PROLOGUE
The men couldn't help but look as the young lady walked through the middle of the hall. She confidently strolled, wearing a tightly fitted red dress. Kurbang kurba ang baywang nito pababa ng kaniyang hita kaya bumabalandra sa mga mata nila ang makinis nitong balat. Hindi rin nakatakas sa kanilang mata ang bilog nitong dibdib na halos masuka na ng suot dahil masyadong hapit.Nakalugay rin ang maalon alon nitong buhok na itim, dala ang berde nitong purse na nakalawit lang sa braso nito. Namumungay ang mga mata nito at hindi nila mapigilang kilatisin ang katawan ng dalaga dahil sa angkin nitong alindog. Even if they wanted to approach her, they weren't fortunate because the beautiful young lady apparently has an attitude.Agad dumiretso ang mga mata nila nang bigla itong yumuko. Hindi man lang nito tinabunan ang naglalakihan nitong dibdib at naging bomba bigla ang kanilang init sa katawan nang makita ang puwetan nito nang mas yumuko pa ito lalo sa harapan nila. May napapakagat labi pa dahil sumisilip na ang singit nito."Damn, the woman looks good. Let's approach her; maybe we'll get lucky tonight." Pag kukumbinse ng payat na lalaki.Kanina pa siya n*********n kakatingin sa babae dahil sino ba namang hindi ito pagnanasaan, ito lang naman kasi ang nag isang babae sa gabing iyon. Hindi nila alam na bukod sa mga waitress roon ay may naimbitahan palang babae sa Bachelor's party.Hinihimas ng kausap ng lalaki ang namumukol nitong alaga sa pantalon. Init na init na siya at hindi man lang nito iniiwas ang tingin sa babae. Hinuhubaran na ng kaniyang isip ang dalagita at napapakagat na siya ng labi dahil ini-imagine na niya ang pag ungol at pagdedeliryo sa mukha ng babae dahil sa sarap habang bumabayo niya ito papatalikod.Nagkatinginan ang dalawa at ngumisi dahil alam nilang bibigay ito agad sa kanila. Wala pang humihindi sa kanila dahil sabi nga ng mga babae na kanilang sinisipingan, masarap sila pagdating sa kama lalo na at may ikabubuga rin naman ang kanilang mga alaga."Gusto mo threesome? Okay lang naman sa'kin." Sabi ng payat na lalaki. Napapaisip naman ang kaharap dahil hindi niya pa kasi naranasan ang ganoon pero sa isip niya ay baka mas exciting iyon."Sige, pero ako paunahin mo. Kanina pa ako n*********n." Tumawa lamang ito at tumango.Nagsimula na silang maglakad palapit rito ngunit agad ring napahinto nang makita ang pamilyar na lalaki na papunta sa gawi ng babae."Hindi ba at ang ikakasal 'yan? Ba't siya lumabas?" Nagtatakang tanong ng payat na lalaki. Naguguluhan rin ang kaharap dahil sa kanilang isip ay dapat nasa loob pa ito at nagsasaya. They prepared a surprise for him to ensure that the man would be delighted and satisfied before getting married."Hindi kaya at ang babae na 'yan ay kasama sa niregalo natin?"Agad ring nakuha ng kaharap ang sinabi nito at tumango."Sayang, akala ko makakaisa na tayo." Dismayang usal ng payat na lalaki at napapakamot nalang."Mukhang kailangan ko na munang pumunta sa Cr. Sige," Paalam nito at umalis na. Bumalik na rin ang payat na lalaki kung saan ang puwesto niya.Napatayo sa gulat si Laurene nang may naglagay ng tela sa kaniyang likod. She was about to shout at whoever boldly caught her attention when she saw the handsome face of him.Hindi niya mapigilang mapangiti sa harap nito at kunwari pang masaya kahit sa kalooban niya ay gusto na niyang magwala. Hindi niya akalain na ikakasal na ang lalaking nagugustuhan niya at kahit hindi naman siya invited sa party ng lalaki ay humanap siya ng paraan upang makapasok siya sa venue. Mabuti nalang at may kakilala siyang kaibigang lalaki."Hello, Prof. Congratulations pala." Labas na ilong niyang pagbati. Gusto