อัยวา....
"อื้อออ ภูขาาาใจเย็นๆ ค่ะ" เสียงผู้หญิงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงมีจริต
"รอไม่ไหวอยากจะแย่อยู่แล้วบอกให้เอาในรถก่อนก็ไม่ยอม" เสียงเมายานคางของพี่ภูทำให้ฉันรู้ว่าเขากำลังเมา
"ก็เบล....ว๊ายยยเธอเป็นใครเข้ามาในห้องภูได้ไง" ผู้หญิงคนนั้นพอเห็นหน้าฉันก็ตกใจทำให้พี่ภูที่กำลังซุกไซร้ซอกคอผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามองทันที ทำให้ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูก
"เธอเข้ามาได้ไง"
"อัยมีคีย์การ์ดอัยก็เข้ามาได้สิ"
"แม่ให้เธอมาสินะ"
"ใช่ค่ะป้าพิมพ์ให้อัยมา"
"มาทางไหนก็กลับไปทางนั้นได้เลยไป๊!!!" พี่ภูไล่ฉันต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น
"อัยไม่ไปอัยมีสิทธิ์ที่จะมาห้องพี่เพราะพี่เป็นคู่หมั้นของอัย ส่วนเธอมาทางไหนก็กลับไปทางนั้น" ฉันเอ่ยปากไล่ผู้หญิงที่มากับเขา
"เธอไม่มีสิทธิ์มาไล่ผู้หญิงของฉัน คนที่สมควรจะออกไปจากห้องนี้ก็คือเธอ!!! พี่ภูชี้หน้าฉันทำให้ผู้หญิงคนนั้นยิ้มเยาะใส่
"ไม่ไปใครจะทำไม" ฉันทำเป็นไม่สนใจทั้งที่ใจเจ็บที่เห็นเขามากับผู้หญิงคนนั้น ดูก็รู้ว่ามาทำอะไรกันนัวกันมาขนาดนี้ ฉันตัดสินใจเดินเข้าห้องนอนของพี่ภูฉันอยากจะรู้ว่าเขาจะทำยังไงถ้าฉันไม่ยอมออกไปจากห้องของเขา ฉันจะไม่ยอมให้เขาพาผู้หญิงคนไหนมานอนด้วยทั้งนั้นในเมื่อตอนนี้เขาเป็นคู่หมั้นของฉันแล้ว
แกร๊ก แอ๊ด ปั้ง!!!!
ฉันตกใจเมื่อจู่ๆพี่ภูก็เปิดประตูห้องนอนเข้ามาก่อนจะใช้เท้าปิดประตูเสียงดังลั่นห้อง เขาเดินมาหาฉันที่นั่งอยู่ปลายเตียงนอน
"หึถึงขนาดมาอ่อยถึงห้องคงอยากมากสินะ" พี่ภูเดินตรงมาหาฉันด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดาแต่ฉันรับรู้ได้ถึงความไม่น่าไว้ใจ
"พะ พี่ภูจะทำอะไร" ฉันรีบลุกขึ้นยืนแล้วก้าวถอยไปข้างหลังพร้อมกับถามพี่ภูด้วยน้ำเสียงที่สั่นเมื่อเขาก้าวเท้าเข้ามาใกล้จนแผ่นหลังฉันติดชิดผนังห้อง
"ฉันก็จะพิสูจน์ยังไงล่ะว่าคืนนั้นฉันได้ทำอะไรเธอหรือเปล่า" แคว๊กกกกก
