Home / โรแมนติก / กลรักกับดักเสน่หา / บทที่ 1 อย่าได้ทำตามคำแนะนำตัวเองเป็นอันขาด 5

Share

บทที่ 1 อย่าได้ทำตามคำแนะนำตัวเองเป็นอันขาด 5

last update Last Updated: 2025-06-10 03:47:23

ฉู่เฮ่าชวน: สวัสดี จื่อหาน

นั่นคือทั้งหมดที่ฉู่เฮ่าชวน เทพบุตรสุดหล่อในดวงใจของเธอตอบกลับมา! แค่สามคำ! สามคำสั้น ๆ! แต่ซ่งจื่อหานกลับรู้สึกดีใจราวกับถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งซ้อนกันสิบใบ! ดีใจจนอยากจะวิ่งแก้บนสักสิบรอบ! เธอยิ้มแป้นเหมือนคนบ้า ขณะจ้องหน้าจอโทรศัพท์ราวกับมันเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์!

เขาตอบเธอแล้ว! เขาไม่ได้เกลียดเธอ! เขาไม่ได้บล็อกเธอ! พระเจ้า! ขอบคุณสวรรค์!

ความคิดแรกที่พุ่งเข้ามาในหัวคือ...รูปโปรไฟล์! เธอรีบเปิดไปที่หน้าโปรไฟล์วีแชทของตัวเองเพื่อตรวจสอบว่าตั้งรูปอะไรเอาไว้เป็นหน้าเป็นตา แล้วก็แทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมาเป็นภาษากรีกโบราณเมื่อเห็นตัวเองกำลังยิ้มแป้นแฉ่งเหมือนคนสติไม่สมประกอบ! ผมสีน้ำตาลยาวปานกลางที่อุตส่าห์ไดร์มาอย่างดีก็ดูยุ่งเหยิงเหมือนรังนกกระจอก! ดวงตาก็หรี่ลงเหมือนคนอดนอนมาสามวันสามคืน!

ไม่นะ! นี่ไม่ใช่รูปที่เธออยากให้ฉู่เฮ่าชวนจ้องมองในขณะที่เขากำลังพิมพ์ข้อความตอบเธอกลับมาเลยสักนิดเดียว! เขาต้องคิดว่าเธอเป็นยัยเพิ้งแน่ ๆ!

ซ่งจื่อหาน: พี่ยังไม่นอนอีกเหรอคะ

เธอรีบพิมพ์ตอบกลับไปอย่างรวดเร็วปานจรวด! ใช่ ๆ ๆ เธอรู้ว่าไม่ควรจะส่งข้อความไปก่อกวนเขาอีกแล้ว! เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่ากระตือรือร้นอยากจะคุยกับเธอมากมายอะไรเลยในการตอบกลับเมื่อกี้! แต่เธอไม่สนแล้ว! ไม่สนอะไรทั้งนั้น! ความจริงที่ว่าเขาอุตส่าห์ตอบกลับมา...แค่นั้นมันก็ดีเกินพอแล้วสำหรับหัวใจดวงน้อยๆ ของเธอในตอนนี้!

ฉู่เฮ่าชวน: เพิ่งจะห้าทุ่มเอง ยังไม่ถึงเวลาผับปิดซะหน่อย

เธอเหลือบตามองข้อความตอบกลับของเขาอย่างหมั่นไส้! ทำอย่างกับว่าฉันเป็นพวกขาเที่ยวกลางคืนอย่างนั้นแหละ!

ซ่งจื่อหาน: ฉันไม่ได้ไปดื่มเหล้าเข้าผับทุกคืนนี่คะ! จะได้รู้เวลาน่ะ

เธอรีบพิมพ์ตอบกลับไปอย่างหัวเสีย บ้าที่สุด! ทำไมเธอต้องทำตัวเหมือนเด็กขี้งอนด้วยนะ!

