ตอนที่ 19

หลังจากที่เรื่องงานดินเนอร์จบลงหลิวชินและชลธีหรือเซนโตก็ได้ฟังเรื่องราวจากเลขาที่เกิดขึ้นในเมื่อคืนดังนั้นเขาจึงทราบรู้มาว่าคนที่สั่งการเรื่องนี้คนร้ายได้สารภาพออกมาหมดแล้วคนเราได้สั่งสารภาพขึ้นมาว่าคนที่จ้างทำคือคุณหญิงดุจดาวซึ่งเป็นน้องสาวของแม่ของหลิวซินเธอเครียดแค้นกับสิ่งที่หลิวชินและชลธีได้ทำกับเธอไว้เธอเปิดปลงเกี่ยวกับการหุ้นส่วนและรายชื่อหุ้นส่วนทั้งหมดของลูกชายดังนั้นเธอเจ็บใจเธอหนีไปต่างประเทศเธอกลัวที่จะตำรวจจะจับเธอได้ดังนั้นเธอจึงตอบพาสปอร์ตไปที่สิงคโปร์ทันทีดังนั้นตัวเธอคิดเพียงแค่ว่าตัวเธอนั้นจะทำงานนี้สำเร็จเธอนั้นจะจับคู่ให้กับหลานชายตัวเองได้อย่างสมบูรณ์โดยเป็นการจับคู่แก้แค้นจึงดังนั้นเธอจึงสั่งให้ลูกน้องของเธอให้ไปพาตัวคุณชายเหยาและเธอพูดถึงเรื่องนี้จนทำให้มีเรื่องเกิดการค้าขายมนุษย์มากขึ้นมีเรื่องเกิดการค้าขายมนุษย์ในครอบครัวเธอบอกว่าหรือชินเป็นคนหน้าตาดีหรือชินเป็นคนที่เก่งธุรกิจทุกอย่างเขาจึงแนะนำหรือชิ้นให้กับคนในตระกูลเยาว์รู้ดังนั้นเขาจึงขายหรือชิ้นให้ในราคา 15 ล้านหยวนดังนั้นตอนนี้เธอจึงเป็นหนี้หัวโตไม่มีใครช่วยเธอได้แม้กระทั่งลูกชายคนโตก็ไม่สามารถช่วยเธอได้เธอเป็นหนี้ 15 ล้านจากการกู้ยืมของคุณชายเหยาในตระกูลนี้ดังนั้นเธอจึงเสนอว่าเธอจะขายหลานชายให้กับตัวเองในดังกล่าวดังนั้นเธอจึงใช้วิธีนี้วิธีเดียวเพื่อที่จะหนีเอาตัวรอดในการเล่นหนี้ทั้งสินทั้งหมดและเธอได้เอาเงิน 15 ล้านนั้นหนีไปต่างประเทศทันทีนั่นเองดังนั้นหรือสิ้นได้ไปบอกเรื่องราวและกล่าวขานเรื่องนี้ขึ้นมาโดยให้พ่อกับแม่ของตัวเองได้รับรู้ดังนั้นอรอนงค์ก็ตกใจเป็นอย่างมากว่าน้องสาวตัวเองถึงขั้นเอาหลานชายของตัวเองไปขายกินให้กับคนในสกุลเหยาเธอเจ็บใจมากเธอโกรธแค้นมากแต่เรื่องที่เกิดขึ้นส่วนตี๋หยวนได้รับรู้ว่าลูกชายตัวเองนั้นโดนขายตัวให้กับคนในสกุลเย๋าเขาก็เจ็บเครียดแค้นดังนั้นเขาจึงได้บอกกันว่าจะไม่เอาน้องสาวคนนี้อีกต่อไปจะไม่นับถือน้องสาวคนนี้อีกต่อไปจะเป็นจะตายก็ไม่สนใจดังนั้นที่อยู่รับรู้เรื่องนี้จึงดบอกว่าสั่งให้ลูกน้องนั้นไปที่สิงคโปร์และจับตาคอยดูน้ำดุจดาวเอาไว้ถ้าอย่างนี้เรื่องแบบนี้อีกให้จับเป็นถ้าจะเป็นไม่ได้ให้จับตายและเอากลับมาที่ประเทศไทยให้โดยเร็วที่สุดดังนั้นชลธีจึงได้โอบกอดหรือชินอย่างอ่อนโยนแน่นแฟ้นอย่างอ่อนโยนเขาจะไปอีกครั้งดังนั้นตื่นเช้านี้มาเขาจึงไม่อยากทำให้หลิวชินต้องอับอายไปมากกว่านี้เขาจึงเร่งในการแต่งงานให้เร็วได้เร็วมากที่สุดเขาจึงไม่รีรอช้าเขาจึงสั่งให้เลขาและคนใช้ทุกคนมือบอดทุกคนช่วยกันบอกสถานที่ตำแหน่งโรงแรมให้ 4 หยวนและเป็นคนจัดการเรื่องงานแต่งให้กับเขาโดยเร็วที่สุดดังนั้นจึงรับรู้เขาจึงแจ้งบอกว่ามีส่วนนั้นได้รู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้จะต้องเกิดขึ้นดังนั้นเขาจึงคิดวางแผนในการแต่งงานให้กับชลธีหรือเซนโจและหลิวซินพี่ชายของตัวเองเขาจึงไม่ลีลาและรีบไปที่โรงแรมของเขาโดยทันทีสั่งให้ลูกน้องนั้นจัดเตรียมห้อง VIP อย่างเงียบๆและเชิญพ่อแม่มาอย่างเงียบๆมีเพียงแค่ลูกชายคนโตที่ได้รับการเทียบเชิญในงานแต่งแต่จะไม่มีแม้กระทั่งสลัดกระดูกดาวที่อยู่ในสายตาตรงนั้น

