Zandrie's POV
Muli kong tinungga ang baso ng beer na iniinom ko. Napagpasyahan ko na namang mag bar kahit pa wala ang mga tropa. Nabalitaan ko kasi kay Reigh na ngayon bumalik si Reign galing probinsya.
Pero hanggang ngayon wala akong lakas ng loob na puntahan siya. Natatakot ako, nahihiya ako. Naguguilty ako sa nagawa ko sa kanya.
Hindi ko rin alam kung ano ang magiging pakikitungo niya sakin ngayon. Kung kakausapin niya pa ba ako? Kung kaibigan pa ba niya ako?
Kaibigan? Napatawa ako ng mapakla.
"Isa pa ngang beer!" sabi ko sa bartender na agad naman akong inabutan.
"ang laki ng problema mo boss ah!" ani ng bartender. Medyo close na rin kasi ako sa mga bartender dito dahil dito ako palaging nakatambay nitong mga nakaraan.
Hindi ako sumagot at tinungga ang beer ng derederetso. Kung titignan para akon lubog sa napakalaking problima.
Pero ang totoo lubog ako sa guilt.
Maya-maya ay naramdaman kong parang may humila sa kwelyo ko.
Hindi pa ako lasing at gising na gising pa ang diwa ko. Kaya agad akong napatayo sa pagkabigla.Lumingon ako para tignan ang humigit sa kwelyo ko pero isang malakas na suntok ang natamo ko.
Si Kier? Teka anog ginagawa niya dito? Nagsumbong ba si Reign?
Napahawak ako sa labi kong pumutok , pinahid ko ang mumunting dugo na nanggaling sa sugat ko.
"Walang hiya ka!" sigaw niya at akmang babanatan ako ulit pero umawat ang mga bouncer.
"Boss, wag kang mag eskandalo dito!" Agad na sita ng bouncer. Hinawakan siya ng isa pa at kahit na nagpupumiglas at nagmumura siya ay nakaladkad siya palabas ng mga bouncer.
"Kung matapang ka talagang gago ka! lumabas ka dito! Walanghiya ka! Putang ina mo!" Sigaw niya bago tuluyang nakalabas ng bar.
Medyo nainsulto ako sa sinabi niya kaya agad akong sumunod. Tinawag pa ako ng bartender para pigilan pero wala akong balak magpapigil. Nilagay lahat ng pera ko sa harap niya bago tuluyang lumabas.
Doon naghihintay si Keir. Pabalik balik ito ng lakat na halatang hinihintay ang paglabas ko.
"Ano bang problema mo?" sigaw ko. Napaharap siya sakin saka sumugot papunta sa kinatatayuan ko.
Muli siyang bumwelo ng suntok ngunit nakailag ko. Sa pag ilag ko ay sumalubong naman sakin ang kabilang kamao niya.
Tumama ang malakas niyang suntok sa mukha ko na ikinatumba ko.
Dumamba siya sakin at sunod sunod pa akong sinuntok.
"Ikaw! Ikaw ang problema kong hayop ka!"
Akmang iilag ako sa susunod niyang suntok ngunit bigla siyang magsalita!
"Wala kang kwentang kaibigan! Wala kang kwentang lalaki! Sinira mo ang pangarap namin ni Reign!" sabi niya at sinuntok ako ulit.
Tungkol nga ito kay Reign! Malamang ay alam na niya ang kababoyang nagawa ko.
Nawalan ako ng ganang bumawi ng suntok. Hinayaan ko siyang suntukin ako ng suntukin.
"Pano na kami ngayon Khier? Pano na kami? Buntis ang babaeng mahal ko! Ni hindi ko nga ginalaw yun kasi mahal ko! Kasi nerespeto ko! Kasi hinhintay ko yung tamang panahon para samin pero putang ina ka! Gago ka! Hayop ka" Ramdam na ramdam ko ang galit sa bawat suntok niya. Yung gigil niya. Ramdam ko din umaagos na ang dugo mula sa noo ko, ganun din sa labi ko.
Ramdam ko ang pisikal na sakit dulot ng mga sugat. Pero mas nasasaktan ako sa narinig ko.
Nabuntis ko ang girlfriend niya. Tama lang na bugbugin niya ako hanggang sa gusto niya.
Sa kabilang banda. May galak akong nadama. Buntis si Reign? Ang ibig sabihin no'n ay magkakaanak ako.