"กรี๊ดดดดดดด" ฉันกรี๊ดลั่นห้องเมื่อจู่ๆพี่ภูก็กระชากเสื้อนักศึกษาของฉันจนขาดติดมือฉันรีบเอามือปิดหน้าอกตัวเองที่ตอนนี้มีเพียงชั้นในสีขาวห่อหุ้ม
"หึซ่อนรูปนี่หว่ายัยเด็กเลี้ยงแกะ" พี่ภูจ้องมองมาที่หน้าอกของฉันก่อนจะกระชากตัวฉันแล้วผลักลงบนเตียงจากนั้นเขาก็ตามขึ้นมาคร่อมร่างฉันเอาไว้ กลิ่นเหล้าที่เขาดื่มมาคละคลุ้งไปทั่วห้อง
"พี่ภูอัยขอร้องอย่าทำอะไรอัยเลยนะ" ฉันขอร้องพี่ภูเสียงสั่นด้วยความกลัว
"ขอร้องอย่างงั้นเหรอ หึ ในเมื่อเธอไล่ให้เบลกลับไปเพราะฉะนั้นคนที่ต้องโดนกระแทกก็ต้องเป็นเธอ" ฉันตกใจเมื่อได้ยินแบบนั้น
"ไม่นะไม่ อัยกลัวอัยขอร้องพี่ภูอย่าทำอะไรอัยเลย"
"จะกลัวทำไมในเมื่อนี่ไม่ใช่ครั้งแรกเราเคยเอากันมาแล้วไม่ใช่หรือไงเพราะฉะนั้นเธอจะกลัวอะไร"
"........" ฉันจะบอกความจริงกับพี่ภูดีไหมว่าคืนนั้นมันไม่มีอะไรเผื่อว่าเขาจะไม่ทำอะไรฉัน
"เงียบทำไมหรือกลัวความจริงจะเปิดเผยว่าคืนนั้นฉันไม่ได้ทำอะไรเธอ"
"พี่ภูคือว่าอัย อื้ออออออ" ฉันกำลังจะบอกความจริงแต่ไม่ทันได้พูดพี่ภูก็ก้มลงมาจุบฉันอย่างเร่าร้อนและรุนแรง
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ น้ำตาฉันไหลออกมาเพราะมันเจ็บไปทั้งปากเขาจูบฉันรุนแรงเกินไปซึ่งนี่มันเป็นจูบแรกของฉันด้วยฉันไม่เคยจูบกับใครมาก่อน
"อื้อออออ เอ็บ" (อื้ออออ เจ็บ) ฉันร้องออกมาเมื่อพี่ภูใช้มือบีบขยำหน้าอกของฉันซึ่งเขาบีบมันแรงมากทั้งสองข้าง
"อ๊ะ" ฉันสะดุ้งสุดตัวเมื่อพี่ภูขยับใบหน้าลงมาที่ซอกคอของฉันก่อนจะดูดและกัดลงไปอย่างแรง
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
"มันเจ็บ ฮึก อัยเจ็บ" ฉันร้องบอกพี่ภูที่ตั้งหน้าตั้งตาดูดที่คอของฉันทั้งสองข้างจนเจ็บไปหมด
"หึนี่สิรอยดูดของจริงมันต้องเป็นแบบนี้" เขาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกันหรือว่าเขารู้แล้วว่ารอยวันนั้น.....
"เธอคิดว่าฉันโง่จนดูไม่ออกจริงๆเหรอว่าคืนนั้นรอยที่คอเธอมันเป็นรอยดูดจริงๆหรือเธอทำขึ้นมาตบตาฉันกับทุกคน"
".........."
