Share

Chapter 126

Penulis: Real Silient
last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-10 18:58:00

Nick’s POV

“Dylan, please fetch some water for me so I can put it on my castle.”

“No, it’s far from here,” tanggi ni Dylan.

Napangiti na lang ako habang pinagmamasdan silang dalawa na abala sa paggawa ng sandcastle. Mataas na ang araw pero walang init na ramdam dahil nakasilong sila sa lilim ng isang malaking puno. Presko rin, lalo na’t may kasamang banayad na simoy ng hangin. I stretched out on the sun lounger, eyes half-closed, savoring the moment, the peace, the breeze, the sight of my kids laughing.

“Dylan, please… can you fetch some water?” may halong tampo at luha ang boses ni Aiah.

“Fine!” inis na tugon ni Dylan. Tumayo ito nang pabagsak, kinuha ang maliit na bucket, at naglakad papunta sa pampang. Hindi naman kalayuan kaya hindi ako nag-alala, tanaw ko pa rin siya.

Si Scarlett at George, matagal nang nawala kanina. Hindi ko alam kung saan nagpunta. Plano ko pa sanang lumusong sa dagat pero nagbago ang isip ko, mas pinili kong humilata at hayaang kainin ako ng katahimikan ng um
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 157

    Don Carlos POV“Mawawalan ba ako ng anak nang hindi man lang nasasabi sa kaniya na siya ay anak ko?” Huli na ba ang lahat? Mali ba na itinago ko kay Nick ang katotohanang siya ay anak ko? Nanghihinang napa-umupo ako, nanginginig ang mga kamay.Hinihintay ko ang bawat pag-text, bawat tawag mula kay Sage. Umaasa pa rin akong maliligtas nila sina Audrey at Nick. “Si Audrey… si Nick… nasa panganib sila,” umiikot sa isip ko, at kasama nito ang tanong. Ito na ba ang kapalit ng mga buhay na kinuha ko noon? Hindi na ba matatapos ang gulo sa buhay ko? Wala na bang kapayapaan para sa akin?Huminga ako ng malalim, pilit pinapakalma ang sarili. Sa buong buhay ko, ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong takot, takot hindi para sa sarili ko kung hindi para sa mga taong may hawak sa buhay ng dalawang taong mahal ko.Unang tumawag ang mga kumuha kay Audrey, saka lang ang tumawag para kay Nick. May kutob ako na dinala silang magkasama sa isang lugar.Biglang umingay ang telepono sa mesa. Mabilis ko

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 156

    Nick’s POV“Squeeeek!” Malakas na preno ng sasakyan ang umalingawngaw sa tabi ko.Bago pa ako makapagsalita, biglang may mainit na kamay na tumakip ng panyo sa aking mukha. Amoy kemikal. Nagpumiglas ako, desperado, pero ramdam kong unti-unting nawawala ang lakas ko. Nanghina ako hanggang sa ang huling alaala ko na lang ay ang malamig na hangin at ang marahas na pagbuhat nila sa akin papasok ng sasakyan.Nang magkamalay ako, boses agad ang bumungad.“Hindi pa nagigising?” “Hindi pa, boss.” “Buhusan ng malamig na tubig. Walang na tayong oras. Kailangang matapos ang misyon sa loob ng bente kwatro oras.”Mabilis kong binuksan ang aking mata bago pa ako mabuhusan. Nanlilisik ang tingin ko sa mga lalaking nakapaligid, lahat sila nakamaskara. May kakaibang lamig sa hangin, amoy langis, bakal, at dugo.“Humph. Gising na pala ang bihag,” nakangising sabi ng isa. “Magsisimula na ang palabas.”“Tawagan si Don Carlos San Fernando.”Napakunot ang noo ko. Don Carlos? Bakit siya? At bakit parang