Mali man na ikasaya ko ang bagay na ito. Na sobrang nagpahirap sa kan'ya ay nariyan parin ang tuwa sa puso ko.
Magkakaanak ako-
Hinayaan ko lang siyang suntukin ako. Ilang beses pa. Hindi na ako bumawi. Pinarusahan ko ang sarili ko sa pamamagitan ng pagtanggap sa galit ng galit na pinapakawalan niya.
Maya-maya'y dumating si Reign at agad siyang inawat.
"Hoy! anong kaguluhan to?" agad na tanong ni Reign at hinila patayo si Keir sakay tinulak ng bahagya palayo sa akin. Pagkatapos no'n ay tinulungan akong tumayo.
"Tangina! Tumigil ka nga Keir! Nag-iisip ka ba? Nandito ka pala nakikipagbugbugan habang yung kapatid ko nasa ospital? anong klaseng lalaki ka!" sigaw ni Riegh.
Si Reign? Nasa ospital?
Tila nahimasmasan naman si Keir. Habol niya ang hininga niya at halatang pagod sa kakasuntok sa'kin.
Napatawa siya ng mapakla.
"Anong klaseng lalaki ako?" Tinuro niya ang sarili niya habang tila sarkastikong tumawa.
"Bakit hindi mo rin tanungin yang putang inang kaibigan mo, kung anong klaseng kaibigan siya sa kapatid mo?" Anito ng gigil na gigil habang tinuturo ako.
"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Reigh sa kanya pero imbes sumagot ay naglakad ito palayo na tila walang nangyari.
"A-anong nangyari kay Reign?" Agad kong tanong kay Reigh. Hindi ko maiwasang mag alala lalo na't buntis siya.
"Tinawagan ako ng kasambahay namin na sinugod daw siya sa ospital pero hindi ko pa alam ang nangyari. I think, sumama ka nsrin sa hospital para magamot yang sugat mo at malaman natin kung kamusta na ba siya!" sabi nito.
Agad niya akong inalalayan at isinakay sa kotse niya.
Nang makarating kami sa ospital ay agad na ginamot ang mga sugat ko. Pero si Reign ang naiisip ko.
Nagdadalawang-isip ako kung pupuntahsn ko ba siya sa kwarto niya. Kung mahaharap ko na ba siya? O kung kakausapin niya ba ako.
Si Reigh naman ay nauna ng pumanta sa room ni Reign at hindi pa bumabalik sa room ko.
Siguro alam na rin niya at malamang ay galit din siya sa akin. Sino bang hindi magagalit sa gagong tulad ko?
Maya-maya pa ay nadatnan ko ang sarili ko sa harap ng pinto ng kwarto ni Reign.
Akmang aatras na ako nang bigla itong bumukas at iniluwa si Riegh.
"oh? akala ko wala kang balak pumunta dito kaya pupuntahan na sana kita, come in" anito. Ngayon ay tila iba na rin ang mood ni Reigh.
"Anong nangyari kay Reign?" tanong ko ng tuluyan na akong nakapasok.
Nakita kong mahimbing na natutulog ang babaeng mahal ko sa hospital bed. Napakaamo ng mukha niya. Tila ba anghel na bumaba sa langit. Shit! She doesn't deserve this suffering.
"Sabi ng doctor, she's 3 weeks pregnant" kalmadong sagot ni Riegh sa akin.
Blanko parin ang exspression ni Reigh. Hindi ko mabasa kung nagagalit ba siya o ano.
"It's not because I'm acting calm, is gusto ko ang mangyari. Kaya kaba nabugbog ng boyfriend niya? Kaya ba galit na galit sa'yo si Keir. Come on bro, tell me the truth." anito habang nakatingin lang sa kapatid niya.
Napayuko ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.
"lasing kami pareho ng gabing yun..." bigla nalang lumabas sa bibig ko.
"Mahal mo ba ang kapatid ko?" seryoso niyang tanong.
Napatingin ako sa kanya at doon ko napagtantong nakatingin na siya ng seryoso sakin.
"Pero may mahal siyang iba. May boyfriend siya."
"Iba ang sagot mo sa tanong ko, bro. You know, Reign is my princess. Our princess, you think, I neither mom or dad will accept na magiging single mother siya? Now answer my question. Do you love her?"
Shit!
"Mahal ko siya.... pero..."
"-then marry her." napanganga ako sa sinabi niya.
Gusto niyang pakasalan ko ang kapatid niya?
