LOGINShare
กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.4
Last Updated:
2025-05-06 17:13:15แกร๊ก!
"ว้าว! กว้างมากเลยค่ะแม่"
"จะย้ายมาอยู่ที่นี่จริงๆเหรอลูก แม่ก็คิดถึงเราสิ"
"ฝันจะกลับไปหาบ่อยๆนะคะ ^_^"
"แต่เราอยู่คนเดียวแม่เป็นห่วงน่ะสิลูก"
"ฝันอยู่ได้ค่ะ ^_^"
"เฮ้อออ...ลูกคนนี้นี่"
ตอนนี้ฉันกับคุณแม่ก็มาอยู่กันที่คอนโดแห่งหนึ่ง เพราะฉันคิดมาสองสามวันแล้วว่าอยากออกมาอยู่ที่คอนโดใกล้ๆมหาลัย เพราะบ้านของฉันค่อนข้างไกลมากเหมือนกัน ก็เลยลองขอคุณพ่อคุณแม่ดูและตอนนี้เราก็เลยมาอยู่ที่นี่กัน
"ที่จริงแม่ไม่อยากให้เรามาอยู่ที่นี่หรอกนะ แต่ที่พ่อเราให้มาอยู่ที่นี่ก็เพราะพี่สาวเราก็อยู่คอนโดนี้ด้วยเหมือนกัน แม่ก็เลยต้องยอมน่ะ"
"พี่เพลินตาก็อยู่ที่นี่เหรอคะ?"
"ใช่จ๊ะ มีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้ไง ^_^"
"ค่ะ แล้วนี่คุณแม่จะออกไปทำธุระต่อด้วยใช่มั้ยคะ"
"ใช่สิ! แม่ลืมไปเลย งั้นเดี๋ยวแม่ไปก่อนนะจ๊ะ ขาดเหลืออะไรบอกชินได้นะลูก"
"ไม่เป็นไรค่ะ ให้พี่ชินไปกับคุณแม่เถอะค่ะ" ฉันรีบปฏิเสธแม่ทันที เพราะรู้สึกเกรงใจเขา ยิ่งเขาเป็นผู้ชายอีกด้วย ถ้าจะให้มาช่วยจัดของแบบนี้คงจะรู้สึกแปลกๆแน่นอน
"เอางั้นก็ได้ ถ้าขาดเหลืออะไรก็โทรหาแม่ได้เลยนะ หรือว่าจะขึ้นไปหาพี่เราก็ได้"
"ค่ะ คุณแม่ ^_^"
"งั้นเดี๋ยวแม่ไปก่อนนะ เรายังขับรถไม่เป็น เดี๋ยวเวลาไปมหาลัยเราก็ไปกับเพลินตาเลยนะจ๊ะ แม่บอกพี่สาวเราไว้แล้ว"
"รับทราบค่ะ"
หมับ!
"ไปก่อนนะจ๊ะลูกสาวแม่"
ฟอด~~
"แล้วเจอกันที่บ้านค่ะ ^_^"
ปัง!
ตอนนี้ฉันก็มาจัดข้าวของเครื่องใช้ของตัวเองเข้าตู้รวมถึงจัดของต่างๆให้เรียบร้อย เพราะอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมแล้ว
"เฮ้อออ..."
หลังจากที่ฉันจัดของเสร็จก็ต้องล้มลงบนโซฟาด้วยความเหนื่อยล้าทันที ถึงแม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันทำอะไรเองแบบนี้ แต่มันก็รู้สึกเหนื่อยเหมือนกันแฮะ
ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด
แต่ก่อนที่ฉันจะออกไปหาอะไรกิน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพร้อมกับเบอร์ที่โชว์เป็นชื่อเพื่อนสนิทฉันเอง
"ว่าไงไอ้แซม"
(ยัยชะนีฝันเฟื่อง)
"นี่!"
(ก็แกไม่พูดชื่อฉันดีๆนี่ยะ ชิ!)
