ตอนที่ 11

โน้ตพึ่งจะดื่มเหล้ากับลูกค้าไปสามชั่วโมงกว่า แม้จะหัวมึนมีกลิ่นแอลกอฮอร์ เจอด่านตำรวจตั้งตรวจ โน้ตทำได้เพียงแค่ใช้ลูกอมดับกลิ่นฉีดน้ำหอมกลบกลิ่นแอลกอฮอร์ พอจะช่วยได้บ้าง แต่พอจะต้องเป่าทดสอบโน้ตพยายามจะเป่าให้แผ่วเบาที่สุด เพื่อให้กลิ่นออกมาน้อยมากๆ

“ดื่มมากไปนะครับ” ตำรวจตั้งด่าน กำลังทำหน้าที่อยู่นั้น กำลังจะดึงตัวเธอไว้ เพื่อจะต้องทำเอกสารเรื่องค่าปรับ ว่าเธอดื่มเหล้า เมาแล้วขับ

“คุณตำรวจคะ ฉันไม่เมานะคะ ฉันขับรถไหวค่ะ และฉันมีเรื่องสำคัญจะต้องไปเจอเพื่อนคืนนี้ ก่อนจะมีคนตายนะคะ” โน้ตกำลังอธิบายอย่างมีเหตุผล แต่ตำรวจกลับไม่ฟังเธอ

“ผมว่าคุณขับรถขณะเมาและด้วยความเร็วที่เป็นอันตรายต่อตัวเองและผู้อื่นนะครับ ถ้ารีบขนาดนั้นจอดรถทิ้งไว้ที่สน.มั๊ยครับ และพวกผมจะขับรถไปส่งบ้านเพื่อน” แววตาเขาเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้ คงพอจะเดาออกว่าเธอทำงานอะไร

“ฉันไม่ไปรถคนอื่น และฉันจะยังต้องการขับรถตัวเองกลับไปบ้านเพื่อน มันใกล้กว่าบ้านของตัวเองนะคะ เรื่องค่าปรับฉันจะจัดการให้พรุ่งนี้ค่ะ แต่คืนนี้ฉันต้องไปบ้านเพื่อนน่าจะดีกว่านะคะ ทุกคนจะได้ปลอดภัย” เธอไม่ได้หมายถึงแค่คนบนท้องถนนอย่างเดียว เพื่อนรักสองคน และชายหนุ่มที่ก่อปัญหาทั้งหมดนี่ด้วย

“ตกลงครับ ขอให้ขับรถโดยสวัสดิภาพ ถ้าไม่ไหวโทรแจ้งให้ตำรวจไปช่วยเหลือได้ตลอดเวลานะคะ” นายตำรวจตอบกลับสุภาพเสียงนวลนุ่ม บริการเทคแคร์ประชาชนสาวสวยอย่างเธอ ยิ้มอย่างเป็นมิตรเสียโน้ตรู้สึกว่า เขาน่าจะทำดีแบบนี้กับคนอื่นๆ ด้วยจะวิเศษมากๆ

“ขอบคุณมากนะคะ คุณตำรวจ ขอตัวล่ะค่ะ” โน้ตเสียเวลาตรงนี้ไปเกือบครึ่งชม. และยังเหลือเวลาอีกครึ่งชม.กว่าจะถึงบ้านแพง สายมือถือต่อเข้ามาถามถึงว่า โน้ตจะถึงบ้านแพงรึยัง?

“นี่แกไปอ่อยผู้ชายที่ไหนอีกหรอยะ มาบ้านฉันช้าจริงๆ” น้ำเสียงแพงมีเสียงกระหืดกระหอบ ราวกับไปวิ่งร้อยเมตรที่ไหนมา ทำให้โน้ตสงสัยว่า เกิดอะไรขึ้น

“แพง แกไปทำอะไรมา มีเรื่องอะไรกันรึเปล่า?”