niya nang ikotin ang kaniyang mata dahil kanina pa siya nagtitimping sugurin ang nobya ng lalaki.She has liked the guy for two years, and she's furious because even though the guy has only been in a relationship with the girl for a few months, he immediately proposed to her. Despite her obvious efforts to show that she really likes the guy, he doesn't pay attention to her except when it's related to subjects.Napa-angat ng kilay ang Professor dahil napapansin niya ang disgusto sa mga salita ng babae ngunit isinawalang bahala niya iyon at pinasadahan ang suot nito. Kaya pala ay halos wala ng mga lalaki sa loob dahil sa babaeng ito. Kanina niya pa naririnig ang mga mababastos na salita ng mga kasama niya dahil may babae raw nakapasok.Napasulyap pa siya sa nakasilip nitong dibdib at dahil makinis na maputi ito ay mamula-mula ang hulma ng bundok nito. Mabalakang rin ang babae at hindi nakatakas sa kaniyang mata ang bilugan nitong puwetan. Ngunit agad rin siyang nagtaka dahil hindi naman niya namukhaan ang babae. Hindi niya nakita ang ganito kaganda sa University kung saan siya nagtuturo."You're not allowed here." He said.Nagpalingon sa babae sa kaniya. He doesn't ask her to leave, but he also doesn't want the party to be ruined just because of the girl. Kanina pa kasi nakatingin ang mga lalaki rito at masyado ng distracted.Ngumisi lamang ang babae at pumalantik ang natural na pilikmata nito. "Are you going to ushered me out? Kanina pa kita hinintay prof 'eh. Maybe entertain me before I go out?"Namamalikmata lang ba siya o may bahid na landi ang boses nito habang nagsasalita ito?Napabuntung hininga lamang siya bago igiya ang babae sa loob. Ayaw niya namang kaladkarin ito sa labas dahil isa rin ito sa mga bisita. They went straight to the kitchen because he didn't want to show the girl guest what's happening inside. He also had no desire to enjoy himself there."What do you want to eat?" He asked.Lumapit siya sa babasaging mesa at kumuha ng plato. May mga iba't ibang wine rin sa mesa, iba't ibang putahe ng ulam at mga dessert na hindi pa halos nakukuhanan dahil mas inuna ng mga bisita ang magpakasasa sa mga babaeng binayaran nila kaysa kumain ng totoong pagkain.Tutok na tutok si Laurene sa kaharap. Inobserbahan niya ang bawat galaw nito. Napapakagat na lamang siya ng labi dahil sa magandang hubog nitong katawan. Ano kaya ang pakiramdam kapag nahahawakan na niya ang katawan nito? Lalo na siguro kapag maramdaman niya ang init sa loob ng damit nito. The only thing she remembers when passing a paper to the professor is the brief touch of hands, and it probably lasts for just a second. She wanted to feel more of him."Ano kayang lasa kapag dinilaan ko ang balat mo Prof? Siguro mas masarap pa sa putahi rito." Hagikhik niyang sagot.Wala talaga siyang hiyang sabihin iyon dahil kung noon ay tahimik lang siya, p'wes iba na ngayon. Ito ang unang araw na aakitin niya ang Professor niya upang hindi matuloy ang pagpapakasal nito sa ibang babae. Kung hindi magiging kaniya ang lalaki, wala ring hahawak rito.Napatigil ito sa pagkuha ng pagkain at malamig siyang nilingon. Iyon naman talaga ang permang mukha nito ngunit hindi niya lang batid kung bakit sa nagdaang buwan ay mas lumamig ang aura ng lalaki. Marahil siguro ay ayaw na nitong pumansin ng iba dahil ikakasal na ito na mas kinagalit niya.She knows everything about the guy, perhaps even the time he goes home and the places he frequents. It goes against her will to see the guy with someone else."Your mouth, Miss. Know your boundary."Napanguso siya sa sinagot nito. Hindi ba talaga ito naaakit sa kaniya? Unang hakbang pa lang naman niya ito kaya titiisin