Share

Kabanata IV

Author: Hiraya_23
last update Last Updated: 2025-07-31 12:54:58

Zandrie's POV

Muli kong tinungga ang baso ng beer na iniinom ko. Napagpasyahan ko na namang mag bar kahit pa wala ang mga tropa. Nabalitaan ko kasi kay Reigh na ngayon bumalik si Reign galing probinsya.

Pero hanggang ngayon wala akong lakas ng loob na puntahan siya. Natatakot ako, nahihiya ako. Naguguilty ako sa nagawa ko sa kanya.

Hindi ko rin alam kung ano ang magiging pakikitungo niya sakin ngayon. Kung kakausapin niya pa ba ako? Kung kaibigan pa ba niya ako?

Kaibigan? Napatawa ako ng mapakla.

"Isa pa ngang beer!" sabi ko sa bartender na agad naman akong inabutan, "ang laki ng problema mo boss ah!" Anya. Hindi ako sumagot at tinungga ang beer ng derederetso.

Medyo close na rin  ako sa mga bartender dito dahil dito ako palaging nakatambay nitong mga nakaraan.

Kung titignan para akon lubog sa napakalaking problima. Pero ang totoo lubog ako sa guilt at pagsisisi.

Maya-maya ay naramdaman kong parang may humila sa kwelyo ko.

Hindi pa ako lasing at gising na gising pa ang diwa ko. Kaya agad akong napatayo sa pagkabigla.

Lumingon ako para tignan ang humigit sa kwelyo ko pero isang malakas na suntok ang natamo ko.

Si Kier? Teka anog ginagawa niya dito? Nagsumbong ba si Reign?

Napahawak ako sa labi kong pumutok , pinahid ko ang mumunting dugo na nanggaling sa sugat ko.

"Walang hiya ka!" sigaw niya at akmang babanatan ako ulit pero umawat ang mga bouncer.

"Boss, wag kang mag eskandalo dito!" Agad na sita ng bouncer. Hinawakan siya ng isa pa at kahit na nagpupumiglas at nagmumura siya ay nakaladkad siya palabas ng mga bouncer.

"Kung matapang ka talagang gago ka! lumabas ka dito! Walanghiya ka! Putang ina mo!" Sigaw niya bago tuluyang nakalabas ng bar.

Medyo nainsulto ako sa sinabi niya kaya agad akong sumunod. Tinawag pa ako ng bartender para pigilan pero wala akong balak magpapigil ngunit agad lamang akong nag-abot ng bayad at sumunod sa labas.

Doon naghihintay si Keir. Pabalik balik ito ng lakat na halatang hinihintay ang paglabas ko.

"Ano bang problema mo?" sigaw ko. Napaharap siya sakin saka sumugod papunta sa kinatatayuan ko.

Muli siyang bumwelo ng suntok ngunit nakailag ko. Sa pag ilag ko ay sumalubong naman sakin ang kabilang kamao niya.

Tumama ang malakas niyang suntok sa mukha ko na ikinatumba ko.

Dumamba siya sakin at sunod sunod pa akong sinuntok.

"Ikaw! Ikaw ang problema kong hayop ka!"

Akmang iilag ako sa susunod niyang suntok ngunit bigla siyang magsalita!

"Wala kang kwentang kaibigan! Wala kang kwentang lalaki! Sinira mo ang pangarap namin ni Reign!" sabi niya at sinuntok ako ulit.

Tungkol nga ito kay Reign! Malamang ay alam na niya ang kababoyang nagawa ko.

Nawalan ako ng ganang bumawi ng suntok. Hinayaan ko siyang suntukin ako ng suntukin.

"Pano na kami ngayon? Pano na kami? Buntis ang babaeng mahal ko! Ni hindi ko nga ginalaw yun kasi mahal ko! Kasi nerespeto ko! Kasi hinhintay ko yung tamang panahon para samin pero putang ina ka! Gago ka! Hayop ka" Ramdam na ramdam ko ang galit sa bawat suntok niya. Yung gigil niya. Ramdam ko din umaagos na ang dugo mula sa noo ko, ganun din sa labi ko.

Ramdam ko ang pisikal na sakit dulot ng mga sugat. Pero mas nasasaktan ako sa narinig ko.

Nabuntis ko ang girlfriend niya. Tama lang na bugbugin niya ako hanggang sa gusto niya.

Sa kabilang banda. May galak akong nadama. Buntis si Reign? Ang ibig sabihin no'n ay magkakaanak ako.

