ณ คฤหาสน์ ตระกูล ปัจจวาณิช
สามสาววัยใสที่พึ่งจะอายุครบ 18 ปี บริบูรณ์ กลับมานอนรวมตัวกันในห้องนอน เพราะเมื่อเช้าพึ่งจะไปทำบัตรประชาชนใบใหม่กันมาหมาดๆ
“พวกแก ฉันดีใจจังที่ได้เรียนที่เดียวกับพวกแกอีก” อาริสพูดกับเพื่อนสาวที่สนิทกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม ทั้งสองคนของเธอ นั่นก็คือ ลูน่า กับ โรส
เมื่อคืนพวกเธอค้างกันอยู่ที่นี่ เพราะนอนฟังเรื่องผีสุดสยองทางช่องรายการวิทยุจนอาริสไม่กล้าที่จะนอนคนเดียว
“ฮือ...เรื่องนี้น่ากลัวเป็นบ้า พวกแกต้องนอนกับฉันนะ”
เธอทั้งสามมองออกไปนอกหน้าต่างที่มีเงาสะท้อนของต้นไม้ใหญ่กับลมที่พัดผ่าน ก็เกิดอาการสยองพลางมองไปที่นาฬิกาเวลาตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืนอยู่แล้ว
มันไม่ดีแน่ถ้าจะต้องกลับบ้านตอนนี้ ถึงบ้านจะอยู่ใกล้กันแค่นี้ก็ตาม อีกอย่างพ่อกับแม่พวกเธอก็ไม่เคยว่า เพราะรู้ว่ามาอยู่ที่บ้านของอาริสที่อยู่ระแวกเดียวกันก็น่าจะปลอดภัย และพวกเขาก็ทำงานจนไม่มีเวลาสนใจลูกอย่างพวกเธอด้วยเช่นกัน
“นอนก็นอน ฉันไม่กล้าเดินกลับ” โรสพูด
“ฉันก็เหมือนกัน” ลูน่ารีบตอบ
อาริส ปัจจวาณิช เธอเป็นเด็กสาวที่พึ่งจะผ่านช่วงมัธยมปลายมาหมาดๆ และก็กำลังจะเข้าสู่รั้วมหาลัยชื่อดังในคณะนิเทศฯ พร้อมกับเพื่อนสาวอีกสองคนของเธอ
เธอพูดพร้อมหยิบบัตรประชาชนใบใหม่ที่พึ่งไปทำขึ้นมาดู พร้อมกับความคิดอะไรบางอย่างที่แล่นเข้ามาในหัวตามสไตล์เด็กแสบอย่างเธอที่คิดอยากจะทำ อาริสไม่กลัวอะไรทั้งนั้นนอกจาก...ผี!
อาริส อาศัยอยู่กับพี่ชายเพียงสองคนในบ้านหลังใหญ่ พ่อกับแม่ทำเหมืองทองและค้าขายอยู่ที่ต่างประเทศ ทิ้งให้เธอกับพี่ชายดูแลกันเองโดยส่งเพียงแค่เงินมาให้เท่านั้น
อาริสเธอโตมาได้ด้วยตัวเอง และนิสัยค่อนข้างจะแก่นเซี้ยว เปรี้ยวซ่า ตั้งแต่เด็กๆ
เธอชอบเล่นอะไรที่ผาดโผน แนวแอดเวนเจอร์และเป็นหัวโจกของกลุ่ม กฎที่พี่ชายเธอตั้งไว้ เธอก็มักจะชอบแหกมันทุกกฎเพราะประชดที่พี่ชายไม่ค่อยจะสนใจเธอมัวแต่ติดหญิง
20:30 น.
ในระหว่างที่ทั้ง 3 สาว เล่นมือถือนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงอาริสก็ดีดตัวขึ้น เพราะนึกอะไรสนุกๆ ขึ้นมาได้
“เห้ย! พวกแกฉันคิดอะไรออกแล้ว”
เพื่อนสนิททั้งสองคนของเธอถึงขั้นสะดุ้งที่เจอประโยคชวนขนลุกแบบนี้ออกจากปากอาริส เพราะเธอต้องทำอะไรแผลงๆ อีกแน่!
