Chapter 59

Bumukas ang pintuan at pumasok si Zairon. He's still wearing his coat. Lumapit ako sa kaniya at tinulungan ko siyang hubarin ang suot niyang coat. Hinayaan niya lang ako na nagpasaya sa akin.

Ngunit agad rin siyang lumihis at lumapit sa higaan. Kinuha niya ang tuwalya sa maliit na cabinet at mukhang mag sho-shower rin siya.

"K-kumain ka na ba? Nagpaluto ako kay Nanay ng specialty nila rito."

Hindi siya sumagot at hindi niya man lang akong pinansin. Ngumuso ako dahil namumuo na naman ulit ang luha sa mata ko. Hindi ako sanay na ganito siya, nasasanay kasi akong siya mismo ang pumapansin sa akin. Pumasok lang siya sa banyo at iniwan akong nakatayo.

Bumuntong hininga nalang ako at tumalikod. "Kasalanan mo 'yan, Laurene. Huwag kang iyakin. Masyado mo siyang nasaktan. Buang ka kasi!" Naiinis kong bulong sa sarili ko.

Bumukas ulit ang pintuan at pumasok si Nanay Mercide. Siya ang kausap ko kaninang umaga. Tahimik na lumapit siya sa mesa kung saan ako nakatayo lang. may hawak siyang isa