Mali man na ikasaya ko ang bagay na ito. Na sobrang nagpahirap sa kan'ya ay nariyan parin ang tuwa sa puso ko.

Magkakaanak ako—

Hinayaan ko lang siyang suntukin ako. Ilang beses pa. Hindi na ako bumawi. Pinarusahan ko ang sarili ko sa pamamagitan ng pagtanggap sa galit ng galit na pinapakawalan niya.

Maya-maya'y dumating si Reigh at agad siyang inawat.

"Hoy! anong kaguluhan to?" agad na tanong ni Reign at hinila patayo si Keir sakay tinulak ng bahagya palayo sa akin. Pagkatapos no'n ay tinulungan akong tumayo.

"Tangina! Tumigil ka nga Keir! Nag-iisip ka ba? Nandito ka pala nakikipagbugbugan habang yung kapatid ko nasa ospital? anong klaseng lalaki ka!" sigaw ni Riegh.

Si Reign? Nasa ospital?

Tila nahimasmasan naman si Keir. Habol niya ang hininga niya at halatang pagod sa kakasuntok sa'kin.

Napatawa siya ng mapakla, "Anong klaseng lalaki ako?" Tinuro niya ang sarili niya habang tila sarkastikong tumawa.

"Bakit hindi mo rin tanungin yang putang inang kaibigan mo, kung anong klaseng kaibigan siya sa kapatid mo?" Anito ng gigil na gigil habang tinuturo ako.

"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Reigh sa kanya pero imbes sumagot ay naglakad ito palayo na tila walang nangyari.

"A-anong nangyari kay Reign?" Agad kong tanong kay Reigh. Hindi ko maiwasang mag alala lalo na't buntis siya.

"Tinawagan ako ng kasambahay namin na sinugod daw siya sa ospital pero hindi ko pa alam ang nangyari. I think, sumama ka nsrin sa hospital para magamot yang sugat mo at malaman natin kung kamusta na ba siya!" sabi nito.

Agad niya akong inalalayan at isinakay sa kotse niya. Nang makarating kami sa ospital ay agad na ginamot ang mga sugat ko. Pero si Reign ang naiisip ko.

Nagdadalawang-isip ako kung pupuntahsn ko ba siya sa kwarto niya. Kung mahaharap ko na ba siya? O kung kakausapin niya ba ako.

Si Reigh naman ay nauna ng pumanta sa room ni Reign at hindi pa bumabalik sa room ko.

Siguro alam na rin niya at malamang ay galit din siya sa akin. Sino bang hindi magagalit sa gagong tulad ko?

Maya-maya pa ay nadatnan ko ang sarili ko sa harap ng pinto ng kwarto ni Reign.

Akmang aatras na ako nang bigla itong bumukas at iniluwa si Riegh.

"oh? akala ko wala kang balak pumunta dito kaya pupuntahan na sana kita, come in" anito. Ngayon ay tila iba na rin ang mood ni Reigh.

"Anong nangyari kay Reign?" tanong ko ng tuluyan na akong nakapasok.

Nakita kong mahimbing na natutulog ang babaeng mahal ko sa hospital bed. Napakaamo ng mukha niya. Tila ba anghel na bumaba sa langit. Shit! She doesn't deserve this suffering.

"Sabi ng doctor, she's 3 weeks pregnant" kalmadong sagot ni Riegh sa akin.

Blanko parin ang exspression ni Reigh. Hindi ko mabasa kung nagagalit ba siya o ano.

"It's not because I'm acting calm, is gusto ko ang mangyari. Kaya kaba nabugbog ng boyfriend niya? Kaya ba galit na galit sa'yo si Keir. Come on bro, tell me the truth." anito habang nakatingin lang sa kapatid niya.

Napayuko ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

"lasing kami pareho ng gabing yun..." bigla nalang lumabas sa bibig ko.

"Mahal mo ba ang kapatid ko?" seryoso niyang tanong.

Napatingin ako sa kanya at doon ko napagtantong nakatingin na siya ng seryoso sakin.

"Pero may mahal siyang iba. May boyfriend siya."

"Iba ang sagot mo sa tanong ko, bro. You know, Reign is my princess. Our princess, you think, I neither mom or dad will accept na magiging single mother siya? Now answer my question. Do you love her?"

Shit!

"Mahal ko siya.... pero..."

"—then marry her." napanganga ako sa sinabi niya.

Gusto niyang pakasalan ko ang kapatid niya?

"Marry her kung gusto mong ayusin ang lahat. Magkakaanak na kayo, be a good father to my pamangkin."

