ไซบอร์กตัวหนึ่งถูกยิงทะลุอกจากด้านหลัง อเล็กซิสโล่งอกชั่วครู่เมื่อเห็นว่าชาวทอยซิตี้ที่ยังรอดชีวิตวิ่งเข้ามาจากทุกสารทิศ อาจไม่ใช่จำนวนทั้งหมดแต่ก็มากพอที่จะเป็นฝ่ายล้อมศัตรูไว้แทน แต่แล้วไซบอร์กก็โผล่มามากขึ้น จากสิบเป็นยี่สิบ จากยี่สิบเป็นสามสิบ
“ไมเคิล!”
เสียงเทสซ่าดังขึ้น เธอมาพร้อมกับพวกบลู และโคดี้ก็ตื่นแล้ว! เธอสบตากับอเล็กซ์แล้วยิ้ม โคดี้กลายเป็นเพียงความหวังเดียวของทุกคน
“หมอนั่นยังใช้พลังไม่ได้” คำพูดของอาคุสะดับฝันลงทันที
“ฟีบี้ ให้ฟีบี้คืนพลังเขา”
“ไม่เกี่ยว” อเล็กซ์ปฏิเสธ “หากฟีบี้ดึงพลังไปแล้วเธอจะใช้ได้จนกว่าตัวเองอ่อนแรง แต่เจ้าของร่างยังใช้พลังได้อยู่ดี การที่เธอดึงพลังไปไม่ได้แปลว่าสูบกำลังไปจนหมด”
“แต่...” อเล็กซิสจำได้ว่าเทสซ่าเคยบ่นเรื่องที่โดนยืมพลัง “เทสซ่า”
“มันเป็นแบบนั้นแค่ช่วงแรก” อเล็กซ์ยืนยัน “ตอนอยู่นอร์ธ เธอมาเยี่ยมพวกเราบ่อย แล้วก็ลองฝึกด้วย”
แต่ละฝ่ายยังคงดูเชิง อเล็กซิสสลัดเสียงในหัวออกไป
อเล็กซิสรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการจริง ๆ เด็กสาวคนนี้ทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง ทีแรกเธอยังนึกชื่นชมที่กลับมา แต่สุดท้ายเมื่อถึงคราวคับขัน เบลินดาไม่ใช่แค่หนี แต่เธอยังกล้าใช้คนอื่นบังตัวเอง แถมคำพูดเมื่อครู่...อีกฝ่ายเชื่อคำของแสตนเนอร์และจะขายเธอ อเล็กซิสไม่คิดเลย เธอพลาดไปถนัด พลาดตั้งแต่ตามมาช่วยเมื่อเห็นว่าอเล็กซ์กับโคดี้ไม่ได้บาดเจ็บสาหัส กลัวว่าเบลินดาจะถูกมันฆ่าตาย...ราวกับว่ามีเสียงหัวเราะเยาะเย้ยของเบนอยู่ใกล้ ๆ“ฉันแค่...กลัว”ความกลัวของเธอคนนี้อันตรายเหลือเกิน ออสโล่ตกลงไปท่ามกลางฝูงซอมบี้ถูกฉีกทั้งเป็น เวดเสียขาไม่พอยังถูกทางการเอาตัวไปทำอะไรก็ไม่รู้ และในตอนนี้เธอก็กลัวว่าเขาอาจจะยังไม่ตายแต่แย่กว่านั้น อาจจะมีสภาพเหมือนเจ้าตัวที่เสียบดาบเข้าท้องเธอที่ผ่านมา เบลินดามักจะเชิดหน้าลอยหน้าตาเหมือนกับว่าเธอไม่เคยใส่ร้ายคนอื่น ไม่เคยทำให้ชีวิตใครพัง อเล็กซิสหวนนึกถึงคุณนายคาร์เตอร์ เสียงตะโกนทะเลาะกับคุณมิลเลอร์และเจ้าหน้าที่ตำรวจยังดังลั่นอยู่ในโสตประสาท พวกเขาเหมือนกัน ไม่เคยมองความผิดของตัวเอง“ธะ...เธอทำอะไร
ไซบอร์กจู่โจมเข้ามาไม่นานหลังจากพวกไมเคิลขึ้นไปชั้นสิบหก เธอได้ยินอาคุสะตะโกนบอกให้ทุกคนรีบกำจัดพวกมันแล้วไปช่วยคนข้างบน แต่ไม่มีใครสามารถปลีกตัวไปได้ พวกมันมากันเยอะมาก เธอ อเล็กซ์ แล้วก็โคดี้ล้มไปได้ตัวหนึ่งก็เจอกับอีกตัว ไซบอร์กตายไปครึ่ง และพวกเขาก็เหลืออีกครึ่ง จนกระทั่งเบลินดากลับมาช่วยยิงดึงความสนใจจากมันไปได้ชั่วขณะหนึ่ง เธอจึงมีเวลาเช็กว่าอเล็กซ์กับโคดี้เป็นอย่างไร