Seeing the Marco's eyes gouging out her like knives, Felicity felt like a needle pricking his heart.So, he thinks she pushed Diana down?Ridiculous.The man who shared the bed with her and watched her grow up didn't believe her. Pinigilan ni Felicity ang discomfort sa kanyang puso, iniisip ang tungkol sa dinadala niyang tao sa kanyang tiyan, bumaba siya para kumain.Hindi siya lumabas buong araw.Sinusuri niya ang kaalaman sa pagiging magulang online gamit ang kanyang mobile phone....*Ospital.Noong ipinadala si Diana mula sa emergency room patungo sa ward.Natagpuan ni Marco ang kanyang dumadating na doktor at nagtanong tungkol sa sitwasyon. Totoong iniulat ng doktor, "Malubhang nasugatan ang pasyente, lalo na ang ulo. Maaaring may panganib na mabulag, at bali ang kanang binti. May posibilidad na uupo siya sa wheelchair sandali."Pumunta sa direksyon ng ward.May utang na siya kay Diana, at ngayong may nangyari kay Diana sa bahay nito, hindi niya mapapatawad ang sarili niya sa k
After dinner, Marco changed his clothes and prepared to go to the hospital.Felicity followed behind him and said in a low voice,"Marco, can I go with you? Don't worry that I won't show up in the ward. I'll wait for you at the door."She wanted to see how seriously the woman was injured.Sarili, hindi natatakot sa paglalaro ng apoy at pagsusunog sa sarili.Napalingon si Marco sa babaeng nasa harapan niya, at sinabi sa malalim na boses,"Baka hindi na ako babalik ngayong gabi, at walang kwenta kung pupunta ka, matulog ka ng maaga mag-isa.""Mananatili ka ba sa kanya buong gabi?"Hindi kumibo si Marco, ngunit ang mga mata na nakatingin kay Felicity ay naipaliwanag na ang lahat.Naramdaman na naman ni Felicity ang paninikip ng dibdib niya sa isang iglap.Ngunit hindi na siya nahirapan pa, at pagkatapos niyang panoorin si Marco na umalis ay naupo siyang mag-isa sa sofa sa bakanteng sala, ang bigat ng kanyang puso na parang dinidiin ng malaking bato.*Ospital.Gising na si Diana nang luma
For the next two days, Marco did not return home.Felicity stayed alone in the empty room every day, ate alone, and went to school alone.The final exam is approaching, all the students are seriously reviewing, and every time Felicity sits at the desk in the dormitory, all she thinks about Marco.Iniisip niya kung ano ang ginagawa niya, kapag nananatili siya kay Diana, magiging maayos ba siya kay Diana.‘I wonder kung skin-to-skin relationship ba silang dalawa.’Siguro kung mag-iisip si Marco tungkol sa kanya sa loob ng isang-kapat ng isang oras.Walang balak mag-aral si Felicity, laging nakatitig sa textbook na wala sa isip.Ilang beses siyang kinausap ng kanyang kasama, ngunit hindi niya ito narinig."Hoy, ano bang iniisip mo? Kumain ka na!" sigaw ni Sandra.Nag-react si Felicity at tumingin kay Sandra, at tumawa ng tuyo, "Hindi pa ako gutom, kumain muna kayo."“Ano bang nangyayari sa’yo nitong nakaraang dalawang araw? Okay ka lang?Nagmamadaling umiling si Felicity, "Ayos lang, me
In the past two days of exams, Felicity forced himself to calm down and study.Don't think about Marco and that woman, she won't feel so sad in her heart.Sa sandaling ito, itinulak ang pinto ng dormitoryo, at humihingal na tumakbo si Sandra, nakatayo sa tabi ni Felicity at tuwang-tuwang sinabi, "Bilisan mo, may naghahanap sa iyo sa ibaba ng dormitoryo."Napalingon si Felicity kay Sandra at nagtanong, "Sino?""Si Liam Shan, pinuntahan ka na naman niya."Ang schoolboy, na kilala bilang ang pinakagwapong estudyante sa kanilang paaralan, ay nasa graduate school.Sa hindi inaasahang pagkakataon, nawala siya ng dalawang buwan at bumalik.Tumanggi si Felicity nang walang pag-aalinlangan: "Sabihin mo wala ako.""Bakit?"Isa siyang palace encounter, yun ang school grass ng school namin, at nakapila ang mga babaeng humahabol sa kanya sa school namin.Pero nakikita ka lang ng senior, bakit hindi ka man lang interesado sa kanya?Sabi ni Felicity, "May iba na ako sa puso ko."Huh? May gusto ka ba