ฉู่เฮ่าชวน: ก็แค่สองสามครั้งต่อสัปดาห์เองไม่ใช่เหรอ? หรือจะไปเฉพาะตอนที่ไอ้หนุ่มหน้าอ่อนนั่นว่างล่ะ

ซ่งจื่อหาน: ฮ่าฮ่า! ตลกมากเลยค่ะ!

เธอทำหน้ายู่ใส่หน้าจอโทรศัพท์ หนุ่มหน้าอ่อนที่เขาเหน็บแนมถึงก็คือหนุ่มโฮสต์หน้าใสวัยละอ่อนที่เธอเคยจ้างมาแกล้งทำเป็นแฟนของเธอกับฉู่ลี่เหยียนเพื่อจะทำให้พ่อหนุ่มกู้หยุนเฟิงเกิดอาการหึงหวงจนอกแตกตายนั่นเอง ตอนที่ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคนยังไม่ค่อยจะลงตัวราบรื่นดีนัก มันไม่ได้ผลเท่าไหร่หรอกนะเอาจริง ๆ แล้ว และไอ้หนุ่มสองคนนั้นก็ทำให้ใครต่อใครเชื่อไม่ได้เลยสักนิดเดียวว่าพวกเขาเป็นแฟนของพวกเธอจริง ๆ น่ะ บทบาทนักแสดงยอดเยี่ยมแห่งปีคงต้องยกให้พวกเธอสองคนไปเลย

ฉู่เฮ่าชวน: แล้วเธอทำอะไรอยู่ถึงยังไม่ยอมหลับยอมนอน กำลังวางแผนสร้างเรื่องเดือดร้อนปวดหัวให้ใครอยู่อีกรึเปล่าล่ะ หืม?

หัวใจของเธอหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่ออ่านข้อความล่าสุดของเขา! เขา...เขาพยายามจะจีบเธออยู่เหรอ? หรือว่าเธอแค่คิดไปเองคนเดียวอีกแล้ว?

ซ่งจื่อหาน: เรื่องเดือดร้อน...แบบไหนล่ะคะ

เธอรีบพิมพ์ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว นิ้วแทบจะพันกัน

ฉู่เฮ่าชวน: ก็แล้วแต่ว่าเธออยากจะบอกแบบไหนให้ฉันฟังล่ะ

ซ่งจื่อหาน: พี่กำลังพูดถึงเรื่องอะไรกันแน่คะ ฉันงงไปหมดแล้วนะ

ฉู่เฮ่าชวน: เปล่านี่ ก็แค่ล้อเล่นเฉย ๆ ไม่ได้มีอะไรสักหน่อย

ล้อเล่นงั้นเหรอ! เขาทำเหมือนเรื่องนี้เป็นเรื่องตลกงั้นเหรอ!

ซ่งจื่อหาน: อ้อ...โอเคค่ะ แล้วพี่กำลังทำอะไรอยู่เหรอคะตอนนี้?

ฉู่เฮ่าชวน: กำลังจะนอนแล้วล่ะ พอดีพรุ่งนี้มีประชุมสำคัญที่ต้องพรีเซนต์งานแต่เช้าเลย

ซ่งจื่อหาน: อ้อ ค่ะ

ความผิดหวังถาโถมเข้ามาในหัวใจอย่างจัง คืนนี้คงจะไม่ใช่คืนที่ฉู่เฮ่าชวนจะมาคุกเข่าสารภาพรักกับเธอใต้แสงจันทร์สินะ ฝันไปเถอะยัยจื่อหาน!

ฉู่เฮ่าชวน: ฝันดีนะ จื่อหาน อย่าคิดทำอะไรแผลง ๆ ให้มันมากนักล่ะ เข้าใจไหม

ซ่งจื่อหาน: นั่น...มันอาจจะยากหน่อยนะคะพี่ ก็คนมันสวยเลือกได้นี่นา

ฉู่เฮ่าชวน: ฉันรู้ดีเลยล่ะ :)

ซ่งจื่อหาน: หมายความว่ายังไงกันคะ ที่ว่าพี่รู้น่ะ

ฉู่เฮ่าชวน: แล้วเธอคิดว่ามันหมายความว่ายังไงล่ะ? หืม?

