Share

Chapter 31

Author: Real Silient
last update Last Updated: 2025-07-19 20:47:31

AUDREY’S POV

Hindi ko maintindihan kung bakit ako kinakabahan. Mamaya na ang unang pagkikita namin ni Mr. Ford, and I still can’t forget the way he looked at me the last time,parang binabasa niya ang buong pagkatao ko gamit lang ang kanyang mga mata.

Kung pwede ko lang sana tanggihan ang gustong mangyari ni Papa. Pero alam kong malaki ang utang na loob ko sa kanya, at maliit na pabor lang naman ito kapalit ng lahat. Besides, bilang future daughter-in-law, kailangan ko talagang pag-aralan ang negosyo ng pamilya nila.

“Ishhh…” Napayakap ako sa sarili ko. I shivered just thinking about it.

“Ma’am, okay lang po ba kayo? Nilalamig po ba kayo? Baka gusto niyo pong hinaan ko ang aircon?” magalang na tanong ng driver.

“Ah, no, Manong. I’m okay,” mahina kong tugon, pilit na pinapawi ang kaba.

Nagkunwari akong busy sa labas ng bintana, sinubukan kong kabisaduhin ang lugar at inenjoy ang tanawin.

“Ma’am, andito na po tayo.”

Nagulat ako. Nakatulala na pala ako habang nakatitig sa paligid.

“Oh, ok
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 120

    Audrey’s POV“Ok, Jes… I will tell you everything.” Malungkot at mabigat ang tinig ni Nick. “Maybe this is the best time for me to say the things I should’ve said long ago, before you were gone.”Huminga ako ng malalim. Pilit kong hinahanda ang sarili ko.“But… before you walk away or react… please, promise me one thing. Let me finish. Even if the truth is so painful to bear.”Matagal ko siyang tinitigan. Pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na handa na akong marinig ang lahat. Pero sa totoo lang, ang kaba sa dibdib ko ay parang kinukuryente ako, halos hindi ako makahinga.Then Nick started to talk. Looking deep into my eyes.“The reason why we broke up…” halos hindi niya maituloy. “Was because I thought… we were siblings.”Tumigil siya at tinitigan ako sa aking mga mata, tila sinusukat ang magiging reaksyon ko. Napakurap ako nang ilang beses sa narinig, pilit ina-absorb kung tama ba ang aking narinig.Parang tinamaan ako ng matigas na bagay sa ulo. Napaatras ako, halos hindi makapa

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 119

    Audrey’s POV Dahan-dahan at matamlay akong naglalakad papunta sa condo, nakayuko, parang pasan ang bigat ng buong mundo habang nakatitig lang sa sahig. Ang gulo ng utak ko. Hindi ko na alam kung alin ang totoo, lalo na pagdating kay Nick.“ Huh!” Napahinto ako.“ Audrey…”Dahan-dahan kong iniangat ang aking ulo, at halos manigas ako sa pagkakatayo. Siya. Ang taong matagal nang nagpapagulo sa isip at puso ko.Ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko, para bang gustong kumawala. Tumigil ang mga paa ko na para bang ayaw na akong sumulong.“I… I just… I just want to check on you.” Hindi mapakali ang boses niya, parang nanginginig. “Gusto kong malaman kung kumusta na ba si Don Carlos,” dagdag pa niya.“Ah… He is fine… he is doing great now…” halos bulong ko. Ang lamig ng pawis ko. Hindi ko maintindihan kung bakit ako nahihiya, bakit nanginginig ako ngayong kaharap ko si Nick.“Nick?” malakas kong tawag, parang desperadong kumakapit sa rason. “Hindi ka ba hinahanap ni Ate Andrea? Why ar

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 118

    George’s POV Dahil iisa lang ang condo na tinitirhan namin, sabay kaming umuwi. Si Scarlett ang nagmaneho ng sasakyan ni Audrey. Pero mula pa kanina, ramdam ko na may malamig na presensiya na nakasunod sa amin. When I checked, I fount oout it was Elena.Nanlamig ang palad ko. Hindi ko mapigilang kabahan. Kakabalik lang sa amin ni Jessica… ni Audrey. Hindi ko kakayanin na may mangyari na naman sa kanya. Hindi na.Pagkapasok ni Audrey sa lobby ng condo, agad akong kumilos. Lumapit ako kay Elena bago pa siya makaalis.“Good evening, Elena,” bati ko, pilit pinapakalma ang sarili.“George! Kumusta? Magandang gabi rin.”“Can we invite you for a drink? May gusto lang sana akong malaman. And…” napatingin ako sa paligid, parang may nakasilip na panganib, bago ko tinuloy, “I think this isn’t the best place to talk about it.”Nag-alinlangan siya, tumingin sa relo, pero kalaunan ay tumango. “Sige.”Sabay kaming umakyat kasama si Scarlett at dumiretso sa condo ko.“Pasok. Please, have a seat.” H

