로그인공유
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.1
최신 업데이트:
2025-05-06 17:35:14"ประกาศๆๆนักศึกษาปี 1 ของคณะนิเทศศาสตร์ทุกคนมาลงชื่อกันที่ลานน้ำพุได้เลยนะคะ นิเทศศาสตร์ทางนี้ค่ะๆ....."
"น้องคนไหนที่อยู่คณะครุศาสตร์ เชิญทางด้านนี้เลยนะครับ....."
เสียงประกาศจากพวกรุ่นพี่ของแต่ละคณะดังไปทั่วมหาวิทยาลัยและมีนักศึกษาจำนวนมากที่อยู่ทั่วบริเวณ รวมถึงหญิงสาวที่กำลังมองหาคณะของตัวเองอยู่เหมือนกัน
ร่างบางผมยาวตรงถูกรวบตึงพร้อมกับชุดนักศึกษาเข้ารูปเรียบร้อย ใบหน้านิ่งติดไปทางเย็นชาของเธอทำให้ไม่ค่อยมีใครอยากเข้ามาพูดคุยกับเธอสักเท่าไหร่ แต่เธอเองก็ไม่ได้สนใจพลางมองหาคณะของตัวเอง
"น้องอยู่คณะไหนเหรอครับ :-)"
"......?" เธอชี้มือเข้าหาตัวเองด้วยความงุนงง
"น้องนั่นแหละครับ เด็กปี1ใช่มั้ยเรา เรียนคณะอะไรครับ"
"นิเทศค่ะ"
"อ้าว! เราเด็กนิเทศน์นี่เอง งั้นมากับพี่เลยครับ"
หญิงสาวเดินตามผู้ชายที่คาดว่าจะเป็นรุ่นพี่อย่างงงวย เธอเดินไปจนถึงป้ายที่เขียนว่าคณะนิเทศศาสตร์และนั่นก็ทำให้เธอต้องขอบคุณเขาที่พาเธอมาที่คณะตัวเอง เพราะแต่ละคณะแบ่งแยกออกไปหลายที่มาก
"ชื่ออะไรจ๊ะ"
"เคท ขนิษฐา รังษีสิงห์" ร่างบางบอกชื่อให้รุ่นพี่ที่เป็นคนยื่นเอกสารให้เธอ
"โอเคจ๊ะ เซ็นชื่อพร้อมกับรับเอกสารได้เลยจ๊ะ"
เคทรับเอกสารมาก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปจากจุดที่มีคนเยอะ เธอเดินออกมาเพื่อจะมาเดินดูมหาลัยที่เธอพยายามอ่านหนังสืออย่างหนักเพื่อจะสอบเข้าที่นี่ให้ได้
Wales University เป็นมหาวิทยาลัยที่ไม่ใหญ่มาก แต่เป็นมหาวิทยาลัยที่ติดอันดับต้นๆ ให้ความรู้สึกเงียบและสงบ เพราะที่นี่รับนักศึกษาน้อยมาก แต่ทุกคนที่ได้มาเรียนที่นี่ล้วนเป็นคนที่มีความรู้ ความสามารถและเคทก็เป็นหนึ่งในนั้น
หมับ!
"เอ่อ..."
พรึ่บ!
เคทถอยห่างผู้หญิงที่เข้ามาทักเธอออกเล็กน้อยก่อนจะมองหน้าเธอ
"เอ่อ...ขอโทษนะ ฉันแค่มีเรื่องจะถามเธอน่ะ"
"......"
"เธอเป็นเด็กปี 1 ใช่มั้ย คือฉันจะถามทางไปรับเอกสารของนิเทศน์น่ะ เธอรู้ทางมั้ย?"
"ลานน้ำพุ" เคทตอบนิ่งๆ
"อ่อ ขอบใจมากนะ เอ่อ...ฉันชื่อ หลินนะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ขอตัว"
"อ้าว ไปซะแล้ว ว่าจะถามชื่อสักหน่อย" หลินมองตามร่างบางที่เดินออกไปด้วยความงงงวย ก่อนจะเดินไปเอาเอกสารที่เธอได้ถามจากเธอคนนั้น
...........................
