Library
Maghanap
Home / Romance / WAVES BENEATH THE SILENCE / CHAPTER 20

Share

CHAPTER 20

Author: XayLa
last update Huling Na-update: 2025-07-17 14:25:06

Minsan pala, kahit nakapikit ka, mas malinaw mo pang nakikita ang mga alaala kaysa sa kasalukuyan.

Isang linggo na ang lumipas mula nang iwan niya ako sa kama—hubad, luhaan, at bitin sa mga salitang hindi kailanman nasabi.

At ngayong gabi, habang nakaupo ako sa ilalim ng mainit na shower, yakap-yakap ang tuhod ko, isa-isa silang bumabalik. Parang pelikulang pilit ko sanang isinasara, pero paulit-ulit na ipinapalabas sa loob ng puso’t isipan ko.

FLASHBACK:

“Close your eyes,” bulong niya sa akin noon habang nakapikit siya, ang ilong niya nakalapat sa gilid ng pisngi ko.

“Huh?”

“Just trust me.”

Pumikit ako.

Tapos naramdaman ko ang dahan-dahang halik niya sa noo ko.

Hindi ako huminga.

“Anong ginagawa mo?” tanong ko, pabulong din.

He chuckled, low and lazy. “Gusto ko lang maalala mo kung anong pakiramdam kapag minahal ka… nang walang pagdududa.”

Iyon ang gabi sa Batangas beach house.

Yung unang beses na hindi kami nagtalik, pero buong gabi niya akong niyakap. Hina
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • WAVES BENEATH THE SILENCE   CHAPTER 21

    Nag-aalangan pa akong pindutin ang send.Ilang minuto ko nang tinititigan ang message ko sa kanya sa Messenger. Maikli lang — “Renzo, please… let’s talk.”Napakagaan ng daliri ko nang i-tap ang arrow. Pero halos mabigat ang hininga ko habang hinihintay ko ‘yung usual na blue check.Wala.Gray lang.Minuto ang lumipas, walang pagbabago. Nag-open ako ng Instagram — para lang sana mag-comment sa last post niya. Pero pag-type ko ng pangalan niya sa search bar, wala. As in wala. “No users found.”Nanlamig ang batok ko.Tumayo ako agad mula sa kama, hinagilap ang isa ko pang phone — ‘yung hindi ko ginagamit, dati kong number. Doon ko rin siya chinat. Blank din. Hindi rin nag-send.Pumunta ako sa WhatsApp.One check. Not delivered.Sa Viber — “The user has blocked you.”Pinindot ko ang contacts ko sa phone at tinawagan ko siya.“The number you dialed is either unattended or out of coverage area…”Napaupo ako sa sahig.Sunod-sunod kong pinipindot ang tawag. Paulit-ulit. Halos mamuti ang mga d

  • WAVES BENEATH THE SILENCE   CHAPTER 20

    Minsan pala, kahit nakapikit ka, mas malinaw mo pang nakikita ang mga alaala kaysa sa kasalukuyan. Isang linggo na ang lumipas mula nang iwan niya ako sa kama—hubad, luhaan, at bitin sa mga salitang hindi kailanman nasabi. At ngayong gabi, habang nakaupo ako sa ilalim ng mainit na shower, yakap-yakap ang tuhod ko, isa-isa silang bumabalik. Parang pelikulang pilit ko sanang isinasara, pero paulit-ulit na ipinapalabas sa loob ng puso’t isipan ko. FLASHBACK: “Close your eyes,” bulong niya sa akin noon habang nakapikit siya, ang ilong niya nakalapat sa gilid ng pisngi ko. “Huh?” “Just trust me.” Pumikit ako. Tapos naramdaman ko ang dahan-dahang halik niya sa noo ko. Hindi ako huminga. “Anong ginagawa mo?” tanong ko, pabulong din. He chuckled, low and lazy. “Gusto ko lang maalala mo kung anong pakiramdam kapag minahal ka… nang walang pagdududa.” Iyon ang gabi sa Batangas beach house. Yung unang beses na hindi kami nagtalik, pero buong gabi niya akong niyakap. Hina