Ayusin ang lahat? E, lalo lang yatang gugulo. Hindi ako mahal ni Reign kaya alam kong masasaktan siya. Hindi kami pareho ng nararamdaman kaya ayaw kong pumabor sa ediya na alam kong magsusuffer siya.

"It's the consequences, bro. Wag kayong maging selfish."

Pero si Reign mismo ang unang tututol. Hindi niya gugustuhing makasal sa lalaking hindi niya mahal.

"I'll tell dad about this, para hindi na siya makapalag." anito at iniwan ako sa kwarto.

Napatingin ako kay Reign, natutulog padin siya pero halatang galing siya sa pag-iyak.

Lumapit ako at umupo sa upuan sa tabi ng kama niya.

Hinaplos haplos ko ang buhok niya at tinignan ng maigi ang mukha niya. She's really a goddess.

Shit! I can't imagine na siya ang magdadala ng anak ko. I can't imagine na maaaring maging asawa ko ang babaeng to.

Kahit nandyan padin ang guilt, hindi ko maiwasang makaramdam ng galak sa katotohanang buntis siya.

Na magkakababy na ako.

"..hmmmm.." natigil ako sa paghaplos ng mukha niya ng bahagya siyang gumalaw.

"I'm so sorry, Reign. I'm sorry. I promise na hindi ko kayo pababayaan ng anak natin. I will do my best to be a good father sa anak natin...

—and to be a good husband."

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Unwanted Husband   Kabanata XXI

    Aayusin ko muna ang lahat sa amin ni Zandrie.Tumingin lang sa 'kin si Kier, "Maghihintay ako." saad niya bago tuluyang umalis.Muli na namang dinurog ang puso ko, ang sakit makitang naglalakad siya palayo sa 'kin.Nang tuluyan ng makaalis si Kier ay bumaling ako kay Zandrie."Pinaglalaruan mo ba ako?" agaw kong sigaw sa kan'ya."What? No!""I-I just wanted you to—""To be happy Zandrie? Pero hindi mo parin ako ibabalik sa kan'ya. What the fuck is this Zandrie? Para saan 'to? To remind me na kahit nasa tapat ko na si Kier hindi mababago ang katutuhanang kasal ako sa 'yo gano'n ba?" sunod sunod na tanong ko. Hindi ko na naman mapiligilan ang pag buhos ng mga luha ko."Shit! No Reign," nasapo niya ang noo niya. Palakad lakad na parang naguguluhan.He brushed his hair pagkuwa'y lumapit sakin, ipanatong ang dalawa niyang kamay sa balikat ko."Free me Zandrie!" matigas kong saad habang matalim na nakatitig sa kan'ya.He chuckled bitterly, "I'm not gonna let you go! Specially I'm not letting

  • Unwanted Husband   Kabanata XX

    No. Hindi pwedeng mawala ulit sa 'kin si Kier. Sobrang tagal kong hinintay ang pagkakataon na 'to. Ang makita siya ulit. Kaya hinding-hindi ako papayag na mauwi nalang sa wala ang chance na 'to. "Zandrie, ano ba? Bitiwan mo ko!" usal ko. Pinipilit na makawala sa yakap niya para mahabol ko si Kier. Kailangan kong maayos ang lahat sa 'min. Marami pa akong gustong sabihin."Reign," narinig kong saad niya at hinigpitan ang pagkakahawak sa 'kin. Fuck him! Kailan ba niya matatanggap na kahit buntis ako sa kan'ya, hinding-hindi ko siya kayang mahalin. Na kahit buntis ako sa kan'ya si Kier ang hinahanap-hanap ko."Zandrie please, hayaan mo naman akong maging okay! Hayaan mo naman akong maging maayos at masaya!" sigaw ko sa gitna ng paghikbi. Narinig kong napalunok siya ng laway, bahagyang kumakalas ang yakap niya sa 'kin hanggang sa tuluyan na niya akong mabitawan. Dapat lang! He has nothing to hold on. Mabilis akong tumakbo para habulin si Kier, saktong nasa baba pa siya kaya't mabilis an