หลิวชิน

เจ็บใจจริงๆไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าน้าดุจดาวเป็นคนนิสัยเลวแบบนี้เสียแรงที่ฉันไว้ใจเสียแรงที่ฉันเห็นแก่ความเป็นน้าหลานฉันไม่คิดว่าเขาจะมาขายฉันคนอื่นแบบนี้ยิ่งพูดก็ยิ่งเจ็บใจยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นจริงๆนะดูเหมือนคุณแม่จะตัดขาดกับน้าดุดดาวจริงๆถึงเธอจะเกลียดแค้นฉันเธอก็ไม่น่าทำแบบนี้เลยนี่นาส่วนสลัดเองก็ไม่ถูกต้องจริงๆนะฉันไม่เข้าใจทำไมต้องอิจฉาตาร้อนกันแบบนี้แค่เพียงไม่ได้สมบัติคุณยายพวกเขาก็โมโหโกรธเกรี้ยวกราดกันแบบนี้แล้วมันลงความผิดกับฉันขายฉันให้กับเสี่ยในครอบครัวตระกูลเหยาแบบนี้มันก็ไม่ถูกต้องนี่นาในว่าจริงไหมฉันฉันกลัวจริงๆนะถ้าวันนั้นนายไม่มาช่วยฉันฉันต้องเดินทางปุ้ยยอมแล้วจริงๆแน่ล่ะขอบใจนายมากนะฉันฉันกลัวนายโกรธฉันถึงเลยไม่กล้าพูดอะไรออกไปมากเพราะฉันเห็นความมืดของนายฉันไม่เคยเห็นด้านมืดของนายแบบนั้นฉันไม่รู้ความโมโหความโกรธของนายมันทำให้ตัวนายขาดสติแบบนั้นจริงๆฉันกลัวถ้าวันหนึ่งฉันทำผิดพลาดกับนายน่าจะทำแบบนั้นกับฉันหรือเปล่า