  • WAVES BENEATH THE SILENCE   CHAPTER 19

    Hindi ako huminga. Hindi ko na kaya. The moment he turned his back on me, pakiramdam ko may sumabog na bomba sa loob ng dibdib ko. I stood there — frozen, shaking, helpless — habang nakatingin sa kanya. Nakatalikod siya, pero ramdam ko ‘yung bigat ng bawat hakbang niya palayo. “Renzo…” I whispered, almost inaudible. “Please…” Huminto siya sa tapat ng pinto. Pero hindi siya lumingon. He clenched his fists. His whole body tense. Then — mabagal siyang humarap sa akin. At sa wakas, nagtagpo ulit ang mga mata namin. But it wasn’t the same. Wala na ang init. Wala na ang lalim. What I saw in his eyes… was frost. Rage. And a pain so deep it refused to cry. “You know what’s funny, Celle?” mahina niyang sabi, pero parang dagundong sa tenga ko. “I almost convinced myself na may dahilan ka. Na baka may dahilan kung bakit hindi mo sinabi. Na baka hindi mo lang talaga kaya.” “Renzo, I—” “But it’s all bullshit, right?” His voice cracked. “You lied. And you kept lying. Alam mo bang halo

  • WAVES BENEATH THE SILENCE   CHAPTER 18

    RENZO POV Tahimik ang silid ng ospital, pero para sa akin—para sa mga tanong na araw-araw kong sinasakal sa sarili—parang sumisigaw ang katahimikan. Dahan-dahan kong pinihit ang doorknob at pumasok sa kwarto ni Julius. Nandoon siya sa kama, nakaupo, hawak ang sketchpad. Wala na ang oxygen. Medyo nanumbalik na ang kulay sa pisngi. At kahit hindi pa siya ganap na bumabalik sa dati, mas buo na ang mga salita niya. Mas malinaw na ang alaala niya. “Kuya,” tawag niya, tumingin sa akin, ngumiti. Lumapit ako. “Okay ka lang?” Tumango siya. “Mas okay kaysa kahapon.” Umupo ako sa upuang katabi ng kama niya. Inabot niya ang sketchpad—may drawing ng kotse. Detalyado. Sa gilid ng papel, may nakasulat na maliit na note: silver sedan, diplomatic plate, right rear dented. Napalunok ako. “Naalala mo na talaga?” Tahimik siyang tumango. “Hindi lahat… pero may mga piraso ng memoryang bumabalik.” Kinabahan ako. “Paano mo alam na diplomatic?” “Yung plate, bro. Red. Tapos may seal. Wala akong maka

  • WAVES BENEATH THE SILENCE   CHAPTER 17

    Ang hirap huminga kapag hindi mo alam kung nasaan ka sa buhay ng isang tao. Pero mas mahirap pala 'yung... unti-unti mong nararamdaman na nahuhulog ka — at wala kang ideya kung may sasalubong ba sa'yo sa baba, o kung babagsak ka lang nang mag-isa. Nakahiga ako sa kama. Maghapon na. Wala akong ginawang iba kundi titigan ang kisame, hawak ang cellphone, habang paulit-ulit kong tinitingnan ang pangalan niya sa inbox. No new messages. No missed calls. Parang hindi totoo. Ilang araw lang ang pagitan mula sa mga gabi na magkasama kami, yakap-yakap niya ako, halos sabay ang tibok ng mga puso namin. Pero ngayon… Tahimik. Malayo. At habang mas lumalayo siya, mas lumilinaw sa akin ang isang bagay: Mahal ko siya. Hindi lang dahil sa mga gabing pinupuno niya ako ng init. Hindi lang dahil sa paraan ng pagtitig niya na para bang ako lang ang babae sa mundo. Hindi lang dahil sa mga halik na kayang sirain at buuin ako nang sabay. Mahal ko siya dahil nakita niya ako — sa gitna ng lahat ng gu

  • WAVES BENEATH THE SILENCE   CHAPTER 16

    RENZO POV Maaga pa lang, nasa harap na ako ng condo ni Celle. Hindi ko alam kung anong demonyo ang nagtulak sa’kin para bumalik. Maybe guilt. Maybe curiosity. Or maybe, deep down... I just wanted to look into her eyes again and see if she would finally break. She opened the door, wearing an oversized shirt, no makeup, eyes swollen. “Renzo…” she breathed, surprised. “Akala ko—” “Akala mo hindi na ako babalik?” I cut her off, stepping inside without permission. Tahimik siya. Ramdam ko ang kaba niya. The air was thick. Too quiet. Too loaded. I walked around the living room, pretending to admire the clutter, then stopped in front of the window. “Rainy night again,” I muttered. “Parang gabi ng aksidente sa kapatid ko, ‘no?” Tumigil ang mundo niya. I turned, slowly. Nakita ko ang pag-stiffen ng katawan niya. Ang biglang paglunok. “Celle…” She tried to smile, but it didn’t reach her eyes. “Oo nga... ulan din ‘no’n, sabi mo.” I walked closer, slow, deliberate.

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status