niya muna ang panlalamig nito.Nilagay ng lalaki ang plato sa kaniyang harapan at nagsalin rin ng pulang wine sa baso. Kahit naman pala malamig ang expression nito ay may pagka gentleman rin pala. Hindi niya tuloy maiwasang kiligin.Wala naman talaga siyang gana, kaya lang kung ganito kasarap ang nasa harapan niya, mapapakain na talaga siya ng tuluyan.Sumisimsim ito ng wine sa harap niya habang siya ay hindi parin iniiwas ang tingin sa lalaki habang ngumunguya. Mas nagiging magana kasi ang pagkain kapag may dessert sa harap at hinihintay na lang siya.Sumulyap ang lalaki sa kaniya at nagkatinginan silang dalawa. Ngumiti lamang siya rito at kumain ulit. Tinukod niya rin ang kaniyang braso at nakayuko ng bahagya kung kaya't kitang kita ang cleavage niya. Sumaya ang puso niya nang nahulog bigla ang mata nito sa kaniyang dibdib at nasamid pa ito sa Ininom ng wine."Are you okay, Prof?"Feigning concern, she quickly approached the guy. He was startled by her sudden approach, but he didn't say anything.Napatakan ng wine ang suot nitong damit at may tumulo pa nga sa panga nito. Hindi niya maiwasang tingnan ang labi nito dahil namumula iyon galing sa Ininom ng lalaki.May pumasok na kapilyuhan sa kaniyng isip at lumapit siya sa kaniyang Professor at malanding dinilaan ang panga nito upang mahimod ang wine sa balat ng lalaki. Nanigas ang lalaki sa ginawa niya at mas dinilaan pa nito ang panga hanggang sa umabot ang kaniyang dila sa gilid ng labi nito. Agad niyang s******p ito bago siya lumayo.Nginitian niya ng matamis ang lalaki. "Ang sarap mo palang dilaan prof, I mean- ang wine pala."Umiwas ng tingin ang lalaki at lumayo ito sa kaniya ng ilang hakbang. Nakatayo parin kasi sila at dahil naka high heels naman siya ay naabot niya ang mukha nito.Bumukas bigla ang pintuan ng kusina at doon niya pa naisipang umupo ulit sa kaninang inuupuan niya at tinapos ang pagkain."Laurene, kanina pa kita hinahanap." Ani ng isang lalaking nakarating lang. "Dude, pinatawag ka sa loob. Mukhang may kailangan ang kapatid mo." Baling nito sa Professor nang masulyapan niya ito.Tumango lamang ang Professor at iniwan sila roon. Mas lumapit ang lalaki sa kaniya. "Hindi ba at may ipapagawa ka sa akin? Ano ba 'yon? Aalis pa naman ako agad mamaya."May kinuha si Laurene na isang bote at nilapag sa mesa. "Put that on his drink and send him to the room I rent here."Wala itong pangalan ngunit alam ng lalaki ang nasa loob nito."Seryoso ka rito? Hindi ka ba nakokonsensiya? Ikakasal na siya Laurene.""I don't care, Logan. I want him, and that's why I did this - to make them break up. If you have time to complain here, use your effort elsewhere."Napakamot na lamang ng ulo ang lalaki at binulsa ang bote. "Basta huwag mo akong idadamay kapag natuklasan na ha." Paninigurado nito."Oo na. Gawin mo na. Sa kwarto na ako maghihintay."The guy has stepped outside. She couldn't help but smile. This is just his first step, and she'll make sure he won't forget what she's going to do next.Warning: R/18LAURENESTINE VALENCIA Hindi mawala-wala ang ngiti ko habang papunta sa kwarto. Gusto kong mag celebrate ng maaga pero pinigilan ko lang ang sarili ko. Isn't it great? Professor will be mine tonight and I will make sure that he will look for me after this. I giggled at the thought and was about to laugh when some random guy is looking at me. Ngumiwi ako at inikotan ito ng mata. Sorry boy but I'm loyal.. mas loyal pa sa asong si summer. Para akong baliw na tumatawa sa labas ng pintuan tapos sumeryoso ulit. Kalma Laurene, huwag masyadong excited sa mga kaganapan sa buhay. Hindi pa naman ako baliw, masyado lang inlove. Hindi naman ako magpapabuntis ngayon. Uminom ako ng pills kaya keri lang mamaya. I just want to break his engagement and that's all! No hard feelings tayo rito at kasalanan niya kung magpadala siya sa akin. Pero syempre, hindi ko naman siya pababayaan. I'm a bitch and a slut but it's only for him. Hindi ko kayang pumatol ng iba.If everyone calls me crazy,
