Habang nakatitig sa pinto ng banyo ay hindi maipinta ang mukha ni Crassus. Unti - unting kumulo ang kanyang dugo nang mas lalong lumakas ang yabag nito sa kanyang pandinig."Raine!" Sigaw ng isang pamilyar na boses. "Raine!"Naikuyom ni Crassus ang kanyang kamay. Lumingon siya kay Raine. "Sit. You stay here."Hindi na makahuma si Raine. Bigla na lang bumukas ang pinto ng banyo. Iniluwa niyon si Manang Lena."Señorito Crassus, pasensiya na po pero matigas ang ulo niya. Hindi ko po siya napigilan," paghingi ng paumanhin ni Manang Lena.Mababakas sa mukha nito ang takot at pag - alala. May dala itong first aid kit at umalog - alog iyon. Senyales lang na nangangatal ang kamay nito."Ako na ang bahala." Lumingon sa kanya si Crassus. Hindi rin nagtagal ay binalingan nito si Manang Lena. "Pakigamot na lang po si Raine."Tumango si Manang Lena. "Sige ho." Crassus washed his hands under the faucet. He wiped his hands with a towel.Mabigat ang hakbang ni Crassus na lumabas ng banyo. Naging hud
Habang nagbibiyahe sina Raine at Crassus ay panay ang kanilang banggayan. Ang plano sana ni Crassus ay ipagamot ito sa ospital pero biglang nagbago ang desisyon ni Raine. Ayaw na niyang magpa - ospital. Kaya imbes na doon sila didiretso ay napadpad sila sa villa. Pagkarating nila sa villa ay salubong na ang kilay ni Crassus. Tahimik na lumabas siya ng kotse. Si Raine ay nakabusangot nang kinarga siya ni Crassus. Paano at nasira na naman ang mood nito."Galit ka? tanong pa ni Raine."Hindi," matipid na wika ni Crassus Ngumuso si Raine. "Galit ka eh."Napabuntonghininga si Crassus. Saglit siyang tumigil. Tinitigan niya si Raine."Bakit ba ang kulit mo?""Eh..." Nilaro ni Raine ang balikat nito at doon siya tumingin. "Galit ka kasi.""I am not. Now, stop pissing me," Crassus said in a losing patience tone.Tumulis ang nguso ni Raine. Hindi na siya umimik.Crassus carried Raine directly to the bathroom upstairs. When he went upstairs, he asked Manang Lena to bring upstairs the first aid
Mabigat ang loob ni Paul Tyler na umakyat sa ikalawang palapag ng bahay nila Athelios. Nang nasa bungad na siya ay bumulaga sa kanya ang nakaawang itsura ni Athelios. Nakaupo ito sa kama. Sapo nito ang sugata'ng panga habang katabi si Marie. Nang makita siya ni Athelios ay tumayo ito. "Sir, ano ginagawa mo rito?" takang tanong niya. "Nakita mo ba si Raine at Crassus?""Oo," malungkot na usal niya. "They looked very affectionate. I saw them kissing passionately. 'Yan ba ang sinasabi mo na walang nararamdaman, ha?"Kumunot ang noo ni Athelios. Iminuwestra niya ang dalawang kamay. "Huminahon ka muna," pakiusap niya rito."Tch? Huminahon?" Maanghang na sagot ni Paul Tyler. "Paano ako hihinahon? Nagpunta ako rito para sa kanya. I expected a good news. Kung alam ko lang na ganito ang bubungad sa akin eh di sana ay hindi na ako nagpunta rito. I look like an idiot. Don't you know that?"Tumayo si Marie. Napalingon si Athelios sa kanya. Nagtataka ang mga mata nito habang nakatitig sa mukha ni
Natatakot ako sa magiging sagot mo. Na baka hindi ka papayag kasi may pinagkaabalahan kang iba."Pait na ngumiti si Raine. Si Crassus na tahimik na nagmamasid sa kanyang asawa ay binalot ng pagtataka sa kanyang mukha. "You don't even try and you keep assuming," Crassus eyebrows furrowed. Naiwas ni Raine ang kanyang mata. "Nagsasabi lang naman ako base sa nararamdaman ko."Crassus clenched his fist. "Even if you're in danger. You still think about your pride?"Kumunot ang noo ni Raine. "Nagsasabi lang naman ako ng totoo. Bakit na napipikon ka?""It's because..." Hindi na dinugtungan ni Crassus ang kanyang sinabi. "Forget it."Binalot sila ng katahimikan. Hindi alam ni Raine kung ano ang gagawin. Naiilang siya at nangangapa. Maliban pa roon ay hindi pa siya masyadong nahimasmasan. Ramdam na niya ang pangingirot ng kanyang leeg. Pati ang kanyang paa ay pumipitik na sa sakit. Hindi siya makapag - isip ng tama dahil masyadong mabilis sa kanya ang nangyari.Kanina lang ay kamuntik na ni
"I will not let you fall. Trust me."Parang idinuyan sa alapaap si Raine nang sabihin iyon ni Crassus. "Pero kasi." Napatingin siya sa baba ng hagdan. "Medyo mabigat ako."Crassus stared at her. "Do you hear me whining?"Namula ang kanyang mukha at gumaan ang pakiramdam niya. Kaya imbes na matakot at magreklamo ay bumigay siya.Kumapit siya ng maayos sa leeg nito. Habang bumaba si Crassus ay hindi siya tumitingin sa hagdan. Lihim niyang ipinagdasal sa sarili na sana ay hindi ito magkamali ng tapak."Wala ka yatang tiwala sa asawa mo," pagbasag ni Crassus sa katahimikan. "I'm used to this."Napakurap si Raine. Hindi na lang siya kumibo. Naalala niya tuloy noong isinugod siya nito sa ospital. Kinarga rin siya nito. Tanda niya pa rati ang pawis nito habang karga - karga siya. Pero ni isa ay wala siyang naring na reklamo mula rito. Napasandal si Raine sa dibdib ni Crassus.Nang tuluyan na silang makababa sa hagdan ay sakto naman na sumigaw si Marie mula sa balkunahe."Darating din ang