"เฮ้อออ...แล้วแกมีเรื่องอะไรถึงโทรมาหาฉัน"
(แกย้ายไปอยู่คอนโดทำไมไม่บอกฉันยะ รู้มั้ยว่าเมื่อกี้ฉันไปหาแกที่บ้านมาน่ะ)
"โทษที พอดีมันกะทันหันนิดหน่อยน่ะ"
(แล้วคอนโดแกอยู่ที่ไหน เดี๋ยวฉันไปหา)
"ดีเลย ตอนนี้ฉันหิวมาก เดี๋ยวส่งโลเคชั่นให้แล้วกันนะจ๊ะเพื่อนรัก ^_^" ดีนะที่เพื่อนรักโทรมาพอดี
(เห็นแต่กินนะยะ!)
"รีบๆมาเลยนะ เพื่อนหิวแล้วววว"
(ค่ะคุณหนูพาฝัน!)
ติ๊ด!
"ฮ่าฮ่าฮ่า วางสายเลยแฮะ"
ฉันรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที เพราะเกรงว่าเดี๋ยวเพื่อนรักมาหาจะบ่นจนหูชาอีกครั้งก็เป็นได้
..........................
"งั้มๆๆ"
"อร่อยเลยนะยะ"
"งั้มๆ ก็คนมันหิวนี่นา" ฉันพูดในขณะที่ปากยังเคี้ยวอาหารไปด้วย เพราะฉันใช้แรงเยอะในการจัดห้องน่ะสิ แล้วตอนแรกคิดว่าไอ้แซมมันจะมาเร็วที่ไหนได้เลทไปเกือบยี่สิบนาที เหอะ!
"ค่อยๆทานสิยะ! นี่ฉันไม่น่าพาแกมาที่ร้านอาหารหรูๆแบบนี้เลย"
"ก็ใครใช้ให้แกมาช้าล่ะ"
"ก็มันหลงทางนี่นา...."
"ชิ!"
เธอไม่สนใจเพื่อนตัวเองเลย ก่อนที่จะก้มหน้ากินข้าวอย่างเดียว
อึก! อึก!
"อิ่มจัง ^_^"
">.<"
"เป็นอะไรของแกแซม?" ฉันมองเพื่อนสาวตัวเองอย่างสงสัย เพราะสายตาของแซมมี่มองเลยไปทางด้านหลังของฉัน
"หล่อ เท่ห์ ใครกัน >.<"
พรึ่บ!
"แซมมี่"
พรึ่บ! พรึ่บ!
"หยุดบังฉันได้แล้วชะนี!"
"นี่ฉันกินอิ่มแล้วนะ จะกลับเลยมั้ย?"
"น่ากิน อุ๊ย! ไม่ใช่สิ >.<"
"ไอ้แซม!" ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ
"อะไรของแกเนี่ย! ฉันกำลังดูผู้ชายอยู่นะยะ!"
"ผู้ชาย?"
"หล่ออ่ะ >.<"
เมื่อเห็นว่าเพื่อนไม่สนใจ เธอก็เลยหันไปมองตามสายตาที่แซมมอง แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรเลย จึงหันกลับไปมองหน้าแซมด้วยความสงสัย
"ไม่เห็นมีผู้ชายคนไหนเลย?"
"เดินออกไปแล้วยะ! คนอะไรทั้งหล่อทั้งเท่ห์ นี่ขนาดมองไกลๆยังหล่อเลย แล้วถ้าได้มองใกล้ๆจะขนาดไหนเนี่ย >.< "
"จะเพ้อต่ออีกนานมั้ยคะ?"
"เหอะ! ถ้าแกได้เห็นแล้วล่ะก็...รับร้องแกกรี๊ดแน่!"
"เฮ้อออ...จะกลับได้หรือยัง? ฉันอยากไปเที่ยวต่ออ่ะ เดี๋ยวจะแวะซื้อของเข้าห้องด้วย"
"ไปๆ"
หลังจากนั้นเราสองคนก็มุ่งหน้าไปเที่ยวกันต่อ เพราะเหลือเวลาอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมแล้ว ฉันอยากไปเที่ยวให้สนุกก่อน.....
