Chapter 5

"OKAY ka lang?" tanong ni Albert na kung ilang beses na yata nitong inulit.

"Huh...? Of course." ilang beses niya na ring sagot.

Kanina pa siya wala sa sarili.

Hindi niya sinunod ang sinabi ni Tyron na kanselahin ang dinner nila ni Albert.

Narito siya ngayon at kumakain ng hapunan kasama ang binata, ngunit wala naman dito ang isip niya.

"Hah... sino ba siya sa akala niya?" maka-ilang ulit niyang kausap sa sarili.

Maaaring may nagawa siyang kasalanan dito, ngunit wala itong karapatang mandohan siya.

Kung may nagawa man siyang kasalanan sa nakalipas, ay ginawa niya iyon para din dito.

"Baby, are you sure, you're okay?" tanong muli ni Albert.

"Okay lang nga ako, ano ka ba? Napagod lang siguro ako, ang daming tao kanina. Malapit na kasi ang pasukan, eh." sagot niya ritong nag-iwas ng tingin.

Bumuntong-hininga muna si Albert bago nagsalita.

"I saw him. He's back. Siya ba ang dahilan, kung bakit kanina ka pa balisa? Nagka-usap na ba kayo?" alanganin nitong tanong.

"No. At wala akong planong kausapin siya." mahinang sabi niyang sa plato nakatingin.

Hindi niya na tinangkang magkunwaring hindi niya alam kung sino ang tinutukoy nito.

"I see." tatango-tangong, mahina ring sagot nito.

Nang matapos silang kumain ay agad siyang inihatid ni Albert sa bahay.

"Pasensya ka na, hindi na kita mayayayang bumaba ha, pagod talaga ako, eh," aniya rito at pilit na ngumiti.

"It's okay, baby. Naiintindihan ko. Go ahead, pagpasok mo, saka ako aalis." nakangiting sabi nito sa kanya.

Muli ay pilit siyang ngumiti rito at bumaba ng sasakyan.

Nang makapasok nga siya ng gate ay narinig na niya ang tunog ng pag-alis ng sasakyan nito.

Napabuntong-hininga na lamang siya.

Kung matuturuan lamang sana ang puso, sana si Albert na lang ang minahal niya.

Napaka-tiyaga nito sa paghihintay sa kanya. High school pa lamang sila nang magparamdam ito ng pagkagusto sa kanya.

At nang mawala nga ang lahat sa kanya, kasama na ang lahat ng taong nakapaligid sa kanya, na buong akala niya ay hindi siya iiwan, ano man ang mangyari, ay nariyan pa rin si Albert at matiyagang naka-alalay.

Matiyagang naghihintay.

Ngunit kahit anong pilit niya ay hindi niya masuklian ang damdamin nito.

Dahil iba ang gusto niya.

Iba ang itinitibok ng puso niya.

Kahit pa alam niyang imposible na. Patuloy pa rin siyang nagmamahal. Hindi pa rin siya makawala sa ala-ala ng nakalipas.

Isa pang buntong-hininga ang pinakawalan niya bago pumasok sa loob ng mansyon.

Isa sa mga araw na ito ay kakailanganin na niyang lisanin ang mansyon na ito. Nakakalungkot mang isipin, sapagkat narito ang lahat ng ala-ala ng kanyang kamusmusan.

Ngunit kailangan.

Ang ipinagtataka niya lamang ay hindi pa rin nakikipag-usap sa kanya ang bagong may-ari ng mansyon, hanggang sa mga oras na iyon.

Hindi pa kaya nito alam na wala na ang kanyang ama?

Kung totoo ang sinabi ni Mr. Montelibano, na matagal nang hindi sa kanila ang mansyon, bakit hanggang ngayon ay wala pa ring nagpapa-alis sa kanya rito?

Kung ano man ang dahilan, ay nagpapasalamat na rin siya. At least, hindi niya pa kinakailangang humanap ng bagong malilipatan.

Sa estado niya ngayon ay dagdag alalahanin pa kung uupa pa siya ng tirahan.

Hindi na siya nagbukas ng ilaw pagpasok niya. Kabisado niya ang buong mansyon, kahit pa madilim.

Dito siya ipinanganak at nagkaisip. Kahit nakapikit ay kabisado niya ang bawat sulok nito.

Dere-deretso siyang umakyat sa itaas, patungo sa silid niya.

Pagpasok ay sa cr siya dumeretso at naglinis ng katawan.

Paglabas niya ng cr, ay aakyat na sana siya sa kama nang mapatingin siya sa pinto, patungong veranda.

