“ดีนะที่อเล็กซ์เลี้ยงเบียร์เมื่อกี้”
เขาชะงักมือที่กำลังจะหยิบเบคอน “หา” นึกว่าเทสซ่ายกเบียร์ของเธอให้เขาเสียอีก (แน่นอนว่าพอเธอส่งให้ เขาไม่คิดถามว่าเลี้ยงหรือไม่สักนิด ให้คือให้)
เรมียักไหล่ “อาคุสะกับอเล็กซ์เพิ่งชนะเควสประจำวันไป สองคนนั้นเลยมีเงินอื้อเลย”
“หนึ่งหมื่นสองพันห้าร้อยชิปกับคูปองเสบียงราคา ถ้าหารสองก็จะคนละหกพัน!” ไมเคิลกล่าวเหมือนท่องจำ (“หกพันสองร้อยสิบนะ อันที่จริง” เรมีแก้) “แม่ง” ว่าแล้วก็หยิบเนื้อสันในลงในตะกร้าทันที ไม่เข้าใจเลย ทั้งที่ตัวเองวิ่งเร็วและมีพละกำลังเหนือคนอื่น แต่ก็ยังไม่สามารถหยิบธงโง่ ๆ ได้ นี่สินะที่ปาสคาลบอกว่ากลยุทธ์ที่ดีนั้นสำคัญ
“มันราคาสามร้อยกว่าเลยนะ” อีกฝ่ายเตือน
เขายักไหล่ “พรุ่งนี้ไปเล่นเควส อย่างน้อยก็ได้มาอีกสองร้อยห้าสิบ แล้วเวลาที่เหลือฉันจะทำงานล้างจานอย่างเดียว”
เรมีฟังแล้วทำท่าคิดคำนวณในหัว “โอเค นายจะได้ชิปประมาณหกร้อยถึงเจ็ดร้อย แล้วเรื่องอเล็กซิสกับเบ็กกี้ล่ะ พวกเราจะมีเวลาสืบไหม&rdq
เบลินดาวิ่งจ้ำอ้าวร้องขอความช่วยเหลือ เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังใกล้เข้ามา เธอวิ่งกระโดดเข้าไปในห้องหนึ่งแล้วลากเก้าอี้เข้ามาสกัด ทว่าห้องนั้นกลับเล็กและแคบ มีเพียงแผงวงจรเป็นตู้ตั้งเรียงกัน ไม่มีทางให้หนีต่อ เมื่อเหลียวหลังก็เห็นว่าศัตรูยืนจังก้า มันเงื้อดาบขึ้น “ไม่ ๆ” น้ำตาไหลทะลักออกมา เบลินดาย่อตัวลงแต่คมดาบใกล้ตัวแล้ว เธอกรีดร้องกลัวตาย ทว่ามันล้มลงข้างตัวหากแต่ยังไม่ตายสนิท เบลินดาคลานหนีแล้วลุกขึ้นตั้งหลัก คนที่ยิงด้านหลังคือเด็กผู้หญิงจากเมืองเดียวกันอเล็กซิส เดวิสแต่มันดันสวมเกราะครอบไปทั้งตัว ยกเว้นด้านหน้า กระสุนของอเล็กซิสจึงทำลายเกราะเพียงชั้นนอกเท่านั้น “ยิงสิ!” เธอสั่งทั้งที่ยืนตัวงอหน่อย ๆ คงยังจุกอยู่ เบลินดายกปืนช่วยยิงระรัว มันปัด ๆ ก่อนจะพุ่งตัวใส่คนข้างหลัง อเล็กซิสไถลตัวลอดขามันไปยืนด้านหลัง มันเอี้ยวตัวมาแล้วซัดใส่ พอโดนทีเดียวก็กระเด็นมาชนตัวเบลินดาล้มไปด้วยกัน“อะ” คนข้างตัวกุมไหล่“หะ หักเหรอ” เธอถามทั้งสองรีบลุกขึ้น“ไม่รู้” อเล็กซิสส่ายหน้าแต่แขนซ้ายตกไปข้
แต่แล้วเขาก็พูดต่อ “เธออยู่กลุ่มเทสซ่า”เธอกลัวว่าเขาจะฆ่าเธอเหมือนกับที่ฆ่าพวกเพื่อนคิตแคต โชคดีที่เขาจำเธอได้ “พวกเขาจะจับกลุ่มต่อต้านให้ทางการ ถ้าฉันไม่เออออไปด้วยก็จะ...” ลิ้นของเธอแทบพันกันดวงตาเด็กหนุ่มเบิกกว้าง เขายกปืนขึ้นมาทันที และตอนนั้นเองเบลินดาหลับตาปี๋เพราะนึกว่าเขาจะยิงเธอ แต่เปล่าเลย มีเสียงดังตุบข้าง ๆ กลับเป็นคิตแคตตายสนิท ถูกยิงกลางศีรษะ“ถ้าคิดจะยืนตรงข้ามกันก็ต้องทำแบบนี้ ใจดีนิดเดียว