“อะไรของแกวะอาริส” โรสหันไปถาม
อาริสเด้งตัวมาจากเตียงนอน ลุกไปหาเพื่อนทั้งสองที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียง พร้อมกอดคอ และโชว์บัตรประชาชนของตัวเองขึ้นมา
“พวกแกดูนี่...”
“มันแปลกตรงไหน ก็แค่อายุ 18 ” ลูน่าถามเธออย่างแปลกใจ
“แกคิดว่า 18 แล้วเราทำอะไรได้บ้างวะ?”
“จะทำอะไรได้ก็แก่ขึ้น แล้วก็กำลังจะเข้าเรียนมหาลัยในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า”
“แต่ฉันว่ามันมีมากกว่านั้น”
คลับใกล้ฉัน อาริสหยิบมือถือขึ้นมาพูดออกเสียงค้นหาที่เที่ยวกลางคืนอย่างนึกสนุก แต่เพื่อนทั้งสองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ถึงขั้นมองหน้ากันอย่างตกใจ
((((อาริส)))) ทั้งสองประสานเสียงกันดังขึ้น และหันหน้าไปหาตัวต้นเหตุ
“เจอแล้วๆ น่าสนุกจัง ไปเพื่อน...ไปแต่งตัว” อาริสพูดออกเชิงบังคับ
“แต่ฉันว่า...ฉันต้องกับบ้านบ้างนะ มานอนบ้านแกหลายคืนแล้ว”
“ฉันก็เหมือนกัน” เธอทั้งสองกำลังดีดตัวออกจากวงแขนของเพื่อนรัก แต่ยัยตัวแสบก็ดึงเธอทั้งสองคนกลับมานั่งที่เดิมอีกครั้ง
“พวกแกจะปล่อยให้ฉันไปคนเดียวเหรอ?” อาริสพูดพร้อมตีหน้าเศร้า
“พวกฉันก็ไม่อยากทำแบบนั้นหรอก แต่ฉันกลัวพี่ชายแกจะโมโหเอามากกว่า”
“ชิ! พี่บรู๊คนะเหรอ ป่านนี้ไปมั่วสาวที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ เขาไม่มาสนใจน้องสาวอย่างฉันหรอก”
“แกเอาจริง?” โรสถามอีกครั้ง
“อาริสคนจริงอยู่ตรงนี้แล้วคร้าบบบบบ ไปแต่งตัวพวกแกเลือกชุดในตู้เสื้อผ้าฉันได้เลย”
“แต่อันนี้มันก็ 1 ในกฎที่พี่แกตั้งไว้หรือเปล่า?” โรสถาม เพราะได้ยินว่าพี่ชายของเธอห้ามให้เธอเที่ยวกลางคืนหนิ!
“สำหรับฉันกฎมีไว้แหกค่า...”
“ยัยอาริส...แกไม่กลัวมีเรื่องกับพี่บรู๊คหรือไง?” ลูน่าถามย้ำมาอีกครั้ง เพราะก่อนหน้านี้สองพี่น้องนี้ก็มีปากเสียงกันมาแล้ว เพราะความดื้อรั้นของยัยอาริสที่พยายามออกนอกบ้านยามวิกาล แหกกฎที่พี่ชายตั้งเอาไว้
แต่อาริสเธอก็ทำลอยหน้าลอยตาหาจะได้แคร์อะไร เธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า และก็ขนเอาชุดที่มันพอจะเที่ยวกลางคืนได้ออกมาส่งให้เพื่อนสาวเลือกอยู่หลายชุด
“เอาน่าพวกแก...คลับนี่หรูมากเลยนะเมื่อกี้ฉันพึ่งดูรีวิว ผู้หล่อๆ ทั้งนั้นเลยนะ”
“ยัยอาริส แต่พี่ชายแกห้ามไม่ให้คบใครด้วยไม่ใช่เหรอ?”
“อย่าไปเอ่ยถึงเขาเลย....เขาจะมาห่วงอะไรฉันนักหนาทั้งที่ตัวเองเปลี่ยนผู้หญิงไม่เคยซ้ำ มันไม่แฟร์ ห้ามกันอยู่ได้” อาริสทำหน้ายุ่งที่นึกถึงพี่ชายตัวเอง แต่ก็ต้องสะบัดความคิดออกและหันมาสนใจสิ่งที่จะทำตรงหน้า
“แต่....”
