ตอนที่5 สอบติด

1 เดือนต่อมา

"กรี๊ดดด!! / เฮ้!!! สอบติดแล้วโว๊ยยย!!" ตอนนี้พวกฉันนั่งกันอยู่ที่สวนสาธารณะ กำลังดูประกาศผลสอบ พอเห็นว่ามีชื่อทุกคนพวกเราก็กรีดร้องด้วยความดีใจ ในที่สุดก็สอบติด สมแล้วที่ติวกันมา1เดือนเต็มๆ

"ไอเหี้ย! ดีใจฉิบหาย ในชีวิตนี้กูไม่เคยตั้งใจ และดีใจขนาดนี้มาก่อนเลย" โลกันตร์มันก็พูดเวอร์ไป แต่ถ้าสำหรับมันอาจจะจริง ชีวิตนี้มันไม่เคยจริงจังกับเรื่องเรียนขนาดนี้มาก่อน เพราะมันมัวแต่ไปจริงจังเรื่องผู้หญิงไง

"เฮ้อออ แล้วหลังจากนี้จะเอาไงกันต่อวะ"

"ก็ต้องไปรายงานตัวที่มหาลัย แล้วก็ต้องเข้าฟังการปฐมนิเทศอ่ะ รอดูประกาศของมหาลัยอีกที" ฉันบอกพวกมันไปว่าจากนี้ต้องทำยังไงต่อ

"พวกมึง กูว่าจะออกไปอยู่คอนโดว่ะ ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง!! กูจะได้ไปเที่ยวและหาสาวๆ ของกูได้อย่างสะดวก" โลกันต์มันพูดพร้อมทำหน้าเพ้อฝันที่โคตรจะหื่นกาม!! เฮ้ออ กูว่าละที่มันดีใจเกินเบอร์นี่ไม่ใช่สอบติดมหาลัย แต่ดีใจที่ได้ไปอยู่คอนโด เพราะจะได้เป็นอิสระจากบ้านมัน

"ไอกันตร์มึงจะบ้ากามไปถึงไหน กูล่ะสงสารน้าเพลิงกัณต์กับน้าเพลงขวัญจริงๆ ที่มีลูกชายแรดๆ อย่างมึงเนี่ย" แสงเหนือด่า มันก็ไม่ได้สะทกสะท้านสักนิด

"ปล่อยมันไปเถอะเหนือ เดี๋ยวมันก็ติดโรคเข้าสักวัน "

"ฉันก็ว่าจะออกไปอยู่คอนโดเหมือนกัน พวกแกสองคนล่ะ" แสงเหนือถามฉันกับน้ำหนาว

"อื้มมม...ฉันก็ว่าจะขอแม่ไปอยู่ข้างนอกเหมือนกัน แต่อาจหาที่ที่มันถูกๆ หน่อย" ที่บ้านกับมหาลัยไกลกันมากเลย หาที่อยู่ใกล้มหาลัยจะสะดวกกว่า

"ฉันก็จะย้ายไปหาที่อยู่ใกล้มหาลัยเหมือนกัน แต่ยังไม่รู้เลยว่าอยู่ที่ไหน ฉันไม่อยากอยู่คอนโดอ่ะ มันแพง" ยัยน้ำหนาวพูดขึ้น ฉันก็ไม่อยากอยู่ที่แพงๆ เหมือนกัน อีกอย่างหนึ่งฉันว่าจะหางานทำด้วย ไม่อยากรบกวนแม่มาก

"ฉันคิดออกแล้ว!! พวกแกสองคนก็อยู่ด้วยกันเลยสิ จะได้ช่วยกันออกค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ ดีจะตาย" โลกันตร์เสนอข้อคิดเห็นขึ้น ทุกคนจึงหันหน้าไปมองหน้ามันทันที

"เชี้ยยย ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างมึงจะคิดอะไรแบบนี้ได้ ทุกคนปรบมือ!!" ฮ่าๆๆ แสงเหนือมันทำหน้าอึ้งๆ ที่โลกันตร์เสนอไอเดียได้ดี พร้อมปรบมือ แล้วบอกให้ทุกคนปรบมืออีก

