Mr. Walton kanina. Sa m

  • Trilogy 1: Tempting, Mr. Walton   FIFTEEN

    HateUmalis ako ng ospital matapos namin mag-usap dahil kung nag stay pa 'ko ng matagal doon ay baka magtalo lang kami ulit. Ayoko nang marinig na pinipilit nilang masama rin si Wayne kahit na wala naman silang proweba. Higit sa kanila, mas kilala ko na si Wayne at alam kong kahit gano'n s'ya ay hindi n'ya magagawa 'yon. Siguradong wala s'yang alam sa nangyari kay Papa. At isa pa, may trabaho pa rin ako kaya talagang kailangan ko nang umalis. "Ate, kumusta si Papa? 'Di na 'ko pinasama ni Mama sa ospital dahil may pasok pa 'ko mamaya," bungad ni Lara pag pasok ko ng bahay. Pinasadahan ko s'ya ng tingin at pagod na ngumiti. "Maayos na, may konting bali lang," tipid ko sagot at naupo sa sala. "Siguradong malaking pera ang kakailanganin natin, Ate. Mukhang magtatagal pa sa ospital si Papa," malungkot na sabi n'ya bago naupo sa tabi ko."Malaki naman ang sweldo ko kay M-Mr. Walton. Siguro naman sobra pa 'yon sa ospital""Oo nga pala, ano bang eksaktong nangyari kay Papa?" pang-uusisa n'

  • Trilogy 1: Tempting, Mr. Walton   FOURTEEN

    Confused"Ano pong eksaktong nangyari, Papa?" nag-aalalang tanong ko habang nasa tabi n'ya. Ngayon pa lang s'ya nagising mula sa pagkakatulog. Kanina ay tulog s'ya nang makarating ako at kinausap ko si Mama pero wala rin s'yang maisagot. "Naaksidente ako sa trabaho," tipid n'yang sabi habang walang emosyong nakatingin sa malayo. Nagtatrabaho si Papa sa isang malaking kompanya. Engineer s'ya at malaki rin ang nagiging sweldo n'ya, kaya kung minsan ay nagtataka na rin ako dahil noong una ay ayos pa naman at nakakapagpadala pa s'ya, ngayon ay halos hindi na."Ano ba kasing nangyari? Paano ka naaksidente? Hindi ba ay dapat pananagutan ka ng kompanya?" inis na tanong ni Mama habang nag-aayos ng pagkain."Tinanggal na nila 'ko matapos kong maasksidente. Hindi na raw nila kasalanan ang ganito, mga walang puso," may hinanakit na sambit ni Papa. Paanong hindi pananagutan? Sa laki ng kompanyang pinagtatrabrahuhan ni Papa ay siguradong meron silang maayos na kontrata. "Papa, hindi ba ay may m

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status