ชลธีหรือเซนโจ

ฮ่าๆๆไม่หรอกนายเป็นภรรยาฉันคุณเห็นฉันฉันไม่ชอบตบตีใครถ้าเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นฉันอยากให้นายได้รู้ไว้ว่าจานที่นายเห็นฉันอยู่ในด้านมืดแบบนั้นมันก็มีความจำเป็นนะไม่ใช่ว่าฉันจะทำได้ทุกครั้งฉันไม่เคยคิดจะทำร้ายใครแล้วฉันก็ไม่คิดจะวุ่นวายกับใครแม้กระทั่งตัวนามายคงไม่เป็นแบบนั้นหรอกมั้งฉันคิดว่าฉันไม่อาจทำร้ายนายได้หรอกนะต่อให้ฉันกินกะแค่ไหนต่อฉันโกรธนายแค่ไหนต่อให้ฉันโมโหนายมากแค่ไหนใจฉันก็ไม่อาจทำอะไรนานได้ถึงน่าจะผิดต่อฉันฉันก็แค่หายไปถึงน่าจะดูแคลนฉันฉันก็แค่เงียบเป็นคนเงียบตามปกติของฉันก็เท่านั้นแต่เวลานี้ตอนนี้นายไม่ได้ผิดอะไรทำไมฉันจะต้องทำร้ายนายด้วยแล้วก็เลิกคิดไปได้เลยนะว่าฉันจะตบตีนายต่อให้แม่เป็นคนรักของฉันแบบไหนก็ช่างจะเป็นผู้หญิงหรือจะเป็นผู้ชายสำหรับฉันฉันเลือกที่จะดูแลนายฉันไม่ได้เลือกที่จะตบตีไหนถึงแม้จะเป็นผู้ชายยังไงก็มีความอ่อนโยนเหมือนกับผู้หญิงทุกคนนั่นแหละส่วนฉันเองฉันควรจะต้องทะนุถนอมแล้วไปเพื่ออะไรอย่างน้อยถึงเราทะเลาะกันก็แค่หันหลังไม่คุยกันแล้วเดี๋ยวก็ด่าเดี๋ยวก็ดีกันไม่ใช่หรือไงเพราะฉะนั้นนายไม่จำเป็นต้องโกรธไม่จำเป็นต้องงอนฉันไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงฉันส่วนตัวฉันฉันควรที่จะห่วงนายมากกว่าไหมก็ได้เป็นภรรยาของฉันตอนนี้ยังไม่ได้แต่งงานแต่ตอนนี้เรามีทะเบียนสมรสเป็นภรรยาของฉันจริงไหมเอาเป็นว่าอย่าคิดมากฉันจะไม่สัญญากับนายว่าฉันจะทิ้งนายฉันจะไม่สัญญากับนายก็จะไม่ดูแลกันและฉันจะไม่สัญญากับนายว่าจะมีคนอื่นฉันจะไม่สัญญากับนายว่าฉันจะไม่นอกใจนายทุกสิ่งทุกอย่างทั้งวันที่ฉันพูดกับนายออกมาโดยที่ฉันไม่อยากยืนเอ่ยคำสัญญากับนายนั่นเป็นเพราะว่าฉันจะทำให้นายด้วยใจฉันจะไม่เจ้าชู้กับนายหรือตอนคำสัญญาที่คำพูดคำเหล่านั้นฉันเพียงแค่จะทำให้นายจริงๆทำให้นายโดยที่ฉันจะไม่สัญญาอะไรทั้งสิ้นฉันจะให้นายเห็นฉันดูที่ไม่จำเป็นต้องสัญญาอะไรกับนายแล้วฉันจะทำให้นายเธอทำเพื่อให้ได้ทุกอย่างมั่นใจฉันได้เลยเด็กดีของฉันฉันไม่เป็นคำสัญญาเหมือนคนอื่นๆที่สัญญากับนายเพราะคำว่าสัญญาของฉันฉันกลัวจะทำไม่ได้ดังนั้นฉันจึงอยากจะทำให้นายเห็นและการกระทำของฉันทุกอย่างมากกว่าคำพูดคำว่าสัญญาสำหรับฉันเข้าใจหรือยัง

จากนั้นหรือชินก็ได้เงยหน้าและยิ้มที่มุมปากเพียงเล็กน้อยเขารู้สึกปลื้มใจกับสิ่งที่ชลธีพูดเขารู้ดีว่าชลธีนั้นต้องไม่นอกใจเขาแน่นอนและสิ่งที่เขาพูดคำว่าไม่สัญญาเพราะเขาจะทำสิ่งเหล่านั้นให้จะหรือชินได้เป็นอย่างดีจากการกระทำโดยที่ไม่จำเป็นต้องพูดคำว่าสัญญากับหรือชินในดังกล่าวนั้นมันทำให้เขารู้สึกโล่งใจกับคำตอบของชลธีหรือเซนโจเป็นอย่างมากดังนั้นเขาจึงจับคอของชลธีหรือเซนโจโน้มตัวลงมาเขารู้ตัวว่าตัวเขาเล็กมากหรือเตี้ยมากนั่นเองดังนั้นเพราะเขารู้ว่าชลธีหรือเซนส์ตัวนั้นตัวสูงมากกว่าเขาคิดดังนั้นเขาจึงใช้วิธีดึงแขน 2 ข้างโน้มตัวเองลงมาให้มากขึ้นจากนั้นเขาเอาของเจ้าหน้าที่ลงมาให้เท่ากับตัวเขาจากนั้นเขาก็ถูกปากชลธีเพียงเล็กน้อยชลธีหรือแฟนโจนั้นก็ได้ถูกตอบกลับใช้ฤทธิ์และลิ้นแลกลิ้นเปรียบเทียบเหมือนกับใจแลกใจกันดังนั้นเขาจึงชวนหรือสิ้นไปอาบน้ำด้วยกันเขาจึงจับหรือชินกดแขนอีกครั้งในห้องน้ำจากนั้นเขาก็ปล่อยตัวปล่อยใจกันอีกครั้งซึ่งทำให้หรือชิ้นนั้นต้องร้องอดควรครางเสียงออกมาซึ่งทำให้ชลธีนั้นมีอารมณ์มากขึ้นจนทำให้เขาทั้งคู่ได้มีอารมณ์ทั้งสองฝ่ายและต่างคนต่างให้ความสุขกันและกันจนมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาอีกครั้งเขาสองคนเห็นโทรศัพท์แล้วกดโทรศัพท์สายทิ้งจากนั้นเขาทั้งสองคนจึงทำกิจกรรมร่วมกันต่อจนเสร็จสิ้นจากนั้นเขาทั้งสองคนจึงได้อาบน้ำด้วยกันและเดินออกมาใส่เสื้อผ้าที่เตรียมไว้อย่างเรียบร้อยจากนั้นเขาก็กดเช็คดูว่าใครโทรมาคนที่โทรมาก็คือคุณเลขาบอกว่าจัดงานเตรียมภายในอีก 1 อาทิตย์จะจัดงานทันทีคุณผู้ชายคุณผู้หญิงจะมาที่งานภายในอีก 1 อาทิตย์ต้องจัดเตรียมการงานแต่งให้เร็วที่สุดดังนั้นชลธีถึงเข้าใจและวางหูไปและอธิบายเรื่องงานแต่งงานให้กับชลธีฟังในดังกล่าวนั้นชลธีจึงได้พูดขึ้นมาบอกว่า

