Share

กลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย
กลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย
Penulis: เด็กหญิงมอมแมม (I'm star)

บทที่ 1 ต้นสายปลายเหตุ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-31 23:05:39

          ‘ข่าววงในเขาลือกันว่าลูกสาวคนสวยของท่านรัฐมนตรีคนดังตอนนี้กำลังกุ๊กกิ๊กอยู่กับหนุ่มนักศึกษาคณะที่มีเกียร์ห้อยคอ บอกเลยว่าหนุ่มหล่อคนนี้ดีกรีไม่ธรรมดา เป็นถึงลูกชายของเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างยักษ์ใหญ่ของประเทศ เห็นโปรไฟล์แล้วรับรองว่าท่านรัฐมนตรียอมไฟเขียวให้แน่นอน แถมแหล่งข่าวยังบอกอีกด้วยว่าหลังเรียนจบทั้งคู่เตรียมบินลัดฟ้าไปเรียนต่อที่ต่างประเทศด้วยกัน เห็นแล้วมันหนึบหนับหัวใจเสียจริง นี่แหละนะที่เขาเรียกว่าคู่สร้างคู่สมของแท้’

          จู่ ๆ ก็มีข่าวการคบหาดูใจกันระหว่างคนสองคนซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน

          ด้านหนึ่งคือ ‘ดาริกา อนันต์เดโช’ หรือ ‘ดาริณ’ ลูกสาวคนสวยของท่านรัฐมนตรีคนดังผู้ซึ่งกุมอำนาจหลายฝ่ายในรัฐบาล

          อีกด้านคือ ‘อนาวัฒน์ เตมรไพศาล’ หรือ ‘ทิวเขา’ ทายาทเพียงคนเดียวของอาณาจักรธาดากรุปกลุ่มบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ของประเทศ

          ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าทั้งคู่เหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยกทั้งที่แท้จริงแล้ว ทั้งคู่เป็นเพียงเพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมเท่านั้น อีกอย่างทางฝ่ายชายก็มีคนรักอยู่แล้วด้วย แต่ไม่รู้ทำไมข่าวโคมลอยนี้ถึงปรากฏอยู่ในสื่อโซเชียลราวกับมีคนจงใจปล่อยออกมา

          ‘เจ้าขุน’ หรือ ‘ภัทรดนัย ประสิทธิพงษ์’ นั่งขมวดคิ้วนิ่วหน้าขณะอ่านข่าวของเพื่อนสนิทบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือแล้วทำสีหน้าครุ่นคิด ก่อนจะแค่นหัวเราะเสียง ‘เหอะ’ อยู่ในลำคอแล้วพูดพึมพำว่า

          “สิ้นคิด”

          เขาพูดเหมือนรู้ดีว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของใคร

.......................................

ภายในคอนโดหรูหราใจกลางเมืองหลวง ชั้นบนสุดเป็นเพ้นท์เฮ้าส์ส่วนตัวซึ่งมีพื้นที่ใช้สอยกว้างขวางแบ่งเป็นสองชั้น

          ชั้นล่างของเพ้นท์เฮ้าส์ถูกแบ่งโซนไว้อย่างลงตัว ตรงห้องครัวมีเคาน์เตอร์บาร์เล็ก ๆ สำหรับสังสรรค์ ห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่มีโซฟาทรงโมเดิร์นตามรสนิยมเรียบง่ายของผู้เป็นเจ้าของ เยื้องเข้าไปด้านในมีห้องฟิตเนสขนาดเล็ก ถัดจากห้องฟิตเนสเป็นห้องสำหรับดูภาพยนตร์แบบส่วนตัว

          ส่วนชั้นสองแบ่งเป็นห้องนอนขนาดใหญ่สองห้อง ภายในห้องนอนถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่ทันสมัยสไตล์เดียวกับชั้นล่างมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน

          นอกจากความหรูหราสะดวกสบาย ตรงด้านหน้าประตูทางเข้าออกของเพ้นท์เฮ้าส์ยังมีบอดี้การ์ดชุดดำยืนคุมเชิงคอยดูแลความปลอดภัยเป็นอย่างดี ผู้ที่จะเข้ามาเยือนยังสถานที่แห่งนี้นอกจากต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของแล้ว ยังต้องผ่านการคัดกรองจากผู้คุมร่างใหญ่อย่างละเอียดถี่ถ้วนเสียก่อน

