ตอนที่ 18

หลังจากที่หลิวชินและชลธีหรือเซนโจก็ได้รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะไปที่โรงแรมหรือหยวนในดังกล่าวนั้นเขาทั้งสองคนกำลังขับรถออกจากสถานที่ที่ 1 ก็คือบ้านดังนั้นเขาจึงยังไม่ทันระวังมีรถรถ 1 รถติดเสนอตามมาขัตัวเขาทั้งสองนั้นจึงรีบเข้าไปที่โรงแรมหรือด่วนทันทีและทานอาหารอย่างกันละเอร็ดอร่อยเขาทั้งสองคนมีความรักและมีจริงใจต่อกันเขาทั้งสองคนไม่ค่อยมีเก่งและสิ่งดีกันไม่เคยทะเลาะกันแต่เขาทั้งสองคนคุยเรื่องๆนึงคือเรื่องงานแต่งงานนั้นเองอย่างนั้นเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดดังมีคนแอบติดตามมาดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจอะไรและนั่งคุยและนั่งกินกันชิวๆต่อไปจนถึงใกล้เวลาหนึ่งชั่วโมงผ่านไปชลธีบรถแอบตามมาทีหลังที่สีอยู่อันนั้นจัดเตรียมห้องไว้ให้ทั้งสองคนจึงขับรถไปถึงที่โรงแรมซักประมาณ 12 นาทีไว้เผื่อกันหรือชินเมาดังนั้นเขาจึงบอกให้อยู่ชิ้นได้ทันไว้ก่อนให้ทานข้าวก่อนเลยเดี๋ยวเขาจะรีบมาเขารู้สึกอยากจะเข้าห้องน้ำดังนั้นเขาจึงบอกให้หลิวชินทานไปก่อนเขาซึ่งลูกขึ้นและหันหน้าไปหาทางอยู่ชินแล้วยิ้มให้อย่างจริงใจหรือเช่นนั้นเงยหน้าขึ้นและขยับหน้าบอกกับเขาว่าได้ตัวเขาจะรอในดังนั้นจากนั้นชลธีหรือเชนจูก็ได้เดินไปเข้าห้องน้ำอย่างไม่คิดอะไรก็เขาจะรีบเข้ารีบเข้าห้องน้ำแล้วรีบมาในในเรื่องตรงที่ว่าตัวเขานั้นจะต้องไปแอบติดกล้องไว้มันเลยจึงทำให้ล่าช้าเพียงเล็กน้อยในร่างกายมีบุคคลปริศนา 1 คนซึ่งปลอมตัวเป็นเด็กเสิร์ฟผู้ชายและปิดหน้าไว้โดยที่ไม่ให้ใครรู้ว่าเขาคือใครดังนั้นเขาจึงแอบส่งอาหารและรายชื่ออาหารในจังหวะที่เขารู้ว่าชลธีหรือแซนโจไม่อยู่นั้นเขาได้แอบใช้ยาฉีดใส่โรงอาหารเพื่อที่จะทำให้หลิวชิ้นนั้นต้องหลับลงและจากนั้นถึงจะอุ้มไปยังอีกห้องนึงโดยที่ไม่ใช่ห้องของที่ช่วยเหลือทีทำไว้หรือไม่ใช่ห้องของชลธีที่สั่งจองไว้นั่นเองดันกลับกลายเป็นอีกห้องหนึ่งที่เป็นห้องเป็นแขกที่มาจากที่อื่นดังนั้นเขาจึงลงมือทำอย่างโหดร้ายและจึงทำให้หรือชิ้นนั้นไม่เอะใจอะไรและอยู่กับข้าวมาทานทันทีดังนั้นเขาจึงยืนมองทำหน้าทำบุญมองอยู่หลักๆว่าอยู่ชินจะกินหรือไม่จากนั้นหรือชินก็หันหน้าไปบอกว่าไม่มีอะไรแล้วก็เขานั้นไม่ได้สั่งอะไรแล้วก็ให้ออกไปได้จากนั้น 1 ชิ้นได้ทานน้ำผลไม้ก็คือเหล้าผลไม้ลงไปดังนั้นเขาจึงสลบล้มลงจากนั้นก็มีคนอุ้มพาหรือชินออกไปจากห้อง VIP ซึ่งในห้องนั้นไม่มีกล้องวงจรปิดแต่มันมีกล้องวงจรปิดในทางเดินที่ชลธีหรือเซนโจนั้นได้ทำไว้ทันทีดังนั้นโซนที่พาลักพาตัวหรือชินไปก็ไม่สามารถรับรู้เลยว่าตึงทางเดินนั้นเสร็จแล้วทันทีเขาจึงตกใจว่าหลิวทำไมหลิวหายไปดังนั้นโซนนั้นจึงได้พระหรือชิ้นนั้นไปอยู่อย่างอีกห้องนึงซึ่งคอยมีเสี่ยมาจากตระกูลเหยาจะคอยให้ความสำคัญอยู่ในห้องดังนั้นทันทีและปล่อยให้เสียเหยาตระกูลเหล่านั้นทำปู้ยี่ปู้ยำกับหลิวซินจนกว่าเขาจะพอใจดังนั้นหรือชิ้นนั้นจึงตกใจเป็นอย่างมากไม่รู้ว่าคนผู้นั้นต่อหน้าตัวเองนั้นคือใครดังนั้นเขาได้ยินเสียงหัวเราะและสะใจที่อยู่ๆตัวเขานั้นโดนจับมาอยู่ที่ห้องดังกล่าวนั้นแล้วเขาตามหาเจ้าหน้าที่หรือเซนโซลเขาตะโกนร้องเรียกลั่นจนคนในตระกูลเหยาจึงได้พูดเพียงแค่ว่า,,

