โชคดีแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ให้เบลินดากับมินนี่ออกมา ผู้คนทยอยมาถึงตามเวลานัดหมาย หากประเมินทางสายตา เธอคิดว่าจำนวนมากกว่าครั้งก่อนตามที่เซนหวัง อย่างน้อยการพูดกันปากต่อปากก็ได้ผลในระดับหนึ่ง โคดี้ยังคงไม่คุยกับเธอ ยังดีที่มีรีเวอร์ แม้เขาเจอกลุ่มเพื่อนตัวเองที่มาจากนอร์ธ ก็ยังอุตส่าห์พาเธอไปแนะนำ เพื่อนของเขาแบ่งเป็นสองฝ่ายชัดเจนดังที่เขาว่าไว้ มีทั้งฝ่ายแฟนเก่าและฝ่ายยอมรับการตัดสินใจ ถ้าหากเป็นเวลาปกติเธอคงกังวล แต่เพราะบทสนทนาก่อนหน้าทำให้สมองของเธอไม่อาจคิดเรื่องอื่นได้นอกจากรอดูว่าเซนจะทำสิ่งใดเพื่อกระตุ้นคน เวลานี้หญิงสาวจึงไม่มีปัญหากับปฏิกิริยาเย็นชาดูแคลนของฝ่ายที่เข้าข้างแฟนเก่ารีเวอร์ รวมทั้งปฏิกิริยาของโคดี้ด้วย
“เทสซ่า เธอเป็นกลุ่มเสี่ยงใช่ไหม”
หญิงสาวพยักหน้า เพื่อนของรีเวอร์พยายามพูดคุยเพื่อบรรเทาบรรยากาศกระอักกระอ่วนระหว่างคนสามคน แม้เทสซ่าไม่ได้จดจ่อกับมัน แต่คนนอกก็ยังสัมผัสได้อยู่ดี
“นั่น” เธอกระตุกแขนรีเวอร์เมื่อเห็นเพื่อนตัวเอง
พวกเขามากันไม่ครบ มีแค่อเล็กซ์ อาคุสะ และเรมี สามคนเท่านั้น
“อีกสองคนล่ะ&r
บัดนี้เครสเตอร์ถูกทำลายไปมากกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ แม้แต่ตึกร้านรวงและอาคารที่พักอาศัยก็ไม่รอด ไฟอาจไหม้ลาม แต่ที่สำคัญคือประชากรในเขตจำต้องเลือกข้าง มิเช่นนั้นก็จะกลายเป็นลูกหลงได้“บ้าจริง” เรมีเปลี่ยนร่างตัวเองเป็นหุ่นยนต์เพื่อรับมือกับหุ่นตัวหนึ่ง สถานะของพวกเขาจะกลายเป็นกลุ่มต่อต้านเต็มตัว ไม่มีทางเลือก ต้องสู้กับทหาร สภาวะจำยอมที่เขาเกลียดที่สุด“ออกไป ออกไปจากตรงนี้” อเล็กซ์ตะโกน แต่จะทำได้อย่างไร ไมเคิลกำลังรับมือกับทหารฝีมือดีสองนาย เขาไม่รู้ว่าอาคุสะเป็นอย่างไร...เดี๋ยว อเล็กซิสล่ะ?“โธ่เว้ย” เขาหลบคมดาบ มือขวาจุดไฟแช็กได้สักที มือซ้ายเลี้ยงลูกไฟแล้วสะบัดมือออก ไฟดวงเล็กขยายตัวกลายเป็นเปลวเพลิงมโหฬารพุ่งใส่ศัตรูทั้งสอง พวกเขาหลบได้ แต่แล้วเปลวเพลิงขนาดมหึมาพวยพุ่งแผ่ออกมาเต็มฉากพื้นหลัง พร้อมส่งแรงดันมหาศาลผลักร่างเขากระเด็นกระดอนออกไปไกล ก้อนเนื้อในอกบีบรัดรุนแรงเหมือนคราวเห็นพ่อตาย มือสองข้างจิกลงกับบนพื้นที่บัดนี้หิมะละลายเป็นน้ำเรียบร้อย เขาพลิกตัวกลับมาแล้ววิ่งกลับไปยังจุดเดิมแต่ถูกสกัดโดยทหารอีกหนึ่งนาย
