7

“แล้วคุณรออะไรอยู่ล่ะคะ” เธอหัวเราะยั่วเขา แล้วเขาก็ช้อนตัวเธอขึ้น เฮ่าหรานตรงไปยังเตียงนอน

“ผมพร้อมตั้งนานแล้วคุณก็รู้”

เขาวางเธอลงบนเตียง โน้มตัวลงมาถอดชุดเธอออก นัยน์ตาเขาคล้ายมีประกายไฟดวงย่อม ๆ ขณะที่จ้องมองร่างเปลือยเปล่าของเธอ

“ไม่สวมแพนตี้ คุณมันดาวยั่ว”

เขาดึงเนคไทออกและเริ่มปลดกระดุมเสื้อตัวเอง

“หก” ลี่เหยียนพึมพำกับตัวเองแล้วแอบยิ้ม

“อะไรครับ” เขาหันมาหาเธอขณะที่กำลังปลดเข็มขัด

“คุณมีลอนหน้าท้องหกลอน ตอนแรกฉันคิดว่าคุณอาจจะมีถึงแปด” เธอชี้ไปที่หน้าท้องหนั่นแน่นของเขา

“มันเป็นปัญหากับคุณเหรอ” เขานั่งลงบนเตียงข้างเธอ ดึงมือของเธอให้ลูบไปทั่วแผงอกและหน้าท้องของตัวเอง

“อืม…ขอฉันคิดดูก่อนละกัน” ปากตอบออกไป แต่ใจเต้นระรัว ถึงอย่างนั้นเธอกลับชอบและไล่นิ้วไปทั่วแผ่นอกเขาอย่างสำรวจตรวจตรา เธอรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านออกมาจากผิวกายชายหนุ่ม เป็นความร้อนเร่าที่กำลังจะกลืนกินเธออยู่ในขณะนี้

“ไม่ต้องคิดนานหรอก” เขาครางเสียงต่ำและถอดกางเกงโยนออกไปบนพื้น

ตอนนี้เขาขยับตัวขึ้นมานอนด้านข้างเธอ บนตัวเขาเหลือแต่กางเกงในสีขาวเท่านั้น และลี่เหยียนไม่แน่ใจว่าเธอจะทนได้อีกนานแค่ไหน แม้จะเวอร์จิ้นเพราะไม่เคยถูกใครล่วงล้ำ แต่อารมณ์ความรู้สึกประเภทนี้เป็นปฏิกิริยาธรรมชาติ เธอรับรู้และเข้าใจทั้งหมด

“คุณชอบท่าไหน” เขาถามและไล้มือไปตามร่างกายเธอ

“คะ?” ลี่เหยียนตั้งตัวไม่ทัน เธอเงยหน้ามองเขา ตัวเธอสั่นเทาเล็กน้อยจากสัมผัสหวามของเขา

“ท่าไหนที่คุณชอบที่สุด”

เขาส่งยิ้มทรงเสน่ห์ทำให้เขาดูหล่อเหลาขึ้นกว่าเดิม ลี่เหยียนอดไม่ได้ที่เอื้อมมือไปลูบไปหน้าเขา เขาโน้มตัวลงมาจูบปากเธอ จับขาเธอแยกออก

ลี่เหยียนให้ความร่วมมือกับเขาเป็นอย่างดีทั้งที่ใจเต้นรัวแรง เธอลูบไล้มือไปยังแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม รัดขารอบเอวเขา เธอสัมผัสถึงความแข็งขึงของเขา

“อา…”

เขาครางและขยำหน้าอกเธอเล่น ส่วนเธอบิดตัวไปมาด้วยความเสียกระสันที่ถูกปลุกเร้า จากนั้นเขาผละไปจากเธอเพื่อเตรียมความพร้อมให้กับตัวเอง ลี่เหยียนมองเขาขณะที่เขาดึงกางเกงในลง ความเป็นชายของเขาก็ดีดตัวออกมาทันที สิ่งที่เห็นตรงหน้าทำให้เธอแทบหยุดหายใจ ขนาดของเขาใหญ่โตกว่าที่เธอคาดคิดเอาไว้มาก ทั้งยังเต็มไปด้วยความมั่นใจและทรงพลัง มันคล้ายกำลังล่อลวงและยั่วยวนเธอจนเธอเผลอเลียริมฝีปาก