ซ่งจื่อหาน: ฉันไม่ใช่เด็กอายุ 16 อีกต่อไปแล้วนะคะ ที่จะมาเล่นเกมเดาใจอะไรแบบนี้

ฉู่เฮ่าชวน: ดีใจจังที่ได้ยินแบบนั้น

ซ่งจื่อหาน: เรื่องคืนนั้น...มันเป็นความผิดพลาดจริง ๆ นะคะ!

เธอโกหก! โกหกคำโต! มันไม่ใช่ความผิดพลาดเลยสักนิดเดียว! มันเป็นความตั้งใจล้วน ๆ!

ฉู่เฮ่าชวน: ฉันรู้ เธอบอกฉันไปแล้วรอบหนึ่งไม่ใช่เหรอ

ซ่งจื่อหาน: ตอนนั้นฉันสับสนน่ะค่ะ ว่าเตียงใครเป็นเตียงใคร มันมืดมากเลยมองไม่เห็น!

ฉู่เฮ่าชวน: แน่ใจนะว่าสับสนจริง ๆ น่ะ

ซ่งจื่อหาน: หมายความว่ายังไงกันคะ แน่ใจเรื่องอะไร

ฉู่เฮ่าชวน: ฝันดีนะ

ซ่งจื่อหาน: เราควรจะคุยเรื่องนี้กันอย่างจริงจังสักครั้งนะคะพี่เฮ่าชวน ฉันไม่อยากให้พี่มาคิดอะไรที่พี่ไม่ควรจะคิดเลยจริง ๆ นะ

ฉู่เฮ่าชวน: มันก็นานมามากแล้วนะจื่อหาน ฉันน่ะ...ลืมมันไปหมดแล้วล่ะ

ลืมไปแล้วงั้นเหรอ!

ซ่งจื่อหาน: ก็ได้ค่ะ ฝันดีเช่นกันค่ะ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • กลรักกับดักเสน่หา   บทที่ 2 แผนนี้จะได้ผลหรือ 5

    “ฉันไม่ได้ก้นใหญ่สักหน่อยนะ! ถอนคำพูดของคุณออกมาเดี๋ยวนี้เลย!” ฉู่ลี่เหยียนแหวเสียงดังลั่น“ถอนคำพูดอะไรกันที่รัก” กู้หยุนเฟิงทำหน้างุนงงซ่งจื่อหานถึงกับหัวเราะลั่นออกมาอย่างสุดจะกลั้น“เงียบไปเลยนะกู้หยุนเฟิง!” ฉู่ลี่เหยียนตวาดใส่คนรักของตัวเองเสียงดัง แล้วหันมามองเพื่อนสาวอย่างเอาเรื่อง “เธอเห็นไหมจื่อหาน ว่าเขาเพิ่งจะบอกว่าฉันน่ะตูดใหญ่เป็นตุ่มเลย!”“อืมมม...ดูท่าว่างานจะเข้าคุณจริง ๆ แล้วล่ะ” ซ่งจื่อหานส่ายหน้ามองกู้หยุนเฟิงอย่างสมเพชเวทนา“งานเข้าเรื่องอะไรกันครับ” ชายหนุ่มมองสองสาวสลับกันไปมาด้วยสีหน้างุนงงสับสนยิ่งกว่าเดิม “ผมไม่เคยบอกเลยนะว่าคุณตูดใหญ่ ผมบอกว่าคุณก้นใหญ่ต่างหาก ก้นใหญ่ ๆ อวบ ๆ ที่ผมชอบมาก! รักเลยด้วยซ้ำไป” แล้วเขาก็เผลอครางออกมาเบา ๆ เมื่อเห็นสีหน้าเอาเรื่องเอาราวของฉู่ลี่เหยียน “เอ่อ...ผมว่า...ตอนนี้ผมควรจะเงียบปากไปเลยจะดีกว่า”“ใช่! คุณควรจะเงียบปากไปได้ตั้งนานแล้ว!” ฉู่ลี่เหยียนยืนตัวตรงแหน่ว “จื่อหาน เธอพร้อมจะเล่าให้พ่อแฟนงี่เง่าสมองทึบของฉันฟังรึยังล่ะ ว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นบ้างกับพี่เฮ่าชวนน่ะ พวกเราจะไ