.........................
Mix Café
"นี่มันเย็นมากแล้วแกก็ยังจะกินเค้กอีกเนี่ยนะ?"
"อืม ก็มันน่ากินนี่นา" ฉันบอกแซมที่กำลังนั่งมองฉันกินอยู่
ฉันมองบรรยากาศรอบๆร้านกาแฟแห่งนี้ ซึ่งมาเป็นครั้งแรกเหมือนกัน แต่บรรยากาศดีมากแล้วยังมีหลายมุมอีกด้วย แต่ก็มีมุมส่วนตัวด้วยเหมือนกัน ฉันว่าร้านนี้จะเป็นร้านประจำของฉันแน่ๆ เพราะใกล้มหาลัยด้วย
"ไหนว่ามีเรื่องจะคุยกับฉันไง?"
"เออ ลืมไปเลย"
"......."
"คืองี้ พอดีฉันได้คีย์การ์ดของเคผับมาน่ะ ^_^"
"จริงเหรอ!"
"ก็จริงน่ะสิ"
"เอามาจากไหนอ่ะ?"
"แฟนฉันเองยะ"
"แฟนแก? ชักอยากเห็นหน้าแล้วสิ"
"พอดีพี่เขาไม่ค่อยว่างเท่าไหร่น่ะ เอาไว้ถ้ามีโอกาสจะพามาเจอนะจ๊ะคนไร้คู่"
"นี่! อย่างฉันน่ะไม่ได้ไร้คู่นะ แต่แค่ยังไม่เจอคนที่ชอบต่างหากล่ะ รักแรกยังไม่มาไง"
"ฉันล่ะอยากเห็นหน้าคนที่จะมาเปิดซิงแกซะจริงๆ"
"นี่ไอ้แซม!" โมโหแล้วนะมาว่าฉันแบบนี้ได้ไงเนี่ย
"ฮ่าฮ่าฮ่า ล้อเล่นน่ะ"
"ชิ! แล้วเราจะไปกันวันไหนล่ะ?" ฉันถามเพื่อนตัวเองทันที
"คืนนี้เป็นไง?"
"คืนนี้"
"ใช่สิยะ! ฉันขอยืมบัตรมาไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ >.<"
"ไม่ใช่ง่ายๆ งั้นแกทำยังไงล่ะ ^_^"
"รู้อยู่แล้วยังจะถามฉันอีกนะยะ!"
"ไม่รู้เลย ^_^"
"ชิ! ตกลงจะไปมั้ยยะ"
"ไปก็ได้ แต่ก่อนไปแกต้องไปช่วยฉันจัดของเข้าห้องก่อนนะคะแซมมี่ ^_^"
"เฮ้อออ...งั้นเปลี่ยนใจแล้วล่ะ ฉันไปกับแฟนดีกว่า!"
"ไม่ทันแล้วจ๊ะเพื่อน ป่ะ! ไปจัดของกันดีกว่า ^_^"
หลังจากนั้นเราสองคนก็ขับรถกลับทันทีีที่กินเสร็จ เพราะต้องไปจัดของที่คอนโดฉันก่อนและของที่ซื้อมานั้นก็เยอะมากด้วยสิ ดีนะที่มีเพื่อนที่น่ารักอยู่ช่วยจัดด้วย.....
