NAMILOG ANG MATA NI RAINE nang maanalisa kung sino ito. "Thaddeus!" Palahaw niya sabay turo sa lalaki. Ngumiti ito dahilan upang lumantad ang pantay at maputi nito na ngipin. "Hi." "Hi." Ngumiti siya. "Sino'ng hinahanap mo? Ako ba?" Itinaas ni Thaddeus ang dalawang lunch box na hawak. "Napag - utusan lang. Pinapahatid ng sister - in - law ko." Inilibot nito ang paningin sa loob ng apartment. "Hindi ko alam na pareho lang pala kayo ng tinirhan ng kapatid niya. Pagkakataon nga naman." Mula sa kwarto ay lumabas si Diana. Nang makita niya ang isang panauhin na nasa bukana ng pinto ay saglit siyang natigilan. Dahan - dahan siyang naglakad papunta sa pinto. "Raine? Sino iyan?" Napalingon naman si Raine kay Diana. Nilakihan niya sa pagbukas ang pinto at binigyan ng espasyo ang kaibigan. "Si Thaddeus. Siya pala ang inutusan ng Ate mo." Pinagmasdan ni Diana ang lalaki. Napatingin siya sa hawak nito. Naglakbay ang kanyang paningin papunta sa mukha ng lalaki. Pilit na itinago ni
ALAS DIES NG UMAGA, SA ARAW NG SABADO, minamaneho ni Thaddeus ang kanyang itim na Audi papunta sa apartment nina Raine at Diana. Ngayon kasi ang lakad nila papunta sa factory na sinasabi nito. Dinala na niya ang kanyang sasakyan para less hassle. Mahaba pa ang kanilang byahe dahil nasa Kanluran pa ang lokasyon ng pabrika. Ala una na ng tanghali nang marating nila ang gusali. At gaya ng ibang mga pabrika, maririnig mo sa labas ang ingay na nagmula sa loob niyon. Malugod silang sinalubong ng manager ng pabrika. Matiyaga nitong inisa - isa na pinakita at ipinaliwanag sa kanila ang bawat proseso ng paggawa ng produkto. "Pwede bang i - ship papunta'ng Sta. Catalina?" tanong pa ni Raine. "Yes. The factory has a very complete logistics system, Miss Raine. Please rest assured," the manager answered. Tumango siya. Ang hindi alam ni Raine ay may isang pares na mata na nakatitig sa kanya. Habang nakipag - usap siya sa manager ay tutok na tutok naman si Crassus sa monitor ng bawat CCTV. Pin
SIMULA NOON, pinagsikapan ni Thaddeus na ibalik ang kabutihan na ginawa ni Crassus. Nagpapadala siya ng mga regalo rito. Kahit nga tuwing New Year at Christmas ay hindi siya pumalya na batiin ito. Kaya lang kapag nagpapadala siya ng regalo ay bumabalik ang lahat ng iyon sa kanya. Maging mga greetings niya sa messenger at hindi nito nirereplayan.Naisip niya na siguro ay hindi ito mahilig sa mga showy na regalo. Mayaman na ito at halos lahat ng atensiyon ay nakukuha nito. Isang pitik lang ng kamay at isang utos lang nito ay kaya na nitong makuha ang gusto nito.May nag - isip siya na ibang paraan kung paano ito suklian.Ito na ang kanyang pagkakataon na gantihan ito. Kung kailangan man niyang magpanggap na hindi niya ito kilala ay gagawin niya. Kaya naman niya iyon gawin. Kahit na nangangati ang kanyang kamay para replayan ang text nito. Hindi niya alam kung ano ang namagitan sa dalawa pero hindi ito ang tamang pagkakataon na sumawsaw siya. Marami pa naman na oras. Sa ngayon ay kailan
