ตอนที่ 12 - ผู้ชายคนนี้ของฉัน -จบ-

"ไปตายซะ!!! คนเห็นแก่ตัว” ในขณะที่โน้ตพยายามสลัดไนน์ออกจากตัวเอง แพงกับจิ๊บเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายมาที่โน้ตแทน ทำให้เพื่อนรักสามคนทะเลาะกันเอง

“เธอมันอีตัว เธอมันไม่คู่ควรหรอก ทำงานแบบนี้แย่งผัวคนอื่นมาเยอะแล้วล่ะสิ ถึงได้กล้าแย่งไนน์ไปจากฉันอีกคน” แพงเริ่มทำตัวโมโหไร้เหตุผลอย่างที่ไนน์ว่าจริงๆ จนเริ่มมองไม่เห็นเพื่อน มองไม่เห็นโน้ตซึ่งเคยเป็นเพื่อนรักมาหลายปี

“คืนไนน์ให้จิ๊บเถอะนะ จิ๊บจะดูแลเขาให้ดีที่สุด จนไม่ต้องไปหาเธอที่ร้านอีก ขอร้องล่ะโน้ต” จิ๊บบอกกับโน้ตเชิงขอร้องแกมบังคับ ทำให้ไนน์หลุดจากการพันธนาการของแพงและจิ๊บ และเขากำลังเตรียมตัวหนีไปจากตรงนี้

“ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นนะ ไนน์ คุณต้องมาเคลียร์กับเมียคุณสองคนที่นี่ก่อน คนใจบาป!!!” โน้ตด่าย้ำประโยคสุดท้าย ทำให้แพงเริ่มหัวเราะกลับ

“แล้วเธอมันไม่บาปหนารึไงโน้ต ได้ผัวทุกคนไปเป็นของเธอ และไนน์อีกคนอีก” แพงไม่ยอมให้ใครด่าผัวเธอนอกจากเธอ ไนน์ต้องเป็นของเธอเท่านั้น

“เธอนี่มันไม่รู้อะไรจริงแท้สักเหตุผลเลยนะ อีแพง” โน้ตเริ่มเสียงเข้ม เพราะว่าการที่เธอได้ทำงานกลางคืนแนวนี้ มันทำให้เธอรู้ว่า จะต้องรับมือกับบรรดาเมียหลวงยังไง

“แกหมายความว่าไง?”

“ผู้ชายทุกคนที่ไปที่ร้าน คือผัวฉันทั้งนั้นแหละ ถ้าเมียที่บ้านดีพอจะทำให้เขาพึงพอใจเวลาอยู่บ้านได้ ผู้ชายพวกนั้นจะไม่เป็นของฉัน หรือมีฉันอยู่ในใจเขา... นึกหรอว่าฉันจะมีแค่ไนน์คนเดียว ทั้งป๋าทั้งเสี่ย ไหนจะพ่อเลี้ยง พ่อบุญทุ่ม หนุ่มไฮโซนักการเมือง ล้วนอยากได้ฉันไปเป็นเมียเขาทั้งนั้น หรือแม้กระทั่งไนน์... นายแบบหนุ่มหล่อ ที่อยู่ดีๆ เสิร์ฟมาให้ฉันถึงห้อง...”

โน้ตพยายามแสดงตัวตนให้เพื่อนรักได้เห็นว่า เธอไม่จำเป็นต้องมาแย่งผู้ชายคนเดียวกับเพื่อนรัก ในขณะที่ไนน์ต้องการเธอมากแค่ไหน ก็คงจะไม่ง่ายอย่างที่คิด

“ตัดใจจากฉันแล้วเลือกเพื่อนฉันให้ได้สักคน แล้วจบปัญหานี่ซะ ฉันจะขอบคุณมากที่ทำให้เพื่อนฉันตาสว่างมากกว่านี้” โน้ตเน้นย้ำว่าเธอไม่ได้เป็นเหยื่อไนน์ แต่ไนน์ไม่มีทางได้เธอไปง่ายๆ หรอก เพราะสัญญาทำงานที่ร้าน โน้ตจะมีผัวไม่ได้จนกว่าจะครบกำหนดทำงานตามสัญญา