เมื่อเห็นว่าพวกเขาเพียงแค่จุกจนลุกไม่ขึ้น พอเหลือบตาเห็นมันวิ่งตามเบลินดาก็ตัดสินใจตามไปซึ่งผิดมหันต์อเล็กซิสไอออกมาเล็กน้อย ลำคอของเธอตีบตัน แต่มือยังจับข้อเท้าของเบลินดาไว้แน่น ในเวลานี้เหมือนร่างกายค่อย ๆ หยุดทำงานทีละส่วน แต่อย่าเป็นห่วงไปเลย เธอเคยเจ็บมามากกว่านี้อีก เวลาลดลงทุกวินาทีแต่สำหรับอเล็กซิสมันจบลงแล้ว เธอไม่คิดว่าขาของอีกฝ่ายใหญ่ขนาดนี้ หรือเป็นเพราะรองเท้าบูตส์หนังกับถุงเท้าและกางเกงขายาวที่สวมทับไว้กันแน่ อเล็กซิสกลืนน้ำลาย น้ำตาเอ่อออกมา ไม่ใช่เพราะเธอร้องไห้หรือเสียใจ แต่เป็นเพราะบาดแผลกระตุ้นให้น้ำตาไหลออกมาตามกลไกการทำงานของร่างกาย เมื่อเจ็บ สมองก็สั่งว่าเจ็บ ร้องไห้ก็เป็นการ
เบลินดาวิ่งจ้ำอ้าวร้องขอความช่วยเหลือ เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังใกล้เข้ามา เธอวิ่งกระโดดเข้าไปในห้องหนึ่งแล้วลากเก้าอี้เข้ามาสกัด ทว่าห้องนั้นกลับเล็กและแคบ มีเพียงแผงวงจรเป็นตู้ตั้งเรียงกัน ไม่มีทางให้หนีต่อ เมื่อเหลียวหลังก็เห็นว่าศัตรูยืนจังก้า มันเงื้อดาบขึ้น “ไม่ ๆ” น้ำตาไหลทะลักออกมา เบลินดาย่อตัวลงแต่คมดาบใกล้ตัวแล้ว เธอกรีดร้องกลัวตาย ทว่ามันล้มลงข้างตัวหากแต่ยังไม่ตายสนิท เบลินดาคลานหนีแล้วลุกขึ้นตั้งหลัก คนที่ยิงด้านหลังคือเด็กผู้หญิงจากเมืองเดียวกันอเล็กซิส เดวิสแต่มันดันสวมเกราะครอบไปทั้งตัว ยกเว้นด้านหน้า กระสุนของอเล็กซิสจึงทำลายเกราะเพียงชั้นนอกเท่านั้น “ยิงสิ!” เธอสั่งทั้งที่ยืนตัวงอหน่อย ๆ คงยังจุกอยู่ เบลินดายกปืนช่วยยิงระรัว มันปัด ๆ ก่อนจะพุ่งตัวใส่คนข้างหลัง อเล็กซิสไถลตัวลอดขามันไปยืนด้านหลัง มันเอี้ยวตัวมาแล้วซัดใส่ พอโดนทีเดียวก็กระเด็นมาชนตัวเบลินดาล้มไปด้วยกัน“อะ” คนข้างตัวกุมไหล่“หะ หักเหรอ” เธอถามทั้งสองรีบลุกขึ้น“ไม่รู้” อเล็กซิสส่ายหน้าแต่แขนซ้ายตกไปข้
แต่แล้วเขาก็พูดต่อ “เธออยู่กลุ่มเทสซ่า”เธอกลัวว่าเขาจะฆ่าเธอเหมือนกับที่ฆ่าพวกเพื่อนคิตแคต โชคดีที่เขาจำเธอได้ “พวกเขาจะจับกลุ่มต่อต้านให้ทางการ ถ้าฉันไม่เออออไปด้วยก็จะ...” ลิ้นของเธอแทบพันกันดวงตาเด็กหนุ่มเบิกกว้าง เขายกปืนขึ้นมาทันที และตอนนั้นเองเบลินดาหลับตาปี๋เพราะนึกว่าเขาจะยิงเธอ แต่เปล่าเลย มีเสียงดังตุบข้าง ๆ กลับเป็นคิตแคตตายสนิท ถูกยิงกลางศีรษะ“ถ้าคิดจะยืนตรงข้ามกันก็ต้องทำแบบนี้ ใจดีนิดเดียว เมื่อกี้เธอก็อาจจะเป็นยัยนั่นแทน” พลูทักซ์ชี้ไปที่ศพหญิงสาว คิตแคตคงคิดจะจัดการเธอแต่พลูทักซ์ต่างหากช่วยไว้ เบลินดารีบหันกลับมา แม้คนฆ่าคือพลูทักซ์ แต่อีกครั้งที่เธอต้องทำแบบนี้เธอไม่ใช่คนผิด ก่อนหน้านี้พวกคิตแคตก็ไม่ได้คิดดีกับเธอเท่าไร เธอยังจำสีหน้าผู้ชายสองคนที่ตายนั้นได้ถ้าหากตอบว่าไม่เสี่ยงไปกับพวกเขา ก็คงโดนจับแทน“แล้วเพื่อนเธอล่ะ” เด็กหนุ่มถามเบลินดาอึกอัก จะให้ตอบได้ไงว่าทิ้งทุกคนไป ถ้าไม่ใช่เพราะประกาศเธอคงไม่กลับมา แล้วก็คงไม่ต้องเจอสามคนนี้ด้วย“เอาเถอะ ขึ้นไปข้าง
