บทที่ 10 เม้ามอยประสาสาว ๆ 3

“ฉัน...ไม่รู้สิ” เธอเลียริมฝีปากตัวเองอย่างประหม่า “ฉันไม่ผู้หญิงประเภทที่จะมีวันไนต์แสตนด์สักเท่าไหร่”

“ฉันรู้ แต่บางทีแกก็อาจจะสนุกบ้างก็ได้นะ ก็แค่รอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น” เจิ้งลี่ซาพูดแล้วก็ส่งสายตามาให้ “เว้นเสียแต่ว่าแกคิดว่ามีโอกาสที่แกจะเจ็บปวด ถ้างั้นแกก็ควรจะอยู่ห่าง ๆ เลย”

เมื่อคุยมาถึงเรื่องอกหัก หลินซีก็ยอมรับว่าเธอกลัวความเจ็บปวดหลังจากประสบการณ์เลวร้ายกับเจียเหวิน

“ฉันหมายถึง...หลังจากเจียเหวิน ฉันก็กลัวที่จะต้องเจ็บปวดอยู่เสมอ แกก็รู้ว่ามันเป็นยังไงตอนที่แกอกหักน่ะ”

“เขาเป็นคนทุเรศ” เจิ้งลี่ซาพูด “ฉันสงสารแกจริง ๆ ที่เขาทำให้แกเจ็บปวด แต่ว่าแกสมควรจะได้เจอคนที่ดีกว่านั้นนะ”

“อกหักมันห่วยแตก” ซ่งจื่อหานพูดขึ้นพลางทำหน้าแหย ๆ “เหมือนโลกทั้งใบกลายเป็นสีเทาไปเลย”

“ใช่” ฉู่ลี่เหยียน พยักหน้าเห็นด้วย “เหมือนมีใครมาควักหัวใจออกไปทั้ง ๆ ที่ยังต้องหายใจอยู่ มันเลวร้ายที่สุด ฉันเดาว่าคุณคงจะจบกันไม่ดีสินะคะ” ฉู่ลี่เหยียนพูด

คำพูดของเพื่อน ๆ ทำให้หลินซีรู้สึกว่าเธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว “ใช่ ความสัมพันธ์