Related chapters
กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.5
K Pubตอนนี้ทั้งฉันแล้วก็แซมก็มาอยู่หน้าผับที่เคยมาก่อนหน้านี้แล้ว เพราะได้คีย์การ์ดจากแฟนของเพื่อนมาและพอยื่นให้การ์ดหน้าประตูดูแล้วเหมือนว่านายคนตัวสูงๆนั่นจะทำอะไรสักอย่างกับคีย์การ์ดนั่น เราก็สามารถเข้าได้แล้ว"พร้อมแล้วนะยะ""อื้ม!"ตึก...ตึก...ตึกเราสองคนเดินเข้าไปข้างในด้วยกัน และมันก็เป็นอย่างที่ใครๆพูดจริงด้วย เพราะทันทีที่ฉันก้าวเข้าไปก็ค้นพบว่ามันเป็นอีกโลกหนึ่งเลยเสียงดนตรีดังกระหึ่มพร้อมกับผู้คนที่กำลังสนุกกับเสียงดนตรีในขณะนี้"เป็นไงล่ะชะนี อึ้งเลยสิ""......" ฉันพูดไม่ออกเลย ไม่คิดว่าที่นี่จะมีคนเข้ามาเยอะขนาดนี้และดูจากการแต่งตัวของแต่ละคนแล้วก็ถือว่ามีฐานะเลยล่ะข้างในค่อนข้างมีหลายโซนด้วยนะ แต่ที่ฉันเลือกก็คือโซนวีไอพี เพราะฉันแค่นั่งดื่มชิวๆดีกว่า เพราะไม่อยากไปยืนเบียดกับคนอื่นฉันพยายามเดินไม่ให้ชนกับใครเพื่อไปยังโซนวีไอพี แต่มันก็ยากซะเหลือเกิน เพราะฉันรู้สึกได้ถึงสายตาคุกคามจากรอบๆตัว ทำให้ต้องรีบเดินไปทันทีพรึ่บ!"เฮ้อออ...กว่าจะมาถึงที่นี่""เห็นมั้ยล่ะยะ อยากมาดีนัก""ก็ต้องมาเปิดหูเปิดตาบ้างไง แต่ไม่คิดว่าคนจะเยอะขนาดนี้"พอเรามานั่งก็มีพนักงานเดินเข้ามา
Last Updated : 2025-05-06กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.1
ครืดดดด...เสียงลากกระเป๋าเดินทางโดยมีหญิงสาวผมยาวสลวย ใบหน้าที่ไม่ได้แต่งแต้มอะไรมากนักกับการแต่งตัวของเธอที่ดูสบายๆ เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์สีซีดพร้อมกับรองเท้าผ้าใบเรียบง่าย เธอกำลังชะเง้อมองหาใครบางคนที่จะมารับเธอที่สนามบิน"คุณหนูครับ! คุณหนูพาฝัน!""เอ๊ะ!" ฉันมองอยู่นานกว่าจะพบกับคนที่มารอรับตัวเองตึก...ตึก...ตึก"คุณหนูพาฝัน :-)""เอ๋?"เธอเดินตรงไปหาคนที่เรียกชื่อเธอทันที ก่อนจะมองหน้าผู้ชายร่างสูง ผิวสีแทน แต่การแต่งตัวของเขาด้วยสูทนั้นทำให้เธอมองอย่างแปลกใจ"ผมชินครับ เป็นเลขาของคุณท่านที่ให้ผมมารับครับ :-)""งั้นรบกวนด้วยนะคะ"ร่างสูงคว้ากระเป๋าเดินทางของเธอออกไปถือ ก่อนที่จะเดินนำเธอไปที่รถทันที......................บรื้นนนน.....ระหว่างทางนั้นเธอก็นั่งมองข้างทางด้วยความน่าสนใจ เพราะตอนนี้อะไรหลายๆอย่างก็เปลี่ยนไปหมดแล้วตั้งแต่ที่เธอไปอยู่ที่อังกฤษมานานเกือบ 7 ปี และนี่ก็เป็นครั้งแรกในรอบ 7 ปีด้วยที่เธอกลับไทย"คุณหนูต้องการจะไปดูมหาวิทยาลัยก่อนมั้ยครับ""ไม่ดีกว่าค่ะ เอาไว้ไปพรุ่งนี้ดีกว่าค่ะ""ครับ""อ่อ อีกอย่างนะคะพี่ชิน พี่ไม่ต้องเรียกฝันว่าคุณหนูหรอกนะ เรียกพาฝ
