Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Wild Flowers (Tagalog) / Chapter 4

Share

Chapter 4

Penulis: Ellitch
last update Terakhir Diperbarui: 2024-01-08 10:13:20

"may s-sinabi kase sa akin 'yung Adrian. A-ate, okay ka lang ba?" Nag aalalang tanong ko rito.

Agad nanlaki ang kaniyang mata. Isinarado nya ang pinto ng aking kwarto saka lumapit sa akin.

"Anong sinabi nya sa'yo?" Matapang na tanong niya. Kahit na ganoon pa man ay ramdam kong kinakabahan siya.

"A-apat daw ang umaangkin sa'yo minsan" sagot ko saka tumungo.

"Ikaw bata ka, hindi ko alam na chismosa ka rin" pikon na sabi nya. "Ikaw na nga ang best bait-baitan, ngayon kinacareer mo na rin ang pagiging chismosa. You're unbelievable. At tsaka, kailan ka pa nag-alala sa akin, ha? Kailan pa kayo nag-alala sa akin?" May bahid na sama ng loob na dugtong nito.

"Ate, I'm just worried about you. Kapatid kita, kaya dapat ako ang karamay mo" sabi ko.

"Well, hindi ko kailangan ang ramay mo. Ito ang tatandaan mo ha, malalagot ka sa akin kapag isinumbong mo ako kina Nanay at Tatay" bilin nito bago lumabas.

Ako naman ay naiwan na lamang na tulala sa nangyari. Bakit ganoon, gusto ko lamang naman na samahan siya.

Ilang sandali pa ay nagbihis na agad ako. Bitbit ang notebook at ilang listahan ng assignment ay nagtungo na ako sa sala. Naroon pa rin ang aking mga magulang. Hinanap ko si ate, pero wala siya roon.

"Ang tagal mo naman, anak" reklamo ni Nanay.

"Pasensya na po, 'nay, humiga lamang po ako saglit. Medyo pagod po kase e" pagdadahilan ko.

"Oh siya, upo ka na dito. Mag meryenda ka muna bago gumawa ng assignment" bilin niya.

"Patayin ko muna ang TV para makapag focus ka, anak" sabi naman ni Tatay.

Tumango na lamang ako rito.

Inabot ako ng isa't kalahating oras sa pag-aaral. Tinawag na lamang ako nina Nanay at Tatay para maghapunan.

Dumiretso muna ako sa aking kwarto saka inilagay doon ang aking gamit.

Nang makarating sa kusina ay nakita kong kumpleto kami. Naroon din si ate. Agad na sumilay ang aking ngiti dahil rito. Sa wakas, kumpleto na ulit kami sa hapag.

Letchon manok at gulay ang aming ulam. Habang kumakain ay hindi maiwasang magtanong ni Tatay kay ate.

"Vanessa, kamusta naman ang pag-aaral mo?"

"Doing good, 'tay" sagot ni ate saka sumubo ng pagkain.

"Sana lamang ay bawasan mo na ang pag-gala mo at pag-uwi ng gabing-gabi na. nagkakababae ka pa namang tao. Hindi mo alam ang takbo ng utak ng mga tao sa labas" pangaral ni Tatay.

Sa halip na sumagot ay nagpatuloy na lamang si ate sa pagkain.

Nabaling naman sa akin ang usapan.

"Ikaw, anak, Marisse, saan mo balak mag kokehiyo?" Tanong ni Tatay.

"Doon na lamang po sa San Fermin, 'tay. Para malapit lapit po, para makauwi rin ako dito" sagot ko.

"Ayaw mo ba sa University ng ate Vanessa mo? Maganda iyon, magkakasama na kayo" suggest ni Tatay.

Lumingon muna ako kay ate. Bago pa man ako makapagsalita ay naunahan na niya ako. "Gusto ko 'yan, 'tay" nakangiting sagot nito.

"Oh, iyon naman pala e" si tatay.

"Sige po, pag-iisipan ko pa po" sagot ko.

Mahaba-haba pang kwentuhan ang namayani sa amin habang kumakain. Si ate naman ay tahimik lamang na kumakain.

Pagkatapos namin kumain ay si ate na ang inutusan ni Nanay na maghugas ng plato kaya naman ay bumalik na rin ako sa aking kwarto.