"หึ เงียบพูดไม่ออก ฉันจะบอกให้รู้นะว่าฉันดูออกตั้งแต่คืนนั้นแล้วแต่ที่ฉันไม่พูดเพราะฉันอยากรู้ว่าเธอจะโกหกอะไรยังไงต่อไปอีก ฉันว่าเธอไปเป็นดาราน่าจะเหมาะกว่านะเล่นละครเก่งขนาดนั้น"
"แล้วไงถึงยังไงอัยก็ได้หมั้นกับพี่แล้วและอีกไม่นานเราก็ต้องแต่งงานกัน" ฉันเชิดหน้าขึ้นพูดกับเขาอย่างท้าทายทั้งที่กลัวมาก
"เธอคิดว่าฉันจะยอมแต่งงานกับเธองั้นดิ ฝันไปเถอะ"
"ทำไมต้องฝันไม่ว่ายังไงพี่ก็ต้องแต่งงานกับอัยอยู่ดีและต่อจากนี้ไปพี่ก็ไม่มีสิทธิ์ไปมีผู้หญิงคนอื่น"
"เธอคิดว่าตัวเองมีดีอะไรถึงต้องให้ฉันยอมทำตามที่เธอพูด น้ำหน้าอย่างเธอเป็นได้แค่ของเล่นบนเตียงของฉันเท่านั้นแล่ะเบื่อก็แค่ทิ้ง"
พูดจบพี่ภูก็ก้มลงมาจูบฉันอีกครั้งถามว่าฉันขัดขืนไหมไม่เลยเพราะฉันรู้ว่าขัดขืนไปก็สู้เขาไม่ได้อยู่ดี ถ้าคืนนี้ฉันต้องเป็นของเขาจริงๆฉันก็จะยอมแต่ฉันจะไม่ยอมเป็นของเล่นของเขาอย่างที่เขาพูด
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
"อื้อออ พี่ภู" ฉันครางออกมาเมื่อพี่ภูใช้ลิ้นปาดเลียบริเวณเนินหน้าอกพร้อมกับเอื้อมมือไปทางด้านหลังเพื่อปลดตะขอชั้นใน เขาทำมันได้อย่างชำนาญไม่นานชุดชั้นในของฉันก็หลุดติดมือเขาเขาคงจะทำมันบ่อยสินะคิดแบบนี้แล้วก็อดน้อยใจไม่ได้ที่ฉันไม่ใช่คนแรกของพี่ภู แต่ไม่เป็นไรถึงฉันจะไม่ใช่คนแรกของพี่ภูแต่ฉันขอให้พี่ภูมีฉันเป็นคนสุดท้ายก็พอฉันขอแค่นี้
"อ๊ะ" ฉันตกใจเมื่อจู่ๆพี่ภูก็สอดใส่นิ้วเข้ามาในร่องรักของฉันที่ยังมีชั้นในปกปิดอยู่
แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ นิ้วของพี่ภูขยับเข้าขยับออกภายในร่องรักของฉันแม้จะไม่ได้เข้าไปลึกแต่มันก็เจ็บ
"อื้อออออ พี่ภูขา อื้อออพี่ภู อัยเจ็บ" ฉันครางออกมาอย่างห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้มันรู้สึกแปลกๆอธิบายไม่ถูกมันทั้งเจ็บทั้ง..เสียว
"บอกความจริงมาคืนนั้นฉันได้ทำอะไรเธอหรือเปล่า" พี่ภูกระซิบถามฉันเสียงกระเส่าพร้อมกับสร้างรอยที่คอฉันไปด้วย
"........" ฉันเลือกที่จะเงียบไม่ตอบเพราะไม่รู้จะตอบยังไงดี
"ถ้าเธอไม่ตอบอย่าหาว่าฉันทำรุนแรงเพราะฉันเบาไม่เป็นบอกไว้ก่อน"
