บ้านโวลคอฟ

“บางทีพวกเราอาจจะเป็นกลุ่มแรกที่ได้กลับมาก็ได้นะ!”

คาเลบยังจำวันนั้นได้เป็นอย่างดี จุดเริ่มต้นของภัยพิบัติ คลื่นสีดำไม่ได้พัดพาลูกสาวของเขาไป แต่ยังทำลายทุกสิ่งจนพินาศ วันเวลาแห่งความสุขกลายเป็นความทรงจำที่น่ากลัว เพราะกลับทำให้หัวใจเจ็บปวดเกินกว่าจะรับไหว เพียงรับเถ้าอัฐิของลูกอีกสองคน เขาก็ไม่คิดกลับซานโบซ่าอีก ในเมื่อแม้แต่หลุมศพของผู้หญิงที่เขารักก็ยังไม่เหลือ ซานโบซ่าไม่ใช่บ้านอีกต่อไป

เขาลำบากใจอีกครั้งที่ต้องเผชิญกับสภาพนี้อีก แคดมันกับบอร์ญ่ากำลังถูกตามล่าจากหน่วยงานที่เคยทำอยู่ ทั้งที่ยังไม่ได้ความทรงจำคืนมา พวกเขากำลังจะหนีต่อไป แม้ทั้งสองไม่ใช่ลูก แต่การที่เห็นคุณและคุณนายมิลเลอร์ต้องพลัดจากบุตรชายอีกครั้งทำให้เขาไม่อาจทนได้ และเพราะคุณนายมิลเลอร์รั้งแคดมันไว้จนชักช้า พวกมันก็มาอยู่หน้าห้องแล้ว ครั้งนี้ไม่ต้องรอพิพากษา แต่พวกมันพร้อมจะลากตัวไปทุกเมื่อ ชายหนุ่มทั้งสองตัดสินใจสู้เพื่อหนี แต่แล้วก็เกิดปาฏิหาริย์

คาเลบไม่เคยเจอชายหนุ่มทั้งสาม คุ้นหน้าเพียงผู้ชายร่างสูง ผมสีดำยุ่ง ๆ กับผิวสีซีด ทั้งรูปโครงหน้าที่แทบจะถอดแบบมาค