          ร่างสูงของชายหนุ่มเจ้าของเพ้นท์เฮ้าส์หรือที่เหล่าชายชุดดำเรียกเขาว่า ‘นายน้อย’ เดินออกจากลิฟต์พร้อมกับหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งการมาของคนทั้งคู่มันดูผิดแผกไปจากปกติก็ตรงที่หญิงสาวถูกฉุดกระชากลากดึงราวกับโดนขู่บังคับ

          การ์ดร่างใหญ่มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ก่อนจะโค้งศีรษะลงในตอนที่นายน้อยของพวกเขาฉุดลากผู้หญิงคนนั้นเดินผ่านประตูไป

          “นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย ปล่อยฉันนะ ไอ้บ้าเจ้าขุน”

          หญิงสาวร้องโวยวายใส่คนที่พยายามลากจูงแกมบังคับให้เธอเข้าห้องไปด้วยกัน มือบอบบางทุบตีลงบนท่อนแขนแข็งแรงครั้งแล้วครั้งเล่าจนแขนของชายหนุ่มเป็นรอยแดงช้ำ

          ตัวก็เล็กนิดเดียวไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนนักหนาวะ

          เจ้าของร่างสูงถลึงตาใส่เธอก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

          “เธอเป็นคนทำให้ฉันเป็นแบบนี้นะดาริณ เพราะฉะนั้นเธอต้องรับผิดชอบ”

          เมื่อประตูเปิดกว้างร่างอรชรก็ถูกเหวี่ยงลงบนโซฟาอย่างแรง สองแขนเล็กถูกตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา ลิ้นหนาดุนเข้าตรงกระพุ้งแก้มขณะจ้องมองคนใต้ร่าง

          ‘ดาริณ’ พยายามดิ้นขัดขืนจากการเกาะกุมที่แน่นหนาขณะกล่าวขอโทษขอโพยไปพร้อมกัน

          “ฉันขอโทษ แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะวางยานายนะ”

          “คงตั้งใจวางยาไอ้ทิวเขาสินะ เธอมันหน้าไม่อายจริง ๆ ดาริณ”

          น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโมโห ดวงตาคมเข้มทอประกายโทสะอย่างแรงกล้า มือหนาบีบข้อมือของคนใต้ร่างอย่างแรง

          เขาไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าเธอดี

          แม้จะโกรธมากมายเพียงใดสุดท้ายก็ทำร้ายเธอไม่ลงอยู่ดี ยังไงซะดาริณก็คือเพื่อนคนหนึ่ง

          ‘เจ้าขุน’ สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อตั้งสติ ก่อนจะผละออกจากร่างเล็กแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ลงไปแช่ในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ที่มีน้ำอยู่เกือบเต็มอ่าง ให้ความเย็นของน้ำชะล้างความเร่าร้อนภายในร่างกายเผื่อว่าจะดีขึ้นบ้าง

          หญิงสาวลุกจากโซฟาแล้วเดินตามเขาเข้าไป นัยน์ตาสวยเฝ้ามองเพื่อนชายด้วยความเป็นห่วง

          ความจริงวันนี้เธอตั้งใจวางยาปลุกเซ็กส์ ‘ทิวเขา’ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทอีกคน และยังเป็นคนที่เธอแอบรักมานาน แต่มันดันผิดแผนไปหมดเมื่อคนที่ดื่มยาเข้าไปดันเป็นเจ้าขุน

          “นายดีขึ้นบ้างไหม”

          เอ่ยถามชายหนุ่มขณะขยับเท้าเข้าใกล้อ่างอาบน้ำทีละนิด

          “เข้ามาทำไม”

          “ก็ฉันเป็นห่วงกลัวว่านายจะเป็นอะไรไป”

          “ห่วงฉัน? กลัวฉันตายเหรอ”

          คนอุตส่าห์พยายามระงับอารมณ์ที่มันคุกรุ่นเพราะฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์ แต่ตัวต้นเหตุก็ยังตามมาถามเซ้าซี้

          มันน่าโดนนัก

          คนถูกพูดประชดประชันก้มหน้าสำนึกผิด ก่อนจะขยับเข้าไปจนชิดขอบอ่างเพื่อกล่าวขอโทษอีกครั้ง พร้อมทั้งดูอาการคนที่นอนแช่อยู่ในน้ำว่าเป็นอย่างไรบ้าง ทว่าฉับพลันร่างของเธอก็ถูกดึงลงไปในอ่างอาบน้ำด้วย

          “อร๊าย!!!”

          วงแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามกอดรัดร่างบอบบางเอาไว้ ดาริณยังไม่ทันได้ตั้งตัวริมฝีปากหนาก็ประกบจูบลงบนริมฝีปากสวย สอดลิ้นรุกล้ำเข้าไปในโพรงปากชุ่มฉ่ำแล้วเกี่ยวกระหวัดดูดดึงเรียวลิ้นเล็กอย่างพัลวัน

          “~อื้อ~”

          หญิงสาวครางท้วงพลางผลักไสคนตัวใหญ่ให้ออกห่าง สองมือประโคมทุบตีบนหัวไหล่แน่นหนั่นอย่างสะเปะสะปะ ก่อนจะเปลี่ยนไปกำเสื้อของเขาเอาไว้แทน

          ฝ่ามือกร้านลูบไล้ไปตามเรือนร่างอรชร ก่อนจะสอดเข้าไปในเสื้อของหญิงสาว จากนั้นก็ออกแรงบีบขยำสองเต้าผ่านบราเซียเกาะอก

          นมโคตรใหญ่

          ร่างเล็กเริ่มอ่อนระทวย จากที่ต่อต้านในตอนแรกดาริณก็เริ่มมีท่าทีตอบสนอง วงแขนเรียวยกขึ้นมาคล้องคอชายหนุ่มแล้วตวัดลิ้นโต้ตอบ

          เจ้าขุนได้ใจจึงเริ่มถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออกทีละชิ้น ขณะที่เรียวลิ้นยังคงเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กอย่างช่ำชอง เมื่อเสื้อผ้าอาภรณ์ของหญิงสาวถูกถอดออกจนหมดเขาก็หันมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง

          “อย่าเจ้าขุน”

          ท้วงขึ้นประหนึ่งว่าไม่อยากให้เขาทำต่อ

          คนถูกขัดใจผละริมฝีปากออกมา คิ้วหนาขมวดขุ่นเคืองขณะจับจ้องใบหน้าสวยของเพื่อนสาว

          “จะห้ามทำไมวะ”

          มาถึงขั้นนี้ใครมันจะไปทนไหว ถูกวางยาปลุกเซ็กส์แถมยังมีผู้หญิงเปลือยกายอยู่ตรงหน้า ต่อให้บวชเป็นพระก็ทนไม่ไหวหรอก

          เขาทำเสียง‘จิ๊ปาก’อย่างไม่พอใจใส่เธอ ก่อนจะไล้ฝ่ามือไปตามผิวเนียนแล้วบีบขยำสองเนินนุ่มนิ่มตามแรงอารมณ์

          ผิวดาริณทั้งเนียนและนุ่มมาก

          ปลายนิ้วเรียวยาวสะกิดเบา ๆ ตรงตุ่มไตสีสวยจากนั้นเขาก็เปลี่ยนเป็นบีบบี้เล่น ร่างเล็กสั่นระริกด้วยความกระสันเสียว

          “~อ๊า~”

          เสียงครางผะแผ่วเล็ดลอดออกมาจากคนตัวเล็ก แม้หัวสมองจะสั่งการให้ต่อต้านแต่ร่างกายกลับตอบสนองสัมผัสของเขา

          เจ้าขุนลอบยิ้มอย่างพึงพอใจ ริมฝีปากเคลื่อนเข้าไปแนบชิดที่ใบหูเล็กแล้วกระซิบเสียงแหบพร่า

          “ขอดูดนมหน่อย”

          ยังไม่ทันได้อนุญาตฉับพลันร่างเล็กก็ถูกจับพลิกให้หันหน้าเข้าหาคนตัวสูง ชายหนุ่มจัดแจงให้เธอนั่งบนกล้ามเนื้อหน้าท้องของตัวเองโดยให้ตำแหน่งสองเต้าชูชันอยู่เบื้องหน้า คนถูกวางยากลืนน้ำลายก้อนหนืดเมื่อได้เชยชมเนินอกขาวเนียนที่เด่นหราอวบนูนราวกับลูกซาลาเปา

          สวยมาก

          สองมือช่วยกันเคล้นคลึงตรงสองเต้า ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะครอบลงตรงปลายยอดถันแล้วดูดเลียอย่างรุนแรง

          “เบาหน่อยเจ้าขุนฉันเจ็บ”

          ดาริณเอ่ยปรามเสียงสั่น ร่างเล็กสั่นระริกยิ่งเป็นการกระตุ้นให้เขาดูดแรงขึ้นอีก

          ปลายลิ้นตวัดหนัก ๆ ไปตรงตุ่มไตสีหวาน ความกระสันทำให้เขาเผลอขบฟันลงบนนั้นด้วยความมันเขี้ยว

