กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.3

ตึก...ตึก...ตึก

"อะแฮ่ม!"

"อ้าว! คุณแม่"

"เมื่อคืนเราได้ออกไปไหนหรือเปล่าจ๊ะตัวแสบ?"

"เปล่านี่คะ เมื่อคืนพอกินข้าวเสร็จ ฝันก็อาบน้ำนอนเลยค่ะ"

"แน่ใจ?"

"จริงๆนะคะ!"

"^_^"

หมับ!

"งะ คุณแม่คนสวยของพาฝัน" ฉันรีบเข้าไปกอดท่านอย่างรวดเร็วเพื่ออ้อนท่าน

"แล้วนี่เราจะไปดูมหาวิทยาลัยใช่มั้ยจ๊ะ ^_^"

"ใช่ค่ะ แล้วนี่แซมมาหรือยังคะ" ฉันถามแม่ทันทีที่ออกมาจากห้องตัวเองพลางชะเง้อมองหาแซมไปด้วยเพราะนอนนี้มันถึงเวลานัดกันแล้วก็จะได้เปลี่ยนเรื่องคุยด้วย เพราะคุณแม่ฉันน่ะยิ่งขี้สงสัยอยู่ด้วย

"มาแล้วจ๊ะ อยู่ด้านล่างแล้ว"

"งั้นเดี๋ยวฝันไปก่อนนะคะ แล้วจะรีบกลับมานะคะ"

"จ้า เดี๋ยวแม่กับพ่อก็จะออกไปทำธุระด้านนอก เราก็ให้แซมพาไปเที่ยวด้วยเลยก็ได้นะจ๊ะ ^_^"

"ขอบคุณค่ะ รักที่สุดเลย"

ฟอด~~

"ถ้าเจอพี่เพลินตาของลูกก็บอกให้กลับบ้านบ้างนะจ๊ะ แม่คิดถึง ^_^"

"ค่ะ ว่าแต่พี่เพลินตาก็เรียนที่จีเนียสเหรอคะ?"

"ใช่จ๊ะ รายนั้นน่ะตั้งใจสอบเข้ามากเลยนะ นี่พี่เราไม่ได้เล่าให้ฟังเหรอจ๊ะ"

"เอ่อ...ฝันคงลืมน่ะค่ะ งั้นเดี๋ยวฝันไปก่อนนะคะ"

"จ๊ะ มีอะไรก็โทรถามพี่สาวเราเลยนะจ๊ะ ^_^"

"รับทราบค่ะ ^_^"

หลังจากนั้นฉันก็รีบลงไปหาเพื่อนที่นั่งที่ห้องรีบแขกของบ้าน ดูท่าแล้วคงจะรอฉันนานอยู่เหมือนกันนะเนี่ย เพราะดูได้จากผลไม้ที่แม่บ้านฉันคงเอามาให้กินแน่เลย มันเกือบหมดแล้ว

"รอนานมั้ยคะเพื่อน"

"ไม่นานหรอกจ๊ะคุณหนูพาฝัน แค่สามสิบนาทีเองยะ!"

"คิคิคิ ไปกันเถอะ"

"ไปสิยะ! รอจนรากงอกแล้วเนี่ย!"

"บ่น!"

.........................

บรื้นนนน....

ระหว่างทางที่นั่งมา ฉันก็พยายามจะจำเส้นทางในการเดินทาง แต่ฉันน่ะเป็นคนความจำสั้นไงล่ะ มันก็เลยจำยากนิดหน่อย

"เรื่องเมื่อคืนแม่แกไม่รู้พาฝัน"

"ไม่มั้ง"

"ฉันล่ะกลัวแม่กับพ่อแกจับได้จริงๆ"

"ฉันแอบออกมาไม่มีใครเห็นหรอกน่า"

ที่จริงฉันก็ไม่ได้แอบหนีออกมาหรอกนะ แต่แค่บอกกับคนดูแลที่บ้านเท่านั้นเองว่าออกไปหาพี่เพลินตา

_________________

Genius University

เอี๊ยดดดด.....