  • กลรักกับดักเสน่หา   บทที่ 2 แผนนี้จะได้ผลหรือ 4

    “มันก็ไม่เหมือนกันซะทีเดียวนี่นา ใช่ไหมล่ะจื่อหาน” ฉู่ลี่เหยียนพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาลงอย่างเห็นได้ชัด “ฉันหมายถึง...ในตอนแรกน่ะ...พี่เฮ่าชวนเขาไม่รู้ด้วยซ้ำไปนะว่าเป็นเธอน่ะ”“โอ๊ย! ไม่ต้องมาย้ำเรื่องนั้นเลยนะลี่เหยียน” ซ่งจื่อหานโอดครวญออกมาอย่างเจ็บปวด แล้วยกสองมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเองไว้ด้วยความอับอาย “ฉันอายมากเลยนะจะบอกให้ ฉันควรจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนั้นไปให้หมดเลย ไม่มีทางที่พี่เฮ่าชวนเขาจะสามารถก้าวข้ามเรื่องนั้นไปได้ง่าย ๆ หรอกน่า”“เธอก็ไม่รู้หรอกน่าเพื่อนรัก” ฉู่ลี่เหยียนบอกแล้วส่งยิ้มหวานไปให้กู้หยุนเฟิง ขณะที่เขาโน้มตัวลงมาจูบที่แก้มของเธออย่างแผ่วเบาแล้วลูบหลังปลอบใจเธออย่างอ่อนโยนซ่งจื่อหานอยากจะอาเจียนออกมาให้รู้แล้วรู้รอด ที่เห็นคนทั้งคู่กำลังทำตัวสวีตหวานแหววใส่กันอยู่ตรงหน้า “แล้วคุณว่ายังไงบ้างล่ะคะ คุณกู้หยุนเฟิง”“ผมว่า...ผมก็คงจะต้องรู้ให้ได้ก่อนล่ะครับว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่” เขามองมาที่ซ่งจื่อหาน ดวงตาที่เคยทอประกายขบขันเมื่อครู่พลันเปลี่ยนเป็นจริงจังมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด “ผมรู้ดีว่าคุณอาจจะกำลังรู้สึกอั

  • กลรักกับดักเสน่หา   บทที่ 2 แผนนี้จะได้ผลหรือ 3

    “ฉันก็รู้ดีอยู่แล้วล่ะน่า ก็ฉันเป็นน้องสาวสุดที่รักของเขานี่นา แต่พี่เฮ่าชวนเขาก็มีความรู้สึกพิเศษ ๆ กับเธอเหมือนกันนะ ความรู้สึกที่มันมีอะไรมากกว่าแค่การเป็นพี่ชายของเพื่อนสนิทน่ะ ฉันพนันด้วยชีวิตเลยก็ได้นะว่าตอนนี้พี่เฮ่าชวนเขากำลังสับสนหัวใจตัวเองอยู่แน่ ๆ”“สับสน...สับสนเรื่องอะไรกันยะ” ซ่งจื่อหานถามอย่างใคร่รู้“ก็สับสนเรื่องที่เขาเคยเผลอตัวไปนอนกับเธอเมื่อหลายปีก่อนยังไงล่ะ ซึ่งพี่เฮ่าชวนเองก็คงจะมีความสุขกับมันมากเลยทีเดียว แต่มันก็คงจะทำให้เขารู้สึกผิดอยู่บ้างเหมือนกัน แล้วตอนนี้เขาก็เลยไม่แน่ใจว่าควรจะทำตัวยังไงต่อไปกับเรื่องนี้น่ะสิ”“เธอ...เธอคิดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ” ซ่งจื่อหานถามอย่างมีความหวังเต็มเปี่ยม“ใช่สิ ฉันคิดอย่างนั้นจริง ๆ นะ” ฉู่ลี่เหยียนพยักหน้ารับอย่างหนักแน่นอีกครั้ง “ปัญหาเดียวในตอนนี้ก็คือพี่เฮ่าชวนเขายังคงมองว่าเธอเป็นแค่เด็กวัยรุ่นกะโปโลคนหนึ่งอยู่เลยน่ะสิ เธอจะต้องทำให้เขาได้เห็นอย่างชัดเจนเลยนะว่าตอนนี้เธอโตเป็นสาวเต็มตัวแล้วจริง ๆ”“แล้ว...แล้วการไปตีแบดมินตันมันจะช่วยได้จริง ๆ เหรอ” ซ่งจื่อหานยังคงไม่เห็นความเชื่อม