ชลธีหรือเซนโจ

เฮ้ยมีภรรยาดีแบบนี้จะเป็นไปได้ยังไงถ้าจะปล่อยไปแบบนั้นฉันก็เสียดายแย่น่ะสิหรือชินไม่รู้ตัวบ้างไหมข้างในเนี่ยเซ็กซี่ชะมัดเวลาไหนร้องเสียงออกมามันทำให้ฉันเกิดอารมณ์มากขึ้นนายรู้บ้างไหมฉันอยากให้นายมีอารมณ์แบบนั้นกับฉันบ่อยๆจังเลยเอาเป็นว่าต่อไปฉันก็คงจะได้ยินเสียงนั้นบ่อยๆแล้วสินะอีกไม่กี่อาทิตย์เราจะแต่งงานกันแล้วนี่จริงไหมฉันคิดว่านายคงมีความสุขน่าดูตัวฉันก็คงจะมีความสุขถ้าฉันได้ยินเสียงแบบนั้นของนายอีกครั้งนายรู้ไหมฉันชอบนายเวลานายร้องเสียงแบบนั้นออกมามันทำให้ฉันมีความสุขมากที่สุดแต่สิ่งที่ฉันได้ทำกับนายแบบนั้นฉันไม่สนใจกับนายเพราะฉันจะไม่ทำแบบนั้นกับนายเพียงคนเดียวแต่ฉันจะทำกับนายแบบนั้นเพียงคนเดียวตลอดไปตกลงไหม

นึกชิ้นได้ว่าเชาได้ย ินยินคำพูดแบบนั้นเขาก็รู้สึกยิ้มเปรมปรีที่ได้สามีอย่างชลธีแล้วค่อยปกป้องดูแลคุ้มครองเขาแบบนี้เขาจะมีความสุขมากจริงๆชินจังหลิวชินจึงยิ้มและตอบรับกับสิ่งที่ชลธีได้พูดเขายิ้มด้วยริมฝีปากเบาบางเพียงเล็กน้อยแล้วจับหน้าของชลธีหรือสามีของตัวเองและพยักหน้าต่อจากนั้นก็รีบใส่เสื้อผ้าแล้วรีบพาชลธีไปเตรียมชุดลองชุดแต่งงานทันทีอีกครั้งเขาหวังว่ารอบนี้จะไม่มีเรื่องอะไรอีกเด็ดขาดหวังว่ารอบนี้คงจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดีและจะไม่มีผู้ใดมารบกวนเรื่องนี้อีกเขาทั้งสองคนจึงเดินจูงมือไปพร้อมกันและขับรถไปที่ร้านพี่พุดดิ้งอีกครั้งเขาทั้งสองคนนั้นได้ลองชุดเจ้าบ่าวเรียบร้อยและได้ถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกันอีกครั้งจนสำเร็จลุล่วงไปได้ดีจากนั้นเขาสองคนก็ได้ไปทานร้านอาหารของ 1 ชิ้นที่เตรียมไว้ซึ่งเป็นร้านอาหารของ 1 ชิ้นในประเทศไทยแถวกาญจนบุรีดังนั้นเขาจึงพาคนละทีหรือเซนโตนั้นไปด้วยทานอาหารดินเนอร์ครั้งนี้ด้วยกันส่วนใหญ่มีความสุขจากนั้นมาเขาก็รอวันที่เฝ้ารอที่จะได้แต่งงานในอีกอาทิตย์นึงในวันข้างหน้าถัดไป