รถยนต์ที่ขับโดยเพื่อนชายใจหญิงของฉัน คุณแซมมี่นั่นเอง ตอนนี้ขับมาจอดที่โรงรถของมหาวิทยาลัยอันเลื่องลือแห่งนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ระหว่างทางเข้ามหาลัยจีเนียสนี่ฉันคิดว่ามันเหมือนกับที่อังกฤษเลยแฮะ ดูดีมีระดับ ตรงข้างทางก็ประดับด้วยต้นไม้ใหญ่ให้ความรู้สึกร่มรื่น

กึก!

"ใหญ่มากเลย"

"ใช่มั้ยละ ทั้งใหญ่ ทั้งกว้างและคนที่เข้ามาเรียนที่นี่ได้ก็ต้องระดับจีเนียสเท่านั้นนะยะ"

"อย่างพวกเรา"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ไปๆ ฉันจะพาแกไปเยี่ยมชมตึกของแกก็แล้วกัน"

"ทำเหมือนเคยมาบ่อยแล้วงั้นแหละ?"

"ก็เคยมาแล้วล่ะ แต่ก็ไม่บ่อยเท่าไหร่ เพราะฉันก็มาสอบที่นี่มั้ย?"

"อ่อ งั้นเราก็ไปกันเถอะ แต่ที่นี่เหมือนจะมีพวกนักศึกษาเยอะเหมือนกันนะ นี่ขนาดยังไม่เปิดเทอมเลย"

"เป็นเรื่องธรรมดายะ!"

ระหว่างนั้นฉันกับแซมก็ไล่เดินดูตึกตามคณะต่างๆ ที่มีหลากหลายมากและตึกก็มีหลายชั้นแล้วก็ใหญ่มากด้วย

"นี่ก็ตึกนิเทศฯ ตึกเรียนของฉันเอง"

"รู้แล้วจ๊ะ ^_^"

"แล้วตึกข้างๆก็เป็นตึกสถาปัตย์ ไปดูกันมั้ย?"

"ไปสิ"

"แล้วแกจะไปหาพี่สาวแกมั้ย?"

"ก็ว่าจะไปหาอยู่เหมือนกันนะ ฉันอยากจะถามเรื่องเอกสารของมหาลัยน่ะ แม่ฉันให้พี่เพลินตายื่นให้"

"แล้วพี่แกอยู่ตึกไหนล่ะ?"

"ไม่รู้สิ เดี๋ยวขอโทรหาก่อนแล้วกัน"

"อืมๆ"

หลังจากนั้นฉันจึงโทรหาพี่เพลินตาเพื่อที่จะถามเรื่องเอกสารที่ฉันย้ายมาเรียนที่นี่ ฉันว่าพี่เพลินตาคงแปลกใจเหมือนกันมั้งที่ฉันโทรหาเธอแบบนี้ เพราะน้อยมากหรือแทบนับครั้งได้ที่เราโทรคุยกัน ถ้าไม่ใช่พ่อกับแม่ฉันอยู่ด้วยอ่ะนะ

"สรุปพี่เพลินตาของแกอยู่ตึกไหน?"

"ตึกสภา"

"อ้าว! งั้นก็ทางนั้นสิ"

ฉันมองมือชองแซมที่ชี้ไปอีกด้านหนึ่ง ซึ่งมันเป็นตึกของสภานักศึกษา ก่อนที่เราสองคนจะเดินลัดเลาะไปกัน พื้นที่ของมหาวิทยาลัยจีเนียสใหญ่และกว้างมากเลย อีกทั้งยังมีหลายตึกด้วย แต่ก่อนที่ฉันจะเดินผ่านข้างทางนั้น ฉันก็สังเกตุเห็นว่าแถวนี้ไม่มีคนเลย

"ทำไมที่นี่ถึงไม่มีคนมานั่งกันเลยล่ะ?"

"ฉันจะรู้มั้ยยะ!"

"ก็เห็นคุณแซมมี่รู้ไปหมดทุกเรื่องยังไงคะ ^_^"

"เหอะ!"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ล้อเล่นน่า รีบไปกันเถอะ"

ตึก...ตึก...ตึก

"ห้องนี้จริงๆใช่มั้ย?" แซมถามฉันทันทีที่เราขึ้นตึกมา

"อืม ก็มันเขียนว่าห้องคณะกรรมการนักศึกษา" ฉันอ่านป้ายหน้าห้องที่อยู่ชั้นห้าของตึก

จริงๆแล้วห้องของพวกสภาก็มีหลายห้องเหมือนกันนะ แต่ป้ายที่ติดก็จะแบ่งเป็นส่วนๆไป แล้วห้องที่ฉันมายืนอยู่ตรงนี้ก็เป็นห้องที่ฉันคิดว่าเป็นห้องรวมนะ เพราะดูจากห้องแล้วมันใหญ่มากเลย

พรึ่บ!

"มาทำอะไรกันครับ"

"เอ่อ...สวัสดีค่ะ คือหนูมาหาพี่เพลินตาค่ะ"

"เพลินตา? งั้นก็เข้าไปเลยครับ น่าจะอยู่ด้านใน"

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"

แกร๊ก!

ฉันเดินตามพี่ผู้ชายที่เข้ามาทักพวกฉันเข้าไปในห้องที่ฉันกับแซมกำลังลังเลกันอยู่

"เพลินตา"

"เอ๊ะ?"

"เอ่อ...พี่เพลินตา ^_^" ฉันยิ้มทักทายพี่สาวตัวเอง ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับคนที่มองมาที่พวกเรา

"ออกไปคุยกันข้างนอก"

"ค่ะ ไปแซม"

"อ่อ"

พอเดินออกมาจากด้านนอก พี่เพลินตาก็พาฉันมาที่ห้องห้องหนึ่งที่อยู่ถัดจากห้องสภาไม่ไกล เราสองคนเดินตามพี่สาวฉันเข้าไปด้านในและมันก็ไม่มีใครอยู่เลย

"นี่เอกสารของเรา พี่ทำให้เรียบร้อยแล้วล่ะ"

"ขอบคุณค่ะ"

"เรากลับมาอยู่ที่นี่ยาวเลยใช่มั้ย?"

"ค่ะ" ฉันรู้สึกอึดอัดแปลกๆแฮะ เพราะเราไม่ได้คุยกันนาน

"สถาปัตย์ใช่มั้ย?"

"ใช่ค่ะ เอ่อ...พี่เพลินตาล่ะคะ?"

"พี่เรียนวิศวะน่ะ"

"วิศวะ?" เธอมองหน้าพี่สาวอย่างแปลกใจ เพราะคอนแรกคิดว่าพี่เพลินตาจะเข้าสถาปัตย์ซะอีก

"แปลกใจใช่มั้ยล่ะ พี่ก็แปลกใจตัวเองเหมือนกัน"

"แหะๆๆ"

"พี่ไม่ได้ไปส่งเรานะ พี่ต้องไปเตรียมงานก่อนน่ะ ไว้เจอกันที่บ้าน"

"ค่ะ คุณแม่ถามหาพี่เพลินตาด้วยนะคะ"

"อืม เดี๋ยวว่างๆพี่จะเข้าไปก็แล้วกัน"

"ค่ะ งั้นฝันไปก่อนนะคะ ขอบคุณเรื่องเอกสารด้วยนะคะ ^_^"

หลังจากนั้นฉันกับแซมก็เดินออกมาจากตึกไปที่รถกัน เพราะฉันยังเหลือที่จะให้ยัยแซมพาเที่ยวอยู่

"นี่ชะนี"

"อะไร?"

"นี่แกกับพี่สาวแกยังตึงใส่กันเหมือนเมื่อก่อนเหรอ?"

"ไม่นะ...."

"ฉันรู้หรอกนะว่าแกกับพี่เพลินตาอะไรนั่นไม่สนิทกันน่ะ"

"มองออกด้วย?"

"ก็ใช่สิยะ!"

"ไม่รู้สิ พูดยาก"

"จ๊ะ แม่นางเอก"

"คิคิคิ"