“โน้ต...เป็นผมไม่ได้หรอ?” ไนน์รู้สึกเสียดายที่โน้ตบอกแบบนั้น เขาอยากให้เธอเลือกเขา ในขณะที่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น โน้ตยืนหยัดที่จะไม่ลงรอยกับแพงหรือจิ๊บ เธอไม่ปักหลักกับไนน์ แต่ยังไงเสียเขาต้องการเธอ ก็แค่ไปหาที่ร้าน ที่นั้นเสมือนดินแดนเฉพาะที่ของเธออยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องบังคับให้เขาเป็นของเธอ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาต้องการเธอมากแค่ไหน แต่เขาก็ดันก่อเรื่องให้กับตัวเองจนดิ้นไม่หลุด

“ไนน์ต้องอยู่กับฉัน” แพงเสียงดังก่อน เพราะโน้ตประกาศว่าเธอมีตัวเลือกมากกว่าไนน์จะเลือกแพงหรือจิ๊บ เธอจึงผลักโน้ตให้ออกไปไกลๆ จากเรื่องนี้ แววตาแพงมองโน้ตกลายเป็นคนอื่น มิใช่เพื่อนรักอย่างที่เคยเป็นเก่าก่อน

“ลูกฉันต้องการพ่อเด็กนะ” จิ๊บพยายามแย่งว่า แพงยังตัวคนเดียว ตอนนี้เธอมีลูกที่ต้องการไนน์พร้อมๆ กับจิ๊บด้วย ไนน์เริ่มปวดหัวอีกแล้ว ในเมื่อสิ่งที่เขาต้องการดันไม่ใช่โน้ต งานนี้ต้องหวังพึ่งตัวช่วยพาเขาออกจากเหตุการณ์นี้เสียแล้ว

“เดี๋ยวนะ ผมขอโทรศัพท์แปบ” ... จากนั้นไนน์จึงต่อสายหาใครสักคนที่อาจทำให้แพงเริ่มโกรธมากขึ้น

“คุณจะโทรหาเมียคุณอีกคนอย่างนั้นหรอ?” แพงเริ่มไม่พอใจที่เขามีเมียหลายคน ในขณะที่อยู่กับเธอมาจนถึงขนาดนี้แล้ว เธอหึงหวงเขาหนักมาก จนอยากจะจับเขาขังไว้ในบ้าน ไม่อยากปล่อยให้คลาดสายตาอีกแล้ว

“อ่อ แน่นอนสิ!!!” น้ำเสียงที่จริงจัง ทำให้โน้ตได้ยินแล้วประหลาดใจ ไม่เห็นไนน์พูดถึงเลย นอกจากแพงและจิ๊บ เธอยืนกอดอกมองดูสถานการณ์ไร้เหตุผล ไร้การตัดสินใจเป็นรูปเป็นร่าง มีแต่คนเอาแต่ใจ และหึงหวงจนหน้ามืดตามัว ในขณะที่เธอไม่ได้คิดอะไร แต่เขาก็พร้อมที่จะมาหาเธออยู่แล้ว งานนี้โน้ตชนะใสๆ แต่ไนน์โทรหาใครนี่สิ ที่เธอไม่รู้

“แกรู้มั๊ยว่าไนน์โทรหาเมียคนไหนอีก อีโน้ต!” แพงไม่ได้รับคำตอบจากไนน์จึงหันไปหาโน้ต ซึ่งน่าจะรู้มากกว่าเพื่อนทุกคนในเวลานี้

“กูไม่รู้ ก็ถามผัวมึงสิ อีแพง!” โน้ตย้อนกลับ ก็รอดูว่าคนที่เขาโทรหาจะเป็นใครนี่แหละ ที่พวกเธอทั้งสามคนอาจจะไม่มีใครรู้เลยก็ได้

“อีจิ๊บ!!!” แพงหันไปทางเพื่อนรักหักเหลี่ยมแทงหลังโหดนี่แหละ ดันท้องก่อนเธอเสียด้วย คงจะหวังท้องมัดไนน์ไปเป็นผัวตัวเอง และคิดว่าเพื่อนอย่างแพงจะต้องยอม

“แกมาถามฉันทำไม ฉันก็เมียเขานะ!!!” จิ๊บตอบพร้อมยืนยันตำแหน่งของตนเช่นเดิม มันทำให้พวกเธอสามคนเริ่มสั่นคลอนในเวลาค่ำมืดตอนนี้ อากาศเริ่มเย็นจนหนาวเข้าสั่นหลังเสียแล้ว