ตึก...ตึก...ตึก
เพี๊ยะ!
"ฮือออ อย่าฉันทำอะไรเลยนะคะ"
"แกกล้ามากนะยะที่คุยกับผู้ชายของฉัน!"
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
"กรี๊ดดดด!"
ระหว่างที่ร่างบางเดินอยู่นั้น กลับได้ยินเสียงดังจากซอยแคบที่เธอกำลังจะเดินผ่าน จากที่ไม่คิดจะสนใจแต่เพราะเสียงทะเลาะกันที่ดังออกมา ทำให้เธอต้องหยุดนิ่ง
"ฮือออ...ฉันไม่ได้คุยจริงๆนะคะ"
"โกหก!"
"เสียงดังน่ารำคาญ!" เคทพูดขึ้นพร้อมกับมองเหตุการณ์ตรงหน้านิ่งๆ
"เธอเป็นใคร!"
"......" เคทไม่ตอบ เธอเอาแต่มองผู้หญิงคนนั้นที่นั่งอยู่บนพื้นพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย
สายตาของร่างบางเหลือบมองผู้หญิงสองคนตรงหน้าก่อนจะเห็นว่าทั้งสองคนเดินรีบเดินออกไปทันทีโดยไม่พูดอะไร
"ฮึก! ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยฉันไว้"
"รีบลุกขึ้นมาเถอะ"
"เดี๋ยวค่ะ!"
"......?"
"เธอชื่ออะไรเหรอ ฉันชื่อ...."
พรึ่บ!
"เฮ้อออ...วันนี้มันวันอะไรกันนะ..."
"นี่! เดี๋ยวสิ!"
เคทเดินออกไปพร้อมกับพึมพำกับตัวเองโดยไม่ฟังเสียงเรียกของผู้หญิงที่ถูกทำร้ายด้านหลังเลย.....
ตึก...ตึก...ตึก
"ได้เวลาทำงานแล้วสิ..." เธอเดินมาหยุดที่ร้านหนังสือหลังจากที่เดินออกมาจากมหาวิทยาลัยได้ไม่ถึง 15 นาที
แกร๊ก!
"สวัสดีค่ะพี่นุช"
"อ้าว มาแล้วเหรอเคท วันนี้เราไม่ต้องมาทำงานก็ได้นะ พี่เห็นว่าเราไปลงชื่อที่เวลล์มาใช่มั้ยจ๊ะ"
"ใช่ค่ะ แต่แค่แป๊บเดียวเอง เคทอยากมาทำน่ะค่ะ"
"เฮ้อออ...จะขยันอะไรขนาดนั้นนะ งั้นก็เอาของไปเก็บเถอะจ๊ะ"
"ค่ะ"
เคททำงานที่ร้านหนังสือแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยของเธอเองเปิดบริการทุกวัน ส่วนวันเสาร์อาทิตย์เธอจะมาทำงานที่นี่เต็มวัน แต่เพราะวันนี้เธอมีลงชื่อของมหาลัยจึงทำให้ลางานแค่ช่วงเช้าและกลับมาทำงานต่อ
พรึ่บ!
"งั้นพี่ฝากร้านด้วยนะจ๊ะ พี่จะไปรับลูกก่อน"
"ค่ะ ^_^" ฉันยิ้มให้กับพี่นุชเล็กน้อย
ก่อนที่จะเริ่มทำงานของตัวเอง ปกติงานของฉันจะจัดวางหนังสือบนชั้นและรับหน้าเคาท์เตอร์ เพราะร้านหนังสือปกติคนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ทำให้พนักงานที่นี่จึงมีเพียงฉันกับพี่นุชที่เป็นเจ้าของร้านเท่านั้นที่ดูแลร้าน
"วันนี้คนไม่เยอะเท่าไหร่แฮะ..."
แกร๊ก!
ตึก...ตึก...ตึก
"เอ่อ...ขอโทษนะคะ เธอ!"
"......" เคทเงยหน้าขึ้นมาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ก็เห็นว่าคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอนั้นก็คือผู้หญิงที่เธอเจอก่อนหน้านี้
"ไม่คิดว่าจะได้เจอเธออีกนะ ^_^"
"......."
