CHAPTER 2

Ang bilis lang ng panahon parang kailan lang ay nag-aaral pa sila ngayon ay may kaniya-kaniya ng trabaho at hindi na umaasa sa magulang. Syempre matibay pa din ang relasyon nilang magkapatid. Magta-tatlong taon na din na magkarelasyon si Monica at Elthon. Sobrang tibay ng relasyon nila. Kahit pa sa kabila ng pagiging abala nila pareho sa trabaho ay sinusubukan pa din nilang bigyan ng oras ang isa't-isa. Kahit minsan nakakaramdam na ng pagod si Monica. Lalo na noong napromote siya bilang manager at siya na ang inatasan na mamahala sa isang branch nila kaya dumoble ang pagiging busy niya. Minsan nga ay hindi na niya nagagawang umuwi. Since may apartment naman para sa mga staff, kaya doon na siya minsan nags-stay ng dalawang araw. Mahaba na ang tatlong araw kapag sobrang busy talaga at maraming orders hindi na talaga siya umuuwi. Siya kasi din humaharap sa mga investors.

"Love, baka naman pwede kang mag-leave sa birthday ko. Sa susunod na araw na iyon." paglalambing sa kaniya ni Elthon.

"Love sorry talaga parang malabong aprobahan ni Boss ang leave ko. Noong nakaraang linggo pa ako nag-advance na magfile ng leave hanggang ngayon hindi pa niya pinermahan. Ngayong linggo kasi darating si Mr. Hiroshi, siya ang biggest investor namin. Hindi na siya magpapa-resched ng appointment kay Boss. Dahil busy rin siyang tao ayon ang sabi ng secretary niya. Kapag hindi natuloy meeting nila ni Boss. Mawawalan kami ng biggest investor. Pasensya kana talaga love. Si Riyana nalang ang papuntahin ko. Babawi na lang sayo. Kapag na-close namin ang deal with Mr. Hiroshi. Magbabakasyon tayo sa palawan. Hindi ba last year pa natin na plano iyan." Paliwanag ni Monica sa nobyo.

Hindi talaga siya pinayagan ng Boss niya kahit ilang beses niya itong pinakiusapan. Sayang din naman kung hindi nila ma-close ang deal. Malaking tulong din iyon para sa expansion ng ibang branch nila. Kahit gustong-gusto niyang pumunta sa birthday celebration ni Elthon hindi talaga siya makakapunta. Sakto kasi na uuwi ang ate ni Elthon galing Abroad. Kaya nagpasiya ang pamilya neto na e-celebrate ang birthday ni Elthon sa bagong bili na bahay ng kapatid neto sa Batangas.

Si Riyana naman ay nakapag-paalam na sa amo niya na pupunta siyang batangas. Sobrang bait ng amo niya. Wala itong problema kapag nagpaalam siya kung may mahalaga siyang pupuntahan. Masipag din naman kasi si Riyana sa trabaho. Kahit anong iutos sa kaniya ay nagagawa niya ng maayos.

"Riya, ready na ba ang mga gamit mo? dadaanan ka raw ni Elthon dito sabay na kayo papuntang batangas."

"Huh? nakakahiya naman sabihin mo na lang na ako na ang pupunta alam ko naman ang lugar."

"Ano ka ba, syempre sinabi ko na isabay kana. Hindi ko naman hahayaan na ikaw lang mag-isa bumyahe no? saka sabi din ni Elthon mas okay na din iyon para may kasama siya baka antukin siya sa byahe para may makausap din siya. Kaya huwag kana mag-reklamo mag-ready kana baka maya maya dumating na si Elthon."

Gusto talaga ni Riyana na magprotesta pero dahil paladesisyon talaga ang kapatid niya kaya wala siyang magawa. Lagi siyang nauunahan sa mga desisyon na gusto niya. Paano pa ba siya magre-reklamo kung sinabi na neto sa nobyo na susunduin siya.

Hindi nga nagkamali si Monica dahil maya maya pa ay tumunog na ang doorbell. Hudyat na dumating na si Elthon para sunduin siya.

"Love, Happy Birthday na lang sayo para bukas. Mag-enjoy ka ah kahit wala ako sa Birthday mo. Promise babawi talaga ako."