“อ่อ แน่นอนสิ ฉันกำลังทะเลาะกับไนน์อยู่ และจิ๊บมันก็พยายามจะเอาไนน์ไปเป็นผัวมัน มันไม่ยอมคืนไนน์ให้ฉัน และฉันก็ไม่ยอมยกไนน์ให้ใครทั้งนั้น แกรีบมาเสียทีได้มั๊ย อีโน้ต!!!”

“มึงใจเย็นก่อนนะเพื่อน กูติดด่าน รอดนอนคุกคืนนี้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว อีกครึ่งชม. พวกแกอย่าพึ่งฆ่ากันก่อนล่ะ รอชั้นไปถึงก่อนนะ”

******

เมื่อโน้ตเดินทางไปถึงบ้านแพง เธอต้องตกตะลึงมาก เมื่อเห็นจิ๊บกอดไนน์ต่อหน้าแพง และเธอกำลังเดือดจนอยากจะหยิดมีดทำครัว เริ่มชี้ไปที่เพื่อนรักและผัวของตัวเอง โน้ตเริ่มช้าไม่ได้แล้ว จึงรีบดับเครื่องแล้วเข้าไปห้ามพวกเธอเสียก่อน

“พวกแกหยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!” โน้ตเริ่มเบิกดวงตากว้างด้วยความเป็นห่วงเพื่อนมากกว่าไนน์ เขาเริ่มหงุดหงิดและอึดอัดมากจนอยากจะปัดพวกเธอทั้งสองคนทิ้ง แต่เมื่อโน้ตมาถึงแววตาของเขาเริ่มมีอาการดีใจ ที่โน้ตมาช่วยเขา ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว เธอตั้งใจมาช่วยเพื่อนของตัวเองซะมากกว่า

“โน้ต!!! แกต้องบอกอีจิ๊บนะ ว่าต้องคืนไนน์มาให้ฉัน ฉันเจอเขาก่อน และฉันก็บอกพวกแกแล้วไงว่า อย่ายุ่ง อีจิ๊บมันผิดนะ... จะมาเอาไนน์ไปจากฉันแบบนี้ไม่ได้นะ!!!” แพงเริ่มฟ้องเพื่อน ให้โน้ตตัดสินว่า เธอไม่ผิดและเธอต้องการความเป็นธรรม เธอต้องการไนน์ และไม่อยากยกไนน์ให้จิ๊บเด็ดขาด

“เออๆ กูรู้แล้ว ส่งมีดมาให้กูก่อนอีแพง” โน้ตบอกพลางแกะมีดออกจากมือแพง ก่อนเธอจะได้คดีทำร้ายร่างกายคนในที่สาธารณะโดยตั้งใจไตร่ตรองและเจตนาไว้ล่วงหน้าแล้ว

“โน้ต!!! เธอต้องเห็นใจฉันสิ ไนน์ทำฉันท้อง และเขาต้องเป็นพ่อเด็กให้ฉัน เป็นสามีให้ฉันนะ เธอจะให้ฉันอยู่ต่อไปอย่างอับอายหรอ?”

“เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวก็เท่ห์นะจิ๊บ แกไม่น่าไปยุ่งกับไนน์เลยนะ” โน้ตบอกน้ำเสียงปกติ เพราะไม่อยากด่าเพื่อนแรงว่า แพงมันก็เตือนแล้ว แกก็ดันปล่อยตัวให้เขาปล่อยน้ำมายิงใส่จนมีเด็กแบบนี้ได้ยังไง

“อีโน้ต นี่มึงเข้าข้างอีแพงแทนกูหรอ?!!!” จิ๊บรู้สึกว่าเธอโดนเพื่อนทอดทิ้ง และเธอจะไม่มีวันยอมเสียไนน์ให้แพงเด็ดขาด ต่อให้ต้องตัดเพื่อนเธอจะทำ หากพวกเขาไม่เห็นใจเธอแบบนี้