"Raine!" Kinurot ni Diana ng bahagyang ang tagiliran ni Raine.Iniwaksi naman ng huli ang kamay niya. Tinapunan siya nito ng masamang tingin."Ano ba? Umayos ka nga? Boss pa rin natin iyan kahit papaano," pangangaral pa ni Diana."Alam ko. Huwag kang mag- alala dahil hindi niya gagawin iyan," malaki niyang kompiyansa sa sarili. Napaawang ang labi ni Diana.Hindi nagtagal, natanggap ni Raine ang reply ni Tita Amalia.[Oo, siya iyan. Ang gwapo niya 'di ba?]Para siyang isang kandila na unti - unting nauupos nang mabasa niya ang sagot nito. Kung ganoon ay tama ang kutob niya. May alam na ito. Ngunit may isa pa siyang tanong. Paano nito nalaman ang address nina Tita Amalia?Sandali niyang inisip ang diary ni Ulysses. Nabasa kaya ito ni Crassus?Para masagot ang kanyang katanungan ay nagpadala siya ng mensahe kay Manang Lena. Kahit na may pares ng mata na nakatitig sa kanya ay pilit niya nilabanan ang presensiya niyon.[Manang Lena, ikaw po ba ang nakahanap sa ID ko sa suitcase ko?]Hindi
BINALOT SILA NG KATAHIMIKAN. Hindi na makatingin si Raine, habang si Diana naman ay nakatitig naman sa kanyang kaibigan. Si Thaddeus na pilit pinuproseso ang mga nalalaman ay hindi rin makapagsalita.Dalawang tao lang ang involve pero may kanya - kanyang haka - haka ang mga nakasaksi. Dahilan upang mas lalong nadugtungan ang kwento.Pakiramdam kasi ni Diana ay nagdududa si Mr. Almonte kung saan nakakuha ng malaking halaga na pera si Raine. Baka akala nito ay galing sa masama ang salapi'ng iyon kaya nakapagbitiw siya ng salita.Sensitive pa naman si Raine tungkol sa ganoon dahil nasa Finance Department ito. Hindi maiiwasan na mapagbintangan siya, lalo na kung nakakuha siya ng limpak - limpak na pera gayong wala naman siya sa mataas na posisyon sa kompanya. Mababa ang kanyang sweldo kompara sa may mga posisyon.Sa isang banda, nang marinig naman ni Thaddeus ang paliwanag ni Diana ay may naanalisa siya. He realized that Crassus didn't let him talk about their acquaintance, probably becau
PAGKATAPOS NIYON, takot ng makipag - usap si Raine kay Crassus. Kahit na minsan ay sumagi ang lalaki sa isipan ay pinilit niyang kastiguhin ang sarili. Takot siya kung ano ang kaya nitong gawin, at takot siya kung anong mga salita ang lumabas sa bibig nito. Baka kung anong mga sekreto pa ang malalaman nito tungkol sa kanya, at kung saan - saan sila aabot. Sa susunod ay baka hindi na niya at bumigay siya. Ni hindi na nga siya makatingin ng diretso kay Crassus mula nang may ginawa ito sa pabrika. Ano pa kaya kung madagdagan pa iyon dahil lang sa nagalit ito sa kanya. Baka hindi niya kayang dispensahan ang kanyang sarili kapag nagkataon.Nang maaalala na niya ang ginawa nito ay uminit ang kanyang mukha. Napahawak tuloy siya sa kanyang leeg.Pagkatapos ng nangyari ay binalaan lang siya ni Crassus. Siya na naapektuhan sa ginawa nito ay tumango lang siya bilang sagot.Doon pa lang niya naanalisa na marupok siya pagdating sa lalaki. Kaunting lapit lang ng kanilang balat ay halos maghestiri
KAUNTI NA LANG AY MAPIPIKA NA SI RAINE kay Tia. Hindi siya tanga para hindi niya mapansin na ginagas - light siya nito, pero hindi niya ito bibigyan ng satisfaction. Alam niyang pinipikon at pinapaselos lang siya nito. Sa oras na papatulan niya ito ay masisiyahan lang ito dahil alam nitong naapektuhan siya, at kapag gagatungan niya ito ay gagawa na naman ito ng estorya. Baka siya pa ang mabaliktad.Kaya pinili niya ang mag - ingat. Lalo na at silang tatlo lang ang nandito. Tulog si Lolo Faustino kaya walang makakapagtanggol sa kanya kung gagawa na naman ito ng gulo. Walang ibang nakasaksi kaya madali lang para rito ang bumaliktad ng estorya."If something happened to grandpa, I really couldn't take care of it, but you are different. You can take care of everything, equivalent to half a nurse," Tia continued explaining.Ngumisi pa ito habang nakatingin kay Raine. Nilaro pa nito ang hibla ng buhok at pinaikot - ikot. Napataas ang kanyang kilay, tinitigan niya ang mukha nito. Hanggang sa