Last Updated : 2025-05-06กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.2
K Pubเสียงดนตรีดังกระหึ่มพร้อมกับนักท่องราตรีที่มารวมตัวกันที่ผับแห่งนี้ เป็นผับชื่อดังที่มีการรักษาความปลอดภัยค่อนข้างสูงและคนที่มาที่ผับแห่งนี้ต้องมีคีย์การ์ดของผับเท่านั้นถึงจะสามารถเข้าได้และคีย์การ์ดก็มีหลายแบบ หลายประเภท แต่สำหรับเขาที่เป็นเจ้าของผับแห่งนี้ไม่จำเป็นต้องใช้มัน"สวัสดีครับ/ค่ะคุณคิม"เขาเพียงแค่ปลายตามองเท่านั้น เพราะทุกคนรู้ดีว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนยังไง ก่อนที่เขาจะเดินขึ้นไปชั้นบน ซึ่งเป็นที่นั่งของเขาเองถึงแม้ว่าตลอดระยะทางที่เขาเดินแทรกผ่านใครหลายๆคนที่กำลังส่งสายตายั่วยวนมาให้เขา แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกสนใจเลยแม้แต่นิด เพราะเขานั้นขึ้นชื่อเรื่องความเย็นชามากที่สุดคิม คือชื่อของเขาและเป็นเจ้าของเคผับยอดนิยมแห่งนี้ หลายคนคิดว่าเขาเป็นคนเย็นชา หึ!พรึ่บ!"ไงวะ :-)""......""อย่าใช้สายตามองกูแบบนี้ดิวะไอ้คิม""......""ก็ได้ๆนี่มึงเป็นพี่ชายฝาแฝดกูจริงมั้ยวะ กลับไปก่อนนะครับคนสวย""แล้วเจอกันนะคะ"ชายหนุ่มมองน้องชายตัวเองด้วยสายตาที่นิ่งมาก แต่ถึงยังไงมันก็รู้ว่าเขาต้องการจะสื่อถึงอะไร"คืนนี้อยู่นานๆนะเว้ย""......"พรึ่บ!"มาแล้วเหรอวะไอ้เวย์""หึ
Last Updated : 2025-05-06กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.3
ตึก...ตึก...ตึก"อะแฮ่ม!""อ้าว! คุณแม่""เมื่อคืนเราได้ออกไปไหนหรือเปล่าจ๊ะตัวแสบ?""เปล่านี่คะ เมื่อคืนพอกินข้าวเสร็จ ฝันก็อาบน้ำนอนเลยค่ะ""แน่ใจ?""จริงๆนะคะ!""^_^"หมับ!"งะ คุณแม่คนสวยของพาฝัน" ฉันรีบเข้าไปกอดท่านอย่างรวดเร็วเพื่ออ้อนท่าน"แล้วนี่เราจะไปดูมหาวิทยาลัยใช่มั้ยจ๊ะ ^_^""ใช่ค่ะ แล้วนี่แซมมาหรือยังคะ" ฉันถามแม่ทันทีที่ออกมาจากห้องตัวเองพลางชะเง้อมองหาแซมไปด้วยเพราะนอนนี้มันถึงเวลานัดกันแล้วก็จะได้เปลี่ยนเรื่องคุยด้วย เพราะคุณแม่ฉันน่ะยิ่งขี้สงสัยอยู่ด้วย"มาแล้วจ๊ะ อยู่ด้านล่างแล้ว""งั้นเดี๋ยวฝันไปก่อนนะคะ แล้วจะรีบกลับมานะคะ""จ้า เดี๋ยวแม่กับพ่อก็จะออกไปทำธุระด้านนอก เราก็ให้แซมพาไปเที่ยวด้วยเลยก็ได้นะจ๊ะ ^_^""ขอบคุณค่ะ รักที่สุดเลย"ฟอด~~"ถ้าเจอพี่เพลินตาของลูกก็บอกให้กลับบ้านบ้างนะจ๊ะ แม่คิดถึง ^_^""ค่ะ ว่าแต่พี่เพลินตาก็เรียนที่จีเนียสเหรอคะ?""