Chapter 05

NAGPAMBUNTONG hininga si Manuela ng dumating na ang oras sa time ng luncheon meet up nila ni Uno sa restaurant na ito mismo ang nagpareserved. Huminga ng malalim si Manuela to supress her anger towards Uno matapos ang nalaman niya kay Suzie.

*FLASHBACK*

"Sorry Manuela, sorry talaga..." paulit-ulit na sambit ni Suzie na hindi maunawaan ni Manuela ang nangyayari sa kaniyang kaibigan.

"Bakit ka ba nagso-sorry? May nangyari ba? Tell me? Kinakabahan ako sayo Suzie."ani ni Manuela bago niya inakay si Suzie paupo sa sofa at tinabihan ito.

" A-ayokong masira ang trust mo sa akin, i-isa pa na-nagawa ko lang pumayag dahil kay Jaja, kailangan niyang maoperahan." iyak ni Suzie na ikinahawak ni Manuela sa mga kamay nito.

"Suzie kalma, nanginginig ka na. Can you explain to me what you are saying kasi clueless ako, bakit masisira ang trust ko sayo?"

"Na-nagtungo si Mr. Urquio sa bahay ko kagabi, hi-hindi ko alam paano niya nalaman saan ako nakatira. Ipinaalam niya sa akin na isa siyang mafia boss at sinabihan niya ako na kausapin ka para pabilisin ang pagpayag mo sa offer niya. H-hindi ko alam ang gagawin ko kasi natatakot ako para kay Jaja, at sinabi niya na ipa-ipapagamot niya si Jaja at wala kaming babayaran. So-sorry Manuela, pu-pumayag ako sa gusto niya..." paliwanag na iyak ni Suzie na kita ni Manuela ang guilt at takot sa mga mata ni Suzie.

"Wala bang ibang ginawa si Mr. Urquio sa inyo?" seryosong tanong ni Manuela kung saan nabuhay ang galit niya para kay Uno sa ginawa nitong pag-gamit kay Suzie at pananakot dito.

"W-wala naman siyang ibang ginawa, pero natakot lang talaga ako..."

"Ikaw na ang bahala dito, babalik agad ako after ng meet up ko kay Mr. Urquio." ani ni Manuela.

"Sorry talaga Manuela."

"You don't need to apologize to me. You just did what Mr. Urquio told you to do because he threatened you. Ako ng bahala okay?" tumango si Suzie kay Manuela bago niya kinuha ang bag niya at deretsong lumabas sa opisina niya.

Hindi mapigilan ni Manuela ang inis at galit niyankay Uno sa pananakot na ginawa nito kay Suzie, hindi niya inasahan na may i-iinvolve na inosenteng tao si Uno para sa personal agenda nito.

Kalahating oras ng biyahe ng makarating siya sa restaurant kung nasaan si Uno, pagkapasok niya ay agad niyang hinanap ito kung saan nakita niya ito sa may center part ng restaurant na tahimik na nakaupo.

"That jerk." inis na sambit ni Manuela na ikinalakad na niya para lapitan si Uno.

Hindi maitatanggi ang kaguwapuhan ni Uno lalo pa sa suit attire na suot nito, ilan sa mga babaeng nasa restaurant ay hindi maalis ang tingin kay Uno pero hindi mahalaga kay Manuela ang kapogian nito dahil mas nangingibabaw ang inis niya para kay Uno.

"Mr. Urquio." tawag ni Manuela dito pagkarating niya sa mesa at hindi niya inantay na magsalita ito at dinampot niya ang isang basonh tubig na nasa kabilang mesa at isinaboy iyon kay Uno na natigilan sa ginawa niya.

Ang ilan sa mga nakakita ay nagulat sa ginawa ni Manuela. Yet, Uno's expression remained unreadable, a mask of stoic indifference that only fueled her rage.

"That's for threatening my friend," plain na ani ni Manuela bago umupo sa harapan nito at pinatapang ang expression ng mukha upang maitago ang kababat takot sa ginawa niya.

Shit! Nadala lang ako ng inis ko sa lalaking 'to! Pero nagawa ko na, panindigan ko na. sambit ni Manuela sa kaniyang isipan.

"You wouldn't dare kill me for a little water, would you? You deserve it, by the way." ani pa ni Manuela kung saan kalmdong kinuha ni Uno ang tablecloth at pinunasan ang tubig na tinapon ni Manuela sa kaniyang mukha.

"I didn't know you greeted people with such… rudeness, Ms. Ibañez. A brave way of greeting me, how interesting."malamig na ani ni Uno habang patuloy ito sa punas sa mukha at suit nito.