“ไม่ต้องแต่แล้ว รีบแต่งตัวเราจะไปดื่มกัน เอาให้มันสุดเหวี่ยงไปเลย ฉลองอายุครบ 18 ของพวกเราหน่อยสิคะเพื่อน...”
“อาริสพี่แกห้ามดื่ม...”
“วันนี้ฉันจะแหกมันทุกกฎนั่นแหละ”
เธอทั้งสามเดินไปที่โรงรถ และอาริสก็หยิบรีโมทมากดส่งๆ เสียงรถสปอร์ตสีดำของพี่ชายก็เปิดล็อก
“WOW เธอเลือกได้ดีมากโรส” อาริสทำท่าดีใจที่ก่อนหน้านี้ให้เพื่อนสาวเป็นคนหยิบกุญแจรถแบบสุ่มๆ ในกล่องเก็บกุญแจรถของพี่ชายตัวเอง และมันก็เป็นคันที่พี่ชายเธอหวงมาก เพราะเป็นรุ่นใหม่ล่าสุดที่เขาพึ่งขับไม่กี่ครั้ง
“อาริส คันนี้พี่ชายแกห้ามหนิ”
“ใครแคร์....ไปกันเถอะเพื่อนสาว”
ลูน่ากับโรส ขึ้นไปบนรถอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่ก็ต้องตกกระไดพลอยโจน เพราะขัดเพื่อนรักอย่างเธอไม่ได้ เธอคบกันมานานและก็มีเพียง 3 คนนี้เท่านั้นที่เกาะกลุ่มกันเป็นอย่างดี
เสื้อผ้าน้อยชิ้นที่อยู่บนตัวของหญิงสาววัยใส กับเครื่องสำอางที่ปัดลงบนในหน้าไม่ได้ออกสีฉูดฉาดอะไรมาก แต่มันกับทำให้พวกเธอดูน่ามอง และสวยขึ้นเป็นกอง
ค่ำคืนนี้สาวน้อยทั้งสามเหมือนได้ปลดปล่อย พวกเธอออกลีลาโยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างสนุกสนาน และเหมือนว่าแค่ค็อกเทลแก้วเดียวมันคงจะไม่พอสำหรับพวกเธอซะแล้วสิ “พี่คะ...ขอค็อกเทลแบบนี้เพิ่มหน่อยค่ะ” อาริสหันไปบอกพนักงานเสิร์ฟ ก่อนที่จะหันมาโยกตัวให้เข้าจังหวะเพลงอย่างสนุก แอลกอฮอล์เริ่มเข้าสู่ร่างสาวในปริมาณมาก เกินกว่าเด็กหัดดื่มใหม่ๆ อย่างพวกเธอจะต้านทานไหว การทรงตัวจึงเริ่มเซไปมา อาริสยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มติดๆ กัน และเธอก็สั่งพนักงานมาเสิร์ฟให้เธออย่างไม่พัก “อาริส แกขับรถนะ ดื่ม เบาๆ หน่อย” “ก็มันอร่อยแล้วมันก็เริ่มสนุกแล้วหนิ” เสียงหวานเริ่มอ้อแอ้ จนเพื่อนต้องคอยเตือน “ถ้าแกไม่ไหว...แกห้ามขับนะ กลับแท็กซี่เท่านั้น” โรสพูดเชิงบังคับ “แล้วรถของพี่บรู๊คล่ะ?” ลูน่าถาม “ก็จอดไว้ก่อนพรุ่งนี้ค่อยมาเอาเถอะยัยลูน่า...ดูอาริสสิ มันสั่งเหล้าเพิ่มไม่หยุดเลยนะ” “อื้มม...แท็กซี่ก็แท็กซี่ งั้นวันนี้เต็มที่เลยค่า....” อาริสหันมาตอบพร้อมกอดคอเพื่อนทั้งสองโยกไปตามจังหวะเพลง ตอนนี้บนเวทีเล่นเพลงเร็วอย่างมันส์ และนักดนตรีก็ส่งสาย