ในที่สุดเธอก็ต้องเดินเข้าส่วนที่อันตรายที่สุด ด้านหน้าคือศูนย์บัญชาการกลางเขตเดอะ วาล พวกเขาเห็นกลุ่มบลูเป็นกลุ่มสุดท้ายที่เดินเข้าไป ยังมีคนอยู่ภายนอก ดูเหมือนไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรต่อไป จะเข้าไปดีไหม หรือจะกลับไปหาที่หลบซ่อน เบลินดาเริ่มลังเล กลุ่มต่อต้านมีจำนวนมากขึ้นเพราะคนที่หลบซ่อนตั้งแต่ต้นเริ่มหันมาจับอาวุธสู้ แต่ศพที่นอนตายเกลื่อนปะปนกันไปบ่งบอกว่าความตายไม่แยกแยะว่าใครอยู่ฝ่ายไหน ยิ่งมีเสียงต่อสู้ภายใน เธอยิ่งลังเล ไม่รู้ว่าพวกเทสซ่าอยู่ด้านในแล้วหรือยัง แต่เธอค่อนข้างแน่ใจว่าคนอย่างเทสว่าจะไม่เปลี่ยนใจทิ้งกลุ่มจนกว่าทุกคนเห็นพ้องให้เลิกราเด็กสาวเหลือบมองพวกคิตแคต พวกเขาสูบบุหรี่แล้วนั่งมองประตู เบลินดาเคยเกลียดกลิ่นบุหรี่มาก แต่ตอนนี้เธอไม่แน่ใจว่ากลิ่นนิโคติน กลิ่นเลือด และกลิ่นไหม้ กลิ่นไหนรุนแรงกว่ากัน ต่อมรับกลิ่นตอนนี้พังยับเยินเสียงต่อสู้ดังลอดออกมาถึงข้างนอกไม่หยุดหย่อน พวกที่ยังลังเลก็ถอดใจเดินออกจากบริเวณนี้ บางคนวิ่งเข้าไปสมทบหวังช่วยคนข้างใน บางคนยังยืนรอดูเหมือนเบลินดา“เรา...ถอยเถอะ”คิตแคตเหยียดปากเล็กน้อย เด็กสาวนึก
เธอจำหน้าผู้หญิงคนนี้ได้ เมื่อก่อนผมสีน้ำตาลแดงของเธอสั้นเป็นทรงพิกซี่ แต่ตอนนี้ยาวประมาณคอ ท่าทางดูเป็นมิตรกว่าทุกครั้งที่เจอ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนวาววับดูซุกซน ริมฝีปากบางเล็กเป็นกระจับยกขึ้นมุมหนึ่ง เธออยู่กับเพื่อนชายอีกสองคนคิตแคตผู้หญิงคนนี้ชอบอเล็กซ์อย่างเปิดเผย แต่ตั้งแต่ชายหนุ่มย้ายมาอยู่ในเดอะ วาล เบลินดาก็ไม่ค่อยเห็นเธอมาคอยเกาะแกะเขาเท่าไร อาจจะถอดใจไปแล้วก็ได้ คิตแคตชอบเข้ามาทักอเล็กซ์แล้วเมินเพื่อนของเขาทุกคน (รวมทั้งพวกผู้ชายด้วย) ไม่ค่อยมีใครชอบเธอนัก แม้เบลินดาแทบไม่สนิทกับทายาทโวลคอฟเลย แต่มารยาทของคิตแคตก็พลอยทำให้เธอชังน้ำหน้าทั้งที่ไม่ได้หวงเพื่อนอย่างเทสซ่า และทั้งที่เธอออกจะรำคาญความสัมพันธ์ของอเล็กซิสกับอเล็กซ์ด้วยซ้ำ ทว่าในเวลานี้เบลินดาต้องวางอคติลง เธอหลับไปสักพักแต่พวกเขาก็ยังไม่ได้ทำอะไร หากแต่นั่งดื่มน้ำกันเงียบ ๆ สถานการณ์ในตอนนี้คงไม่เอื้อให้คนเป็นศัตรูกันหรอก แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นมิตรเพราะในตัวเธอมีเสบียงอยู่เล็กน้อย“ฉัน...ไม่รู้ตัวเลย”หญิงสาวพยักหน้า “ก็คงงั้น ขนาดประกาศเมื่อกี้ เธอก็ยังนิ่ง นี่พวกเ