Sigurado siyang nakasara iyon kanina nang dumating siya. Bakit nakabukas iyon ngayon

Kunot ang noo at kinakabahang lumakad siya patungo roon. Ito na ba ang sinasabi ni Albert na hindi siya dapat nagtitiwala kahit na sa lugar na ito pa siya lumaki?

Habang papalapit ay lalo siyang kinakabahan.

Malapit na siya sa pinto ng veranda nang may magsalita sa likod niya.

"KUMUSTA ka na, Anicka?"

Kulang ang salitang napalundang siya sa gulat sa biglang pagsasalita nito.

"Tyron!" pabiglang nasabi niya at agad na lumingon dito. "A-anong ginagawa mo rito. P-paano ka nakapasok? B-bakit hindi kita nakita?" wala sa loob na sunod-sunod na tanong niya ng dahil sa nerbiyos, na ewan niya kung dahil sa inakala niyang napasok siya ng masamang-loob, o, dahil sa presensya ni Tyron.

"Isa-isa lang ang tanong. Una, masama bang dalawin kita? For old times sake? At nakalimutan mo na ba na lagi kong inaakyat ang bakod n'yo dati, pati na rin ang puno ng mangga sa harap ng silid mo, makarating lamang dito at makasama ka ng patago?" nakakaloko ang ngiting sabi nito.

"Tyron, matagal na 'yon. Mga bata pa tayo n'on. Kalimutan mo na ang nakaraan. Hindi na magandang basta ka na lang pumapasok dito sa silid ko."

"Bakit? Dahil ba may iba ka nang nobyo ngayon? Siya na ba ang may karapatang pumasok ngayon sa silid mo?" nagtatagis ang mga bagang na tanong nito.

"Sabihin mo, Anicka, ginawa n'yo rin ba dito sa silid mo, ang mga ginagawa natin noon?! O, mas higit pa?! Ibinigay mo na ba sa kanya ang pilit mong ibinibigay sa akin noon, na dahil sa katangahang pagmamahal ko sa iyo, ay hindi ko kinuha? Dahil ang gusto ko, malinis kitang ihaharap sa altar!" nagpupuyos sa galit na sigaw nito na lumapit pa sa kanya at mariin siyang hinawakan sa magkabilang balikat.

"T-tyron, nasasaktan ako..." sabi niyang pilit na kumakawala rito.

"Sabihin mo!" nanggagalaiting sigaw pa rin nito.

"Ano pa'ng silbi?!" sigaw na rin niya, sapagkat ayaw siya nitong bitiwan. "Wala nang tayo, Tyron! Patahimikin mo na ako! Matagal nang tapos iyon... kalimutan mo na!" pasigaw pa ring sabi niyang nag-uunahan na sa pagpatak ang mga luha.

"Kalimutan?! Ha?! Kung inaakala mong basta ko na lang kakalimutan ang lahat, mag-isip-isip ka. Niloko mo 'ko, pinaikot, tapos sasabihin mo, kalimutan?! Pagbabayaran mo ang bawat segundo ng panloloko mo sa akin, Anicka!"

"Please, Tyron, hindi pa ba sapat na kabayaran ang lahat ng ito? Nawala na sa akin ang lahat, pati mga magulang ko, alam kong may kasalanan ako sa iyo, at hindi ko na hinihiling na mapatawad mo ako, ang hinihiling ko lang ay kalimutan mo na iyon at kalimutan mo na rin ako!" tuloy-tuloy na sabi niya at hindi na napigilan ang paghagulgol ng iyak, sa awa sa sarili.

Nagulat pa siya nang marahas na lumipat ang mga kamay ni Tyron sa magkabilang side ng ulo niya at marahas siyang siilin ng halik.

Halik na nagpaparusa.

Hindi na siya magtataka kung mamaga ang labi niya pagkatapos ng halik na iyon.

Hindi siya nanlaban sa marahas na halik nito, alam niya namang wala rin siyang laban sa lakas nito, ngunit hindi rin siya tumugon.

"Open your mouth, and kiss me back! Damn it!" hinihingal na bulong nito sa kanya.

Umiiling na lalo niyang mariing itinikom ang bibig.

Napa-ungol siya at napa-buka ang bibig nang marahas na damhin nito ang dibdib niya. Damang-dama niya ang palad nito, sapagkat wala na siyang suot na bra, sa ilalim ng pantulog niya.

Sinamantala naman iyon ni Tyron at agad na ipinasok ang pangahas na dila nito sa loob ng kanyang bibig. Exploring her mouth. Searching for her tounge, and when he finally found it, he sucked it. Sucked it, as if, he's thrisrty, and that's his only way to quench his thirst. While his other hand's doing wonder on her right breast, she couldn't help but moan... in pleasure!

