8. งานมงคลสมรส (ไม่) สมรัก (2)

8. งานมงคลสมรส (ไม่) สมรัก (2)

Sine talks

ผมมองแขกผู้มีเกียรติที่เข้าคิวรดน้ำสังข์และอวยพรให้คู่บ่าวสาวแล้วหันไปมองเจ้าสาวซึ่งอยู่ในชุดไทยจักรีสีชมพูอ่อนเปลือยไหล่ขาวนวลเนียน ทรงผมแสกกลางปล่อยเรือนผมดำสนิทประดับผมด้วยดอกไม้สีขาว สวมต่างหูรูปดอกไม้เข้าชุดกัน ใบหน้าตกแต่งด้วยช่างมืออาชีพทำให้ดูสวยกว่าปกติ ถึงผมจะไม่ชอบน้องดาวแต่ก็ต้องยอมรับว่า น้องดาวเป็นหญิงสาวที่มีใบหน้าสวยหวาน ดวงตากลมโตล้อมกรอบด้วยขนตาหนาเป็นแพ จมูกโด่งรับกับใบหน้า แก้มเนียนที่มีเลือดฝาดธรรมชาติในยามที่ไม่แต่งหน้า ผิวขาวเนียนละเอียดที่โผล่พ้นผ้าสไบนั้นน่าสัมผัส ผมสะบัดหน้าพรืดที่รู้ว่าตัวเองเผลอนั่งมองเจ้าสาวมาเกือบห้านาที ตลอดเวลาที่เข้าพิธีน้องดาวเอาแต่ยิ้ม ยิ้มและยิ้ม คงดีใจมากสินะที่ได้แต่งงานกับผม แล้วเธอจะได้เห็นว่านรกมีจริงผมจะเอาคืนให้สาสมกับเงินที่บ้านของผมจ่ายไป

“ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ หมอซายน์ ครูดาว” ไอ้หมอฟินเดินเคียงคู่มากับยัยพายน้องสาวผมที่สวมชุดไทยสีคล้ายกับเจ้าสาวแต่ดูเรียบกว่าในฐานะเพื่อนเจ้าสาว

“พี่ซายน์ยิ้มหน่อยสิ ทำยังกะโดนบังคับให้แต่งงาน” ยัยพายจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ ก็ใช่ไง..โดนบังคับให้แต่งงาน จะให้ยิ้มอย่างมีความสุขอย่างกับคนที่นั่งข้างๆได้ยังไง ยิ่งมองยิ่งเกลียดจะยิ้มอะไรขนาดนั้น ผมเริ่มหงุดหงิดหมั่นไส้เจ้าสาวขึ้นมาทันที

“ตี๋ นี่จะยิ้มอะไรนักหนา ยิ้มแทนเจ้าบ่าวรึไง” ยัยพายเริ่มขยายความหงุดหงิดจากผมส่งต่อให้กับแฟนหนุ่ม ไอ้หมอฟินทำปากคว่ำหน้างอ

“ก็ฟินอยากแต่งมั่งอ่ะ ดีใจแทนหมอซายน์” ดวงตาเรียวรีเพราะเชื้อสายจีนยิ้มจนตาหยี

“อยากแต่งก็มาขอสิคะ รอนานไปแต่งกับคนอื่นนะ” ยัยพายยกยิ้ม ยักคิ้วข้างเดียวให้แฟนหนุ่ม

  “ไปขอกันไกลๆเลย..” ผมออกปากไล่เบาๆ เพราะมีแขกอีกนับสิบกำลังรอต่อคิวรดน้ำสังข์ พอพิธีช่วงเช้าผ่านไปก็ได้เวลาส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอ ในพิธีส่วนนี้มีแค่พ่อแม่ผม แม่ของน้องดาวและญาติผู้ใหญ่ที่สนิทสี่ห้าท่านเท่านั้น

“ซายน์ต้องดูแลหนูดาวให้ดี ให้เกียรติไม่ว่าต่อหน้าและลับหลังที่สำคัญห้ามนอกใจเด็ดขาด” แม่พั้นซ์เน้นคำว่านอกใจชัดเจน จนผมแอบสะดุ้งเบาๆ แม่ไม่มีวันรู้เรื่องของผมกับหมอพลอยหรอก ผมคงคิดมากเกินไปที่ผ่านมาผมกับหมอพลอยเก็บความลับได้เป็นอย่างดีไม่มีทางรู้ถึงคนนอกแน่นอน