มันไม่อาจทำอะไรเขาได้เมื่ออเล็กซ์คุมเชิงอยู่ คลื่นพลังซัดใส่ทหารจากทางด้านบนจนบางคนหล่นลงมา ทว่าการกระทำครั้งนี้ทำให้พวกเขากลายเป็นฝ่ายต่อต้านทันที ศัตรูจากด้านบนและล่างระดมยิง กระสุนเลเซอร์ดังสะท้อนรอบตัว อเล็กซ์เพียงลำพังใช้พลังสกัดไว้ แต่คงทำแบบนี้ไม่ได้นานไมเคิลหยิบไฟแช็กออกจากกระเป๋า “ไมค์!” อเล็กซิสกรีดร้องมือยื้อแขนเขาไว้ เขากระโดดหลบ มือเหล็กหนักเป็นกิโลฟาดลงกับพื้นตะแกรงจนหลุดแต่สะพานยังไม่ล้มลง คราวซวยเมื่อไฟแช็กหล่นจากมือตกลงไปเบื้องล่าง เรมีทำตัวลีบแนบกับกำแพง มือของเขาหลุดออกจากแผงตัวเลขเป็นที่เรียบร้อยและประตูยังไม่เปิด“สารเลวเอ๊ย” ไมเคิลกระโดดล็อกคอมันในขณะที่เรมีจับแขนข้างขวาแล้วบิดจนผิดรูป เด็กหนุ่มเกร็งข้อมือจับหัวศัตรูหมุนก่อนดวงตาจะปล่อยแสงอันตราย เขาอยู่ในท่าที่ไม่เอื้ออำนวยต่อแรง เรมีจึงใช้ขาเหล็กถีบขามันหัก เหล็กฉีกออกเผยให้เห็นสายไฟภายใน ไมเคิลได้ทีใช้มือข้างซ้ายกระชากออก จากนั้นกระโดดลงมา ก่อนจะถีบร่างนั้นลงไปข้างล่าง เรมีกระโดดข้ามกลับมาแต่ทั้งหมดยังกลับไปไม่ได้“ไมเคิล” อเล็กซิสโยนไฟแช็กให้เขา มันเ
พวกเขาใช้วิธีเดิม คือลัดเลาะไปตามซอกตึกดีกว่าวิ่งไปตามท้องถนนที่เต็มไปด้วยการต่อสู้ เมื่อห่างจากศูนย์กลางเมือง ขอบเขตความรุนแรงยังไม่กระจายเป็นวงการเท่าไร ทั้งหมดจึงใช้เวลาไม่นานก็ถึงจุดที่เคยมา มีคนอื่นตามพวกเขามาบ้าง แต่ทั้งหมดไม่สนใจแวะไตร่ถามหรือแนะนำตัว หิมะปกคลุมพื้นถนนบาง ๆ แต่ไม่ถึงขั้นบดบัง แถมพวกเขาพบว่าฝาท่อเปิดไว้เรียบร้อยแล้ว ดังนั้น ทั้งเจ็ดคนไม่ใช่กลุ่มแรกที่นึกถึงเส้นทางนี้ ไมเคิลนำเป็นคนแรกตามมาด้วยอเล็กซิสและคนอื่น ๆทั้งหมดวิ่งเร็วมาก พอเข้าถึงส่วนอาคารชั้นในและต้องเดินบนตะแกรงเหล็ก มันสั่นสะเทือนตลอดทาง เมื่อเข้ามาลึก อุณหภูมิภายในสูงขึ้นเพราะมีท่อน้ำร้อนและท่อประปามากมายวางพาดผ่าน ไมเคิลคอยชำเลืองหลังเป็นระยะ ถ้าหากเจ้าหุ่นตัวนั้นไม่โยนร่างทหารคนนั้นออกไป เขาคงเก็บอาวุธไว้ใช้กันเหนียวมีเสียงระเบิดดังขึ้นจากไกล ๆ แต่แรงของมันสะเทือนถึงชั้นใต้ดินจนเศษคอนกรีตและฝุ่นตกลงมาเป็นระยะ พวกเขาต้องผ่านตรงนี้ให้ได้ก่อนทะลุกลับเดอะ วาล แต่กว่าจะไปถึงทางออกเห็นหญิงสาวสองคนเดินตรงสวนมา ทั้งสองต่างมีผมสีดำยาว คนหนึ่งมัดเป็นหางม้า ส่วนอีกคนถักเปียเดียวแบบอเล็กซิสท
“ตรงนั้นมีศูนย์บัญชาการกลางของเครสเตอร์” เบลินดาตอบศูนย์กลางเชียวหรือ การจู่โจมไม่ทันตั้งตัวได้ผลเกินคาด ระดับความเสียหายทวีคูณเข้าไปอีก ถ้าโคดี้เข้าถึงศูนย์กลางได้ อีกไม่นานเครสเตอร์แย่แน่ภาพบ้านเมืองรกร้างและรอยไหม้สลับคราบมอส รา ผุดขึ้นในหัว เครสเตอร์กำลังจะกลายเป็นราซาแล้วจริง ๆ การที่เซนโดนจับทำให้ลูตัดสินใจทำลายที่แห่งนี้หรือ แม้ไมเคิลเคยเห็นด้วยกับแนวคิดของเซน แต่การกระทำที่ปราศจากการยินยอมไม่ได้ทำให้เขาชื่นชมเลย พวกเขาจะรู้ไหมว่าแค่เพียงทำให้หุ่นยนต์กลายเป็นพวก ไม่ได้ทำลายอำนาจรัฐได้ง่ายขนาดนั้น มันอาจได้ผลในระดับหนึ่งแต่จะถึงขั้นทำลายระบบในทอยซิตี้ได้หรือ อันที่จริง สิ่งที่เด็กหนุ่มโมโหคือเซนไม่คำนึงถึงคนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ต่างหาก“เดี๋ยว เซนถูกจับที่นั่นใช่หรือเปล่า” อเล็กซ์นึกขึ้นได้เบลินดาพยักหน้า “ใช่”“ไปเก็บของ ถ้ามีของสำคัญ” อเล็กซิสกล่าวเชิงสั่ง “พวกเราต้องไป”“ใช่ ไปตั้งหลักในเดอะ วาลก่อน” อเล็กซ์ยืนกราน “กี่ครั้งต้องให้ฉันพูดวนไป เร