          “~อ๊ะ~เจ้าขุน”

          “วันนี้เธอคงเตรียมตัวเตรียมใจมาเป็นเมียไอ้ทิวเขาสินะ เสียใจด้วยนะดาริณที่มันผิดแผนไปหน่อย”

          พูดจบก็จัดแจงให้หญิงสาวอยู่ในท่าคุกเข่าแล้วจับมือของเธอไปเกาะไว้ตรงขอบอ่าง ชายหนุ่มคุกเข่าประกบอยู่ด้านท้ายดวงตาคมไล่สำรวจแผ่นหลังเนียนขาวอย่างหื่นกระหาย

          “จะมาโทษฉันไม่ได้นะดาริณ”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • กลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย   บทที่ 6 ความหลังฝังใจ

    หลังเสร็จงานจากบ่อนเจ้าขุนก็ขับรถกลับเพ้นท์เฮ้าส์ ร่างสูงเหยียดกายนอนราบบนโซฟาตัวยาว แขนแกร่งข้างหนึ่งถูกยกขึ้นมาวางพาดบนหน้าผาก ดวงตาเพ่งมองเพดานอย่างเลื่อนลอย จู่ ๆ ภาพเมื่อคืนก็ฉายขึ้นมาในหัว พอมีเวลาได้คิดทบทวนเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าความจริงแล้วเมื่อคืนมันคือครั้งแรกของดาริณ ตอนแรกเขาคิดว่าเธอจะผ่านผู้ชายมาอย่างโชกโชนเสียอีก ขณะกำลังนอนคิดถึงเรื่องเมื่อคืนหัวสมองก็พลันคิดเลยเถิดไปถึงความเร่าร้อนที่เกิดขึ้น เรือนร่างอรชรที่ไม่ว่าจะมองส่วนไหนก็ดูสวยไปหมดมันตราตรึงหัวใจชะมัด จู่ ๆ คนหน้านิ่งก็คลี่ยิ้มอย่างไม่รู้ตัว ครืด! ครืด! เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นขัดจังหวะความคิด ชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบมากดรับสาย “ครับน้าอร” [ฮัลโหลหลานรัก เป็นไงบ้างจ๊ะไม่ได้เจอกันตั้งนานคิดถึงจังเลย] “ผมก็คิดถึงน้าอรเหมือนกันครับ” [ไม่ต้องมาทำเป็นปากหวาน คิดถึงน้าแต่ไม่เห็นโทรมาหาน้าบ้างเลย ดูซิมีแต่น้าโทรหาอยู่ฝ่ายเดียว] “โธ่! ก็ช่วงนี้เรียนหนักนี่นา ไหนจะต้องดูแลงานที่บ่อนแทนแดเนียลอีก” [อย่าทำเป็นเอาชื

  • กลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย   บทที่ 5 สิ่งของแลกเปลี่ยน

    “เรื่องอะไร” “เรื่องคุณดาวิทย์ ลูกชายคนโตของท่านรัฐมนตรีนพดลครับ” “ติดปัญหาอะไร” “ตอนนี้คุณดาวิทย์อยากกู้เงินเพิ่มครับ” “ก็ให้กู้ไป” “แต่หนี้เก่ายังค้างอยู่เลยนะครับ แม้แต่ดอกเบี้ยก็ยังไม่คืนสักบาท จนตอนนี้ดอกเบี้ยที่ค้างอยู่จะเท่าเงินต้นที่ยืมไปแล้วครับ” “ของเก่ายังเหลืออยู่เท่าไหร่” “รวมดอกเบี้ยตอนนี้ก็สิบห้าล้านแล้วครับ” คิ้วเข้มขมวดมุ่นเป็นกังวล คนที่พวกเขากำลังพูดถึงเป็นลูกชายคนโตของท่านรัฐมนตรีนพดล หรือก็คือพี่ชายแท้ ๆ ของดาริณ ‘ดาวิทย์’ เพิ่งมาเป็นลูกค้าของบ่อนเมื่อประมาณหกเดือนก่อน ตอนแรกเจ้าขุนก็ไม่รู้หรอกว่าเขาคือพี่ชายของดาริณ เพราะปกติไม่ค่อยได้ลงไปสุงสิงกับลูกค้าด้านล่าง มาทีไรก็นั่งอยู่แต่ที่โต๊ะทำงานแล้วดูกิจกรรมทุกอย่างของบ่อนผ่านกล้องวงจรปิด เขาเพิ่งรู้ว่าดาวิทย์เข้ามาใช้บริการที่บ่อนเมื่อเดือนที่แล้วตอนที่เจ้าตัวเอาชื่อผู้เป็นพ่อมาอวดอ้างเพื่อขอกู้ยืมเงินห้าล้านไปต่อทุน ผ่านมายังไม่ถึงเดือน จากหนี้ห้าล้านบาทตอนนี้กลายเป็นสิบห้าล้านบาทไปแล้ว เจ้าขุนพ

  • กลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย   บทที่ 4 สิ่งที่ซ่อนเร้น

    รถคันหรูจอดนิ่งที่หน้ารั้วสูงของคฤหาสน์หลังใหญ่ ใคร ๆ ต่างก็รู้ดีว่าเจ้าของคฤหาสน์หรูหราในย่านที่ดินราคาแพงหลังนี้คือท่านรัฐมนตรี ‘นพดล อนันต์เดโช’ บุคคลผู้ซึ่งมีอำนาจและทรงอิทธิพลคนหนึ่งของประเทศ “จอดตรงนี้แหละ แล้วนายก็ลงไปได้แล้ว” พอถึงหน้าบ้านหญิงสาวก็แผดเสียงออกคำสั่งให้ชายหนุ่มลงจากรถ เจ้าขุนนั่งนิ่งไม่มีทีท่าว่าจะยอมทำตามที่เธอสั่ง ดวงตาคมกริบไล่สำรวจคนข้าง ๆ ก่อนจะโน้มตัวเข้าใกล้หญิงสาว เพ่งตามองเธอราวกับมีเรื่องอยากจะพูด “อะไรอีก” ดาริณแว้ดเสียงใส่พลางโยกหน้าถอยหนี แผ่นหลังบอบบางชนกับประตูรถอย่างจนมุม “ที่เธอวางยาไอ้ทิวเขาเมื่อคืน เพราะเธอรักมันมากจนอยากได้มันเป็นผัว หรือเป็นเพราะพ่อของเธอบังคับให้จับมันให้ได้กันแน่” “นายอย่ามาใส่ร้ายคุณพ่อฉันนะ” “ฉันรู้นะว่าตอนนี้ครอบครัวเธอกำลังมีปัญหา แล้วบริษัทที่พี่ชายเธอบริหารอยู่ก็กำลังขาดทุนมหาศาล ที่ท่านรัฐมนตรีอยากได้ไอ้ทิวเขามาเป็นลูกเขยเพราะหวังฮั้วโครงการก่อสร้าง...ใช่ไหม” นัยน์ตาของคนถูกเค้นสั่นระริก เธอรู้สึกโกรธเคืองคนถามเป็นอย่างมาก แม้จ

  • กลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย   บทที่ 3 คนลึกลับ

    เช้าวันต่อมา แสงแดดอ่อนโยนยามเช้าเล็ดลอดเข้ามาทางหน้าต่างห้องนอน ร่างเล็กค่อย ๆ ลืมตาตื่นจากภวังค์แห่งฝัน ก่อนจะลุกพรวดขึ้นนั่งเมื่อภาพเมื่อคืนมันแวบเข้ามาในหัวสมอง “โอ๊ย!” เธอรู้สึกเจ็บหน่วงตรงกลางหว่างขาขึ้นมาเพียงเพราะขยับร่างกายอย่างฉับพลัน “ตื่นแล้วเหรอ” ชายหนุ่มยืนอยู่มุมห้องที่เป็นกระจกใสซึ่งตรงนั้นสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ได้กว้างไกล นัยน์ตาคมไล่สำรวจร่างเล็กแล้วลอบยิ้ม ก่อนจะนั่งลงตรงโซฟาทรงโมเดิร์นซึ่งตั้งอยู่ใกล้ ๆ กัน เรียวขายาวขยับเป็นท่านั่งไขว่ห้าง จากนั้นเขาก็ยกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบอย่างสบายใจ ทั้งสบายใจแล้วก็สบายตัวเลยล่ะ เพราะเมื่อคืนเขาได้ปลดปล่อยไปหลายน้ำ ดาริณช้อนตามองคนร้ายกาจที่กระทำรุนแรงกับเธอทั้งคืนราวกับสัตว์ป่าหิวโหย เธอตั้งท่าจะลุกจากเตียงนอนแต่ต้องหยุดชะงักกลางคันเมื่อคิดขึ้นมาได้ว่าตัวเองยังเปลือยกายล่อนจ้อน หญิงสาวกระชับผ้าห่มคลุมตัวจากนั้นก็เอ่ยเสียงแข็ง “ฉันจะกลับบ้าน” “ใครห้าม” ไม่มีใครห้ามแต่จะให้เธอเดินแก้ผ้าไปรึไงกัน หญิงสาวทำท่าทางฮึ

  • กลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย   บทที่ 2 รับผิดชอบ

    มือหนาประคองตัวตนที่ตั้งผงาดด้วยฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์แล้วชักรูดสองสามครั้ง ดวงตาคมกริบเพ่งพิศเรือนร่างสวยด้วยความลุ่มหลง ดาริณสวยไปหมดทุกส่วนไม่ว่าจะเป็นสองเต้าอวบนูนขนาดเต็มไม้เต็มมือ หรือผิวกายขาวผุดผ่องและร่องรูเนียนกริบสีชมพู ชายหนุ่มรู้สึกคอแห้งผากกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เห็นแล้วอยากดูดเลียร่องรักของดาริณให้สาแก่ใจเอาให้เธอร้องครวญครางเสียงหลงไม่เป็นภาษา แต่ก็ติดตรงที่ตอนนี้อารมณ์มันพลุ่งพล่านเกินกว่าจะมัวมาเสียเวลาทำอย่างอื่น ตอนนี้ขอเอาก่อนละกัน เรื่องอื่นเอาไว้ค่อยหาโอกาสทำทีหลัง เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงบ้วนน้ำลายลงบนฝ่ามือของตัวเอง จากนั้นก็เอาไปถูชโลมบนเอ็นแท่งใหญ่ จ่อปลายเอ็นไว้ตรงปากทางร่องกลีบที่ยังปิดสนิทแล้วถูไถเพิ่มความกระสันเสียวให้เธอ “นายช่วยอ่อนโยนกับฉันหน่อยนะ” ทำเป็นมาร้องขอความอ่อนโยนทั้งที่เธอมันกร้านโลกซะขนาดนี้ เจ้าขุนแค่นหัวเราะอย่างนึกดูถูกในตัวหญิงสาว อ่อนโยนบ้าบออะไรเขาไม่เคยอ่อนโยนกับใคร นอกจากไม่ตอบเจ้าขุนยังส่งลำเอ็นเข้าไปในร่องรักทันที เรื่องแบบนี้ไม่มีใครเขาประนีประนอมกันหรอก ไม่อย่างนั้

  • กลรักร้ายนายวิศวะมาเฟีย   บทที่ 1 ต้นสายปลายเหตุ

    ‘ข่าววงในเขาลือกันว่าลูกสาวคนสวยของท่านรัฐมนตรีคนดังตอนนี้กำลังกุ๊กกิ๊กอยู่กับหนุ่มนักศึกษาคณะที่มีเกียร์ห้อยคอ บอกเลยว่าหนุ่มหล่อคนนี้ดีกรีไม่ธรรมดา เป็นถึงลูกชายของเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างยักษ์ใหญ่ของประเทศ เห็นโปรไฟล์แล้วรับรองว่าท่านรัฐมนตรียอมไฟเขียวให้แน่นอน แถมแหล่งข่าวยังบอกอีกด้วยว่าหลังเรียนจบทั้งคู่เตรียมบินลัดฟ้าไปเรียนต่อที่ต่างประเทศด้วยกัน เห็นแล้วมันหนึบหนับหัวใจเสียจริง นี่แหละนะที่เขาเรียกว่าคู่สร้างคู่สมของแท้’ จู่ ๆ ก็มีข่าวการคบหาดูใจกันระหว่างคนสองคนซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน ด้านหนึ่งคือ ‘ดาริกา อนันต์เดโช’ หรือ ‘ดาริณ’ ลูกสาวคนสวยของท่านรัฐมนตรีคนดังผู้ซึ่งกุมอำนาจหลายฝ่ายในรัฐบาล อีกด้านคือ ‘อนาวัฒน์ เตมรไพศาล’ หรือ ‘ทิวเขา’ ทายาทเพียงคนเดียวของอาณาจักรธาดากรุปกลุ่มบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ของประเทศ ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าทั้งคู่เหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยกทั้งที่แท้จริงแล้ว ทั้งคู่เป็นเพียงเพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมเท่านั้น อีกอย่างทางฝ่ายชายก็มีคนรักอยู่แล้วด้วย แต่ไม่รู้ทำไมข่าวโค

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status