ใช่จ๊ะ รายนั้นน่ะตั้งใจสอบเข้ามากเลยนะ นี่พี่เราไม่ได้เล่าให้ฟังเหรอจ๊ะ""เอ่อ...ฝันคงลืมน่ะค่ะ งั้นเดี๋ยวฝันไปก่อนนะคะ""จ๊ะ มีอะไรก็โทรถามพี่สาวเราเลยนะจ๊ะ ^_^""รับทราบค่ะ ^_^"หลังจากนั้นฉันก็รีบลงไปหาเพื่อนที่นั่
Last Updated : 2025-05-06
Latest chapter
กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.5
K Pubตอนนี้ทั้งฉันแล้วก็แซมก็มาอยู่หน้าผับที่เคยมาก่อนหน้านี้แล้ว เพราะได้คีย์การ์ดจากแฟนของเพื่อนมาและพอยื่นให้การ์ดหน้าประตูดูแล้วเหมือนว่านายคนตัวสูงๆนั่นจะทำอะไรสักอย่างกับคีย์การ์ดนั่น เราก็สามารถเข้าได้แล้ว"พร้อมแล้วนะยะ""อื้ม!"ตึก...ตึก...ตึกเราสองคนเดินเข้าไปข้างในด้วยกัน และมันก็เป็นอย่างที่ใครๆพูดจริงด้วย เพราะทันทีที่ฉันก้าวเข้าไปก็ค้นพบว่ามันเป็นอีกโลกหนึ่งเลยเสียงดนตรีดังกระหึ่มพร้อมกับผู้คนที่กำลังสนุกกับเสียงดนตรีในขณะนี้"เป็นไงล่ะชะนี อึ้งเลยสิ""......" ฉันพูดไม่ออกเลย ไม่คิดว่าที่นี่จะมีคนเข้ามาเยอะขนาดนี้และดูจากการแต่งตัวของแต่ละคนแล้วก็ถือว่ามีฐานะเลยล่ะข้างในค่อนข้างมีหลายโซนด้วยนะ แต่ที่ฉันเลือกก็คือโซนวีไอพี เพราะฉันแค่นั่งดื่มชิวๆดีกว่า เพราะไม่อยากไปยืนเบียดกับคนอื่นฉันพยายามเดินไม่ให้ชนกับใครเพื่อไปยังโซนวีไอพี แต่มันก็ยากซะเหลือเกิน เพราะฉันรู้สึกได้ถึงสายตาคุกคามจากรอบๆตัว ทำให้ต้องรีบเดินไปทันทีพรึ่บ!"เฮ้อออ...กว่าจะมาถึงที่นี่""เห็นมั้ยล่ะยะ อยากมาดีนัก""ก็ต้องมาเปิดหูเปิดตาบ้างไง แต่ไม่คิดว่าคนจะเยอะขนาดนี้"พอเรามานั่งก็มีพนักงานเดินเข้ามา
กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.4
แกร๊ก!"ว้าว! กว้างมากเลยค่ะแม่""จะย้ายมาอยู่ที่นี่จริงๆเหรอลูก แม่ก็คิดถึงเราสิ""ฝันจะกลับไปหาบ่อยๆนะคะ ^_^""แต่เราอยู่คนเดียวแม่เป็นห่วงน่ะสิลูก""ฝันอยู่ได้ค่ะ ^_^""เฮ้อออ...