“อย่าไป” อเล็กซ์คว้าไหล่เขาไว้หากแต่สายตามองอเล็กซิสที่มองคนสองกลุ่มสลับไปมา สับสน “เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อย่าทำอะไรเด็ดขาด” เมื่อโดนเตือนสติ ไมเคิลพยักหน้าแล้วลากเธอออกไปจากจุดนั้น เขาเอาแต่ท่องว่า เทสซ่า เทสซ่า เพื่อคุมสมาธิตัวเองเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะ ทั้งหมดวิ่งลัดเลาะไปตามซอกตึกจนทะลุไปถึงที่พักอาศัยของเพื่อนสาว เมื่ออยู่หน้าห้องของเธอกับโคดี้ ไมเคิลรัวกำปั้นจนบานสั่นรุนแรงคล้ายจะหลุดออกมา ทว่าไม่มีเสียงตอบ นอกจากห้องข้าง ๆ ซึ่งเป็นห้องของเบลินดาและมินนี่ บานประตูเปิดแง้ม ดวงตาสีช็อกโกแลตโผล่ออกมาจากช่องว่าง เบลินดา เมื่อเห็นว่าเป็นไมเคิลก็เปิดผ่าง มินนี่วิ่งแจ้นเข้ามากอดอเล็กซิสราวกับเห็นพี่สาวตัวเอง“เทสซ่าล่ะ โคดี้ ฟีบี้?”เจ้าของห้องส่ายหัว “ฉันได้ยินเสียงคนสู้กันเต็มไปหมด ทั้งปืน ทั้งอะไรก็ไม่รู้ ไหนยังจะระเบิดอีก เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมหุ่นพวกนั้นถึงออกมาวิ่งเต็มไปหมด”ที่เหลือมองหน้ากันเหวอ เบลินดาไม่รู้เรื่องเลยหรือ “หุ่นพิฆาตทำร้ายทหาร พวกมันมีเยอะมาก แล้วกลุ่มต่อต้า
หุ่นเหล็กกว่าร้อยตัวกระโดดลงมาราวกับหินถล่มจากท้องฟ้า เสียงปะทะดังสนั่นจนไม่อาจหาแหล่งที่มาได้ชัดเจนเพราะมาทั่วสารทิศ ทหารรวมพลและหลั่งไหลเข้ามาต้านอาวุธที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้ช่วยชั้นยอดท่ามกลางความสับสนอลหม่าน ไมเคิลยังมีแก่ใจจำแนกประเภทคนได้สี่ประเภท ตรงหน้าพวกเขาคือกลุ่มคนนับร้อย ทั้งชาวเครสเตอร์และผู้มาเยือนออกันทุบประตูหวังให้มันตอบรับแล้วเปิดทางให้วิ่งหนีออกไป การต่อสู้เป็นเรื่องจำเป็นเมื่อต้องเลี้ยงชีพ แต่เวลานี้พวกเขาไม่ได้ทำเควสและไม่มีอาวุธใดในมือป้องกันตัวเองเลย หนีคงเป็นคำตอบเดียวที่คิดได้ นี่คือประเภทที่หนึ่งนิ้วทั้งห้าสอดประสานกับมืออเล็กซิส เขาไม่มีปล่อยมันเด็ดขาด พวกเขาทั้งห้าเดินชนกันบ้าง เขยิบไปทางซ้าย วิ่งไปทางขวา สับสนว่าควรไปที่ไหนกันแน่ อนึ่ง ยังต้องหลบทั้งกระสุน แสงเลเซอร์ หรือแม้แต่หลบที่จะเป็นลูกหลง หนำซ้ำยังมีประชากรบางกลุ่มตัดสินใจฉวยโอกาสนี้เข้าร่วมกับกองทัพหุ่นยนต์ และนี่คือประเภทที่สองเมื่อมีคนช่วยหุ่นยนต์ ก็ย่อมมีคนช่วยฝ่ายทหาร อะไรคือรางวัลการันตีว่ามนุษย์เทียมจะเอาชนะผู้เป็นนายได้ มันมาจากไหน อยู่ฝ่ายใคร ไม่มีใครรู้ ความผิดพล