Se connecterTitignan ko po kung kaya ko pa mag-ud ng mamaya. kailangan ko po mag-save ng battery. bagyo po sa amin at hindi ko po alam kung kailan mawawalan ng kuryente. kakatrauma ng ganito. naalala ko tuloy iyong naranasan namin during bagyong odette. anyway, stay safe lalo na sa mga lugar na madadaanan ng bagyo. Huwag kalimutan magdasal :)
Pagkatapos ng pag-uusap nila ni Paul Tyler ay hindi na mapakali si Erasha. Halos hindi na maampat ang kanyang ngiti. Kung may dadaan lang sa harap niya ngayon, baka mapagkamalan pa siya na may saltîk."Ay pakshît!" Bulalas ni Erasha nang mabasa ang oras.Mabilis na tinawagan ni Erasha si Raine. Malapit na ang lunch break kaya kailangan niyang makausap ito. Habang papalabas siya ng department nila ay panay niya itong tinawagan pero ayaw nitong sumagot. Inis na binaba ni Erasha ang cellphone. Hinanap niya ang numero nito. Saka siya nagpadala ng text messages.....[Pasagot ng tawag, please?] pakiusap pa ni Erasha habang inis na nagtitipa ng cellphone.Tsk! Ano ba 'yan." Tinapik niya sa kanyang baba ang hawak na cellphone. "Ayaw pang sumagot eh. Parang iyan lang," inis na wika ni Erasha.Muli niyang tinawagan si Raine— at sa pagkakataon na iyon ay sumagot na ito sa tawag niya."Raine," masayang bati ni Erasha. "Mag-lulunch ka na?""Bakit ba?" Hindi na maitago ni Raine ang kanyang inis.
Kalmadong bumaba si Erasha sa sala. Nakahawak siya sa railings ng hagdan habang nakatingin kina Athelios at Paul Tyler na nag-uusap. Biglang lumingon sa kanya ang amo ng kanyang pinsan kaya ngumiti siya ng napakatamis.Nilapitan niya si Athelios. Tinapik niya ang balikat nito. "Naistorbo ko ba kayo?"Napatingala si Athelios kay Erasha. "May sadya ka ba?Umiling si Erasha. " Oo." Saka niya tinuro ang kusina. "Kukuha lang ako ng maiinom.""Ah—" tipid na usal ni Athelios sabay tingin ulit kay Paul Tyler.Naglakad si Erasha patungo sa kusina. Lumapit siya sa ref para kumuha ng isang pitcher. Saka siya nagsalin ng tubig sa baso.Habang umiinom ng tubig ay tahimik siyang nakikinig sa usapan ng dalawa. Pagkatapos uminom ni Erasha ay dahan-dahan niyang nilapag sa lababo ang ginamit na baso. Maingat niyang ibinalik sa ref ang pitcher. At saka pumagilid para makinig sa usapan nila Athelios.Sinubukan ilapat ni Erasha ang tainga niya sa pinto pero hirap pa rin siyang sumagap. Masyadong malabo s
Tumaas ang kilay ni Raine sa narinig. Manghang napalingon siya sa kanyang pinsan na si Erasha. Umismid siya. "Akala ko ba mas magaling ka sa akin?" Pagpapaalala ni Raine sa sinabi ni Erasha noong nakaraan. "Bakit magpapatulong ka pa?"Nagkibit-balikat si Erasha. "Para mas madali." Ngumiti siya ng matamis. "Saka mabait ka eh. Nature mo na ang tumulong sa mga kaanak mo."Umangat ang gilid ng labi ni Raine. "Kaya aabusuhin mo? Bulong pa niya sa sarili."May sinabi ka? Takang tanong ni Erasha "Ah-!" Umiling si Raine at saka pekeng ngumiti. "Wala."Mabilis na ipinasok ni Raine ang mga gamit niya sa kahon. Hindi na niya initindi si Erasha. Ams ugustuhin pa niya na magmadali para maiwasan niya ito.Kaso, paglabas niya ng opsina ay nakasunod pa rin ito sa kanya. Kahit na nakarating na sila sa hallway ay parang wala itong balak na bumalik sa department nito.Binalingan ni Raine si Erasha. Huminto siya sa paglalakad. Napahinto naman ito."Hindi ka ba babalik sa department mo?" Tanong ni Raine