“นี่แกรู้เรื่องฉันกับจิ๊บกับไนน์ นานแล้วรึ?” แพงรู้สึกว่าโน้ตจะเข้าใจเรื่องเร็วมากจนรู้สึกว่า โน้ตปรับตัวได้เร็วขนาดนี้เลยรึ? ไม่โกรธหรือด่าจิ๊บเลย แถมพยายามสงบศึกให้เพื่อน และไนน์อีกด้วย

“ก็... ก็แกโทรมาหาฉันไง!!! พวกเราเพื่อนกันนะ ใจเย็นๆ เข้าบ้านดื่มน้ำแล้วค่อยๆ ใช้เหตุผลเคลียร์กันดีกว่ามั๊ย?” โน้ตอ้ำอึ้งไปเล็กน้อย ไม่คิดว่าแพงจะถามกลับมาแบบนี้ เธอแค่อยากจะให้เรื่องมันจบลง แต่ว่าแพงไม่ยอม และจิ๊บก็ไม่ยอม ในขณะที่ไนน์ได้แต่ยืนเงียบ ปล่อยให้พวกเธอเพื่อนรักสามคนคุยกัน แม้ว่าเนื้อหานี้จะไม่มีทางลงตัวง่ายๆ เสียที

“ฉันจะไม่นับอีจิ๊บเป็นเพื่อนแล้ว ฉันเตือนแกแล้วไงว่าอย่ายุ่งกับไนน์!!!” ในขณะที่แพงกำลังกล่าวหาจิ๊บ โน้ตต้องจับตัวเพื่อนไว้มิให้ไปทำร้ายจิ๊บ แม้ว่ายามนี้จิ๊บจะกอดไนน์ไว้แน่น และเธอต้องการให้ไนน์ช่วยเธอไว้ เวลานี้เธอกำลังมีลูกของเขาอยู่

“ไนน์ บอกมันให้ไปเอาเด็กออก และก็เลิกกับเธอ และเราก็เลิกเป็นเพื่อนกัน อีจิ๊บ มึงกับกูขาดกันวันนี้!!! ไม่ต้องมาเป็นเพื่อนกันอีกเลยนะ อีตอแหล!!!”

“พอสักทีได้มั๊ยแพง ผมฟังมามากพอแล้ว เลิกทะเลาะกับเรื่องงี่เง่าไร้สาระของตัวเองเสียทีได้มั๊ย ทำไมไม่ทำตัวดีๆ แบบโน้ตบ้าง ผมจะได้สบายใจมากกว่านี้” ในขณะที่ไนน์อดกลั้นมานานนับชม. และเริ่มทนต่อไปไม่ไหว เผลอพลั้งปากพูดออกไป เพราะเขาดีใจเหลือเกินที่โน้ตรีบเดินทางมาห้ามปรามเพื่อนๆ ด้วยตัวเธอเอง และยังปิดความลับได้เป็นอย่างดี จนกระทั่งเขานี่แหละที่พลั้งปากเผลอพูดออกไปเอง

“ว่าอะไรนะ ไนน์ นี่ไนน์กำลังพูดถึงโน้ตแบบนั้น...” แพงเริ่มเบิกตากว้างด้วยความตกใจว่า นี่ไนน์ยังได้กับโน้ตอีกคนรึ แววตาเพื่อนรักมองหน้าโน้ตและอยากให้เธอพูดมาว่าไนน์ไปทำเรื่องแบบนั้นกับโน้ตตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ไหน และนานรึยัง

“ไนน์ ทำไมคุณมันเป็นคนที่แย่มากแบบนี้ คุณต้องการให้ฉันปิดเป็นความลับ แต่ทำไมคุณต้องเปิดเผยมันต่อหน้าเพื่อนรักฉันทั้งคู่ แถมพวกเธอก็ดันเป็นเมียคุณหมดทุกคน... คุณมันเห็นแก่ตัวจริงๆ” โน้ตรู้สึกว่าโดนแฉ เพราะแค่อยากช่วยเหลือเพื่อน แต่กลายเป็นว่าเขาดันชี้เป้าให้ทุกคนมาสนใจเธออีกคน