เสี่ยตระกูลเหยาอี้

นายจะร้องไปทำไมไม่มีใครได้ยินหรอกมั้งฮ่าๆๆรู้สึกว่าเนื้อตัวนายนี่จะดูสะอาดเสียจริงต่อให้นายมีเจ้าของยังไงฉันไม่สนใจหรอกนะมีคนขายนายให้ฉันฉันก็ต้องรับนายเข้าไปสินายเนี่ยไม่ใช่โง่เขลาจริงๆคนของนายเขาไม่มาให้โง่หรอกนะแต่ที่รู้คนของนายช่วยนายไม่ทันหรอกตัวเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านายอยู่ที่ไหนแต่ตอนนั้นนายอยู่กับฉันฉันจะทำอะไรนายก็ได้ไหมฮ่าๆๆพวกเราจะทำให้นายมีความสุขกันทั้งคู่เลยนะ

หลิวชิน

พวกแกเป็นใครลูกแกมาจากไหนไอ้เสี่ยบ้าแล้วใครเป็นคนจ้างวานแกมาแล้วชลธีล่ะชลธีอยู่ที่ไหนเจ้าหน้าที่ช่วยฉันด้วยนายอยู่ที่ไหนออกไปนะออกไปอย่ามายุ่งกับฉันนะพวกแกพวกแกเป็นพวกสารเลวทำอะไรกับฉันแกบอกเดี๋ยวนี้นะว่าใครเป็นคนสร้างมันแกมาถ้าสามีฉันรู้ต้องได้ฆ่าพวกแกตายแน่

ทันใดนั้นเสียงของหลิวชินก็ได้ดังขึ้นจนทำให้ชลธีหรือเซนโจนั้นได้ยินเสียงเข้าดังนั้นเขาจึงวิ่งตามหาเสียงของหลิวซินจนไปเจอห้องที่ได้ยินเสียงร้องหลิวชินแหญ่อยู่แบบนั้นเขาจึงหาอะไรมาทุบห้องหรือโทรแจ้งเจ้าหน้าที่ให้โทรขึ้นมาตามและมาช่วยเหลือบุคคลของเาดังนั้นและโทรหาซีหยวนทันทีเรื่องที่เกิดขึ้นดังนั้นเขาจึงรออยู่ประมาณ 1 ชั่วโมงก็ได้ยินเสียงทะเลาะวิวาทกันอยู่ในห้องทันทีเขาจึงตัดสินใจที่ทำอะไรไม่สมควรลงไปดังนั้นเขาจึงไม่พอใจว่าสิ่งที่เราอยู่ข้างหน้านั้นมันช้าช้าจริงๆมันกลัวไม่ทันการดังนั้นเขาจึงใช้ประตูห้องเข้าไปและผลักไสพวกเสี่ยตระกูลเดี๋ยวออกทันทีดังนั้นเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งจนทำให้หลิวชิ้นนั้นต้องกลัวเป็นอย่างมากดังนั้นเขาจึงเห็นสภาพเรื่องที่เกิดขึ้นเขาตกใจเป็นอย่างมากในวันนี้เขาจึงชกต่อยกับคนในตระกูลเยาว์และสั่งให้ลูกน้องนั้นจับตัวมัดไว้และสอบสวนทันทีว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ใครเป็นคนสร้างพวกเขามาดังนั้นเขาจึงเห็นสภาพผิวชิ้นนั้นตกใจกลัวสุดขีดเค้าไม่รู้ว่าโดนกระทำ