“แม่ฝากหนูดาวดูแลหมอซายน์ด้วยนะ ถ้าลูกชายแม่ทำตัวไม่ดี ให้หนูดาวจัดการได้เลย” ร่างเล็กที่นั่งข้างผมได้แต่ยิ้มและยกมือไหว้ตอนผู้ใหญ่ให้พร

“แม่ฝากลูกสาวด้วยนะคะหมอซายน์” แม่ของน้องดาวยิ้มให้ผมแต่เป็นรอยยิ้มที่แฝงด้วยความเศร้าอย่างบอกไม่ถูก แต่จะเศร้าไปทำไมในเมื่อค่าตัวของลูกสาวมีมูลค่าตั้งหลายร้อยล้าน หลังเสร็จงานแต่งคงไปใช้เงินอย่างมีสุขแน่นอน ญาติผู้ใหญ่ออกจากห้องไปหมดแล้ว ร่างเล็กในชุดไทยจึงหุบยิ้มเหมือนปิดสวิทช์ไปซะอย่างงั้น หญิงสาวหรุบตาต่ำมองพื้นไม่กล้ามองหน้าผม

“ไม่ร้อนหรือไง ไปอาบน้ำสิ” ผมเริ่มปลดกระดุมชุดราชประแตน ร่างเล็กของน้องดาวรีบลุกขึ้นเพื่อจะไปเข้าห้องน้ำ คงจะก้าวขายาวเกินไปโดยลืมว่าตัวเองใส่ผ้าถุงเป็นผลให้เจ้าตัวล้มคว่ำไปที่พื้น ผมเองก็ใช่ว่าเป็นคนใจร้ายค่อยๆประคองเจ้าสาวลุกขึ้นมาจากพื้น

“ระวังหน่อยสิ”

“ขอโทษค่ะ” เธอยกมือไหว้ผมและเดินเข้าห้องน้ำอย่างระมัดระวังมากกว่าเดิม ไม่นานนักน้องดาวในชุดนอนผ้าซาตินสีชมพูอ่อนกับกางเกงขายาวก็ออกมาจากห้องน้ำ ผมง่วงจนตาปรือแต่ต้องฝืนไปอาบน้ำก่อนที่จะนอนเพราะวันนี้อากาศร้อนมากเหงื่อซึมจนเปียกไปหมด พออาบน้ำเสร็จก็รู้สึกตาสว่างขึ้นมาทันที น้องดาวหอบผ้าห่มบนเตียงกับหมอนมานอนข้างๆเตียง ร่างเล็กใช้ผ้าห่มห่อตัวจนมองเหมือนก้อนอะไรสักอย่าง

“ขึ้นไปนอนบนเตียง” ผมออกคำสั่ง

“ดาวนอนตรงนี้ก็ได้ค่ะ พี่ซายน์จะได้นอนสบายๆ”

“ผ้าห่มมีผืนเดียว ถ้าจะนอนตรงนี้ก็เอาผ้าห่มคืนมา” น้องดาวส่งผ้าห่มคืนให้ผมและทิ้งตัวนอนลงบนพื้นแข็งๆ

“คิดว่าผมจ่ายให้คุณเกือบห้าร้อยล้านให้มานอนจับมือกันเล่นๆ เหรอ? ขึ้นมานอนบนเตียงเดี๋ยวนี้” ผมยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วเธอจะได้เห็นว่าการแต่งงานกับผมมันแย่แค่ไหน...    

Dao talks

“คิดว่าผมจ่ายให้คุณเกือบห้าร้อยล้านให้มานอนจับมือกันเล่นๆ เหรอ? ขึ้นมานอนบนเตียงเดี๋ยวนี้” ฉันรู้สึกหนาวๆร้อนๆ กับสายตาที่พี่ซายน์มองฉัน เขาคิดจะทำอะไร? ฉันลุกขึ้นมานั่งบนเตียงอย่างกล้าๆกลัวๆ พี่ซายน์เชยคางฉันขึ้นประทับริมฝีปากประกบริมฝีปากของฉันค่อยๆเน้นริมฝีปากบนของฉันเบาๆ แทรกลิ้นร้อนชื้นเข้าไปในโพรงปาก ฉันเริ่มหายใจหอบถี่เผลอผลักพี่ซายน์ออก