@ ลูธคลับ ตอนนี้ทางสะดวกอาริสขับรถสปอร์ตหรูออกจากตัวบ้านโดยเร็ว เสียงเครื่องยนต์สปอร์ตคำรามต่ำ ๆ ขณะอาริสขับเข้ามายังลานจอดรถหน้าคลับแสงไฟสะท้อนตัวถังสีดำเป็นมันวาวเพิ่มความดุดันให้กับตัวรถจนมีแต่คนจ้องมอง พนักงานโบกรถรีบพาไปยังโซนด้านหน้าพื้นที่ที่สงวนไว้สำหรับรถสปอร์ตเท่านั้น เมื่อทั้งสามสาวก้าวลงจากรถ ก็มีสายตานับหลายสิบคู่มองกันเป็นตาเดียว ก็จะไม่ให้มองได้ไงล่ะ รถที่ว่าทั้งเท่ห์ทั้งหรูดึงดูดสายตาให้คนมองแล้วไม่เพียงเท่านั้น ร่างบางที่กำลังก้าวลงจากรถ ยังแสนจะสวยเปรี้ยวดึงดูดสายตาคมของผู้ชายทั้งหลายให้มองอย่างเชื่อมหวาน พร้อมที่จะเข้ามาเกี่ยวความสัมพันธ์ทั้งเธอ และเพื่อนต่างเป็นจุดสนใจในค่ำคืนนี้ เธอทั้งสามจัดแจงชุดที่สวมใส่ให้เข้าที่ก่อนที่จะเดินตรงไปที่ประตูทางเข้าของคลับด้วยความมาดมั่น “ขอดูบัตรประชาชนด้วยครับ” การ์ดของร้านพูดขึ้น เขามองพวกเธออย่างพิจารณาก่อนที่จะก้มมองบัตรประชาชนอีกที “น้องครับอายุไม่ถึง 20 เข้าไม่ได้นะครับ” “อะไรนะคะ” อาริสถามอย่างสงสัย “ก็หนูอายุ 18 ปีบริบูรณ์กันแล้วนะคะ” “
ณ คฤหาสน์ ตระกูล ปัจจวาณิชสามสาววัยใสที่พึ่งจะอายุครบ 18 ปี บริบูรณ์ กลับมานอนรวมตัวกันในห้องนอน เพราะเมื่อเช้าพึ่งจะไปทำบัตรประชาชนใบใหม่กันมาหมาดๆ“พวกแก ฉันดีใจจังที่ได้เรียนที่เดียวกับพวกแกอีก” อาริสพูดกับเพื่อนสาวที่สนิทกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม ทั้งสองคนของเธอ นั่นก็คือ ลูน่า กับ โรสเมื่อคืนพวกเธอค้างกันอยู่ที่นี่ เพราะนอนฟังเรื่องผีสุดสยองทางช่องรายการวิทยุจนอาริสไม่กล้าที่จะนอนคนเดียว“ฮือ...เรื่องนี้น่ากลัวเป็นบ้า พวกแกต้องนอนกับฉันนะ”เธอทั้งสามมองออกไปนอกหน้าต่างที่มีเงาสะท้อนของต้นไม้ใหญ่กับลมที่พัดผ่าน ก็เกิดอาการสยองพลางมองไปที่นาฬิกาเวลาตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืนอยู่แล้วมันไม่ดีแน่ถ้าจะต้องกลับบ้านตอนนี้ ถึงบ้านจะอยู่ใกล้กันแค่นี้ก็ตาม อีกอย่างพ่อกับแม่พวกเธอก็ไม่เคยว่า เพราะรู้ว่ามาอยู่ที่บ้านของอาริสที่อยู่ระแวกเดียวกันก็น่าจะปลอดภัย และพวกเขาก็ทำงานจนไม่มีเวลาสนใจลูกอย่างพวกเธอด้วยเช่นกัน“นอนก็นอน ฉันไม่กล้าเดินกลับ” โรสพูด“ฉันก็เหมือนกัน” ลูน่ารีบตอบอาริส ปัจจวาณิช เธอเป็นเด็กสาวที่พึ่งจะผ่านช่วงมัธยมปลายมาหมาดๆ และก็กำลังจะเข้าสู่รั้วมหาลัยชื่อดังในคณะนิเทศฯ พร้อมกับ