"A rather unorthodox way to greet someone who could easily end your life." dagdag pa ni Uno bago lingunin si Manuela na who refused to be intimidated by Uno's stare.

"Hindi mo ko papatayin Mr. Urquio, may utang akong dapat bayaran hindi ba?"

Malamig na napangisi si Uno sa pinapakitang tapang ni Manuela sa kaniya, kahit hindi parin nito lubusang natatago ang bahagyang takot nito.

"You're right, killing you without paying me is my lost so yeah, i won't kill you by spilling water on me."

"Bago mo sabihin ang dahilan bakit nagset ka ng luncheon sa akin, may gusto akong linawin sayo Mr. Urquio. Ang utang ng dad ko is between you and me, don't involve other people, people who are innocent in this. You don't need to use people close to me to get me to agree to your offer. Even if I don't want to, I have no choice but to accept that. Ang gusto ko lang naman ay isang linggo being alone bago ko tanggapin ang alok mong pagiging asawa for 365 days. Becoming wife of someone like you is not a joke." seryosong pahayag ni Manuela kung saan ibinaba ni Uno ang hawak nitong tablecloth at pinakatitigan si Manuela gamit ang malamig nitong tingin.

"Base on what you said, your secretary told you about our little talks, right?"

"She did what you said pero sa ating dalawa ako ang kaibigan niya so it's normal lang na sabihin niya sa akin ang sinabi mo. Subukan mong galawin si Suzie o kahit sino sa pamilya niya, kahit patayin mo ako hindi ako papayag sa offer mo, find another woman for that role." seryosong pahayag ni Manuela.

"Are you finished?"

"Ano? After all that i said, you just ask if I'm finished?" ani ni Manuela na plain coldly look parin ang binibigay ni Uno sa kaniya.

"Why? Do you have something else to say? Dahil kung may sasabihin ka pa just tell it already, and tell me if your done." ani ni Uno na mas nadadagdagan ang unus ni Manuela sa kaniyang kaharap.

Gusto niya itong sigawn pero huminga nalang ng malalim si Manuela bago pa siya may magawang pisikal kay Uno na pagsisisihan niya sa huli.

"Ano bang gusto mong pag-usapan na hindi mo pa sinabi kahapon? Sabihin mo na nh makabalik na ako sa kumpanya ko, i'm a busy person kasi." saad ni Manuela na naging hudyat ni Uno uoang may kunin itong folder at ilapag sa harapan ni Manuela.

"Ano 'yan?"

"See it for yourself."

Dinampot ni Manuela ang folder at binuksan iyon, napakunot nalang ang noo niya ng isang kontrata ang laman ng folder na ikinabalik niya ng tingin kay Uno.

"A contract?"

"As you can see, that's the contract you'll be signing as my wife for 365 days. Read it carefully. If you have any objections, tell me now so I can have my lawyer to fix it," plain na saad ni Uno.

"You made a contract even though I haven't agreed to your offer yet?"

"As you said a while ago, you have no choice but to agree to my offer, so I prepared that contract ahead. Besides, agreeing is your best choice."ani ni Uno kung saam ramdam ni Manuela ang confidence na nakadagdag ng pagkainis ni Manuela para dito.

" Read it."

Binasa nalang ni Manuela ang kontrata, at habang binabasa niya iyon ay unti-unting nagsasalubong amg kaniyang kilay sa mga nababasa niya. Ibinalik ni Manuela ang tingin niya kay Uno na inaayos ang buhok nitong nabasa ng dahil sa kaniya.

"May utang ang dad ko sayo na anim na million, pero dito sa kontrata mo you're going to pay me for acting as your wife? Are you serious? I'm going to pretend to be your wife because my dad owes you money, and you're going to pay me? Siraulo ka ba?"may inis sa toni ni Manuela na ikinalingon ni Uno sa kaniya.

"Instead of being grateful, you just called me siraulo? Tss! Being a wife of a person like me as you said is not a joke, I'm a mafia boss so, there will be times your life will put in danger so that money is my compensat--"

"--compensation for what? For my death while acting as your wife?! Expected mo bang mapapatay ako ng mga kalaban mo once malaman nilang asawa mo ako? Babayaran mo ako once mamata--"

"--compensation for your job, Ms. Ibañez. Don't get ahead of yourself about what might happen to you. And don't worry, you won't die while you're my wife for 365 days. Ang advance mong mag-isip Ms. Ibañez, and stop cutting me off while i'm talking." inis na putol ni Uno na ikinaingos ni Manuela at ikina cross arms pa niya.