Mula noon, hanggang ngayon, ay ganoon pa rin ang epekto nito sa kanya. Kaya pa rin siya nitong pag-alabin kahit na nasa pinaka-komplikadong sitwasyon sila.

Maya-maya pa ay tumutugon na rin siya sa halik nito. Ang mga kamay niya ay nasa buhok na nito.

Marahang sumasabunot.

Dumadama.

Isang ungol ang narinig niya mula kay Tyron sa ginawa niya. Naramdaman niya ang unti-unting marahang paglakad nito kasama ang katawan niya. Dahan-dahan siyang iginigiya patungo sa kama. Ilang sandali pa ay naramdaman niya na ang kama sa likod ng mga binti niya. Marahan siya nitong inihiga nang hindi pa rin binibitiwan ang labi niya at kinubabawan siya.

Unti-unting gumapang ang mga halik nito patungo sa pisngi niya, patungo sa punong-tainga, sipping the sensitive part there. Then, he continues his journey, down to her neck, sipping ang nipping at the same time. And when he lowered his kisses down to her breast, she moaned loudly. Hindi niya namalayang natanggal na pala nito ang lahat ng butones ng pantulog niya. He sucked one sensitive bud in his mouth, while his callous hand tweaked the other. Hindi niya alam kung saan ibabaling ang ulo niya. Ilang sandali pa ay naramdaman niya ang isang kamay nito na gumagapang sa hita niya, humahagod paitaas, at nang marating nito ang talagang pakay at marahan nitong hinagod iyon na lalong nagpabaliw sa kanya.

"Oh. T-tyron..."

Nang hindi pa ito nakuntento ay hinila nito paibaba ang pajama niya at ipinag-patuloy nito ang paghalik sa kanya pababa, at paibaba pa. Nang marating nito ang sentro ng kanyang pagkababae ay bahagya nitong inilayo ang mukha upang saglit iyong pagmasdan. Kitang-kita niya ang bakas ng pagnanasa sa mga mata nito, habang tila naglalarong hinahagod iyon ng daliri nito, pataas... pababa.

Shit! Mababaliw na yata siya sa sensasyong ipinadarama nito sa kanya.

Gaano na nga ba katagal mula nang huli niyang maramdaman ang masarap na kilabot na iyon? 

Urgh!

"Oh..." iyon lang ang nasabi niya bago tila kusang pumikit ang mga mata niya nang maramdaman niyang pinalitan na ng dila nito ang trabahong kanina lamang ay ang daliri nito ang gumagawa. "O, my God, Tyron..!" hindi mapigilang daing niya habang mahigpit na naikuyom ang mga kamay sa bedsheet ng kama nang sipsipin nito ang munting perlas doon.

"That's right Mahal, scream my name.." anas nitong bahagyang itinaas ang ulo at naka-ngising tiningan siya habang ang mga daliri ay patuloy na binabaliw ang lahat ng matinong bahagi ng utak niya. "Did you miss this, huh?" anitong matiim na nakatitig aa kanya habang walang sawang pinagpapala nito ang ibabang bahagi ng katawan niya. "This is mine, Anicka... mine alone!" naging marahas ang tinig nito nang sabihin ang mga katagang iyon bago muling bumaba ang ulo sa pagitan ng mga hita niya.

Maya-maya pa ay nararamdaman na niya ang pagdating sa kasukdulan. Pakiramdam niya ay kinakapos siya ng paghinga habang pilit na inaabot ang luwalhati na si Tyron pa lamang ang tanging nakapagpa-paramdam sa kanya, sa buong buhay niya.

Wala sa loob na bahagya niyang iginalaw ang balakang ayon sa paggalaw ng dila nito sa hiyas niya. Nang maramdaman ni Tyron iyon ay alam nitong malapit na siya, kaya't lalo pa nitong pinagbuti ang ginagawa. Lalong binilisan ang pagkiwal ng dila, kasabay ng paminsang-minsang pagsipsip nito sa munting perlas doon.

"Ooohhh..." ang tanging nasabi niya, kasabay ng pag-angat ng balakang niya at paghawak sa buhok ni Tyron upang lalo pa itong ipagduldulan sa kaselanan niya, nang maabot niya ang kasukdulan. 

"Tyr...oo..n..!" 

"That's right, Anicka... my name, I want you to know, who's pleasuring you!" sabi nito nang matapos na masaid ang lahat ng katas na lumabas sa kanya.

Isa pa uling huling halik ang ibinigay nito sa kaselanan niya bago muling gumapang ang mga halik nito paitaas sa puson niya, bahagyang sinipsip ang pusod niya bago muling naglakbay paitaas.