เธอทั้ง 3 เดินเข้ามานั่งรวมกับพวกเขาในโต๊ะวีไอพี ไม่ผิดโผที่ตัวท็อปอย่างเธอจะเล็งตัวจี๊ดอย่างไอ้มาร์ตินเอาไว้ “มานี่...” อีธานเกี่ยวเอว 1 ในหญิงสาวที่เขาหมายปองเอาไว้อย่างเกรี้ยวกราด “ว้าย...” เธอล้มลงไปที่ตักแกร่งของอีธานที่รองรับก้นกลมเด้งของเธอ “ใจร้อนจัง...” หญิงสาวพูดในขณะที่หน้าของเขากับเธอเกือบจะชิดติดกัน อีธานได้แต่ยกยิ้มมุมปาก ผิดกับมาร์ตินที่ยังนั่งทำหน้านิ่ง “พี่ชื่ออะไรคะ?” หญิงสาวแสนสวยเอ่ยถาม “มาร์ติน” “ชื่อเพราะจัง...ส่วนเราชื่อเคสนะ” ร่างบางเข้าไปกระแซถามแต่เขาก็ยังจะทำนิ่งสนใจแต่แก้วเหล้าในมือ จนอีธานต้องเป็นฝ่ายเริ่มสนธนากับหญิงสาวข้างกายแทน เพราะกลัวว่าทั้งโต๊ะจะเงียบไป “เธอละชื่ออะไร?” “โอลีนค่ะ” “เราอีธาน...จำชื่อเราไว้ จะได้ครางถูก” โจอี้นั่งอึ้งกับหญิงสาวอีกคนที่ลงมานั่งข้างๆ และกำลังมองไอ้เพื่อนสองคนตรงหน้า ที่อีกคนเอาแต่นิ่ง และอีกคนก็รุกจนเกินเหตุ “ทำไมไอ้ตินมันเงียบจังวะ เอ็กซ์ซะขนาดนั้นมันยังนิ่ง” โจอี้ขยับเข้ามาถามอีธาน “เดี๋ยวมึงคอยดู...เห็นมันนิ่งๆ แบบ
ณ คฤหาสน์หรูชานเมือง“เห้ย...พวกมึงรีบขนเร็วๆ หน่อย” มาร์ตินออกคำสั่งกับลูกน้องที่กำลังขนอาวุธเถื่อนไปส่งที่ท่าเรืออยู่หลายสิบคนบางทีเวลากลางวัน ตำรวจก็ไม่ค่อยกวนเท่าเวลากลางคืน เขาจึงต้องเร่งมือ เพื่อจะไปส่งของให้ทันก่อนที่จะพบค่ำ“อีธานมึงช่วยดูความเรียบร้อยให้กูด้วย”“ครับๆ นาย”มาร์ติน ลูเธอร์ มาเฟียหนุ่ม วัย 21 ปี สัญชาติสเปนลูกครึ่งไทย ที่รับช่วงต่อจากรุ่นพ่อทั้งที่อายุยังน้อยเขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลที่ต้องรับผิดชอบงานต่อจากพ่อที่วางมือจากกิจการทั้งหลายเอาไว้ชั่วคราวเพื่อตามหาอะไรบางอย่างอย่างจริงจังอีธานลูกน้องคนสนิทอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับเขา อีธานถูกเลี้ยงมาคู่กับมาร์ตินในบ้านหลังเดียวกันมาร์ตินมีแม่นมชื่อแอนนา ซึ่งก็คือแม่ของอีธาน แอนนากับมาร์ค เป็นลูกน้องที่ทำงานกับพ่อของมาร์ตินมานานมาร์ตินกินนมจากอกของเธอตั้งแต่ออกมาจากโรงพยาบาล และมีความผูกพันกันมากมาร์ตินไม่เคยเจอแม่ของเขาตั้งแต่แบเบาะ เขาได้รับความรักจากแอนนา และอีธานที่คอยดูแลตั้งแต่เด็กๆอีธานเป็นทั้งเพื่อนเล่นและพี่ชาย แถมตอนนี้ยังรับหน้าที่เป็นลูกน้องคนสนิท เวลาอยู่ต่อหน้าลูกน้องเขาจะรับบทคอยเชื่อฟั