“จะขัดขืนทำไม ก็ตั้งใจจะขายตัวอยู่แล้วนี่” ขายตัวเหรอ? นั่นสินะที่ฉันกำลังทำอยู่ตอนนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับการขายตัวสักเท่าไหร่หรอก ฉันรู้สึกน้อยใจขอบตาร้อนผ่าว ไม่หรอกฉันจะไม่ร้องไห้ อีกไม่นานถ้าฉันหาเงินได้ฉันจะออกไปจากชีวิตของพี่ซายน์

“ทนไม่ไหวก็ไปสิ” เสียงทุ้มนุ่มที่ฉันชอบฟังในเวลาปกติ ตอนนี้ไม่ได้มีความสุภาพเลย

“ไหวค่ะ ดาวทนได้” ฉันสบตาสีเข้มนั้น ให้ฉันเป็นอะไรในสายตาของพี่ซายน์ก็ได้ ขอแค่แม่ปลอดภัย...ตอนนี้พี่ซายน์จะไล่ดาวไปไหนดาวก็ไปไม่ได้ค่ะ ...อีกไม่นาน...ดาวจะไปเอง..ตอนนี้พี่ซายน์ช่วยอดทนสักนิดนะคะ ฉันหลับตาลงยอมรับกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น...

“ป้องกันตัวเองด้วยนะ ผมไม่ได้อยากมีลูกกับคุณ” ร่างสูงแสดงเจตนาชัดเจน หัวใจฉันเจ็บจนชาหนึบ

“ดาวกินยาคุมกำเนิดรายเดือนค่ะ” ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้รักฉันเรื่องมีลูกตัดออกไปได้เลย พี่ซายน์ไม่ดีใจแน่ถ้าฉันเกิดท้องขึ้นมาจึงป้องกันตัวเองไว้ก่อน....

Sine talks

จากที่แค่จะทำให้ผู้หญิงตรงหน้ากลัว พอได้จูบกลับรู้สึกเหมือนโดนล่อลวง เหตุการณ์คืนแรกที่ผมพลาดมีอะไรกับน้องดาวเหมือนแฟลชแบค ความรู้สึกในวันนั้นก็กระตุ้นอารมณ์ทางร่างกายให้เกิดความต้องการขึ้นมาอย่างประหลาด ดวงตากลมโตสีเข้มสบตาผมนิ่งนาน ผมใช้มือล็อกท้ายทอยของน้องดาวจากนั้นจึงประทับริมฝีปากประกบริมฝีปากเธออีกครั้ง แทรกลิ้นเข้าไปกวาดต้อนลิ้นเล็กๆของเธออย่างยั่วเย้า ใช้มืออีกข้างปลดกระดุมชุดนอนของน้องดาวและปลดตะขอชุดนั้นในอย่างเบามือ ก่อนจะลากลิ้นผ่านไหปลาร้าลงมาถึงเนินอกสองมือกอบกุมหน้าอกอวบอิ่มอย่างเต็มไม้เต็มมือ ร่างเล็กตัวสั่นสะท้านสองมือปัดป่ายไปทั่วหน้าแผ่นอกของผมอย่างไม่สีประสาแต่กลับทำให้อารมณ์ของผมพลุ่งพล่าน ผมดึงกางเกงขายาวผ้าซาตินพร้อมกับกางเกงในลายลูกไม้ตัวจิ๋วของเธอออกพร้อมกัน...น้องดาวหลับตาลงสองมือโอบรอบคอของผมและคืนนั้นเราไม่ได้มีอะไรแค่ครั้งเดียว เราเพิ่งจะได้นอนกันจริงๆตอนตีห้า...ร่างเล็กที่เหมือนกับเป็นหมอนข้างชั้นดีนอนคู้ตัวอยู่ข้างๆผม ผมเผลอฝังจมูกลงบนแก้มนิ่มอย่างหลงใหล พอได้สติ..ไม่สิผมต้องไม่รู้สึกดีกับเธอ มันคือความใคร่และความต้องการล้วนๆ ไม่มีความรักอยู่ในนั้นอย่างแน่นอน....