ลูกคนนี้นี่"ตอนนี้ฉันกับคุณแม่ก็มาอยู่กันที่คอนโดแห่งหนึ่ง เพราะฉันคิดมาสองสามวันแล้วว่าอยากออกมาอยู่ที่คอนโดใกล้ๆมหาลัย เพราะบ้านของฉันค่อนข้างไกลมากเหมือนกัน ก็เลยลองขอคุณพ่อคุณแม่ดูและตอนนี้เราก็เลยมาอยู่ที่นี่กัน"ที่จริงแม่ไม่อยากให้เรามาอยู่ที่นี่หรอกนะ แต่ที่พ่อเราให้มาอยู่ที่นี่ก็เพราะพี่สาวเราก็อยู่คอนโดนี้ด้วยเหมือนกัน แม่ก็เลยต้องยอมน่ะ""พี่เพลินตาก็อยู่ที่นี่เหรอคะ?""ใช่จ๊ะ มีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้ไง ^_^""ค่ะ แล้วนี่คุณแม่จะออกไปทำธุระต่อด้วยใช่มั้ยคะ""ใช่สิ! แม่ลืมไปเลย งั้นเดี๋ยวแม่ไปก่อนนะจ๊ะ ขาดเหลืออะไรบอกชินได้นะลูก""ไม่เป็นไรค่ะ ให้พี่ชินไปกับคุณแม่เถอะค่ะ" ฉันรีบปฏิเสธแม่ทันที เพราะรู้สึกเกรงใจเขา ยิ่งเขาเป็นผู้ชายอีกด้วย ถ้าจะให้มาช่วยจัดของแบบนี้คงจะรู้สึกแปลกๆแน่นอน"เอางั้นก็ได้ ถ้าขาดเหลืออะไรก็โทรหาแม่ได้เลยนะ หรือว่าจะขึ้นไปหาพี่เราก็ได้""ค่ะ คุณแม่ ^_^""งั้นเดี๋ยวแม่ไปก
กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.3
ตึก...ตึก...ตึก"อะแฮ่ม!""อ้าว! คุณแม่""เมื่อคืนเราได้ออกไปไหนหรือเปล่าจ๊ะตัวแสบ?""เปล่านี่คะ เมื่อคืนพอกินข้าวเสร็จ ฝันก็อาบน้ำนอนเลยค่ะ""แน่ใจ?""จริงๆนะคะ!""^_^"หมับ!"งะ คุณแม่คนสวยของพาฝัน" ฉันรีบเข้าไปกอดท่านอย่างรวดเร็วเพื่ออ้อนท่าน"แล้วนี่เราจะไปดูมหาวิทยาลัยใช่มั้ยจ๊ะ ^_^""ใช่ค่ะ แล้วนี่แซมมาหรือยังคะ" ฉันถามแม่ทันทีที่ออกมาจากห้องตัวเองพลางชะเง้อมองหาแซมไปด้วยเพราะนอนนี้มันถึงเวลานัดกันแล้วก็จะได้เปลี่ยนเรื่องคุยด้วย เพราะคุณแม่ฉันน่ะยิ่งขี้สงสัยอยู่ด้วย"มาแล้วจ๊ะ อยู่ด้านล่างแล้ว""งั้นเดี๋ยวฝันไปก่อนนะคะ แล้วจะรีบกลับมานะคะ""จ้า เดี๋ยวแม่กับพ่อก็จะออกไปทำธุระด้านนอก เราก็ให้แซมพาไปเที่ยวด้วยเลยก็ได้นะจ๊ะ ^_^""ขอบคุณค่ะ รักที่สุดเลย"ฟอด~~"ถ้าเจอพี่เพลินตาของลูกก็บอกให้กลับบ้านบ้างนะจ๊ะ แม่คิดถึง ^_^""ค่ะ ว่าแต่พี่เพลินตาก็เรียนที่จีเนียสเหรอคะ?""ใช่จ๊ะ รายนั้นน่ะตั้งใจสอบเข้ามากเลยนะ นี่พี่เราไม่ได้เล่าให้ฟังเหรอจ๊ะ""เอ่อ...ฝันคงลืมน่ะค่ะ งั้นเดี๋ยวฝันไปก่อนนะคะ""จ๊ะ มีอะไรก็โทรถามพี่สาวเราเลยนะจ๊ะ ^_^""รับทราบค่ะ ^_^"หลังจากนั้นฉันก็รีบลงไปหาเพื่อนที่นั่
กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.2