“โน้ต!!! ฉันขอไนน์ล่ะ เธออย่าเอาเขาไปจากฉันเลยนะ” จิ๊บเพิ่งรู้ว่าเพื่อนรักอีกคนก็ดันได้เสียกับไนน์อีกคน เธอยิ่งไม่อยากยกไนน์ให้เพื่อนรักอีก ต่อให้สู้สุดใจเธอก็จะทำ

“แกไปได้กับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ แกก็รู้...” แพงอยากจะด่าเพื่อนแต่โน้ตดันตบหน้าเพื่อน เพื่อเรียกสติให้รู้ตัวบ้าง เพราะเสียงฟาดมือของโน้ตตบเข้าที่หน้าของแพงอย่างแรงจนหัวทิ่ม

“แกตาสว่างสักทีได้มั๊ย? อีแพง อีจิ๊บ ฉันรู้เหมือนพวกแกทุกคนนั้นแหละ ไนน์ไปที่ทำงานฉัน ดื่มเหล้าและเปิดห้อง ถ้าเจ้านายเห็นลูกค้าโดนฉันไล่ออกจากร้าน ฉันก็ตกงาน ฉันไม่มีทางเลือก เพราะไนน์ทำให้ฉันไม่มีทางเลือก” โน้ตบอกไปตามตรงว่า สถานการณ์วันนั้นเขาทำให้เธอตกอยู่ในที่นั่งลำบากขนาดไหน

“แกไม่ต้องมีอะไรกับเขาก็ได้นี่หว่า”

“พวกแกไม่เคยทำงานอย่างฉัน จะไปรู้อะไร ในห้องนั้นมันมีกล้องวงจรปิด ถ้าฉันไม่ทำ ไมมีอะไรกับไนน์พวกเขาก็ปรับฉัน กลายเป็นหนี้ราคาแพง ฉันต้องหาเงินไปจ่าย แทนที่จะได้เงิน...” โน้ตบอกไปตามตรงว่า เธอโดนค่าปรับหนักขนาดไหน กับการที่ไนน์ไปหาเธอที่ร้านเมื่อวันก่อน จึงเป็นเหตุให้เธอต้องรับลูกค้าแก่สามคนในวันนี้ เพื่อหลบไนน์

“ไนน์ไปหาโน้ตที่ร้านทำไม คุณไปได้ยังไง?” แพงยิ่งจะอยากฆ่าไนน์มากขึ้น เพราะทำให้พวกเธอสามคนเดือดร้อน และได้เสียกันแบบนี้ แพงไม่อยากยอมยกไนน์ให้จิ๊บหรือโน้ตมากกว่าเดิม”

“ผมยอมรับว่า ผมชอบโน้ตมากที่สุดในเวลา มากกว่าแพงที่ทำตัวโมโหร้ายไร้เหตุผล มากกว่าจิ๊บที่เอาแต่ใจ แต่ไม่เคยฟังอะไรสักอย่าง” ไนน์ได้พูดออกมาว่า เขาพึงพอใจโน้ตมากกว่าผู้หญิงสองคนที่เขาได้กันนับไม่ถ้วน แววตาของโน้ตตกใจเมื่อได้ยินไนน์พูดออกมาแบบนั้น กลายเป็นว่าแพงกับจิ๊บกำลังโกรธโน้ตที่ได้ใจไนน์ไปในเวลานี้

“คุณมันเลวที่สุด มากกว่าผู้ชายแก่ๆ หลายคนรวมกันเสียอีก” โน้ตรู้สึกว่าเธออยากจะกลับร้านไปนอนค้างที่นั้น กลายเป็นป้อมปราการที่ปลอดภัยสำหรับเธอจากไนน์

“ผมอยากแต่งงานกับโน้ต!!!” เพื่อให้ตัวเองรอดพ้นจากแพง และจิ๊บ เขาคิดว่าเลือกโน้ตคงเป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว...

******