Hindi nais ni Marco na banggitin ang mga pagkakamali na nagawa niya nang bata pa siya.Tumingin lang siya sa batang babae sa tabi niya, nag-atubili at binago ang paksa."Okay, huwag nating pag-usapan ang iba, kumain tayo ng mabilis."Nakita ni Felicity na ayaw sabihin ni Marco, at hindi na siya nagtanong.Sa huli, tahimik lamang niyang inilibing ang kanyang ulo at nilamon ang pagkain sa kanyang tiyan nang paisa-isa.May mga luha pa rin sa ilalim ng kanyang mga mata, ngunit matigas ang ulo niya ay hindi hayaang bumagsak ang luha.Hindi inilipat ni Marco ang kanyang mga chopstick sa buong oras, tahimik lamang na nakatingin sa maliit na batang babae sa tabi niya upang kumain.Tumingin si Felicity upang makita na hindi siya kumakain, at tinanong niya sa isang medyo mabagsik na tinig, "Hindi ba kumain si Marco?" Mukhang nawalan ka rin ng timbang."Hindi ako gutom."Iginiit ni Felicity na hilingin sa kanya na kumain at bigyan siya ng mga gulay, "Kumain ako ni Marco." Nag-atubiling inilipat
Hindi makatulog ang Felicity buong gabi.Hindi siya makatulog nang paulit-ulit, at lagi niyang kinuha ang kanyang mobile phone paminsan-minsan at paulit-ulit na tiningnan ang mga larawan ni Marco.Sa wakas, alas-dose ng hapon, hindi niya maiwasang i-dial ang numero ni Marco.Ang ibang partido ay hindi makatulog, ngunit sumagot sa loob ng ilang segundo."Ano ang nangyayari?" Ang magnetic na boses ng lalaki ay tunog ng mabuti, at hindi ko alam kung kailan naging mas magaan ang Felicity dito.Nagtago si Felicity sa kama, kinagat ang kanyang braso at chokingsa kahirapan,"Marco, sobrang miss na kita."Gusto kong makasama, gusto ko siyang makita.Isipin na gaganapin siya tuwing gabi upang matulog tulad ng dati.Tinakpan ni Marco ang kanyang mobile phone at tiningnan si Diana, na hindi pa natutulog, "Lalabas ako at tumawag."Agad na nagkunwari si Diana na bulag at patuloy na sumigaw, "Marco, huwag kang pumunta, Marco wala akong makita, huwag mo akong iwan."Sinabi ni Marco, "Nasa kanan ako
Tutulungan siya?Nagmamadali na pinunasan ni Felicity ang luha mula sa kanyang mga pisngi, lumingon upang tumingin sa lalaki sa mga hakbang na may poot, at sumigawgalit,"Kailangan mo bang hawakan siya nang mahigpit upang matulungan siya, kailangan mo bang halikan siya?" Huminto siya. "Marco, malinaw na nasa kanya ang iyong puso, inamin mo na gusto mo ng magagandang kababaihan, walang mag-iisip na scum ka, dahil iyon ang kalikasan ng iyong lalaki."Gusto mo lang siya, kung hindi, hindi mo siya ibabalik. Ito ang aming silid ng kasal, ang silid ng kasal na binili mo sa akin, nakikita mo bang kapana-panabik na gawin ang mga bagay na iyon sa ibang mga kababaihan sa iyong silid ng kasal?"Felicity."Malinaw na kinuha ni Marco ang kanyang mga salita, "Tila hindi ka kailanman nagkaroon ng mahabang memorya, dahil gusto mong maging malandi nang labis, pagkatapos ay pumunta ka, huwag mo akong ibalik kapag umalis ka."Galit talaga siya, at nakakatakot ang kanyang katawan. Ngayon lang dahil mal
Ang pakikinig sa ilang mga salita na lumabas mula sa bibig ni Marco, ang tinig ni Felicity ay tulad ng sampung libong mga arrow na tumusok sa puso, at ang kanyang dibdib ay naghihirap sa sakit.Hindi siya komportable.Ang lalamunan ay namamaga at masakit na hindi ko masabi ang isang salita. Ang buong katawan ay paralisado at dahan-dahang squatted, kulot sa lupa, desperadong hindi alam kung ano ang gagawin. Inihiwalay siya ni Marco ngayon, ano ang dapat niyang gawin sa sanggol sa kanyang tiyan sa hinaharap?Ang Felicity ay nakakulong doon at humihikbi, talagang hindi nagkakaroon ng lakas ng loob na sagutin ang tao sa telepono.Ang malamig na magnetic na boses ni Marco ay muling dumating."Felicity, bibigyan kita ng sapat na seguridad sa pananalapi, at hindi kita iiwan sa hinaharap."Pinilit ni Felicity na palayain ang kanyang emosyon, kahit na ang mga luha ay tulad ng mga perlas na may nasirang mga thread.Ngunit hindi niya maiwasang mapasigaw ang sarili, at sinabi sa isang madugong