Pangarap ka sa bawat sandali.
Langit man ang tingin ko sa’yo sana’y marating.
- Pangarap,
Barbie Almadis***
“HINDI ko na kailangang manghula kung anong ginawa niyo sa loob ng kwartong iyan. Alangan namang nag jack en poy lang kayo o di kaya nag taguan pong sa loob ng magdamag! At huwag mong makuhang sumagot pa sa’kin ngayon Cyril John!” Pigil ng ginang sa anak ng akmang sasagot pa ito.
Nasa sala na sila nang condo nang binata. April is wearing Cyril’s oversize t-shirt. Akala mong dress na ito sa dalaga. Pinausot sa kanya ng binata matapos mapansing sira ang zipper ng dress na suot nito kagabi.
Magkatabi sila ng binata sa long sofa nito sa sala. Ang kapatid ni tong babae ay nasa solo seater sofa na nasa kanilang tabi. Nakatingin lang ito sa kanilang dalawa. Samantalang ang ginang ay pabalik balik na naglalakad. Hindi ito mapakali na animong gusto ng gulpihin ang anak.
“Ang dami ng balitang nakarating sa akin, kung sinu-sinong babae daw ang nakikitang kasama mo sa bars at hotels. Mas inatupag mo pang mambabae keysa unahin ang pag-aaral mo.” Hindi ito tumigil sa pagbabalik-balik habang sinasabihan nito ang anak. Nasa bewang nito ang isang kamay habang patuloy na pinapa-ikot sa ere ang isa.
“Remember, it’s your sixth year in college na dapat ay four years lang! Your dad is expecting you to finish your studies this year para na rin may makatulong siya sa trabaho. And yet…” Dumapo ang tingin ng ginang sa kanila na agad namang kinayuko nang ulo ng dalaga while Cyril is not minding his mother.
Cyril’s mother exhaled a huge amount of air.
“At ikaw!” Baling nito sa dalaga na talaga namang nag panginig ng tuhod nito.
What do you expect to feel when someone caught you doing the nasty? Well hindi man siya nahuli sa akto na ginagawa iyon pero halata naman ginawa talaga nila. Abot-abot na kaba at pagkapahiya ang nararamdaman niya ngayon.
Umupo ang ginang sa katapat nilang sofa.
“What’s your name, ija?” Agad siyang napa-angat ng tingin ng mapansin ang pagiging malambing ng tinig nito.
“A-April po.”
“Such a lovely name.” Binigyan pa siya nito ng matamis na ngiti. “Ako nga pala si Mrs. Angeline Constantino. Ako ang nanay ng loko-lokong batang iyan.” Binigyan nito ng matalim na tingin ang binata na hindi naman nito ininda. “Ah ija. Would you give us a minute? I just want to talk to my son privately.” Hindi siya galit sa babaeng kasama ng anak. She know her son, malikot talaga ito sa babae na siya namang nagpapasakit talaga ng ulo nilang mag-asawa.
“S-Sige po.” Napayuko ulit ang dalaga.
“Thank you, ija. Sige doon ka muna sa loob ng kwarto ni Cyril.” Nararamdaman ni April ang pagpipigil lang nito ng galit. Pero alam niyang hindi iyon sa kanya.
Dahan-dahang naglakad ang dalaga at magalang nagpaalam. Cyril’s eyes were in her, from her back to her legs. Ika-ika ito kung maglakad, hindi na siya nagtaka… he can’t help to ravish her last night. And damn! His shirt is so good on her.
Agad siyang bumalik sa sariling katinuan ng matamaan ng throw pillow na binato ng ina.
“Really, Cyril? In front of your mother and your sister?” Halos lumabas na ang lahat ng ugat nito sa sobrang galit sa kanya.
Her mother would always make herself presentable. Kaya nga lagi itong napagkakamalang bata sa totoong edad. But her mom looks 10 years older on her actual age right now.
Mariing pumikit ang ginang bago muling magtanong sa anak. Napasapo ito sa noo, nararamdaman niyang pumipintig ang mga ugat niya sa katawan.