"แม่ค๊าบบบบ" ภูฟ้าลูกชายคนเล็กวิ่งมากอดฉัน"มาอ้อนแม่แบบนี้อยากได้อะไรครับหื้มมม""แม่รู้ทันฟ้าตลอดเลยอ่ะเบื่อจัง>ถ้าฟ้ารักแม่ฟ้าก็ต้องฟังแม่นะลูก หรือฟ้าอยากให้แม่เป็นห่วงกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเอาแต่เป็นกังวลเรื่องฟ้าขับรถ" ฉันพยายามหาเหตุผลมาคุยกับลูกเพราะภูฟ้าแกก็เป็นเด็กมีเหตุผลประมาณหนึ่งถึงแม้ว่าจะถูกพ่อถูกปู่ถูกย่าถูกยายทวดตามใจมากแค่ไหนก็ตามเพราะเป็นหลานชายคนเล็กแต่สุดท้ายแล้วแกก็จะเชื่อฟังฉันมากที่สุดเพราะแบบนี้พี่ภูถึงให้ภูฟ้ามาคุยกับฉัน"แม่สัญญาแล้วนะครับ""ครับแม่สัญญา^^"
หลายปีต่อมา...อัยวา....ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันกับพี่ภูจะมาถึงวันนี้ได้ เราแต่งงานกันมาเกือบสิบปีแล้วและวันนี้เป็นวันครบรอบการแต่งงานของฉันกับพี่ภูซึ่งพี่ภูก็ได้จัดงานเลี้ยงฉลองให้ทุกปีและปีนี้เป็นปีที่พิเศษกว่าปีไหนๆ เพราะลูกๆ ทั้งสี่คนอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเนื่องจากว่าน้องภูมิไปเรียนต่อต่างประเทศเพิ่งกลับมา อ่อฉันลืมบอกไปว่าลูกคนเล็กของฉันเป็นผู้ชายนะคะแกมีชื่อว่าน้องภูฟ้าชื่อนี้พี่ภูเป็นคนตั้งให้เองเลยค่ะเขาอยากให้ลูกชายมีชื่อคล้ายกับเขาทุกคนส่วนลูกสาวก็ชื่อคล้ายฉัน ซึ่งหลังจากคลอดน้องภูฟ้าฉันก็บังคับให้พี่ภูทำหมันค่ะเพราะไม่อย่างงั้นฉันคงต้องตั้งท้องทุกๆ ปีเพราะเขาหื่นมากแม้ลูกสี่แล้วก็ตาม"ฉันดีใจด้วยนะที่เธอมีครอบครัวที่อบอุ่นและมีความสุขคุณแม่ลูกสี่อ่ะนี่ของขวัญจากฉัน" บอมยื่นของขวัญมาให้"ขอบคุณนะนายมายินดีกับฉันทุกปีเลย^^""อื้มมม""แล้วเมื่อไหร่นายจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักทีล่ะบอมฉันไม่เคยเห็นนายจริงจังกับผู้หญิงคนไหนเลยทั้งที่มีผู้หญิงเข้าหาตั้งเยอะ" อันนี้คือเรื่องจริงตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาฉันไม่เคยเห็นบอมคบกับใครจริงจังเลยอาจจะมีบ้างแต่ไม่นานก็เลิกคุยพอฉันถามเหตุผลมันก็บอกมั
อัยวา...."เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นเสียงครางหวานๆให้พี่ฟังได้มั้ยครับที่รัก" พี่ภูส่งสายตาหื่นกระหายมาให้ฉันฉันยิ้มหวานส่งไปให้พร้อมกับเดินเข้าไปโอบรอบคอพี่ภูแล้วก็ซบลงที่อกกว้าง เราอยู่ด้วยกันมาตั้งหลายปีทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะว่าพี่ภูต้องการอะไร"คืนนี้อัยจะครางให้พี่ฟังทั้งคืนเลยค่ะ" ฉันเงยหน้าพร้อมสบสายตาเชิญชวน"มายั่วกันแบบนี้ระวังจะไม่ได้นอนทั้งคืนนะครับเมีย""ไม่นอนก็ไม่นอนค่ะ อัยพร้อมอยู่แล้ว^^""เมียใครน่ารักจัง""เมียพี่ภูไงคะ^^" จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ ฉันจุ๊บที่คอพร้อมกับดูดเบาๆ"ซี๊ดดดด อัยจ๋าดูดแรงๆเลยครับที่รักพี่ชอบ" พี่ภูครางกระเส่าเมื่อฉันดูดคอเขาจนเป็นรอย"คืนนี้อัยจะไม่ได้ดูแค่ที่คอนะคะอัยอยาก...ดูดอย่างอื่นของพี่ด้วย" ทั้งสายตาทั้งคำพูดของฉันทำเอาพี่ภูอึ้งไปพักนึงเลย ฉันอยากจะตอบแทนความรักที่เขามีให้ฉันเพราะฉันรู้สึกว่าที่ผ่านมาฉันดูแลเอาใจใส่พี่ภูได้ไม่ดีพอ ฉันผลักพี่ภูให้นอนลงบนเตียงก่อนที่ฉันจะตามขึ้นมา ฉันไม่รอช้ารีบจัดการถอดกางเกงของเขาออก ก่อนจะหันมาจัดการกับชุดเจ้าสาวของตัวเองจนตอนนี้เราสองคนเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ ฉันยิ้มให้พี่ภูด้วยสายตายั่วยวนก่อนจะขยับตัวลง
ภูผา....ผมนั่งมองลูกสาวสองคนที่กำลังเล่นทรายกันอยู่ริมชายหาดใต้ต้นมะพร้าว สักพักก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งอายุน่าจะพอๆกับน้องภูมิวิ่งถือลูกบอลมายืนมองดูลูกสาวผมที่กำลังนั่งเล่นทรายกัน ผมก็นั่งดูอยู่ไม่ได้พูดอะไรจนกระทั่งลูกสาวผมพูดชวน"พี่มาเล่นด้วยกันมั้ยค๊าาา" น้องอันดาชวนแล้วก็ตามมาด้วยน้องเอิงเอย"มาเล่นด้วยกันซี่สนุกน๊าาา" ว่าแล้วทั้งสองสาวก็ลุกขึ้นพร้อมกันแล้วเดินไปจูงมือเด็กชายมาเล่นทรายด้วย"น่ารักจังเลยครับชื่ออะไรกันเหรอน้องสองคนหน้าเหมือนเลยเป็นฝาแฝดเหรอ""ใช่ค่า""พี่ชี่อพี่กลัฟน่ะอายุเจ็ดขวบ^^"ผมเหร่ตามองเด็กผุู้ชายที่แนะนำตัวเองเสร็จสรรพกับลูกสาวของผม"น้องชื่ออันดาค่าส่วนนี่น้องเอิงเอยเป็นน้องสาวอันดาเองค่าอายุสี่ขวบครึ่งแล้ว^^" ลูกสาวผมก็ใช่ย่อยครับบอกชื่อบอกอายุเขาเรียบร้อย ที่ผมไว้หนวดมานี่ไม่มีผลเลยสินะ เห้อออออผมนั่งมองเด็กทั้งสามคนเล่นด้วยกันจนกระทั่งเย็นมากแล้วผมก็เลยไล่ให้เด็กผู้ชายนั่นกลับบ้าน"ไว้พรุ่งนี้พี่มาเล่นด้วยอีกนะ^^""ได้ค่าพี่กลัฟ^^""ได้ค่าพี่กลัฟ^^"พอคล้อยหลังเจ้าเด็กนั่นผมก็เรียกสองสาวมาคุยด้วยใบหน้าจริงจัง"น้องอันน้องเอิงหนูฟังพ่อนะลูก เราเป็นผู้