"Mas masaya sana kung kasama kita love. Pero nandiyan na e wala na akong magagawa. Basta babawi ka ah, pangako mo iyan!"

"Yes love promise! ikaw na bahala sa kapatid ko ah. Huwag mo pabayaan iyan doon alam mo naman mahiyain iyan."

"Oo naman, ako na bahala kay Riya. Tawagan na lang kita kapag nakarating na kami."

Matapos magpaalam sa isa't-isa ay umalis na sina Riyana at Elthon. Pinili ni Elthon na gabi bumyahe dahil ayaw niya bumyahe ng umaga dahil alam niyang matatagalan sila. Sobrang traffic kasi ng daan kapag umaga. Kapag gabi naman wala ng masyadong bumabyahe kaya maluwag ang daan. Mas pabor sa kaniya dahil siya ang magmamaneho. Buti na nga lang napapayag ni Monica si Riyana. Kahit alam nila na hindi talaga ito papayag. Sobrang mahiyain kasi talaga si Riyana sa lahat ng bagay.

Hindi siya sanay na pinapakialaman ang desisyon niya. Maliban kay Monica na lagi na lang nakikialam sa gusto ni Riyana.

Mabuti na lang at mabait si Riya. Lagi netong iniintindi si Monica. Gan'on niya talaga kamahal ang kapatid niya laging pinagbibigyan sa lahat ng gusto.

"Salamat pala pumayag ka na sumabay sa'kin."

Tahimik lang si Riya sa gilid hinihintay ni Elthon na sumagot ito pero parang ang lalim ng iniisip neto kaya hindi na muna niya kinausap.

Sa isip ni Riya pabor sa kaniya ang panahon ngayon solo niyang makakasama si Elthon. Dahil hindi nakasama ang kapatid niya. Natutuwa siya dahil sa wakas pinagbigyan na din siya ng pagkakataon na makasama si Elthon na sila lang dalawa. Pero may pangamba sa puso niya. Alam niya kasi na kahit magkasama sila si Monica pa din ang iniisip ni Elthon. Nakita niya kasi ang panghihinayang sa mga mata neto nang hindi makakasama sa kanila ang kapatid niya. Mahalagang araw iyon kay Elthon isang beses lang siya magce-celebrate ng birthday at kasama pa niya buong pamilya neto si Monica na lang talaga ang kulang.

"Gutom ka na ba? gusto mo daam muna tayo sa drive thru medyo malayo pa ang byahe natin e." saka niya lang nilingon si Elthon ng muli itong magsalita.

"Hmm sige, ikaw ba gutom na?"

"Sakto lang pero bibili na lang tayo baka wala na tayong madaanan mamaya e."

Napagpasiyahan nila na mag-take out na lang ng pagkain sa sasakyan na lang sila kakain. Para hindi masayang oras nila.

"Okay lang ba sayo na sumabay sa'kin kanina ka pa kasi tahimik."

"Hmm oo naman, pasensya na pagod lang siguro ako. May ilang reports lang kasi akong tinapos kanina."

"Don't worry sure ako mag-eenjoy ka sa batangas. Madaming magagandang tanawin doon. Saka maaliwalas ang hangin. Makakapag-relax ka din. Alam mo na ba na tatlong araw tayo mag-stay doon?"

"Oo, sinabi na sa akin ni Monica. Mabuti na lang medyo marami akong dalang damit."

"Hayaan mo ipapasyal kita sa beach doon o kaya sama ka sa akin. May alam akong lugar doon na pwede ka makapag-relax. Game ka ba?"

Kumunot ang noo niya nang tingnan niya si Elthon. Noon lang kasi niya ito nakitang excited na niyaya siyang mamasyal. Iyong para bang pakiramdam ni Riyana napaka-espesyal niya kay Elthon. Niyaya siya at ipapasyal siya ni Elthon ng sila lang dalawa. Pakiramdam ni Riyana ay nakalutang na siya sa ulap sa sobrang saya ng mga oras na iyon. Hindi niya mapaliwanag ang kilig at saya na nararamdaman ng puso niya.

Alam niyang panandalian lang ang saya na iyon pero para sa kaniya sapat na iyon. Hindi naman siya humiling ng sobra sapat na sa kaniya ang makasama si Elthon. Sobra-subra pa nga ang binigay sa kaniya ng pagkakataon.