เมื่อกี้เธอก็อาจจะเป็นยัยนั่นแทน” พลูทักซ์ชี้ไปที่ศพหญิงสาว คิตแคตคงคิดจะจัดการเธอแต่พลูทักซ์ต่างหากช่วยไว้ เบลินดารีบหันกลับมา แม้คนฆ่าคือพลูทักซ์ แต่อีกครั้งที่เธอต้องทำแบบนี้เธอไม่ใช่คนผิด ก่อนหน้านี้พวกคิตแคตก็ไม่ได้คิดดีกับเธอเท่าไร เธอยังจำสีหน้าผู้ชายสองคนที่ตายนั้นได้ถ้าหากตอบว่าไม่เสี่ยงไปกับพวกเขา ก็คงโดนจับแทน“แล้วเพื่อนเธอล่ะ” เด็กหนุ่มถามเบลินดาอึกอัก จะให้ตอบได้ไงว่าทิ้งทุกคนไป ถ้าไม่ใช่เพราะประกาศเธอคงไม่กลับมา แล้วก็คงไม่ต้องเจอสามคนนี้ด้วย“เอาเถอะ ขึ้นไปข้าง
ในที่สุดเธอก็ต้องเดินเข้าส่วนที่อันตรายที่สุด ด้านหน้าคือศูนย์บัญชาการกลางเขตเดอะ วาล พวกเขาเห็นกลุ่มบลูเป็นกลุ่มสุดท้ายที่เดินเข้าไป ยังมีคนอยู่ภายนอก ดูเหมือนไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรต่อไป จะเข้าไปดีไหม หรือจะกลับไปหาที่หลบซ่อน เบลินดาเริ่มลังเล กลุ่มต่อต้านมีจำนวนมากขึ้นเพราะคนที่หลบซ่อนตั้งแต่ต้นเริ่มหันมาจับอาวุธสู้ แต่ศพที่นอนตายเกลื่อนปะปนกันไปบ่งบอกว่าความตายไม่แยกแยะว่าใครอยู่ฝ่ายไหน ยิ่งมีเสียงต่อสู้ภายใน เธอยิ่งลังเล ไม่รู้ว่าพวกเทสซ่าอยู่ด้านในแล้วหรือยัง แต่เธอค่อนข้างแน่ใจว่าคนอย่างเทสว่าจะไม่เปลี่ยนใจทิ้งกลุ่มจนกว่าทุกคนเห็นพ้องให้เลิกราเด็กสาวเหลือบมองพวกคิตแคต พวกเขาสูบบุหรี่แล้วนั่งมองประตู เบลินดาเคยเกลียดกลิ่นบุหรี่มาก แต่ตอนนี้เธอไม่แน่ใจว่ากลิ่นนิโคติน กลิ่นเลือด และกลิ่นไหม้ กลิ่นไหนรุนแรงกว่ากัน ต่อมรับกลิ่นตอนนี้พังยับเยินเสียงต่อสู้ดังลอดออกมาถึงข้างนอกไม่หยุดหย่อน พวกที่ยังลังเลก็ถอดใจเดินออกจากบริเวณนี้ บางคนวิ่งเข้าไปสมทบหวังช่วยคนข้างใน บางคนยังยืนรอดูเหมือนเบลินดา“เรา...ถอยเถอะ”คิตแคตเหยียดปากเล็กน้อย เด็กสาวนึก
เธอจำหน้าผู้หญิงคนนี้ได้ เมื่อก่อนผมสีน้ำตาลแดงของเธอสั้นเป็นทรงพิกซี่ แต่ตอนนี้ยาวประมาณคอ ท่าทางดูเป็นมิตรกว่าทุกครั้งที่เจอ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนวาววับดูซุกซน ริมฝีปากบางเล็กเป็นกระจับยกขึ้นมุมหนึ่ง เธออยู่กับเพื่อนชายอีกสองคนคิตแคตผู้หญิงคนนี้ชอบอเล็กซ์อย่างเปิดเผย แต่ตั้งแต่ชายหนุ่มย้ายมาอยู่ในเดอะ วาล เบลินดาก็ไม่ค่อยเห็นเธอมาคอยเกาะแกะเขาเท่าไร อาจจะถอดใจไปแล้วก็ได้ คิตแคตชอบเข้ามาทักอเล็กซ์แล้วเมินเพื่อนของเขาทุกคน (รวมทั้งพวกผู้ชายด้วย) ไม่ค่อยมีใครชอบเธอนัก แม้เบลินดาแทบไม่สนิทกับทายาทโวลคอฟเลย แต่มารยาทของคิตแคตก็พลอยทำให้เธอชังน้ำหน้าทั้งที่ไม่ได้หวงเพื่อนอย่างเทสซ่า และทั้งที่เธอออกจะรำคาญความสัมพันธ์ของอเล็กซิสกับอเล็กซ์ด้วยซ้ำ ทว่าในเวลานี้เบลินดาต้องวางอคติลง เธอหลับไปสักพักแต่พวกเขาก็ยังไม่ได้ทำอะไร หากแต่นั่งดื่มน้ำกันเงียบ ๆ สถานการณ์ในตอนนี้คงไม่เอื้อให้คนเป็นศัตรูกันหรอก แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นมิตรเพราะในตัวเธอมีเสบียงอยู่เล็กน้อย“ฉัน...ไม่รู้ตัวเลย”หญิงสาวพยักหน้า “ก็คงงั้น ขนาดประกาศเมื่อกี้ เธอก็ยังนิ่ง นี่พวกเ