“Saan mo naman nakuha ang babaeng yun Cyril? Anong kalokohan itong pinasok mo?”
His husband was never a playboy, pero bakit nagkaganito ang anak nila.“She’s my classmate sa isang minor subject. We saw each other last night she’s too drunk and I don’t know where she lives so I–“
“So you brought her here and it just happen that you fu-”
“Hey little princess watch your word.” Pigil niya sa nakababatang kapatid. Hindi man halata pero he is overprotective to his one and only sister. “Hindi ganong tao si kuya mo, alam mo ‘yan. Your kuya is just being… a gentleman” Kinindatan pa niya ito.
“Cyril John Constantino! Answer me honestly!” Sigaw sa kanya ng ina.
“As I said, nagkita kami kagabi sa bar. She’s too drunk so was I, eh hindi ko alam kung saan siya nakatira so I let her sleep here at my condo last night and-“
“And something happened to the both of you.” Dugtong ulit ni Grace.
He smirked. “Apparently, can’t help it little princes. You see she’s beautiful… and desirable.” Pagkatapos ay nginitian naman niya ang kapatid na naging sanhi nang pag-irap nito sa kanya.
“My God Cyril!” Sigaw ng kanyang ina na tuluyan na atang mawawalan ng malay sa konsumisyon sa anak.
“Ma, let kuya do what he wanted to do. Malay mo siya yung makapagpatino kay kuya.” Sabi ng kanilang bunso.
Agad namang kinindatan ng binata ang kapatid. Saying thank you for saving his ass from their mother. Grace just giggle.
“Cyril… remember that your dad and I raised you to be a responsible man. Please. Just, please. I don’t want to have bastards in this family.” Pagkasabi noon ay tumayo na ito sa upuan at agad lumabas ng unit niya. Grace kissed her cheeks and said goodbye before following their mother.
Sawakas! Tapos na ang sermon nito.
*** ~ 3 years after ~ “SA atin naman pong sports news, nakatutok live and exclusive mula sa Thailand si April. April anong balita sa ating mga atleta sa SEA Games?” Lumabas ang animated gap ng news program, pagkatapos ay ang muka ni April sa screen. She’s wearing a white polo shirt that has the logo of the network and maong pants. Hawak nito ang mikropono na may logo din ng network. Sa paligid nito ay kitang kita ang mga nagsasayang tao. Hawak ang bandera ng Pilipinas at masayang masayang winawagayway ito. “Thank you Ms. Nadeth. At ito nga po, live tayo sa Nimibutr Stadium sa Thailand kung saan ginanap ang championship ng ating Men’s Basketball teaM laban sa koponan ng Thailand. Naging madugo at mahirap ang laban, pero sa huli tayo pa din ang nagwagi! Isang ginto nanaman para sa ating bayan.” Pagkatapos ay pinakita ang video skits kung saan may inserts ng videos ng basketball game ng team Philippines versus Thailand na kanyang vino-voice over live. After ilang segundo ay pina
I'm never gonna let you go, I'm gonna hold you in my arms foreverGonna try and make up for all the times I hurt you soGonna hold your body close to mine from this day on we're gonna be togetherOh I swear this time I'm never gonna let you go.- Never Gonna Let You Go, Sergio Mendes***HINDI mapakali si Cyril. Nandoong tatayo ito, o di kaya ay maglalakad at iikot ikot sa loob ng hotel room. Namamawis din ang kanyang mga palad. “Relax, son. Para namang sasabak ka sa gera niyan, you are just getting married.” Pagpapahinahon sa kanya ng ama. He sits on the sofa once again. “I don’t know, dad. This is what they called wedding jitters maybe? Naniniwala naman akong hindi na ako lalayasan ng asawa ko, pero kinakabahan talaga ako. P-Paano kung hindi magustuhan ni April yung ayos ng venue? Yung yari ng mga gown ng a-” “S-Son! Stop. Just stop.” Natatawang umiiling ito habang tinatapik siya sa paypay. “You better relax, Cyril. Ayaw mo naman sigurong mahimatay sa mismong kasal mo? That wou