  • กลรักกับดักเสน่หา   บทที่ 2 แผนนี้จะได้ผลหรือ 2

    “ฉันมีวิธีเด็ดที่จะทำให้เธอกับพี่เฮ่าชวนสุดหล่อของฉันได้กลับมาพูดคุยคืนดีกันอีกครั้งแล้วยังไงล่ะ”“หา?!” หัวใจของซ่งจื่อหานเต้นระรัวราวกับรัวกลองศึกเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เธอมองเพื่อนรักอย่างพิจารณา สำรวจใบหน้าอย่างละเอียดถี่ถ้วน “วิธีที่ดี...หรือว่าเป็นวิธีบ้า ๆ บอ ๆ เพี้ยน ๆ ของเธออีกแล้วล่ะยะ”“จื่อหาน!” ฉู่ลี่เหยียนทำปากยื่นเหมือนเด็กโดนขัดใจ ดวงตาคู่สวยมองมาอย่างเจ้าเล่ห์แสนกล “ตั้งแต่เมื่อไหร่กันยะ ที่ฉันคนนี้เคยมีความคิดอะไรบ้า ๆ บอ ๆ น่ะ”“ก็ตั้งแต่เธอมาเป็นเพื่อนสนิทของฉันยังไงล่ะยะ” ซ่งจื่อหานหัวเราะร่วนออกมาแล้วส่ายหน้าอย่างเอ็นดู น่าเสียดายที่มันเป็นเรื่องจริงยิ่งกว่าจริงเสียอีก พวกเธอทั้งคู่ดูเหมือนจะมีความคิดและแผนการปุบปับสุดเพี้ยนที่มักจะพาตัวเองไปเจอกับปัญหาปวดเศียรเวียนเกล้าอยู่เสมอ แต่ถ้าจะพูดให้ยุติธรรมกับฉู่ลี่เหยียนสักหน่อยล่ะก็...ปกติแล้วเธอต่างหากที่เป็นคนมีความคิดอะไรต่อมิอะไรที่มันงี่เง่าหลุดโลกอยู่เรื่อย แต่พักหลังมานี้ดูเหมือนว่าฉู่ลี่เหยียนก็เริ่มจะตามเธอทันแล้วเหมือนกันนะ“พวกเราจะไปสมัครเข้าชมรมแบดมินตันกัน” ฉู่ลี่เหยียนประกาศ