“คุณชอบมัน?” เขาเลิกคิ้วถาม ยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ

“ฉันไม่คิดว่าฉันโกหกคุณได้”

เขายกตัวเธอให้ขึ้นคร่อมตัวเอง จัดท่าทางให้ความเป็นชายของเขาขนาบไปกับรอบแยกกลางหว่างขาของเธอพอดี

“คุณแฉะมาก” เขาครางด้วยความพอใจ

ลี่เหยียนถูกเขาปลุกเร้าจนถึงขีดสุด ตอนนี้เธอไม่รู้อะไรทั้งสิ้นนอกจากให้คนตรงหน้าช่วยเธอปลดปล่อย

“ได้โปรด…” ลี่เหยียนโน้มตัวลงไปจูบเขา

“ได้โปรด?” เขาหรี่ตาลง

“ได้โปรดรักฉันที” เธอขอร้อง

“รักคุณเหรอ?” เขายกยิ้มชั่วร้าย ไล้มือจากเอวขึ้นไปยังหน้าอกเธอแล้วขยำมันเบา ๆ

“นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการใช่มั้ย” เขาถามด้วยความพอใจอย่างยิ่งที่เธอขอร้องเขา

เขาค่อย ๆ พลิกตัวให้เธอนอนลงกับเตียง ส่วนตัวเองหยิบเครื่องป้องกันที่โต๊ะหัวเตียงมาฉีกซองออกและสวมมันอย่างรวดเร็ว เขากลับมาขึ้นคร่อมเธอ ลี่เหยียนหัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าเก่าตอนที่เขาจ่อตัวตนเข้ามายังปากทางแล้วก็ดันมันเข้ามา

“โอ๊ย!” เธอร้องเสียงดังด้วยความเจ็บจากการถูกรุกล้ำ

เขาตกใจหยุดชะงักไปชั่วครู่ ก้มลงดูในส่วนที่ร่างกายของสองคนเชื่อมต่อกัน ยังไม่ถึงครึ่งทาง เธอทั้งแฉะและเปียกเยิ้ม แต่เธอบีบรัดเขาแน่นมาก แน่นกว่าผู้หญิงคนไหนที่เขาเคยผ่าน ๆ มา เขาจึงตระหนักอะไรบางอย่างได้

“นี่คุณ…ยังเวอร์จิ้นอยู่เหรอ” เขารู้สึกเหมือนถูกใครเอาค้อนทุบหัวแรง ๆ เพราะท่าทางและการตอบสนองของเธอก่อนหน้าดูไม่เหมือนสาวบริสุทธิ์

ลี่เหยียนรู้ว่าเขาจะต้องค้นพบในที่สุด แต่นั่นมันไม่สำคัญ เพราะเธอตั้งใจจะเสียมันให้เขาอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ตัดสินใจมาต่อที่ห้องกับเขาแบบนี้

“คุณควรดีใจที่มีสาวบริสุทธิ์ให้คุณเปิดซิง” เธอกัดฟันตอบ ตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บแน่นตรงส่วนนั้น แต่ความรู้สึกอยากปลดปล่อยจากความร้อนรุ่มดังไฟสุมมีมากกว่า

เขาจ้องหน้าเธอ สิ่งที่เขาพยายามหลีกเลี่ยงมากที่สุดคือการข้องเกี่ยวกับสาวบริสุทธิ์ มโนสำนึกเตือนว่าเขาควรจะหยุด เพราะไอ้ที่เข้าไปนับว่ายังไม่ได้ทำลายไอ้เยื่อบาง ๆ ที่ผู้หญิงมักใช้เป็นข้อต่อรอง แต่ใครจะรับประกันได้ว่าเธอจะไม่เรียกร้องอะไรในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว ดังนั้นหากผลที่ออกมาจะเหมือนกัน เขาควรไปต่อจนสุดดีกว่า