“ฉันอยากได้กาแฟสักแก้ว ไปซื้อเซเว่นดีกว่า” โน้ตคิดว่า ไม่อยากจะยืนอยู่ตรงนี้นาน เธออยากจะหายไปจากตรงนี้ ได้กาแฟแล้วกลับบ้านนอนดีกว่า เรื่องสุดจะงี่เง่ามาก แค่เรื่องผัวมีเมียมากกว่าคนเดียว และคนที่งี่เง่าที่สุดในเวลานี้ก็คือแพง

“ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นอีโน้ต เดี๋ยวกูเลี้ยงกาแฟบ้านกูให้มึงก็ได้” แพงไม่ยอมให้ใครไปไหนทั้งนั้น ในขณะที่เรื่องของไนน์ยังไม่จบ ยังไม่ลงตัว

“ด่ากูแย่งผัวหมาดๆ เริ่มใจดีเลี้ยงกาแฟให้เพื่อนรักอย่างกูแล้วหรอ?” โน้ตเยาะเย้ยเสียงหวานกลับ ล้อเลียนเพื่อนที่ดันรักไนน์อย่างหัวปักหัวปำจนโงหัวไม่ขึ้น

“รึมึงจะกินสากกะเบือกูแทน?” แพงเริ่มจะหยาบคายขึ้นไปทุกที เพราะเริ่มโกรธไนน์ โกรธเพื่อน และโกรธตัวเองที่โมโหร้ายจนควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว เวลานี้

“ไม่แปลกใจเลยถ้าแกจะทำตัวเป็นคนไร้วัฒนธรรมจนผัวแกไปแอบมีเมียใหม่” โน้ตด่าย้อนมองแพงเป็นคนที่แย่มากขึ้น เธอน่าจะทำตัวน่ารักมากกว่านี้ ไนน์จะไม่ต้องไปมองใครอื่นจนเรื่องกลายเป็นแบบนี้

******

“ทุกคนเลิกทะเลาะกันเสียทีได้มั๊ย? ผมรู้ว่าคุณปากร้ายนะโน้ต ผมแค่อยากจะบอกว่า ผมขอโทษสำหรับเรื่องแบบนี้ที่เกิดขึ้นกับพวกคุณสามคน” ไนน์ตัดสินใจได้แล้วว่า เขาจะต้องตัดขาดจากพวกเธอทั้งสามคนที่กำลังมีปัญหากับเขา และดีที่สุดแล้ว เขาควรจะพาจิ๊บไปเอาเด็กออก ในขณะที่เขากำลังทำงานเป็นนายแบบ ยังไม่สามารถพร้อมจะเป็นพ่อเด็กได้ในเวลานี้

“แล้วจิ๊บกับลูกล่ะ?” จิ๊บมองด้วยแววตาแห่งความหวัง เธอมีไนน์เป็นเพียงความหวังเดียวในชีวิตเธอ เป็นอนาคตของเธอและลูก

“พรุ่งนี้ผมจะพาไปฝากครรภ์” เขาวางแผนจะพาจิ๊บไปทำแท้งแทน เพื่อหวังว่าเธอจะยอมไปกับเขาดีๆ จิ๊บยิ้มหวานโดยไม่รู้ว่าเขาจะใจดีกับเธอเพียงนั้น

“ไนน์!!!” แพงออกเสียงด้วยความไม่พอใจ มาจนถึงขนาดนี้แล้ว ยังทำแบบนี้กับเธอได้ลงคออีก

“แพง... เราเลิกกัน !!! ผมจะไม่ทนคุณอีกต่อไปแล้ว... และนี่มาได้จังหวะพอดี เมียผมที่ผมรักมานานก่อนจะเจอพวกคุณทั้งสามคน...” ไนน์หันไปทางผู้มาเยือนในค่ำคืนนี้ ที่พึ่งมาถึง...

เขาเป็นชายรูปงาม ในชุดนักดนตรีเดธร็อคแนวพั้งค์ยามค่ำคืน หน้าตาหล่อเหลาไม่แพงไนน์ รูปร่างตัวเล็กกว่า ผมยาว แต่งหน้าโกธิค และก็เจาะเครื่องเงินบนจมูกและริมฝีปาก

“ขอแนะนำน้องชายของผม ไนท์ และเขาก็เป็นคู่เกย์ของผม...” ไนน์คิดว่า มันควรจะจบเรื่องของสาวๆ สามคนได้เสียที ในเมื่อพวกเธอทำให้เขามีทางเลือกที่ยากลำบากมาก