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 155

    Nick’s POVMaaga akong nagising. Kagabi pa ako nag-iwan ng mensahe kay Sage, asking him to meet me at lunch. Ala-una pa naman ang event ni Audrey, kaya naisipan kong unahin muna ang usapan naming dalawa.I booked a restaurant sa isang five-star hotel. Nasa 41st floor ito, tanaw mula roon ang maliliit na sasakyan sa ibaba at ang nagtatayugang gusali. Nauna akong dumating. Ilang sandali lang, dumating na rin si Sage.“Sorry, medyo na-late ako ng konti. May inasikaso lang,” sabi niya. “It’s okay. Thank you for coming,” seryoso kong tugon habang kinakamayan siya. “Umupo ka.”Pagkaupo niya, diretsong tumingin siya sa akin. “What is this meeting all about?” tanong niya, nakataas ang kilay.Huminga ako nang malalim. “Jessica, I mean, Audrey and I… nagkabalikan na kami.”Kita kong natigilan siya, pero ilang segundo lang ay ngumiti. “Congratulations,” tanging sagot niya.Ako ang nagulat. Bilang lalaki, alam kong minahal niya si Audrey. Hindi ko inaasahan na ganoon kabilis niya itong matat

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 154

    Nick’s POVPara akong lumilipad sa alapaap habang naglalakad paakyat sa condo ko. Ayoko sana siyang pauwiin, I wanted to spend time with her, but I know she is busy.Kaya sapat na sa akin ang maiksing oras na magkasama kame. Napapakagad ako sa labi at nangingiti habang naalala ang halikan namin kanina. Lalo na ang namumulang mukha ni Audrey nung kinagat ko ang pagkain na nasa bibig niya.. “Hai”Kahit kakahiwalay lang namin, namimiss ko na agad siya. Napabuntong-hininga ako habang kinukuha ang phone ko. Agad akong nagchat sa kanya, sunod-sunod.“I miss you already.” “Can’t wait to see you tomorrow…” “I want to kiss you again… , I miss you so much.”Hindi nagtagal, nag-reply siya,“I miss you too… Thank you again for the dinner. See you tomorrow.”Kasama pa ‘yung kiss emojis niya na lalong nagpakilig sa akin.“Ding!” bumukas ang elevator. Kinikilig at nangingiti akong pumasok, halos hindi napapansin ang ibang tao sa loob dahil abala ako sa pagchat kay Audrey.“Ehem…” isang pamilyar n

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 153

    Jessica’s POV“Hah! Sa wakas, tapos na rin.” Napatingin ako sa relo, mag-aalas-otso na.“Oh no… hindi ko napansin ang oras!”Mabilis kong inayos ang gamit ko. Wala nang tao sa gallery, ako na lang ang naiwan at ang guard. Ang tanging ilaw na gumagabay sa akin ay ang mga munting spotlight sa paligid. Tahimik. Medyo nakakakaba.Paglabas ko ng gallery, napansin kong wala pa rin ang driver na susundo sana sa akin. Napakunot ang noo ko habang sinusuri ang cellphone ko. Bigla na lang may lalaking lumitaw mula sa dilim.Halos mabitawan ko ang hawak kong cellphone at bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi pa ako nakakakilos nang biglang may mga kamay na yumakap sa aking baywang mula sa likod. Ramdam ko ang bigat ng baba na dumampi sa aking balikat, kasabay ng isang halik sa pisngi.Nanlaki ang mga mata ko.“I miss you, Love…” malambing na bulong ni Nick. Ramdam ko ang higpit ng yakap niya, ang init ng hininga niya sa leeg ko, at ang banayad na pag-amoy niya sa aking buhok.Isang ngiti ang kusa

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 152

    Scarlett’s POV“Audrey! Can you please check kung ayos na ba ang line-up ng paintings na ito for our event?” tawag ko habang naglalakad papasok sa opisina. Abala ako sa pagtingin isa-isa ng mga canvases. Bukas na ang event, kaya halos polishing na lang lahat.Pag-angat ko ng mata, napansin kong nakatulala si Audrey, nakatingin sa labas ng bintana. May ngiti siyang mahinhin, at kumikislap ang mga mata niya na parang nasa ibang mundo.“She looks like she’s daydreaming…” bulong ko sa isip ko, bahagyang natawa. Tinaasan ko siya ng kilay at kumatok sa mesa.“Tok tok tok!”Nagulat siya, muntik pang matumba sa upuan.“Ehem… may nangyari ba?” singkit ang mata kong tanong. Bigla siyang namula.“Oh… well… nangyari saan?” sagot niya, kunwari inosente pero halatang guilty.Nilingon ko siya nang paside. “She looks just like Jessica noong in-love na in-love kay Nick…”Mas lalo siyang namula, hindi makatingin. “W-what?” pautal-utal niyang tanong.“Tsk! Kanina pa kita kinakausap pero wala ka sa sar

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status