  • กลรักกับดักเสน่หา   บทที่ 2 แผนนี้จะได้ผลหรือ 1

    เคยได้ยินสุภาษิตโบราณ (ที่ซ่งจื่อหานเพิ่งจะบัญญัติขึ้นเองสด ๆ ร้อน ๆ) ที่ว่า...ยิ่งจ้องโทรศัพท์ด้วยจิตอธิษฐานแรงกล้าเท่าไหร่ มันก็ยิ่งไม่ยอมดังสักแอะไหม? บอกเลยว่า...ไม่จริงเลยสักนิด! เพราะโทรศัพท์มือถือของซ่งจื่อหานคนนี้ มันดังไม่หยุดหย่อนมาตั้งแต่ไก่โห่! แต่คนเดียว! คนเดียวในจักรวาล! ที่เธออยากให้โทรหาใจจะขาด...กลับเงียบหายเข้ากลีบเมฆไปเลย!สายแรกที่ถล่มเข้ามาคือจากผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตเจ้ากรรมนายเวร ที่พยายามจะเกลี้ยกล่อม (หรือขู่เข็ญ?) ให้เธอเปลี่ยนแพ็กเกจใหม่ให้ได้ ซ่งจื่อหานเลยยื่นข้อเสนอสุดปังกลับไปว่า ‘จะเปลี่ยนให้ก็ได้นะ...ถ้าพวกคุณกล้าสัญญาว่าจะคิดค่าบริการแค่เดือนละไม่กี่หยวนไปอีกสิบปี แถมยังต้องแถมทีวีจอแบน 50 นิ้วเครื่องใหม่เอี่ยมให้เป็นของกำนัลด้วยนะ’ ผลลัพธ์น่ะเหรอ พนักงานสาวเสียงหวานในตอนแรก ถึงกับสบถคำหยาบที่เธอฟังไม่ทัน ใส่หูเธอก่อนจะกดวางสายดังปัง! สะใจเล็ก ๆ!สายต่อมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน...คลินิกทำฟันเจ้าประจำนั่นเอง พนักงานต้อนรับเสียงใสราวกับนางฟ้าโทรมาแจ้งเตือน ด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกำลังจะบอกว่าเธอทำผิดกฎหมายร้ายแรง ว่าเธอพลาดนัดตรวจสุขภาพฟันและข

  • กลรักกับดักเสน่หา   บทที่ 1 อย่าได้ทำตามคำแนะนำตัวเองเป็นอันขาด 8

    “ถูกเผงเลย แล้วพวกเราก็เพิ่งจะอายุยี่สิบสองกันเองนะ ยังไม่แก่เลยสักนิด” ซ่งจื่อหานวางขนมปังปิ้งร้อน ๆ ลงบนจานสวย พร้อมกับชีสหอมกรุ่นน่ากิน “ฉันจะเอาอาหารไปวางรอที่ห้องนั่งเล่นนะ แล้วเธอก็เอาไวน์กับแก้วตามมาก็แล้วกัน”“ได้เลย!” ฉู่ลี่เหยียนพยักหน้ารับคำอย่างกระตือรือร้นแล้วรีบเดินตามเพื่อนรักเข้าไปในห้องนั่งเล่นทันที แต่แล้วก็ต้องยอมรับว่าตัวเองรู้สึกแย่ขึ้นมาจับใจ เมื่อเหลือบไปเห็นเทียนหอมกลิ่นกุหลาบอ่อน ๆ ที่กำลังจุดส่องสว่างอยู่บนโต๊ะกาแฟ พร้อมกับผ้าห่มขนสัตว์เทียมสีครีมอ่อนผืนโปรดของฉู่ลี่เหยียนที่วางพาดอยู่บนโซฟาอย่างตั้งใจ นอกจากนี้ก็ยังมีดอกกุหลาบสีแดงสดดอกเดียววางประดับอยู่บนโต๊ะข้าง ๆ เทียนหอมเล่มนั้นด้วย“โอ๊ยตายแล้ว! แย่จังเลยลี่เหยียน!” ซ่งจื่อหานหันมามองเพื่อนรักด้วยสีหน้าขอโทษขอโพยอย่างสุดซึ้ง “ฉัน...ฉันทำลายค่ำคืนสุดแสนจะโรแมนติกของพวกเธอจนพังพินาศหมดเลยใช่ไหมเนี่ย”“ไม่เป็นไรเลยสักนิดน่า อย่าคิดมากไปเลย” ฉู่ลี่เหยียนส่งยิ้มบาง ๆ ให้เพื่อนรักอย่างจริงใจ“เขา...เขาให้ดอกกุหลาบสีแดงกับเธอด้วยอย่างนั้นเหรอ” หัวใจของจื่อหานพลันปวดแปลบขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ “น่ารักจังเลยนะ”“

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status