KAPAPASOK PA LANG NI CRASSUS sa kwarto pero inulan na siya ng tanong ni Lolo Faustino."Nasaan si Tina? Nandiyan na ba siya?" tanong nito habang sinusundan ng tingin ang kanyang apo.Napabuntonghininga si Crassus. "Opo, nasa labas po siya, Lolo."Nagliwanag ang mukha nito. Napatingin ito sa pinto. "Kung ganoon ay bakit hindi pa siya pumasok dito?" Iniwasiswas pa nito ang kanang kamay. "Papasukin muna siya. Dalian mo.""Ako na lang po ang tatawag sa kanya, Lolo," ani pa ni Tia. Nang makita niyang nakasandal sa dingding si Raine ay nagpakawala ng isang pekeng ngiti si Tia. "Trabante lang talaga ang turing ni Lolo sa'yo. Kita mo nga, hinahanap ka niya." Tinuro pa nito ang pinto. "Pasok ka, hinahanap ka ni Lolo Austin."Pakiramdam ni Raine ay may mali. Sa pangalawang pagkakataon ay ito na naman ang nagpapasok sa kanya. Hindi niya tuloy maiwasang isipin na sabit lang siya sa pamilyang ito.Lumaylay ang kanyang balikat. Bahagya siyang napatungo, pero sinigla niya kaagad ang sarili. Naalala
Mabilis na pinasibad ni Crassus ang kanyang kotse. Umugong ng malakas ang makina ng kanyang sasakyan. Nang kailangan niyang magpalit ng gear ay madiin niya itong hinawakan at saka iginalaw. Naglikha iyon ng ingay kasama ang papataas na angil ng kanyang sports car. Tinitigan niya ang kanyang selpon. Mula roon ay nakita niya kung saan ang lokasyon ni Raine. Maging ang direksiyon na kailangang tahakin ay nakalagay sa screen ng selpon. Sa tuwing nakikita niya ang pulang bilog sa mapa na kumukuti - kutitap ay mas lalong sumisidhi ang damdamin niya na hanapin si Raine.Nang makita niya ang pagitan ng layo ng kanilang distansiya ay nagtagis ang kanyang bagang. Muli niyang tinapakan ang selinyador. Nang kailangan na naman niyang magpalit ng gear ay binitawan niya ito at saka muling tinapakan. Mas domoble ang bilis ng kanyang puting sports car.Hindi sinabi sa kanya ni Raine kung nasaan ito. Hindi niya rin alam kung bakit. Ang katotohanan na may iininda itong sakit ang siyang naging dahilan k
Impit na napadaing si Raine habang nakahawak sa kanyang kanang paa. Sinipat niya ito. Napahinga siya ng malalim. Kitang - kita na niya ang pamumula ng kanyang paa. Tinapunan niya ng masamang tingin si Marie. Mas lalo siyang nasura nang makitang ngiting - ngiti ito. "Oops, sorry. Hindi ko nakita," ani pa ni Marie. "Pakalat - kalat ka kasi. Ayan tuloy nasagi ko pa." Yumuko ito at inilapit sa kanya ang mukha. "Huwag ka kasing mang - agaw nang hindi naman sa'yo. Lahat na lang pinakialaman mo eh."Napakunot ang noo ni Raine. "Ano bang pinagsasabi mo? Anong inagaw? Ngayon lang kita nakita tapos sasabihin mong mang - aagaw ako. Ni hindi nga kita kilala."Marie flip her hair. "Bîtch!"Naikuyom ni Raine ang kanyang kamay. Napatiim bagang siya. "Umalis ka sa harap ko."Napakatukod siya sa kanyang tuhod. Nalukot ang mukha. Pinilit niya kasing tumayo kaya nagalaw na na naman ang paa niya.Hinila niya ang maleta. Lumipat siya sa kabilang kwarto. Sinubukan niyang buksan ito. Nakahinga siya ng mal