ห้าปีต่อมา...ภูผา...."พ่อกลับมาแล้วววว""พ่อออขาาาาาพ่ออออ" ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ เสียงวิ่ง"พ่อกลับมาแล้วครับ" ผมอ้าแขนรับสองแฝดตัวอ้วนกลมจนอุ้มไม่ไหววัยสี่ขวบครึ่งที่วิ่งแข่งกันมาหาผมโดยมีพี่เลี้ยงเดินตามมาติดๆ"จุ๊บ จุ๊บค่าพ่อ" น้องอันดาหอมแก้มซ้าย"จุ๊บ จุ๊บค่าพ่อ" น้องเอิงเอยหอมแก้มขวา"ชื่นใจจังครับ" ฟอด ฟอด ผมหอมแแก้มลูกสาวตัวน้อยคนละข้างก่อนจะอุ้มทั้งคู่เข้าบ้านพร้อมกันพอผมเดินเข้ามาก็เจอเมียรักกำลังนั่งจัดคุ๊กกี้ใส่กล่องอยู่ที่ห้องนั่งเล่น"กลิ่นหอมไปถึงหน้าบ้านเลยมีให้พี่ชิมมั้ยครับ" ผมวางลูกๆทั้งสองคนลงแล้วเดินมานั่งข้างๆเมีย"มีสิคะอัยแบ่งไว้ให้แล้ว ส่วนนี่ของน้องภูมิค่ะพรุ่งนี้แกก็กลับมาแล้ว""เห้อคิดถึงลูกจัง" ผมบ่นกับอัยวาทุกวันเรื่องคิดถึงลูกชายซึ่งตอนนี้แกไปเรียนภาษาที่อเมริกาแม้ว่าน้องภูมิจะอายุแค่เจ็ดขวบกว่าแต่แกก็เป็นเด็กใฝ่เรียนชอบศึกษาหาความรู้ตั้งแต่เล็กๆ ถามว่าไปกับใครก็ไปกับพ่อกับแม่ผมไงล่ะครับท่านห่วงหลานชายก็เลยตามไปกันทั้งคู่ซึ่งผมก็อุ่นใจนะที่พ่อกับแม่ผมตามไปดูแลแต่ผมก็อดคิดถึงแกไม่ได้ยังดีที่มีสองสาวคอยป่วนทำให้ผมไม่คิดถึงน้องภูมิจนฟุ้งซ่านคิดมาก อ้อผมลืมบอกไ
ภูผา...."ก่อนหน้านี้พ่ออัยเอาโฉนดบ้านมากู้เงินจากพี่แต่พี่ไม่รับเพราะพี่รู้ว่าอัยรักบ้านหลังนี้มากแต่ก็ให้เงินท่านไปนะแต่ไม่นานเงินก็หมดเพราะพ่ออัย...ติดการพนัน""พ่อติดการพนันเหรอคะทำไมอัยไม่เคยรู้เลย""เรื่องนั้นช่างมันเถอะ แต่ตอนนี้พี่คิดหาทางออกให้อัยแล้ว""ยังไงคะ""ในเมื่อพ่ออัยเห็นว่าบ้านยังเป็นชื่อของอัยแล้วท่านอยากได้เงินเราก็ต้องหาคนมาซื้อบ้านหลังนี้ซะแล้วเราก็ซื้อคืนทีหลัง แล้วอัยก็แบ่งเงินขายบ้านให้ท่านครึ่งนึงอย่าให้ท่านหมดเพราะท่านจะเอาเข้าบ่อนจนไม่เหลือ""บ้านไม่ได้ขายได้ง่ายๆเลยนะคะพี่ภูแล้วใครจะมาซื้อ""เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงพี่จะให้คนของพี่ที่พี่ไว้ใจมาจัดการเรื่องนี้""งั้นก็แปลว่าอัยต้องขายบ้านก่อนเหรอคะ""ขายแบบหลอกๆไงครับที่รักไม่ได้ขายจริงก็แค่ทำทีเป็นว่าขายไปแล้วต่อไปพ่ออัยจะได้ไม่มาขอเงินมาตอแยวุ่นวายอัยอีกเพราะคิดว่าบ้านถูกขายให้คนอื่นไปแล้วเรียบร้อยแต่จริงๆแล้วยังเป็นของอัยอยู่""หมายความว่าบ้านยังเป็นของอัยอยู่อย่างงั้นใช่มั้ยคะ""ใช่ครับ""แล้วอัยจะเอาเงินที่ไหนให้พ่อคะอัยไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอกนะคะ"."อัยอย่าลืมว่าอัยมีสามีรวยนะ""แต่อัยเกรงใจพี่ภูพ่อเคย