"It's okay. I'm here now."Napapikit si Raine dahil sa kalmadong at nang - aalong boses ni Crassus. Nang maramdaman niya na mas lalong humigpit ang yakap nito ay gumanti rin siya. Ibinuro niya ang kanyang mukha sa dibdib nito.Huminga siya ng malalim. Nang masamyo niya ang mabangong amoy nito ay bahagya siyang nahihimasan. Akala niya kasi ay panaginip lang ito. Hindi pa rin siya makapaniwala na nandito na ito sa harap niya.Humilaway si Crassus sa kanya. Kaagad nitong sinipat ang katawan niya. Maging ang kanyang likod ay tinignan nito at nang dumapo ang kamay at ang mata nito sa leeg niya ay bigla na namang dumilim ang mata nito."Bakit hindi mo sinabi na pupunta ka rito? Look what you've got," may bahid ng panenermon ang tinig ni Crassus.Napatungo si Raine. "S-sorry." Lumunok siya. "Ano kasi, kailangan ko lang ng damit pati si Mama."Kumunot ang noo ni Crassus. May sasabihin pa sana ito pero hindi natuloy dahil biglang dumaing si Athelios. Pareho silang napalingon sa gawi nito. Doo
Mabilis na pinasibad ni Crassus ang kanyang kotse. Umugong ng malakas ang makina ng kanyang sasakyan. Nang kailangan niyang magpalit ng gear ay madiin niya itong hinawakan at saka iginalaw. Naglikha iyon ng ingay kasama ang papataas na angil ng kanyang sports car. Tinitigan niya ang kanyang selpon. Mula roon ay nakita niya kung saan ang lokasyon ni Raine. Maging ang direksiyon na kailangang tahakin ay nakalagay sa screen ng selpon. Sa tuwing nakikita niya ang pulang bilog sa mapa na kumukuti - kutitap ay mas lalong sumisidhi ang damdamin niya na hanapin si Raine. Nang makita niya ang pagitan ng layo ng kanilang distansiya ay nagtagis ang kanyang bagang. Muli niyang tinapakan ang selinyador. Nang kailangan na naman niyang magpalit ng gear ay binitawan niya ito at saka muling tinapakan. Mas domoble ang bilis ng kanyang puting sports car. Hindi sinabi sa kanya ni Raine kung nasaan ito. Hindi niya rin alam kung bakit. Ang katotohanan na may iininda itong sakit ang siyang naging dahilan
Impit na napadaing si Raine habang nakahawak sa kanyang kanang paa. Sinipat niya ito. Napahinga siya ng malalim. Kitang - kita na niya ang pamumula ng kanyang paa. Tinapunan niya ng masamang tingin si Marie. Mas lalo siyang nasura nang makitang ngiting - ngiti ito. "Oops, sorry. Hindi ko nakita," ani pa ni Marie. "Pakalat - kalat ka kasi. Ayan tuloy nasagi ko pa." Yumuko ito at inilapit sa kanya ang mukha. "Huwag ka kasing mang - agaw nang hindi naman sa'yo. Lahat na lang pinakialaman mo eh."Napakunot ang noo ni Raine. "Ano bang pinagsasabi mo? Anong inagaw? Ngayon lang kita nakita tapos sasabihin mong mang - aagaw ako. Ni hindi nga kita kilala."Marie flip her hair. "Bîtch!"Naikuyom ni Raine ang kanyang kamay. Napatiim bagang siya. "Umalis ka sa harap ko."Napakatukod siya sa kanyang tuhod. Nalukot ang mukha. Pinilit niya kasing tumayo kaya nagalaw na na naman ang paa niya.Hinila niya ang maleta. Lumipat siya sa kabilang kwarto. Sinubukan niyang buksan ito. Nakahinga siya ng mal
Kasabay ng pagbitaw ni Raine sa maleta ay napatingin din siya sa sahig. Hindi niya kaagad nadampoy ang kanyang dala dahil sa pag - iisip."Oo nga naman. Tama ang kapatid mo. Bakit hindi mo tawahan ang asawa mo nang magkaalaman na?" Segunda pa ni Marie.Kunot - noong hinawakan niya ang handel ng maleta. Hindi pa man niya ito tuluyang napagulong ay bumukas ang zipper ng maleta. Kumalat ang laman niyon sa sahig. Natigilan siya.Nanginginig na binalik niya ang mga damit sa maleta. Hindi siya makatingin kina Athelios at Marie. Natatakot siya sa mapanghusgang mga mata nila.Kung tatawagan niya si Crassus. Sasagutin kaya nito ang tawag niya? Papayag kaya ito kung papuntahin niya rito? Iyon pa lang ay ayaw na niyang malaman ang sagot. Natatakot siya na baka mapahiya siya. Isa pa, alam din niya na hindi ito pupunta. Marami itong inaasikaso sa kompanya.Kakasara niya pa lang sa zipper ay tumunog ang selpon niya. Hinugot niya ito sa bulsa ng kanyang pantalon. Nang mabasa niya kung sino ang tumaw