Kasabay ng pagbitaw ni Raine sa maleta ay napatingin din siya sa sahig. Hindi niya kaagad nadampoy ang kanyang dala dahil sa pag - iisip."Oo nga naman. Tama ang kapatid mo. Bakit hindi mo tawahan ang asawa mo nang magkaalaman na?" Segunda pa ni Marie.Kunot - noong hinawakan niya ang handel ng maleta. Hindi pa man niya ito tuluyang napagulong ay bumukas ang zipper ng maleta. Kumalat ang laman niyon sa sahig. Natigilan siya.Nanginginig na binalik niya ang mga damit sa maleta. Hindi siya makatingin kina Athelios at Marie. Natatakot siya sa mapanghusgang mga mata nila.Kung tatawagan niya si Crassus. Sasagutin kaya nito ang tawag niya? Papayag kaya ito kung papuntahin niya rito? Iyon pa lang ay ayaw na niyang malaman ang sagot. Natatakot siya na baka mapahiya siya. Isa pa, alam din niya na hindi ito pupunta. Marami itong inaasikaso sa kompanya.Kakasara niya pa lang sa zipper ay tumunog ang selpon niya. Hinugot niya ito sa bulsa ng kanyang pantalon. Nang mabasa niya kung sino ang tumaw
"Ano?"Blangkong tinitigan ni Raine ang kanyang kapatid. "Ano bang problema mo, ha?"Tumaas ang kilay ni Athelios. Nakameywang ang kanan niyang kamay habang nakaturo naman sa maleta niya ang kaliwa nito."Sumagot ka rin kasi."Nilapag ni Raine ang hawak na pajama. Itinukod niya ang dalawang kamay at saka tumayo. Kamuntik na siyang mapaigik nang bumalatay sa binti niya ang sakit. Lumunok siya para maitago ang hapdi."Hindi ko kailangan magpaliwanag sa'yo. Hindi ikaw ang sadya ko rito. Kaya pwede ba, tigilan mo na ako? Gusto kong magligpit ng matiwasay." bwelta pa ni Raine.Dinuro siya ni Athelios kaya mas lalong sumama ang mukha niya. "Ang simple lang ng tanong ko pero hindi mo makuhang sumagot. Iyong pera lang naman ang gusto kong kunin."Napangisi si Raine. "Para saan ba ang pera mo at bakit atat na atat ka?" Tinuro niya si Marie. "Dahil ba dito?""Labas ka na roon." Muling sinipa ni Athelios ang maleta kaya nausog iyon papunta sa kanan ni Raine. "Bakit ba kasi na ayaw mong aminin na
Namilog ang mata ni Raine. Hindi siya kaagad makahuma nang tumambad sa kanya ang masagwang eksena. Natulos siya sa kinatatayuan. Athelios is busy banging his woman's pûssy in a dog style. Nakatalikod ito sa kanya at ang babae nito ay panay ang paghalinghing. Huba't hubad ang dalawa at sa tuwing naglabas pasok si Athelios sa kweba ng babae nito ay umaalog ang malaking dyuga nito. Gusto niyang bulwayan ang dalawa. Talagang hindi nila napansin ang presensiya niya. Patuloy pa rin sa pagbayo ang magaling niyang kapatid na para bang hinahabol nito ang rurok ng kaligayahan.Hindi niya makayanan ang kanyang nakita. Mabilis siyang tumalikod habang nakahawak sa hamba ng pinto. "Baka gusto ni'yong tumigil?" Kalmadong saad ni Raine pero hindi na maipinta ang kanyang mukha.Narinig niyang humiyaw ang babae. Napatingala siya sabay ismid. Napameywang siya. "Oh, Raine. Nandiyan ka pala?" tanong pa ni Athelios.Napapikit si Raine dahil sa narinig niya ang pagiging kalmado nito. Nakita niya ito na
Nang marating ni Raine ang bahay nila ay nanumbalik sa kanya ang alaala ng nakaraan. Naging nostalgic sa kanya ang lahat. Lalo na nang makita niya ang puno ng mangga na nasa harap mismo ng kanilang bahay.Napahawak siya sa luma nilang tarangkahan na binahayan na ng kalawang. Dati ay kumikinang pa ito dahil sa pag - aalaga ng kanyang Ama. Ngayon na wala ng nag - aasikaso ay naging marupok na ang ibang parte nito. Malayong - malayo sa dati nitong itsura na makintab at matibay.Tinulak niya ito at pumasok. Muli na naman siya nanibago dahil napakatigas nito kung itulak. Sumadsad na kasi ang katawan nito sa lupa kaya kailangan niya pa itong iangat para makapasok.Napagawi ang paningin niya sa bakuran nila. Bigla siyang nanlumo. Paano at marami ng nakatubong damo roon. Ang dating makulay na palibot ay puno na ng patay na sanga ng kahoy at patay na dahon. Ang parteng lupa na nasa gawing gilid ng bakod ay naging talahiban. Naghahabulan sa pakikipagtaasan ang mga masamang damo roon. Kauti na l