"สัส!! พวกมึงพอเลย จริงๆ กูอ่ะ ฉลาดมาตั้งนานแล้ว แต่แค่ไม่อยากโชว์ออกมามากเท่านั้นเอง เดี๋ยวคนอื่นจะคิดว่ากูดีเกินไป โดยเฉพาะสาวๆ เขาชอบผู้ชายแบดๆ เว้ย!!" เฮ้อออ ทุกคนที่ฟัง

มันพูดถึงกับส่ายหัว ฉันหมดคำจะพูดกับมันจริงๆ เลย ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่ามันละ

"ถุย!! เกือบจะดีอยู่แล้วเชียว" อื้อหือ! น้ำลายแสงเหนือเต็มหน้ามันเลยไหมนั่น ฮ่า!

"สรุปยังไง พวกแกจะอยู่ด้วยกันไหม" โลกันตร์ถามเข้าประเด็นอีกครั้ง

"ฉันก็ว่าดีนะได้อยู่ด้วยกัน แถมยังช่วยแบ่งเบาเรื่องเงินไปได้เยอะเลย แต่ฉันจะหางานทำด้วยจะได้ไม่รบกวนเงินแม่มาก แกว่าไง" ฉันพูดขึ้นอย่างเห็นด้วยกับความคิดโลกันตร์ แล้วหันไปถามน้ำหนาว

"อื้ม!! ฉันก็เห็นด้วย ว่าแต่แกจะทำงานอะไรอ่ะ ขอไปทำด้วยสิ ฉันก็อยากหางานทำเหมือนกัน"

"อืมมมม~" พวกมันมองมาทางฉันอย่างลุ้นๆ ว่าฉันจะพูดอะไร

"อย่างฉันก็ต้องเป็นงานสุจริต ที่ได้เงินดีๆ อยู่ละ แต่…ยังไม่รู้เลยว่ะ" ไอโลกันตร์กับแสงเหนือที่เอาข้อศอกวางบนโต๊ะและคางวางบนมือ พลางนั่งฟังอย่างตั้งใจก็ถึงกับคะมำ

"โอ๊ยยยย อิหอยหลอด พวกกูก็อุตส่าห์ตั้งใจฟัง" เอ้าา ก็ฉันยังไม่ได้หาเลยนิ จะรู้ได้ยังไง

"เฮ้อออ พอๆ แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน เจอกันวันรายงานตัว" ไอโลกันตร์พูดขึ้นอย่างเสียอารมณ์ ชิ! ไปก็ได้วะ

KH University

ตอนนี้พวกฉันอยู่ที่มหาลัยKH เนื่องจากวันนี้เป็นวันรายงานตัวและปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ แอบตื่นเต้นอ่ะคนเยอะมากเลย

"ตื่นเต้นว่ะ สาวๆ สวยๆ เยอะฉิบหาย พวกมึงว่ากูหล่อยัง!?"

ไอ้โลกันตร์มันก็คิดได้แต่เรื่องแบบนี้จริงๆ เลอ แล้วหน้ามันคือ หื่นกามแบบปิดไม่มิดเลยสักนิด

"โลกันตร์~ กูขอร้องเหอะมึงช่วยปกปิดสีหน้าบ้ากามของมึงสักหน่อยได้ไหมวะ" แสงเหนือมันยังคิดเหมือนฉันเลย

"ก็กูตื่นเต้นนี่หว่า ตอนกูเสียซิงครั้งแรกยังไม่ตื่นเต้นขนาดนี้เลย" ยังๆ มันยังไม่หยุด

ป๊าบ!!!!

"โอ๊ยยยย!! ไอสัสรุนแรงกับกูจัง ชิ! กูไม่พูดก็ได้" โดนฟาดจนได้ หน้างอนเป็นตูดแมงป่องเลยทีนี้ แต่เชื่อเหอะ มันงอลได้ไม่นานหรอก เดี๋ยวก็กวนตีนได้เหมือนเดิน

แปะ! แปะ! แปะ!