You taught me how to loveYou showed me a tomorrow and todayMy love, that's different from the yesterday I knewYou taught me how to loveAnd darling, I will always cherish youToday, tomorrow, and forever- When I Met You, APO Hiking Society***“I SHOULDN’T have listened to you! I should not have done that!” He is in a state of panic right now. When the coordinator said that April is gone, biglang nag blanko ang isip niya. And then something hit him. After he recovered he immidiately called Kyle. The real general manager of this hotel resort. Agad naman siya nitong pinuntahan. Hindi pa ito nakakalapit sa kanya ay siya na ang pumunta dito. “Kyle! I need all the CCTV footage right now! Bring me to the security room!” “S-Sir, what happen?” “My wife’s missing!” Agad naman siya nitong dinala sa opisina na nagco-control sa CCTVs. They checked every footage that has the recording. Nakita niya sa video ang asawa na lumabas ng kanilang kwarto 5 minutes after he went out. Pumunta ito
*** KINAKABAHAN siya. Mas pa kaysa noong kausapin ang biyenan. Hindi niya alam kung nakailang baso na ba siya ng tubig simula ng magising kanina. Kahit si April ang nahahalata ang pagiging agitated niya. “Cy, what’s wrong? Bakit kanina ka pa hindi mapakali?” Tanong nito sa kanya ng makasalubong sa hagdanan ng kanilang bahay. Busy na busy ito sa pag aasikaso sa mga anak. Aalis kasi ulit sila ngayong weekend, and as their family day sinabi niyang pupunta sila sa isang resort sa Batangas. “N-nothing,” Tanggi niya dito. “Oh wait! Baka mamaya may important kang client call at hindi mo sinagot kasi aalis tayo?” Medyo pabalang na tanong nito. April got upset when he did not answer an important meeting call. Medyo nagkagulo ng kaunti. Wala naman masyadong nagyari pero she’s upset a little dahil nadagdagan ang trabaho niya after not answering the call. “No! None. I…I am just excited to see the resort. Gusto ko lang makita first hand if my investment doesn’t go to waste.” Pagdadah
*** “ANGELA, ANGELO. Kainin niyo na itong mga ice cream niyo. Matutunaw. Sayang.” Kinuha ng mga anak ang ice cream na hawak at masayang tumakbo pabalik sa kanilang mga house helpers na nagpapalipad ng saranggola. They are in a picnic park somewhere in Laguna. Another weekend means family day for their little family. Nasa ilalim sila ng isang mayabong at malaking puno. Like other family and friends here, nakaupo sila sa isang mat. Dala dala ang iba’t-ibang klase ng pagkain. She doesn’t forget her children’s favorite snacks. And of course, her first born aka her husband’s, favorite food. “Here. Kainin mo na.” Abot niya sa chicken sandwich na paborito nito. “Thanks!” And he immediately takes a bite. Naka sandal sila sa katawan ng puno habang masayang pinagmamasdan ang mga anak. Their kids are playing with their bodyguards and house helpers. Another happy memories to cherish. “Ang bilis nilang lumaki.” Malungkot na sabi ni April sa asawa. “Next thing we know, mag papakilala
I know we’re starting over again This time we’ll love all the pain away Welcome home my lover and friend We are starting over, over again - Starting Over Again, Natalie Cole *** “C-CY! Let’s talk. Please?” A woman’s voice is echoing in the busy, yet quiet, lobby of the Constantino Group of Companies Building. All eyes are at the center of the attraction. A woman was held by 2 woman bodyguards. Nagmamakaawa sa lalakeng kakarating lang. But the man is deaf to the woman’s plea. “Cy, please. I…W-We need to talk.” Her cries are not enough. Ni hindi man lang humarap ang lalakeng pinapakiusapan. He is just standing with his secretary at the elevator’s doors waiting for the express elevator to open. “S-Sir?” Though he is nervous, the male secretary asks his boss. “What?” “S-Si Ms. Vanity po.” The secretary said the obvious. “I know.” Punong puno ng pagtataka ang secretary sa sinagot ng kanyang amo. “C-Cy! I am still the representative of the P-Pangilinan Group of Comp