Pagkatapos ng ilang buwan na pagtatrabaho ni Raine sa Almira ay bumalik siya sa Forgatto Celestina. Kasama ang dalawa pang kasama, sabay silang bumalik sa Araw ng Huwebes sa dating kompanya. Hindi na maampat ang ngiti ni Mr. De Guzman. Nakausap niya kasi si Raine. Sinabi nito na bibitawan na ang job oppurtunity na ibinigay ng taga Audit Department. Nang marinig niya ito ay halos mapunit na ang kanyang labi dahil sa malaki niyang ngiti. "Mabuti naman ang pinag - isipan mo ng mabuti ang suhestiyon ko, Ma'am Raine," ani pa ni Mr. De Guzman. Nagkibit - balikat si Raine. Gusto man niyang sabihin na walang kinalaman ang suhestiyon nito sa naging pasya niya. Pero mas pinili na lang niya na maglihim. "Direktor ko po kayo. Mas mataas po ang experience mo sa akin kaya nararapat lang na makinig ako sa'yo," sabi ni Raine. Tumango si Mr. De Guzman. "Bueno! Sasabihin ko kay Mr. Almonte ang naging pasya mo." The next day, Mr. De Guzman promoted Raine to be the financial manager. Nang marinig
"Imma fool."Napailing si Crassus nang maanalisa niya ang kanyang mali. Napabuntonghiningang yumuko siya.Tumayo siya at lumabas ng kwarto. Pumunta siya sa kanyang silid. Kinuha niya ang sigarilyo niya at saka selpon. Saka siya bumaba para tumambay sa veranda.Idinial niya ang numero ng isang kaibigan. "Rothan.""Hey!" Pasigaw na sagot ni Rothan sa kabilang linya.Lumalim ang gitla sa noo ni Crassus. "Saan ka na naman nagsusuot? At bakit ang ingay? Nag - babar hopping ka ba?""Im with a friend," sagot ni Rothan sa kabilang linya.Napailing si Crassus. "We need to talk," he said in a serious tone. "It's important."Narinig niyang hindi nagsalita si Rothan pero rinig niya ang pamamaalam nito sa mga kasama nito."Call me in a minute. Yo saldré primero. (Lalabas muna ako)" Rothan said."Okay," Saka niya pinatay ang tawag.Umupo siya. Sinindi niya ang sigarilyo habang nakaharap sa garden. Napatitig siya sa malaking kahoy na nasa gitna. Mayamaya pa ay may tumawag. Nagtaka si Crassus dahil
Habang kumakain ay napansin ni Raine ang pagiging tahimik ni Crassus. Madalas itong nakatitig sa kawalan na para bang nalulong sa malalim na pag - iisip.Kaya hindi nakapagtimpi si Raine. Kinausap niya si Crassus. "May problema ba?"Napakurap si Crassus at napatitig sa kanya. Ginalaw nito ang pagkain. Parati lang nito ginagalaw pero pakaunti lang kung sumubo.Umiling ito. "Wala."Naglapat ng mariin ang labi ni Raine. Inatupag na lang niya ang kanyang pagkain pero nang mapansin niya na tahimik naman ito ay muli niya itong kinausap."Masyado ka naman atang tahimik ngayon. Ayos ka lang ba?" Pukaw pa ni Raine.Hindi makatingin kay Raine si Crassus. "Just eat, Raine. Huwag mo na akong isipin."Marahas na napabuga ng hangin si Raine. Padarag niyang nilapag ang kutsara at inis na tinitigan si Crassus. Saka siya tumango."Bakit mang - aaya ka pang kumain kung wala ka naman pala sa mood? Sana pala ay dumiretso na lang tayo ng uwi nang pareho na tayo makapagpahinga. Nagsasayang ka lang ng oras.