K Pubเสียงดนตรีดังกระหึ่มพร้อมกับนักท่องราตรีที่มารวมตัวกันที่ผับแห่งนี้ เป็นผับชื่อดังที่มีการรักษาความปลอดภัยค่อนข้างสูงและคนที่มาที่ผับแห่งนี้ต้องมีคีย์การ์ดของผับเท่านั้นถึงจะสามารถเข้าได้และคีย์การ์ดก็มีหลายแบบ หลายประเภท แต่สำหรับเขาที่เป็นเจ้าของผับแห่งนี้ไม่จำเป็นต้องใช้มัน"สวัสดีครับ/ค่ะคุณคิม"เขาเพียงแค่ปลายตามองเท่านั้น เพราะทุกคนรู้ดีว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนยังไง ก่อนที่เขาจะเดินขึ้นไปชั้นบน ซึ่งเป็นที่นั่งของเขาเองถึงแม้ว่าตลอดระยะทางที่เขาเดินแทรกผ่านใครหลายๆคนที่กำลังส่งสายตายั่วยวนมาให้เขา แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกสนใจเลยแม้แต่นิด เพราะเขานั้นขึ้นชื่อเรื่องความเย็นชามากที่สุดคิม คือชื่อของเขาและเป็นเจ้าของเคผับยอดนิยมแห่งนี้ หลายคนคิดว่าเขาเป็นคนเย็นชา หึ!พรึ่บ!"ไงวะ :-)""......""อย่าใช้สายตามองกูแบบนี้ดิวะไอ้คิม""......""ก็ได้ๆนี่มึงเป็นพี่ชายฝาแฝดกูจริงมั้ยวะ กลับไปก่อนนะครับคนสวย""แล้วเจอกันนะคะ"ชายหนุ่มมองน้องชายตัวเองด้วยสายตาที่นิ่งมาก แต่ถึงยังไงมันก็รู้ว่าเขาต้องการจะสื่อถึงอะไร"คืนนี้อยู่นานๆนะเว้ย""......"พรึ่บ!"มาแล้วเหรอวะไอ้เวย์""หึ
กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.1
ครืดดดด...เสียงลากกระเป๋าเดินทางโดยมีหญิงสาวผมยาวสลวย ใบหน้าที่ไม่ได้แต่งแต้มอะไรมากนักกับการแต่งตัวของเธอที่ดูสบายๆ เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์สีซีดพร้อมกับรองเท้าผ้าใบเรียบง่าย เธอกำลังชะเง้อมองหาใครบางคนที่จะมารับเธอที่สนามบิน"คุณหนูครับ! คุณหนูพาฝัน!""เอ๊ะ!" ฉันมองอยู่นานกว่าจะพบกับคนที่มารอรับตัวเองตึก...ตึก...ตึก"คุณหนูพาฝัน :-)""เอ๋?"เธอเดินตรงไปหาคนที่เรียกชื่อเธอทันที ก่อนจะมองหน้าผู้ชายร่างสูง ผิวสีแทน แต่การแต่งตัวของเขาด้วยสูทนั้นทำให้เธอมองอย่างแปลกใจ"ผมชินครับ เป็นเลขาของคุณท่านที่ให้ผมมารับครับ :-)""งั้นรบกวนด้วยนะคะ"ร่างสูงคว้ากระเป๋าเดินทางของเธอออกไปถือ ก่อนที่จะเดินนำเธอไปที่รถทันที......................บรื้นนนน.....ระหว่างทางนั้นเธอก็นั่งมองข้างทางด้วยความน่าสนใจ เพราะตอนนี้อะไรหลายๆอย่างก็เปลี่ยนไปหมดแล้วตั้งแต่ที่เธอไปอยู่ที่อังกฤษมานานเกือบ 7 ปี และนี่ก็เป็นครั้งแรกในรอบ 7 ปีด้วยที่เธอกลับไทย"คุณหนูต้องการจะไปดูมหาวิทยาลัยก่อนมั้ยครับ""ไม่ดีกว่าค่ะ เอาไว้ไปพรุ่งนี้ดีกว่าค่ะ""ครับ""อ่อ อีกอย่างนะคะพี่ชิน พี่ไม่ต้องเรียกฝันว่าคุณหนูหรอกนะ เรียกพาฝ