Bago matulog ay naisipan ko munang icheck ang social medias ko. At siyempre, napangiti na lamang ako ng makita na may message sa akin si Martin. Agad din nawala ang ngiti ko ng makita ko na nag message si Patricia. Hay, nanghihingi na naman 'to ng sagot sa assignment. Babaeng 'to talaga.

Martin

Hi, Marisse. Kamusta?

Agad naman akong nagtipa ng mensahe saka ipinadala sa kanya.

Marisse

Hi, Martin. Okay lang ako. Ikaw ba, kamusta?

Agad naman itong nagseen. Bilis ah!

Martin

I'm good, too.

Martin

May gagawin ka ba sa Linggo?

Agad akong napangiti.

Marisse

Ah, wala naman siguro. Bakit mo nga pala naitanong?

Martin

Simba tayo? Tapos ipapasyal na rin kita

Nag-isip isip muna ako at hindi muna nag reply sa kaniya.

Martin

Hey, don't need to presure yourself. Naiintindihan ko kung ayaw mo

Marisse

Pumapayag na ako

Martin

Really?

Marisse

Oo e, kaso ano, magpapaalam pa rin ako kina Nanay at Tatay.

Martin

Nah, don't do that. Kung okay lang, pwede ba akong pumunta sa inyo sa Sabado? Ipagpapaalam kase kita

Napangiti lalo ako sa reply nito. Green flag.

Marisse

Wala kase dito sina Nanay at Tatay sa Sabado, lagi silang nasa bukid. Pupunta rin ako doon para magdala ng tanghalian at meryenda

Martin

Okay then. Kung gusto mo naman, pupunta ako d'yan sa inyo para tulungan ka. Sasama na rin ako sa bukid.

Alas-nueve na ng matapos kami sa pagpapalitan ng mensahe. Pagkatapos icharger ang cellphone ko ay natulog na ako.

Kinabukasan, nagising na lamang ako dahil ni Nanay.

"Anak, alas-sais na. Maya-maya ay late ka na" bungad nya sa akin.

"Good morning, 'nay" bati ko rito.

"Oh sya, maghanda ka na" ani ni Nanay.

Ako naman ay dali-daling naligo at nagbihis. Mabilisan ko na ring inayos ang aking gamit sa bag, ang cellphone ko ay inilagay ko na rin sa aking bag para hindi ko makalimutan maya-maya. Pagkatapos ay nagmamadali akong lumakad papunta sa kusina. Doon ko naabutan sina Nanay at Tatay na nag aalmusal.

"Kain na, anak" si Tatay.

"Pasensya na po, tinanghali ako ng gising" sabi ko. "Si ate po ba?" Tanong ko sa mga ito.

"Naka alis na ang ate mo. Maaga daw ang klase nya ngayon" sagot ni Nanay. "Sige na, kain na" dugtong nito saka ipinaghila ako ng upuan.

Naupo naman ako sa tabi ni Nanay saka nagsandok ng kanin. Habang kumakain ay nasabi rin sa akin ni Nanay na naipaghanda na niya ako ng lunch. Aniya ay ayos na daw ito at basta ko na lamang dadalhin.

Pagkatapos sa pagkain ay dali-dali na akong nag-ayos ng sarili.

Humihingal na naglalakad ako papasok sa room nang makarating sa school. Papaano ay kaunting minuto na lamang ay late na ako.

"Aga mo ngayon ah" sarcastic na ani ni Patricia. Nginitian ko na lamang ito. "May utang kang kwento sa akin mamaya" dagdag pa nito saka hiniram ang notebook ko na may sagot sa assignment namin.

"Kabado na ako, akala ko hindi ka papasok. Wala sana akong sagot. Lagot ako kay Ma'am Rose mamaya" aniya habang nagsusulat.

"Dapat pala umabsent na lamang ako" pabirong sabi ko. Sinamaan naman niya ako ng tingin.

Bago pa man makarating si Ma'am Rose ay natapos na agad si Patricia sa panggagaya.

Nang macheckan ay syempre, perfect din ang score niya.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Wild Flowers (Tagalog)   Last Chapter

    One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled

  • Wild Flowers (Tagalog)   Additional Chapter I

    In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa

  • Wild Flowers (Tagalog)   Marisse/Heather's POV

    Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.

  • Wild Flowers (Tagalog)   Anthony's POV

    As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang

  • Wild Flowers (Tagalog)   Vanessa and Darwin's POV

    Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun

  • Wild Flowers (Tagalog)   Martin's POV

    As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 103

    Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 102

    "Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 101

    As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status