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 117

    Audrey’s POV“Boobae here, I know you love this food,” masayang naglagay ng sushi si Carly sa aking plato. “Yes, this one as well. I know, this has always been your craving,” masayang sabi ni George habang inilalapag ang mainit na soup sa aking harapan.I felt overwhelmed. I missed this feeling, being cared for, being remembered. Nanalaki ang mata ko sa dami ng laman ng aking plato. Hindi ko alam kung kaya ko bang ubusin lahat ng ito.“Wait, Carly, George… baka hindi ko na maubos ang pagkain sa plato ko,” natatawa kong sabi.“OW!” sabay silang natigilan, tapos sabay ding nagtawanan.“Sorry, Jes. Masaya lang kami ni Carly ngayon at sobrang excited na makasama ka ulit,” nakangiting paliwanag ni George.“I know… at salamat muli. Ako man, masaya akong makasama kayong muli.”Masaya at masagana kaming kumain. Habang pinagmamasdan ko, nangingiti ako, nakikita kong masayang nilalagyan ni George ng pagkain si Scarlett. They look so in love now. At hindi ko mapigilang magtaka… si George ba ang

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 116

    George’s POVParang wala ako sa sarili habang dahan-dahan akong lumapit sa taong pumasok sa kwarto.“Huh!” Hindi ko na nakontrol ang emosyon ko, pumatak na lang bigla ang luha ko nang hindi ko namamalayan. “Jes…” mahina kong bulong, nanginginig ang boses.Nakita ko sa kanyang mga mata ang halong tuwa at lungkot.“Hello… George…” umiiyak pero nakangiti niyang bati. “It’s been a long time…” dagdag niya, puno ng emosyon.“Yes… sobrang tagal mo kaming pinagtaguan,” naiiyak kong biro, pilit kong tinatago ang paghihirap ng damdamin ko.“Tsk.” She smiled through her tears.Hindi ko na napigilan. Lumapit ako at niyakap siya nang mahigpit. Bumuhos pa lalo ang luha ko. Bumalik sa isip ko ang malakas na pagsabog ng bangka, ang takot, ang sakit. Kaya mas hinigpitan ko pa ang yakap, parang natatakot akong maglaho ulit ang taong nasa harap ko.“Please… please tell me this isn’t a dream,” pabulong kong pagsusumamo.“Hehe…” mahina kong narinig ang tawa ni Jessica. Pilit niyang pinapagaan ang paligi

  • Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2   Chapter 115

    George’s POVParang akong baliw, tumatawa mag-isa habang pumipirma ng mga papeles. Hindi ko maipaliwanag ang aking saya.Alam ko nahihiya lang si Scarlett, kaya niya ako pinaalis. Finally… finally, Scarlett opened her heart for me. Naiimagine ko pa rin ang init ng mga labi niya sa labi ko kagabi.“Uhhmmm…. Carly” pumikit ako at iniimagine na hinahalikan ko ang kanyang mga matatamis na labi. ~~ Flashback ~~“I… I’m sorry, George.” Scarlett’s eyes burned with guilt, with pain… pero sa ilalim noon, may ningning ng pag-amin.“Carly… you…” halos mabingi ako sa tibok ng puso ko. Para akong binabalot ng libo-libong paru-paro sa sikmura.At bago ko pa maunawaan, naramdaman ko ang mga labi niya. Mainit. Malambot. Nanginginig sa pangungulila.Hinawakan niya ng dalawang kamay ang mukha ko, from gentle, her kiss became intense. Desperado, parang gusto niyang bawiin sa isang halik ang lahat ng sakit na binigay niya sa’kin. At, Diyos ko, she succeeded.I closed my eyes and kissed her back, walan

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status