"Siguraduhin mo lang, dahil may kaoatid akong ayokong iwan ng mag-isa. Anyway, baguhin mo 'to dahil hindi ko tatanggapin ang pera mo. I'll be your wife for my father's debt pero hindi ako tatanggap ng bayad sayo." Manuela exclaimed na nagpa-ingos kay Uno.

"You're a stubborn woman are you."

Hindi na pinansin ni Manuela ang kumento ni Uno at tinuloy ang pagbabasa niya.

"Ano 'to? Kailangan kong maging sweet sayo at caring wife sa harapan ng lolo mo?"

"You need to do that so my grandfather believes we got married because of that shity love. I'll do the same acting, so be good at it because my grandfather is observant."

Sa puntong iyon, hindi ma-imagine ni Manuela kung paano sila magiging sweet ni Uno sa isa't-isa especially sa tingin ni Manuela ay hindi marunong si Uno sa ganoong bagay.

"When you said I need to do sweet stuff with you, hindi naman siguro kasama doon ang kissing, right?"usisang tanong ni Manuela dahil ang pagkakaroon ng physical intimacy kay Uno ang ayaw niyang mangyari.

"If that is necessa--"

"--I will disagree with that. I'm not going to kiss you just to prove to your grandfather that we're in love. No sex either, I'm not giving my body away so easily. Period." putol ni Manuela interrupted, na plain na tingin ang ibinigay ni Uno sa kaniya.

" Don't get ahead of yourself, Ms. Ibañez. You're a woman, but I assure you I won't get a boner if it's you. I'm not interested in your body nor kissing you. I said if that is necessary, but I know my grandfather won't ask silly things like that." saad ni Uno na imbis matuwa si Manuela ay pakiramdam niya ay insulto ang natanggap niya.

"Dapat lang! Atleast we agree on that." binasa muli ni Manuela ang kontrata kung saan may nakakuha na naman ng atensyon siya sa mga nakasulat doon.

"Falling in love with you is forbidden? Anong sa tingin mo magugustuhan kita?"

"That's for both of us. While you're acting as my wife for 365 days, make sure you don't fall in love with me. You can be assured I won't fall for you either, since a woman like you is not my type. Now, if you're done reading that sig--"

"--a woman like me? Are you insulting me, Mr. Urquio? Huh!" putol na inis ni Manuela.

"No, I'm just stating the truth. Now, sign it if you have no more questions," Uno said flatly.

"Binabasa ko pa ang kontra--"

"Damn it! Stop reading it dahil napipika na ako sa bawat tanong mo! Just sign it and we're fucking done!" putol na singhal ni Uno na ikinasamingot ni Manuela dito.

"Ikaw na nga lang ang nagpapapirma ikaw pa ang galit! Binabasa ko pa nga oh?!" angal naman ni Manuela na binalik ang pagbabasa niya sa kontrata.

Manuela knew that once she signed it, there would be no turning back. She would be Mrs. Urquio for 365 days, and she would be stuck with the man she despised. The thought of her life being dictated by this man, of her freedom being stripped away, filled her with a sense of despair.

Huminga ng malalim si Manuela at kinuha ang signing pen at pikit matang pumirma doon.

"See. That's easy, ang dami mong dada babae."

"Make sure, Mr. Urquio, that I don't get hurt in those 365 days. You're a mafia boss, you have a dangerous life, so I shouldn't die while I'm under your power. Also, I can't leave my brother, if we're living under the same roof, I'm bringing him with me," paalalang ani ni Manuela kung saan kinuha na ni Uno ang kontrata at tiningnan ang pirma ni Manuela bago iyon ibalik sa folder.

"I may have a dangerous life, but you're safe with me. And do what you please, just make sure your brother isn't a nuisance," plain na sagot ni Uno bago tumayo sa pagkakaupo niya at plain na binigyan ng tingin si Manuela.

"Prepare yourself tomorrow, i will send someone to get you at your house,"

"Marriage? Tomorr--what? We're getting married tomorrow as in bukas?! Bakit ang bilis naman!" napatayong angil ni Manuela kung saan ngayon lang naka reak sa sinabi ni Uno.

Wala na si Uno at nakalabas na ng restaurant at iniwan si Manuela na hindi makapaniwala sa bilis ng mga pangyayari.

"What the? Bukas talaga agad?" sambit ni Manuela na dali-daling lumabas ng restaurant upang habulin si Uno pero hindi na niya ito nakita.

"Shit! He tricked me! Dapat pala hindi muna ako pumirma! Uggh!" inis na ani ni Manuela na pressure at kaba siyang nararamdaman dahil magsisimula na ang pagbabago ng buhay niya.