Bumaba ang tingin ko sa nakaluhod na lalaki at kahit ngayon ay hindi parin ako makapaniwalang nasa harapan ko na ang pinapangarap ko. He's kneeling, eating my pussy with pleasure. Ang lahat ng gusto kong isipin ay nawala na parang bula nang sinimulan na nitong dilaan ang kintil kong nakausli. Tumirik ang mata ko dahil sa sensasyon at mas lalong sinabunutan ang buhok niya."Ahh! Your tongue is so good Professor.. sige pa, dilaan mo pa. Aurh! Tangina ang sarap!" Mas pinaigi ng Professor ang pagdila at pagsipsip ng hiyas ko. Ginamit na rin niya ang kaniyang gitnang daliri at nilabas masok ang loob ko. Hindi na ako nagkamayaw sa pag ungol at sinasalubong na rin ang kaniyang daliri at mas pinadiin ko ang kaniyang mukha sa aking pagkababae. "Prof.. Bilisan mo pa please.. malapit na ako. Ah! Lalabasan na ako.. Ahhhh.. shit!" Naging double ang paglabas masok nito sa kaniyang daliri at dalawa na ang gamit niya habang sinipsip nito ang aking kintil. Para akong mababaliw nang maramdaman ko n
Pasimple kong kinapa ang higaan upang mayakap man lang si Professor Zaiden ngunit wala man lang akong nakapa. Wala na pala akong katabi. I opened my eyes, and the first thing that greeted me was the handsome face of the professor. I smiled because my morning felt wonderful. If it was still morning, though, I couldn't be sure, as I remembered the sun had already peeked when we finished.His legs wide slightly while his back leaned on the chair, half naked. Magulo ang maitim nitong buhok habang nag iisip. Mukhang hindi niya pa alam na gising ako. "Good morning, Prof." Malawak na ngiti kong pagbati. He blinked and turned to look at me. His eyebrows furrowed and he let out a sigh."This is the last time we will meet alone, Laurene. I will forget what we did. You know we can't tell anyone about this." His voice was deep and cold. Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya. The pain engulfed me. I expected this, but I still can't help but feel hurt and disappointed. Ngunit hindi ako nagpahalata
Napahinto ako dahil may humawak sa braso ko. Hinawakan ako ni Professor Zaiden pero iniwas ko ang aking tingin rito. Ayokong makita niyang umiiyak ako baka kasi ma-dissapoint siya at hindi na niya ako papansinin. Pilit niyang hinarap ang mukha ko gamit ang kaniyang kamay pero nagmatigas ako at mabilis na kinuha ang braso ko rito. "M-may sasabihin po ba kayo?" Tanong ko habang nakatalikod. Pinipigilan na huwag humikbi. Narinig ko siyang malalim na bumuntong-hininga. "I didn't mean anything by what I said to you, Ms. Valencia. It's just that-- what you're doing is frightening. Hiding pictures of a person and stalking them is called an obsession. You're becoming obsessed."Lumingon ako sa kaniya at ngumiti parin. "Then, I'd rather be obsessed. I chose this, Professor Zaiden, and you can't take away what brings me happiness," Sabi ko at ngumiti ng mapait. "Are you disgusted now that you know? But even if you are, I won't stop until you accept me, Professor Zaiden. Call me a freak, cra