คุณชายสกุลเยาว์

นี่พวกแกอยู่กันเฉยๆทำไมกันเล่าจับมันน่ะสิพวกแกนี่มันใช้ไม่ได้เลยจริงๆแล้วแกเป็นใครไม่ทราบมาทำลายความสุขของฉันไอ้บ้าเอ้ยเลวจริงๆพวกแกจัดการมันทำไมคนคนนี้สำคัญอะไรกันนักกันหนากันแล้วอีกแค่ไอ้หนุ่มหน้าหล่อเท่านั้นแหละจะมาช่วยอะไรเจ้านี่กันได้กันแล้วถ้าแกทำแบบนี้แก้ไม่ผิดอะไรวะแกมาต่อยฉันทำไมวะฉันกำลังจะมีความสุขกับไอ้เด็กคนนี้แท้ๆมันเป็นเดทของแกหรือยังไง

ชลธีหรือเซนโจ

ถ้าฉันตอบว่าเด็กคนที่อยู่ต่อหน้าแกที่อยู่บนเตียงเนี่ยเป็นเด็กของฉันล่ะแกจะตอบว่ายังไงแกนี่มันช่างกล้านะยุ่งวุ่นวายกับคนของฉันหลิวชินเป็นภรรยาของฉันพวกแกมีสิทธิ์อะไรมาทำลายคนของฉันแล้วพวกแกเป็นใครไม่รู้ว่าจะใหญ่โตมาจากไหนจะอยู่ตระกูลไหนก็ช่างแต่แกไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเอาภรรยาของฉันไปทำบุญยำแบบนี้เว้ย

หลิวชิ้นนั้นได้พูดกับตัวเองอยู่ในใจว่าอะไรกันเข้าปกป้องฉันขนาดนี้เลยหรอฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าด้านมืดของเขาก็ทำแบบนี้ด้วยเหมือนกันเขาพยายามปกป้องฉันเขาพยายามช่วยเหลือฉันแล้วอีกอย่างนึงตัวเขาก็ไม่รู้จักไอ้คนบ้ากามพวกนี้เขาสนใจฉันจริงๆด้วยแล้วตัวเขาถึงจะดูเป็นคนเงียบขรึมไปเล็กน้อยแต่ฉันก็พอรู้อยู่บ้างว่าเขากำลังช่วยฉันแต่ไอ้พวกบ้ากามพวกนี้มาทำลายชีวิตฉันฉันเชื่อว่านายต้องจัดการพวกมันแน่จากนั้นเขาก็เลยไม่พูดนิ่งเงียบอะไรแต่เขาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นหรือชินมัวแต่นั่งน้ำตาซึมเพียงเล็กน้อยจากนั้นเขาก็ตกใจพิมพ์เล็กน้อยที่อยู่ๆเดี๋ยวชินไม่เคยเห็นสภาพของชลธีที่โมโหร้ายเพียงนี้มาก่อนเลยดังนั้นเขาจึงมั่นใจว่าชลธีหรือเซนโจพูดเป็นสามีได้คอยช่วยเหลือปกป้องเขาอยู่ตลอดเวลายามลำบากยามมีอันตรายเขามักจะปล่อยทะเลาะวิวาทกับคนอื่นอยู่เสมอแต่ในใจเขากับร้อนรุ่มที่ทำแบบนี้เพราะเขากลัวฉันเป็นอันตรายนั่นเองฉันเลยเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็นฃ

คุณชายจะตระกูลเหยา

ทำไมแกคิดว่าแกต่อยฉันแล้วมันได้อะไรขึ้นมาอย่างนั้นหรอก็คนของพวกแกเป็นคนขายไอ้เจ้าเด็กบ้านนี้ให้กับฉันแล้วนี่นาก็ต้องย่อมเป็นของฉันสิวะจะไปเป็นของแกได้ยังไงกันเล่าฉันเคยได้ข่าวอยู่เหมือนกันว่าแกน 2 คนกำลังจะแต่งงานกันนี่นาแต่ตอนนี้ฉันขอกอดไม่ได้หรือยังไงกันเล่าโถ่เอ้ยเดี๋ยวสิ้นเชิงลูกขึ้นและกระชากชนทออกมาจากเรื่องที่ต่อยกันทันที

หลิวชิน

พอแล้วพอแล้วพอกันได้แล้วเดี๋ยวต่อยกันอีกเลยอย่าทะเลาะกันเพราะฉันกันอีกเลยได้ไหมส่วนพวกแกฉันจะสอบสวนอีกทีนึงว่าใครเป็นคนสั่งการให้พวกแกมาจับตัวฉันแบบนี้แล้วส่วนไอ้บ้านี่น้อยฉันขอชกนายทีเถอะนายน่ะบังอาจจริงๆมาหลอกให้ฉันกินอาหารเหรอแล้วแกก็แอบใส่ยาให้ฉันแกนี่มันแสบจริงๆเลยปลอมตัวเป็นเด็จะได้รู้ไงว่าคนหน้าไหนที่มันกล้าสั่งให้พวกนายมันลวนลามฉันแบบนี้เจ็บใจนักพวกแกนี่ถ้าแกไม่พูดไม่บอกไม่กล่าวฉันไอ้ตรงนั้นของนายน่ะได้สูญพันธุ์แน่แล้วก็นะกเสิร์ฟไอ้เจ้าหมอนี่ฉันว่านะชลธีซึ่งหมอเนี่ยน่าจะดูอะไมาสมัครช่างเถอะจำไว้นะพวกแกน่ะโดนทดสอบสวนแน่ว่าใครเป็นคนบงการเรื่องนี้ก็เป่าปากกาให้พวกแกได้รับรู้เลยนายน่ะระวังเตรียมตัวน้องชายของนายจะสูญพันธุ์เอานะ