"Raine Athena..."Nagkaharap sina Raine at Crassus. Sinikap ni Raine na hindi makipagtitigan pero kahit ano'ng gawin niya, natantangay siya sa ginagawa nito. Napansin ni Crassus na hindi maayos ang lapel ni Raine. Kumunot ang noo niya. Sa halip na makipagkamay, inayos niya ang kwelyo nito."What's the matter with you?" Crassus asked.Raine wore a black suit with a white shirt underneath. Because she was the most qualified, she stood at the very end of the row."You can't even fix your collar," Crassus said. ''Let me help you."Inayos ni Crassus ang collar ni Raine. Kaagad na inulan ng tukso ang dalawa. Namula ang pisngi ni Raine at hindi siya makatingin kay Crassus."Hold still," Crassus ordered. "There." Inilapit ni Crassus ng bahagya ang kanyang ulo kay Raine. Kaunti na lang ang kulang ay pwede na niya ito mahalikan. Tinabingi niya ang kanyang ulo at tinitigan ang tungki ng ilong nito."Congratulations," bati ni Crassus. "Ang sweet!" Hindi mapigilang usal ng babaeng katabi ni Rai
"Gusto mo, huhulaan ko?"Sumimangot ng husto si Raine. Kahit na kaharap pa niya si Crassus, talagang hindi na siya nahihiya na ipakita ang kanyang emosiyon.Tumalim ang mata ni Raine. "Tigilan mo na nga ako," asik niya. "Kailan ba ako pwedeng pumasok sa trabaho?""Next week."Hindi makapaniwalang kumurap si Raine. "N-next week? Napaawang ang labi niya. "Ang tagal pa no'n. Lunes pa lang ngayon.""So take your time to rest," Crassus said. "Ayaw mo no'n?""Hindi naman pwede na buong araw ako matutulog," pangatuwiran pa ni Raine. "Mabuburyo na ako rito. Wala akong kausap.""Nandiyan si Lolo. Bakit hindi mo siya samahan?"Ngumuso si Raine. "ng buong araw?""Yes."Lumaylay ang balikat ni Raine. "Gusto kong magtrabaho, Crassus. Matutuyo ang utak ko sa trip mo.""Then study. May mga libro ka naman diyan hindi ba?"Natahimik si Raine. Sandali siyang napaisip.Umangat ang gilid ng labi ni Crassus. "Kung kulang pa ang mga libro mo, pwede kang pumunta sa study room ko. May mga libro rin sa librar
Kanina pa naka-alis Crassus pero hanggang ngayon ay lutang pa rin si Raine. Gabi na at nasa garden na siya ng villa tumatambay. Tapos na sila mag-usap pero laman pa rin ng kanyang isip ang naging paksa nila kanina.Pagkatapos nila mag-usap ni Crassus ay umalis na ito. Iniwan siya kasama ang tray na dala nito.Tulalang nakatayo si Raine sa gitna ng garden. Hindi niya alam kung ilang beses na siya tumayo at umupo—pero wala siyang pakialam. Sadyang puno lang talaga ang laman ng utak niya ngayon.Napalitan ng malamig na ekspresiyon ang mukha ni Raine nang maalala niya ang sinabi kanina ni Crassus. Naglapat ng mariin ang labi niya. Sa sobrang tensiyon ng kanyang nadarama, nakurot pa niya ang kanyang braso habang nakahalukipkip."Bwesît," bulong ni Raine. "Ano ba, Raine. Bakit ka umiiyak?" Pagkastigo niya sa kanyang sarili.Marahas na pinahid niya ang kanyang luha. "Tama naman talaga ang sinabi niya. Bakit ka pa nasasaktan? Mas importante sa kanya ang negosyo. Tandaan mo, hindi pa tapos ang