Dumiretso agad ako sa room namin para sa sunod kong subject. May laboratory kami ngayon at makikita ko na naman siya. Binalewala ko na ang sinabi niya kanina. Mabilis ko naman agad iyong isiniwalang bahala. Nang makarating ako sa pintuan ay inayos ko na lamang muna ang aking salamin bago pinihit ang doorknob. Bumungad sa akin ang maingay na boses ng mga kaklase ko. Nakatayo lang sila sa gilid at may nakahilerang tatlong mannequin sa gitna na nakahiga lamang sa pahabang lamesa. Naghanap muna ako ng puwesto bago magsimulang maglakad pero napatigil nang sabay na bumati ang mga kaklase ko at nakatingin sa akong likod. Bumilis ang tibok ng puso ko pero tumuloy ko parin ang paglalakad at puwesto sa madilim na area. Professor Zaiden stands in front with a CPR mannequin on the table. The room is buzzing with excitement as nursing students, including myself, gather for the demonstration.Nakatingin lang ako kay Professor habang nakatayo siya roon suot parin ang eyeglasses niya."Today, we'l
Umupo lamang ako roon habang naghihintay sa kaniya. Isang oras na kasi siyang hindi pa bumabalik. Bumili ba talaga 'yon ng pagkain? Ba't ang tagal? "Sorry for waiting," lumingon ako sa pintuan at nakapasok na siya at sabay lock ng pintuan. Lumunok ako sa iniisip ko ngayon. Masyado naman siyang halata kung ilo-lock pa niya. Dumiretso siya kung saan ako nakaupo at nilagay ang pinamili sa maliit na mesa. Naglakad siya pabalik sa isang cabinet at kumuha ng utensils. "Bumili ako ng apat na ulam. I don't know what you'd like so," Ngumiti lamang ako at kinuha ang plato. "Thank you po Professor."Umupo na rin siya pero nagulat ako dahil tumabi siya sa akin. Malaki naman ang couch para makipagsiksikan siya rito. Hindi ko tuloy maiwasang tingnan siya. He simply ignored my gaze and proceeded to get his food. My heart pounded because of what he's doing now. Gustong-gusto ko ang ginagawa niya. Para kasi kaming mag jowa. Gusto kong ngumiti ng malapad pero pinigilan ko lang at kalmadong kumuha
Warning: R/18Tiningnan ko ang table niya at may harang sa harap no'n. Malaki ang table kaya pwede akong sumuong roon. Binalik niya ang pagsira ng kaniyang zipper at lumapit sa pintuan. Ako naman ay kinuha lahat ng gamit at damit ko at inayos ito sa couch. Dinala ko nalang ang bra at underwear ko at sumuong sa table. Nakiramdam lang ako hanggang sa bumukas ang pintuan. Tanging yabag ng ilang tao ang narinig ko at lumapit sila sa mesa kung saan ako ngayon. May tinanong yata sila tungkol sa isang activity tapos tiningnan ko lang ang sapatos ni Prof papunta sa upuan niya at prenteng umupo roon. Pagkatapos ng kaniyang pagkaupo ay binaba niya ang kaniyang zipper at nakuha ko naman kung ano gusto niyang gawin. Normal lamang siyang nakikipag usap sa mga estudyante habang ako ay nakaluhod na sa gitna ng kaniyang hita at pinalabas ang mahaba at mataba niyang pagkalalaki. Umiigting iyon at may napansin pa akong basa sa ulo nito. Dinilaan ko ito upang matikman at pinasok pa ang aking dila sa
I log out my account and create a new account. Sinusubukan talaga nila ako kaya ay hindi ko hahayaang magsaya ang babaeng iyon sa Professor ko. I followed her and scroll down to see her recent photos. She really is beautiful and sophisticated. Whenever she's smiling, she's too innocent parang hindi makabasag pinggan pero wala akong pakialam roon. I click her message and create a message to ruined her night. [Me] Sent a photo. Maya-maya pa ay nagseen agad ito. I smiled widely when she type. [Shannon Jain] Who are you? [Me] Why would I tell you? Are you surprised? We look good together, right? [Shannon Jain]You must be good on photoshop. It's not obvious. [Me] Are you blind? Malalaman mong totoo iyan. Masyado kang martyr. You better broke up with him or baka gusto mong isend ko sa'yo kung ano ginawa namin sa bachelor's party niya?[Shannon Jain]I don't know who you are, but I won't let someone manipulate me with lies. If you have an issue, address it directly.[Me]Oh, Sha