วันครบรอบที่แสนเจ็บปวด

“คุณจันทร์ มีอะไรให้ป้าช่วยไหมคะ” ป้าน้อยแม่บ้านที่ติดสอยห้อยตามจันทร์จ้าวมาตั้งแต่เจ้าตัวแยกบ้านออกมาอยู่กับสามี เอ่ยถามขึ้นระหว่างที่จันทร์จ้าวกำลังตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารเพื่อดินเนอร์กับสามีในวันครบรอบเหมือนเช่นทุกปี

“ได้ค่ะป้าน้อย วันนี้จันทร์ทำหลายเมนู กลัวจะไม่ทัน” จันทร์จ้าวหันไปตอบแม่บ้านที่เธอรู้จักมาตั้งแต่เด็ก ๆ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ทุกครั้งในวันครบรอบเธอจะเป็นคนเตรียมอาหารเองทั้งหมด แต่ว่าเมนูวันนี้มีอาหารไทยด้วยดังนั้นจันทร์จ้าวต้องขอความช่วยเหลือจากป้าน้อย เพราะอาหารไทยเธอยังไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่นัก เพิ่งทำเป็นแค่ไม่กี่อย่าง

“ปีนี้มีอะไรพิเศษกว่าทุกปีใช่ไหมคะ” แม่บ้านสูงวัยเอ่ยถามผู้เป็นนาย เพราะสังเกตเห็นถึงความผิดปกติมาได้สักพักแล้ว

“ป้าน้อยรู้ได้ยังไงคะ” จันทร์จ้าวชะงักตะหลิวในมือ ดวงตาคู่สวยทอประกายวาววับราวกับไข่มุกฉายแววฉงนเล็กน้อย

“ป้าสังเกตมาสักพักแล้วค่ะ พักนี้คุณจันทร์ทานเยอะกว่าปกติ ถามยังชอบทานมะม่วงเปรี้ยว ๆ ปกติชอบทานที่ไหนกัน แค่เห็นก็บ่นว่าเสียวฟันแล้ว” แม่บ้านกล่าวยิ้ม ๆ<