"Marry her kung gusto mong ayusin ang lahat. Magkakaanak na kayo, be a good father to my pamangkin."
Ayusin ang lahat? E lalo lang yatang gugulo. Hindi ako mahal ni Reign kaya alam kong masasaktan siya. Hindi kami pareho ng nararamdaman kaya ayaw kong pumabor sa ediya na alam kong magsusuffer siya.
"It's the consequences, bro. Wag kayong maging selfish."
Pero- si Reign mismo ang unang tututol. Hindi niya gugustuhing makasal sa lalaking hindi niya mahal.
"I'll tell dad about this, para hindi na siya makapalag." anito at iniwan ako sa kwarto.
Napatingin ako kay Reign, natutulog padin siya pero halatang galing siya sa pag-iyak.
Lumapit ako at umupo sa upuan sa tabi ng kama niya.
Hinaplos haplos ko ang buhok niya at tinignan ng maigi ang mukha niya. She's really a goddess.
Shit! I can't imagine na siya ang magdadala ng anak ko. I can't imagine na maaaring maging asawa ko ang babaeng to.
Kahit nandyan padin ang guilt, hindi ko maiwasang makaramdam ng galak sa katotohanang buntis siya.
Na magkakababy na ako.
"..hmmmm.." natigil ako sa paghaplos ng mukha niya ng bahagya siyang gumalaw.
"I'm so sorry, Reign. I'm sorry. I promise na hindi ko kayo pababayaan ng anak natin. I will do my best to be a good father sa anak natin...
- and to be a good husband."
p r ó l ó g óMARAHAS na halik ang iginawad niya kay Reign habang ang isang kamay n'ya ay madiing nakahawak sa panga ng babae. Naging magalaw ang kan'yang mga labi at pilit na binubuksan ang labi ng kahalikan ngunit nagpapakita ito ng pagtangi. Inilinga linga nito ang kan'yang ulo para lamang mailayo sa lalaki ang kan'yang mga labi.Tumigil ito sandali sa paghalik at iritang tinignan si Reign, “Puta naman! Pa-virgin ka?” matigas nitong sambit na tila pumira-piraso sa kaluluwa ng babae."Wasak kana, Reign!" anito at tumawa ng mahina.Sa pagkabigla ay nasampal ito ni Reign habang unti-unting bumuhos ang kan'yang mga luha. Napangiwi ang lalaki, sapo ang pisgne ay dahan-dahan niyang binalik ang tingin kay Reign. Puno ng galit at nanlilisik ang kan'yang mga mata. Ilang segundo pa ay kinulong niya si Reign sa pagitan ng kan'yang mga braso at ng dingding kung saan na nakasandal ang babae.“S—stop this, p—lease..." utal utal, nanginginig at puno ng takot na pakiusap ni Reign ngunit ngumiti l
Zandrie 's POV"Meron bang tumututol sa kasalang ito?" tanong ng pari.Napatingin ako kay Reign sa tabi ko. Nakapikit siya, siguro ay ipinagdarasal niyang dumating si Kier at tutulan ito. O baka pinag-iisipan niyang tumakbo nalang.Shit! bakit ganito? Gusto kong makasal sa kanya pero hindi ko gustong makita na nasasaktan siya. Na umiiyak siya. Ang bigat sa loob ko. Naguguilty ako na malaking part sakin na gusto tong mangyari. Na pabor to sakin samantalang siya. Magiging mesirable ang buhay niya. Kasi matatali siya sa lalaking hindi niya mahal.Kung pwede lang sana na ako nalang ang tumutol.Pero hindi...Ang magagawa ko lang ay ipangako sa sarili kong, mamahalin ko siya kahit anong mangyari. Hanggang sa matanggap niya din ako...Hanggang sa mahalin niya din ako.Napabuntong hininga ako at binaling nalang ang tingin sa pari.Maya-maya ay nagsimula na ang seremonya."Dearly beloved, we are gathered here today..." panimula ng pari.Napatingin muli ako kay Reign sa aking tabi. Wala ng luh