"น้องๆ ที่มากันแล้ว เชิญมาลงทะเบียนทางนี้ และรับป้ายชื่อ แล้วก็ไปนั่งได้เลยนะค้าาา" เสียงรุ่นพี่ปรบมือเรียกรุ่นน้องปีหนึ่ง ให้ไปลงทะเบียนและรับป้ายชื่อ

"พวกแกไปกันเถอะ พี่เขาเรียกแล้ว" น้ำหนาวบอกพวกเรา จากนั้นเราทุกคนก็ไปลงทะเบียนพร้อมกัน เพื่อนฉันลงทะเบียนและรับป้ายชื่อกันแล้ว จนมาถึงฉัน…

"ชื่ออะไรคะคนสวยยย~" พี่ผู้หญิงคนหนึ่งถามชื่อฉัน ฟังจากเสียงแล้วเหมือนจะไม่ใช่ผู้หญิงแท้นะ แต่พี่เขาสวยม๊ากก ฉันที่เป็นผู้หญิงยังอิจฉาเลย

"ชื่อคาริสา นิธิกร ชื่อเล่นคริสตัลค่ะ" ฉันบอกชื่อพี่เขาไปเหมือนคนก่อนหน้านี้

"หื้ม! ชื่อเพราะจัง หน้าก็สวย ผิวก็สวย หุ่นก็ดีอีก โอ๊ยยยย! พี่ชอบ! เราอยู่คณะอะไรเอ่ย" อ่าาา พี่เขาชมฉันต่อหน้าคนเยอะแยะเลย เขินจัง

"เอ่อ วิศวะโยธาค่ะ" ฉันบอกพี่คนสวยไปอย่างเขินอาย ถึงจะมั่นใจว่าตัวเองสวย แต่พอโดนชมแบบนี้ มันก็ต้องมีเสียอาการกันบ้างแหละ

"อร๊ายยย จริงดิ่ พี่ก็อยู่วิศวะโยธาเหมือนกัน ชื่อวินนี่ อยู่ปี3 เอาเป็นว่าพี่จองเราไว้แล้วนะ ไว้เจอกันจ้ะ" ห๊ะ!! จอง? จองฉัน จองทำไม! อะไรวะ…ฉันได้แต่เดินทำหน้าหมางงเข้าไปหาเพื่อนๆ ด้วยความมึนงง จะถามพี่เขาต่อก็ไม่ได้ เพราะมีคนรอต่อคิว

"ทำไมนานจังวะ" โลกันตร์ถามขึ้นเมื่อเห็นฉันลงทะเบียนนาน

"อ๋อ พอดีเจอรุ่นพี่น่ะ คนที่ฉันไปลงทะเบียนด้วยเขาเป็นรุ่นพี่สาขาเรา"

"คนที่สวยๆ นั่นป่ะ" โลกันตร์ถามพร้อมชี้ไปที่พี่วินนี่ด้วยความสนใจ ฉันจึงแอบยิ้มเจ้าเล่ห์และตอบมันไป

"อืมใช่! คนนั้นแหละ แล้วที่ฉันมาช้าก็เพราะว่าพี่วินนี่เขาถามถึงแก พี่เขาเห็นว่าฉันกับแกอยู่ด้วยกัน ก็เลยคิดว่าน่าจะรู้จักกัน..”

“นั่นไงหันมาพอดีเลย! ดูแล้วพี่เขาสนใจแกมากเลยนะ"

ฉันหลอกไอโลกันตร์ว่าพี่วินนี่สนใจมัน แก้เผ็ดที่มันชอบหื่นกามสักหน่อย หึๆ แล้วเป็นจังหวะเดียวกับที่พี่วินนี่หันมาทางฉันพอดี ฉันจึงส่งยิ้มให้ แล้วพี่เขาก็ส่งยิ้มกลับมา ทำให้โลกันตร์เชื่ออย่างสนิทใจ ฮิๆๆ เสร็จฉันล่ะ