ซูเปอร์ของเดอะวาลไม่ต่างอะไรจากในเครสเตอร์ สภาพด้านนอกและด้านในเละเทะ เศษซากอาหารกระจัดกระจายเต็มพื้น คลุกเคล้าไปกับฝุ่นและเลือด ศพคนตายถูกลากไปกองสุมกันยังมุมหนึ่งทั้งไหม้เป็นตอตะโกสลับและไหม้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ เพราะอยู่ใจกลางเมืองจึงได้รับความเสียหายหนัก แต่เธอก็ยังเจอเสื้อกันหนาวสภาพดีอยู่หลายตัว จึงหยิบขึ้นมาเปลี่ยน แม้ควรจะหวาดกลัวกับสภาพแวดล้อมอันน่าสยดสยองนี้ แต่เบลินดาไม่ใช่คนเดียวที่มองโลกในมุมมองต่างออกไปแล้ว นี่คือโลกวิปลาส ยังมีอีกหลายคนที่เข้ามาเพื่อหาเสบียงสะสมในนี้ เด็กสาวโกยถุงซีเรียลที่แตกออกแต่ยังเหลืออีกครึ่งหนึ่งข้างใน ไม่จำเป็นต้องโกยเยอะเพราะจะดึงดูดสายตา อย่างไรเสียถ้าเจอคนที่แข็งแรงกว่าก็อาจโดนปล้นไปได้ เธอมีอาวุธ คนอื่นก็มี ดังนั้นจึงแค่ซื้อเวลาเป็นชั่วโมงไปก็พอขอเพียงแค่ผ่านพ้นไปได้ ไม่ว่าฝ่ายไหนชนะ เราก็ไม่เกี่ยว เธอคิดแบบนี้แม้จะถูกป้อนชื่อไปแล้วว่าเป็นกลุ่มต่อต้าน แต่ถ้าเหตุการณ์สงบลงแล้ว หากสารภาพว่าทำไปเพราะสถานการณ์บังคับ อาจจะไม่แย่เท่าไรนักเธอไม่คิดว่าตัวเองฉลาดนักที่แยกออกจากกลุ่มมาคนเดียว และไม่คิดว่าตัวเองทำถูก ตอนนั้นสติเตลิดเมื่อเห็นว่าคนเกือบสิบล้
ไมเคิลไม่ตอบสนองคำขอร้องของเร็กกี้หากแต่พยายามรวบรวมสมาธิภายในเวลาอันจำกัด เขาเคยช่วยอเล็กซิสจากระเบิดมาแล้ว ทำไมครั้งนี้เขาจะช่วยตัวเองและเร็กกี้จากความร้อนไม่ได้ เด็กหนุ่มพยายามนึกถึงตอนที่ตัวเองสู้กับไซบอร์กตัวแรก ยามนั้นเขาอยู่กับอเล็กซิส และเมื่ออยู่กับแฝดสาว ดูเหมือนพลังและความคิดอ่านจะเพิ่มทวีคูณภาพของร่างของพ่อหายวับไปกลับเปลวเพลิงผุดขึ้นมาในหัว เขาจะปล่อยให้ตัวเองและแฝดอีกคนตายแบบพ่องั้นหรือ ชะตากรรมของแฝดทั้งสองจะเหมือนลูก้าใช่หรือไม่ใช้ประสบการณ์ในตอนนั้น ไมเคิล คิด! เขาต้องออกไปให้ได้ และต้องช่วยให้เร็กกี้มีชีวิตอยู่ต่อ ทักษะของชายคนนี้จำเป็นต่อการอพยพ พ่อแม่ ปาสคาล ได้โปรดเถอะ ชี้ทางสว่างที เขาไม่รู้จักพระเจ้า ไม่เคยเชื่อว่าใครอยู่เบื้องบนหรือจะมีจริงหรือไม่ หรือตอนนี้เขาเป็นเพียงฝุ่นในจักรวาล แต่ในเมื่อฝุ่นตัวนี้มีชีวิตจิตใจและมีคนที่ต้องปกป้อง เขาอยากจะเชื่อว่าสิ่งลี้ลับบางอย่างจะประทานทางออกมาให้“ฆ่าฉัน!” เร็กกี้ตะโกนอีกครั้ง แก้มแดงขึ้นเรื่อย ๆ ตอนแรกดูเหมือนเลือดฝาดหน่อย ๆ แต่เมื่อผ่านไปสักพักผิวกลับแดง