Reign's POV"Reign, I arrange your marriage with Angelo's Son, kay Zandrie.""What? No, Dad!" Napasigaw ako sa sobrang gulat. Kumakain kami ngayon ng sabay nina Kuya, Mom and Dad dahil bigla silang umuwi from states ng walang pasabi."No! Dad!" Ulit ko sa aking pagtangi. Nakatingin ako kay Dad pero patuloy lang s'yang sumusubo ng pagkain at parang hindi man lang pinakikinggan ang pag tutol ko."Wala kang magagawa, ginusto mo yan? nagpabuntis ka kaya panagutan mo ang ginawa mo." anito at tumayo sa table saka iniwan kami nina Mommy sa dining area.Kaya ba sila umuwi from states kasi alam na nilang buntis ako? At ngayon gusto nila akong ikasal kay Zandrie?"Mom..." tumingin ako kay Mommy na tila ba nagmamakaawang tulungan akong kumbinsihin si Dad.Napasinghap si Mom at tumayo. Lumapit siya sakin saka niyakap ako ng mahigpit."It's for the better anak, don't be selfish. Magkakaanak kana and your baby deserve to have a complete family. To have his real father with him." mahabang litanya ni
Zandrie's POVMuli kong tinungga ang baso ng beer na iniinom ko. Napagpasyahan ko na namang mag bar kahit pa wala ang mga tropa. Nabalitaan ko kasi kay Reigh na ngayon bumalik si Reign galing probinsya.Pero hanggang ngayon wala akong lakas ng loob na puntahan siya. Natatakot ako, nahihiya ako. Naguguilty ako sa nagawa ko sa kanya.Hindi ko rin alam kung ano ang magiging pakikitungo niya sakin ngayon. Kung kakausapin niya pa ba ako? Kung kaibigan pa ba niya ako?Kaibigan? Napatawa ako ng mapakla."Isa pa ngang beer!" sabi ko sa bartender na agad naman akong inabutan."ang laki ng problema mo boss ah!" ani ng bartender. Medyo close na rin kasi ako sa mga bartender dito dahil dito ako palaging nakatambay nitong mga nakaraan.Hindi ako sumagot at tinungga ang beer ng derederetso. Kung titignan para akon lubog sa napakalaking problima.Pero ang totoo lubog ako sa guilt.Maya-maya ay naramdaman kong parang may humila sa kwelyo ko.Hindi pa ako lasing at gising na gising pa ang diwa ko. Kay
Zandrie's POVTatlong linggo na din ang lumipas pero hindi parin mawala sa isip ko ang nangyari samin ni Riegn.Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko. Guilty ako sa katotohanang alam kong mali ang nagawa ko, na hindi ako nakapagpigil. Pero anong magagawa ko?Lalaki ako, at siya lang ang kaisaisahang babaeng gusto ko- hindi, mahal ko. Pero alam kong hindi yun rason para pagsamantalahan ko ang kahinaan niya.Hindi na rin ako sigurado kung pagmamahal ba ang ipinakita ko, knowing na may boyfriend siya na mahal na mahal niya at mahal din siya. And worst, bestfriend ang tingin niya sa'kin at kahit pa mas malalim ang nararamdaman ko para sa kanya, I value the fact that she treats me as her bestfriend.Kahit bestfriend lang-Tinungga ko ang pampitong bote ng redhorse na nasa mesa. Ininom ko ito hanggang sa maubos ang laman.Inaaliw ang sarili, umaasang kahit sandali ay mawala sa isip ko ang mga nangyari."Bro! Easy, sobrang wild mo na uminom ngayon ah." Narinig kong puna ni Jace na nasa tab
Zandrie's POVAT THE PARTY. Passed 12 midnight na kaya naisipan kong ihatid na si Reign. Medyo nadala din kasi ako sa vibe at napadisco ng wala sa oras habang si Reign ay nagpaiwan sa table. Agad akong bumalik sa table pero wala na siya roon. Luminga linga ako para hanapin siya. Hanggang sa nakuha ang atensyon ko ng isang babaeng nakikipagsayaw sa isang sulok ng dance floor- si Reign.Kahit siksikan sa gitna ay pinilik ko agad na makalapit sa kan'ya."Hey that's enough. I'll drive you home." Hinawakan ko siya sa kamay at akmang hihilahin na paalis sa dance floor. Ngunit iniwaksi niya ang kamay ko at tinaasan pa ako ng kilay. Aba!"Let's drink!" she said, ignoring me."Fuck! Lasing ka na! Tama na," I said, trying to take the glass from her, but she drank it all in one gulp. Straight. Damn.Sa mga galaw niya ay halatang nahihilo na siya. Ilang segundo pa ay tila nawawalan na siya ng lakas kaya wala na akong magawa kundi buhatin siya."I will drive you home!" I repeated, kahit pa nagpup