“อะไรนะ!!!” ทั้งแพง จิ๊บ และโน้ต ต่างอุทานตกใจพร้อมกันเมื่อได้ยินเช่นนี้ พวกเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่า ทำไมไนน์ถึงเก็บน้องชายห่างจากพวกเธอจนไม่ยอมแนะนำให้รู้จักเสียที แม้ว่าไนน์จะเคยบอกเรื่องไนท์ให้แพงรู้บ้าง แต่ไม่คิดว่าจะลงเอยแบบนี้

“เห็นพี่กลับบ้านช้า ดีใจที่โทรให้มารับกลับบ้าน นั้นเมียพี่หมดเลยหรอ?” ไนท์ถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ เพราะยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย

“คงไม่มีใครดีที่สุดเท่าแกอีกแล้วนะ ไนท์ พี่ผิดเองที่ไม่เชื่อแกตั้งแต่ทีแรก...” ไนน์บอกด้วยความผิดหวัง เขาพยายามทำตัวตามปกติ เพื่อมีเมียดีๆ สักคน แต่กลายเป็นว่า มันผิดคาดกว่าที่เขาคิด

“ไนน์... เป็นเกย์!!! แล้วพวกเราล่ะ?” แพงถามด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าไนน์จะกลายเป็นคนแบบนี้

“จิ๊บจะไปเอาเด็กออกเอง ไนน์ไม่ต้องพาจิ๊บไปอีกแล้ว จิ๊บอายจริงๆ!!!” และแล้วจิ๊บก็เป็นฝ่ายหาทางเดินทางกลับบ้าน ทิ้งเรื่องทั้งหมดไว้เบื้องหลัง เมื่อพบว่า ไนน์และไนท์เป็นคู่เกย์กัน

“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง ฉันคงกลับบ้านนอนได้เสียทีแล้วนะแพง อยากกินเหล้าแทนละ” โน้ตคิดว่าคงไม่ต้องพูดอะไรอีกต่อไปแล้ว ซึ่งตอนนี้เหลือแพงที่กำลังตกตะลึงกับเหตุการณ์ล่าสุดตรงหน้า จิ๊บและโน้ตหายไปจากตรงนี้แล้ว

“ไนน์.. อย่าจากแพงไปเลยนะ เราเริ่มต้นกันใหม่ได้นะ” แพงเริ่มเสียงอ่อน อยากจะอ้อนวอนให้ไนน์เป็นของเธอต่อไป แต่ว่า ไนท์เป็นน้องชายของเขา แถมเป็นคู่เกย์แบบนี้อีก เธอรู้สึกทำใจลำบาก

“พอแล้วแพง ผมไม่อยากปิดบังอีกต่อไป แม้ว่าผมก็อยากจะแต่งงาน มีครอบครัว และอนาคต แต่ไม่สามารถสร้างความสบายใจให้ผมได้ ผมคงจะต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม แต่ก็ขอบคุณสำหรับเวลาดีๆ ที่ผ่านมา พวกคุณสามคนเป็นเพื่อนรัก และก็ดีต่อผมมากๆ ผมจะไม่มีวันลืม... เรากลับบ้านกันเถอะ ไนท์”

ไนน์รู้สึกเสียใจ ผิดหวัง ลำบากใจ ในเมื่อคนที่เขาอยากแต่งงานด้วย ดันเป็นอีตัว และเธอก็มีผัวมากเกินไป และมากกว่าเขาที่เคยแอบมีเมีย ไนน์ได้รู้จักโน้ต และเขายินดีที่จะไปเยี่ยมเธออีกครั้งในฐานะลูกค้า เพราะเธอพร้อมที่จะรับฟังเขาได้มากกว่าใคร และเขาก็ยังรักไนท์ น้องชายเกย์ของเขาเหมือนเดิม

“ไนน์... กลับมาหาแพงก่อน ... ไนน์... คุณเป็นผัวแพงนะ... ไนน์... ไนน์....” แม้ว่าหญิงสาวจะเรียกแฟนหนุ่มของตัวเองเท่าใด เขาคงจะไม่กลับมาเป็นของเธออีกแล้ว... เขากลายเป็นของน้องชาย ซึ่งเป็นคู่เกย์ของเขาเสียเอง... อย่างที่เคยเป็นมานานก่อนหน้านี้ และต่อจากนี้ ไนน์คงไม่กล้ามีเมียอีกแล้ว นอกจากแวะไปหาโน้ตบ้างบางเวลา เธอคงได้ทำหน้าที่ดูแลลูกค้าเหมือนเดิม... อย่างที่เคยทำ...

******

-จบเรื่องสั้น- ผู้ชายคนนี้ของฉัน

******