  • Unwanted Husband   Kabanata XIX

    "What happen? You should be happy right?" mahinang saad niya. "Kier you knew that I'm not gonna be happy if its not you. Please hear me out now." This is my chance to explain everything. I want to tell him how much I regretted this mistake."Even if mag-explain ka, you're already married." saad niya. Mahina pero halatang may lungkot sa bawat salita."We'll file an annullment. Please Kier. Pakinggan mo ko," tumingin siya ulit sa'kin at hinawakan ako sa pisgne."Do you still love me?" seryosong tanong niya, titig na titig ang mga mata niya sa 'kin. Mahina ang boses niya, sapat lang para marinig ko pero parang biglang tumatahimik ang mundo— tanging kabog ng dibdib ko at boses lang niya ang tanging ingay na naririnig ko."Yes, Kier. Ikaw lang ang minahal ko." agad na sagot ko. Confirming him. Na kahit kasal na ako kay Zandrie ay sa kan'ya parin tumitibok ang puso ko. Na kahit magkakaanak ako kay Zandrie ay sa nasa kan'ya parin ang pagmamahal ko."Then come with me. Sumama ka sakin." hina

  • Unwanted Husband   Kabanata XVIII

    Zandrie's Point Of View Hindi ko alam kung tama ang naging desisyon ko. I know, nagpapakamartyr ako dahil sa ginawa ko but still I don't want to hand her over him. Hindi ko kaya. Mahal ko Reign, pero hindi ko kayang basta-basta nalang siyang isauli sa ex niya. Asawa ko na siya. But shit! Ano ba tong ginagawa ko? Dahan-dahan kong binuksan ang pinto, naroon siya. Nakatalikod lang siya sa'kin but I know she's crying again. She's suffering, and I need to stop her from being stressed right now, even if it hurts my ego. "Reign," tawag ko sa kan'ya pero hindi siya sumagot. Ano bang aasahan ko? I'm just his unwanted husband. "Reign." tawag ni Kier sa kan'ya na nasa likod ko. Pinilit kong maging kalmado, h'wag magpadala sa emosyon ko at selos— kasi ako naman ang nagdala kay Kier dito. Agad na lumingon sa gawi namin si Reign. Her face was shocked. Nanlalaki ang mugto niyang mata. But I can clearly see her excitement. Shit! Parang tinurok ng milyon-milyong karayom ang puso ko. Naiyukom ko

  • Unwanted Husband   Kabanata XVII

    Zandrie's POV She run. After all my efforts, tumakbo lang siya. Humihikbi na parang gusto na talaga niyang takasan ang mundo —takasan ako. Gusto niyang ilayo ang sarili niya sa'kin, kahit pa dito. Sa madilim at mabuhanging dalampasigan, na taning liwanag nalang ng buwan at ng mumunting apoy sa siga namin ang nagbibigay liwanag sa lugar. "Hey, Reign!" tawag ko at agad na tumayo. Agad akong sumunod sa kan'ya, kahit pa hindi ko alam kung sa'n siya pupunta. Hindi rin nagtagal ay naabutan ko siya, she's crying. Her hands are covering her face, pero hindi no'n naitatago na wala talagang silbi ang mga effort na ginawa ko. Na kahit anong gawin ko hindi niya ako makikita bilang asawa niya. Hindi niya nakikita na mahal ko siya, it's always Kier, never me. I tapped her shoulder, pero agad niyang winakli iyon, "Don't touch me, Zandrie." She said. Tumingin sa akin, revealing to me her tears, revealing how much she's hurt. Bakit ang sakit? Makita mo yung taong pinaglalaban mo na t

  • Unwanted Husband   Kabanata XVI

    Reign's POV “Palagi kang kumain ng mga masusutansyang pag-kain Mrs. And stay away from your source of stress," napatingin ako kay Zandrei na nakatayo sa likuran ko na parang kinakausap ko siya ng tahimik gamit ang mga titig, 'layuan daw kita.'"Yes po. Thank you po Doc."Pasasalamat ko, ang totoo'y nag-alala ako sa baby ko. Baka lumaki siyang iyakin, dahil puro iyak ako. Minsan pinipigan ko naman talagang lukubin ng lungkot pero hindi ko talaga naiiwasan, lalo na kapag pumapasok sa isip ko si Kier. Nag paalam na kami sa OB ko at nauna na akong nag lakad habang nakasunod lang sa likod ko si Zandrie.Pumasok na ako sa sasakyan at gano'n din siya. Walang salita ang namagitan sa aming dalawa habang bumabyahe, pero teka? Parang hindi yata ito ang daan pauwi sa bahay namin."Sa'n mo ko balak dalhin, Zandrie? Ano ba pagod ako!" imik ko. Ngumiti lang siya bilang sagot.At dahil ayaw kong i-stress ang sarili ko kay kumalma ako at hindi nalang din siya napansin. Sinaksak ko nalang sa taenga k

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status