Nang biglang tumunog ang cellphone niya.

Iyon ang tila naging hudyat upang matauhan siya.

"O, my God..!"

"OH MY GOD, Tyron... what are we doing? This is wrong," sabi niyang bahagya itong itinulak mula sa paghalik sa katawan niya.

Nag-angat ito ng ulo at tiningnan siya. "Wrong? After I made you came? After I made you screamed my name, you're telling me now, this is wrong? Come on, Anicka." nakataas ang kilay na sabi nito.

Patuloy pa rin sa pagtunog ang cellphone niya. Bahagya siyang kumilos upang makuha iyon sa bag niya kahit hirap na hirap, sapagkat ayaw umalis ni Tyron sa ibabaw niya.

Nang makuha niya iyon at makita kung sino ang tumatawag ay natigilan siya at napatingin kay Tyron. Nakita niya ang pagtiim ng bagang nito at ang pagdidilim ng mukha.

"So, he's checking on you, huh? Answer it." mariing halos pabulong na sabi nito.

Nakatingin pa rin siya sa cellphone niyang patuloy sa pagtunog.

Nang walang anu-ano'y inagaw ni Tyron iyon at in-slide ang answer key at pinindot ang loud speaker. Nanlalaki ang mga matang nakatingin lamang siya sa aparato.

"Baby, are you busy? Ang tagal mong sumagot," bungad agad mula sa kabilang linya.

Tumingin muna siya kay Tyron at lumunok, bago nakuhang magsalita.

"Hrmmp... na-naliligo k-kasi ako," nauutal na sabi niya.

Paano siyang hindi mauutal? Madilim ang mukhang nakatingin sa kanya si Tyron, habang kausap niya si Albert.

Tumaas ang sulok ng labi ni Tyron sa sagot niya.

"Ah... I see. Anyway, I just called to check, if you're okay, and to say goodnight. Sige na, you may sleep na. Sabi mo nga kanina pagod ka, 'di ba?"

"Y-yeah. Balak ko na nga sanang matulog,"

"Are you sure, you're okay? You're stammering, you want me to come over?"

Napa-angat ang kilay ni Tyron sa sinabi nito.

"No." napapikit siya pagkasabi niyon. "I mean, no, I'm okay. I have to hang up na. I'm really tired."

"Okay. I think, you really have to rest. 'Bye. I love you."

"Okay, 'bye. Goodnight."

Iyon lang at agad niyang tinapos ang tawag.

Tila siya lobong inalisan ng hangin sa panlalata nang matapos ang tawag na iyon.

Inis na umalis si Tyron sa ibabaw niya at padaskol na bumangon at pahagis na inilapag ang cellphone niya sa kama.

"Baby, huh?! Ano kaya ang magiging reaksyon niya, if I tell him, that we've almost made a baby, kung hindi lang sana siya nang-istorbo?" sabi nito, habang nakangiti ng nakakaloko habang nakatunghay sa kanyang hubad pa ring katawan.

Pumikit siya at bumilang muna ng hanggang sampu bago muling dumilat at nakiki-usap ang mga matang tumingin dito.

"Tyron, please... leave. And leave me alone." mabuway na sabi niyang hinatak ang kumot at itinakip sa katawan.

Umangat ang gilid ng labi nito sa ginawa niya.

"What's the difference? I've already tasted that, no need to hide."

"Just please, leave." sabi niyang itinuro ang pinanggalingan nito kanina.

"Keep this in mind, Anicka. You're mine. And I intend to keep what's mine. But this time, no commitment, no obligations. I'll have you, my way!" malupit nitong sabi sa pagtatagis ng mga bagang.

Pilit niya pinatatag ang sarili at sinalubong ang nagbabaga nitong tingin. "Sorry, pero hindi na mauulit ang nangyari. I'm marrying Albert. So, please... leave me in peace. Leave us in peace!"

"The hell you will. Hindi ka na nagtanda, Anicka. I told you to cancel your date with that bastard, pero itinuloy mo pa rin. Now, I'm telling you, not to marry him, or you'll be both dead!" nagngangalit ang mga bagang na sabi nito at tumalikod na at doon uli sa veranda dumaan palabas.

Nanlaki ang mga mata niya nang ma-realized ang mga sinabi nito.

Sinadya nito ang mga nangyari upang ipamukha sa kanya na hindi niya ito dapat kinakalaban.

Na pag-aari siya nito.

Napabuntong-hininga na lamang siya sa naisip.

Kasabay noon ay bumalik ang mga ala-ala ng nakalipas..