รเกี่ยวกับคนสร้างวันแรกฉันว่านายจับตัวมันจะหมอนี่ไว้ก่อนไว้เป็นหลักฐานก่อนแล้วกันแล้วส่วนไอ้ผู้ชายหน้าเร็วแบบนี้แกอย่าคิดนะว่าฉันจะปล่อยแกฉันก็จะจับแกขังมัดไว้เหมือนกันฉันจะแก้ผ้าแกแล้วก็จับพวกแกขึงไ

ว้ยอดเสาฮ่าๆๆ

จากนั้นหลิวชินได้สั่งให้เลขาจะพาไอ้พวกไร้ยางอายพวกนี้เอาตัวออกไปดังนั้นเขาจึงโทรหาซีหยวนและซีหยวนได้มาจัดการเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้และสืบหาเสาะหาและช่วยเหลือการเกิดเรขาคณิตทำให้สีหน้าของหลิวชิ้นนั้นหม่นหมองเป็นอย่างมากเขากลัวว่าหรือชลธีนั้นจะไม่พอใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นดังนั้นเขาจึงทำเป็นสีหน้ายิ้มแย้มโดยที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่มันทำให้ชลธีหรือเซนโซนนั้นรู้สึกเป็นห่วงเป็นอย่างมากที่เรื่องเกิดขึ้นดินเนอร์ครั้งนี้

ทันใดนั้นชลธีก็ถกเถียงและชกต่อยไปอีกครั้งจนคุณชายตระกูลเหย้านั้นได้ปากแตกก็คงจะไม่กินอีกแล้วจากนั้นเขาจึงปล่อยให้ซีหยวนและคุณเลขาจัดการเรื่องนี้เขาพูดกับน้องชายของหลิวชิ้นว่าตัวเขานั้นเป็นคนผิดเองที่โทษฐานดูแลพี่ชายของซีหยวนไม่ดีปล่อยให้พี่ชายของซีย้อนอยู่เพียงลำพังโดยที่ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเกิดขึ้นเพราะเขารู้ว่าเขาไปห้องน้ำเพราะเขาไปทำธุระสำคัญคือไม่ติดกล้องวงจรปิดทุกที่ทุกทางของโรงแรมนั่นเองจึงทำให้เกิดอาการมาจนล่าช้าจนเกินไปจนทำให้เริ่มนี้มันเกิดขึ้นเขาคิดว่าเขาต้องเสาะหาผู้การกระทำเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอนเขาให้สัญญากับซีหยวนว่าเรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่ 2ที่อยู่นั้นบอกว่าไม่เป็นไรเขาเดินขึ้นรถไปและไปตามหาและสืบสวนเรื่องนี้คดีต่อไปแน่นอนดังนั้นชลธีหรือเซนโจนั้นก็ได้พาภรรยาของตัวเองกลับบ้านทันทีแล้วก็โทษว่าตัวเองนั้นผิดที่ไม่มาให้เร็วกว่านี้ดังนั้นเขาจึงจับมือของหลิวชินตกไปที่หน้าของตัวเองและโทษว่าตัวเองไม่ดีจริงๆปล่อยให้ภรรยาของตัวเองอยู่เพียงลำพังจนทำให้เรื่องเกิดขึ้นแบบนี้เขาสัญญาไว้ว่าตัวเขาถ้ามีคนมาทำร้ายหรือชินเป็นภรรยาของเขาแบบนี้เขาจะไม่ยอมให้อภัยตัวเองอีกหรือชิ้นนั้นได้โอบกอดที่คอแล้วสู้ปากอย่างอ่อนโยนอีกครั้งและพูดถึงขึ้นว่าตัวเขานั้นไม่ผิดเรื่องนี้เป็นใครก็ไม่มีใครรู้ได้ทั้งนั้นดังนั้นเขาจึงไม่โทษโกรธที่นั้นหายไปแล้วเรื่องนั้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกะทันหันไม่มีใครจะล่วงรู้ได้แน่นอนเท่านั้นเองจากนั้นชลธีก็ได้ถูกต่ออีกครั้งเค้าทั้งสองคนนั้นซึ่งมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันอีกครั้งหนึ่งจนถึงรุ่งเช้า