"ขอบคุณอีกครั้งนะที่ช่วยฉันไว้น่ะ แล้วนี่เธอทำงานที่นี่เหรอ แต่ว่าดูจากชุดนักศึกษาเธอแล้ว เธอคงเป็นเด็กปี 1 ของเวลส์ใช่มั้ยอ่ะ ^_^"
"อืม"
"ว่าแล้วเชียว ฉันพลอยใส ^_^"
".....!!"
"มีอะไรหรือเปล่า? ทำไมมองหน้าฉันแบบนั้นล่ะ?"
"เปล่า"
"งั้นเหรอ ฉันเพิ่งจะสอบเข้าเรียนที่เวลส์ได้เหมือนกัน อยู่คณะนิเทศศาสตร์น่ะ"
"......" ฉันมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ เพราะไม่คิดว่ายัยนี่จะพูดยาวขนาดนี้
"เธอชื่ออะไรอ่ะ?"
"ทำไมฉันต้องบอกเธอ"
"ก็อยากทำความรู้จักคนที่ช่วยไว้น่ะ ถ้าเธอไม่ช่วยมีหวังฉันคงถูกรุ่นพี่สองคนนั้นทำอะไรอีกก็ไม่รู้ เธอชื่ออะไรเหรอ? แล้วเรียนคณะอะไร เผื่อเราจะอยู่คณะเดียวกัน"
"ถ้าบอกแล้วจะไป?"
"เธอนี่เป็นผู้หญิงที่พูดน้อยที่สุดที่ฉันเคยเจอจริงๆแฮะ ^_^"
เคทมองคนตรงหน้าด้วยใบหน้าที่นิ่งเหมือนเดิม และเมื่อเห็นรอยยิ้มของผู้หญิงคนนี้ก็ทำให้เธอนึกไปถึงใครอีกคนที่เธอเคยรู้จัก
"เธอชื่ออะไรเหรอ ^_^"
"เคท"
"เคท..."
"อืม"
"ชื่อเท่ดีจัง ยินดีที่ได้รู้จักนะเคท ^_^"
เคทไม่ตอบแต่กลับก้มลงไปทำงานต่อพลางมองคนที่เพิ่งเดินออกไปด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา
พลอยใสงั้นเหรอ....
หึ! ทำไมถึงรู้สึกเหมือนกันขนาดนี้นะ.....
최신 챕터
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.50 [THE END]
1 ปีผ่านมา....ตอนนี้ทั้งสี่หนุ่มต่างนั่งพูดคุยกันที่ผับของคิม ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกเขานัดเจอกันบ่อยๆ แต่ระยะหลังๆ ที่ทั้งสี่คนจบมหาวิทยาลัย พวกเขาต่างก็ทำธุรกิจของตัวเอง จึงไม่ค่อยได้มาเจอกันบ่อยเหมือนที่ผ่านๆ มาพรึ่บ!"ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างวะไอ้คลีน" ลูซคลีนหลังจากเห็นสีหน้าเพื่อนดูเหนื่อยๆ"ก็ดี""แน่ใจ?" เซอร์เวย์เอ่ยขึ้น"เออดิวะ""หึ!""แล้วพวกมึงล่ะ เป็นไงบ้างวะ""มีความสุขดี" ลูซตอบแล้วยิ้มให้คลีนอย่างกวนๆ"มึงแต่งงานแล้วนี่หว่าไอ้ลูซ มึงอีกไอ้เวย์แล้วก็มึงด้วยไอ้พี่ชาย" คลีนพูดอย่างหงุดหงิด"อิจฉาเหรอวะ ฮ่าฮ่าฮ่า""มึงไม่ต้องมาหัวเราะกูไอ้ลูซ ไอ้สัส!""ไม่ได้เหลือแค่มึงคนเดียวสักหน่อยไอ้คลีน" เซอร์เวย์พูดขึ้น"ไอ้นทีมันยังไม่ยอมมีใครอีกเหรอวะ""ไม่รู้ดิ อาจจะมีแล้ว แต่เก็บเงียบ""หึ!""แต่มึงชอบไม่ใช่เหรอวะ เมื่อก่อนมึงเคยพูดว่าไม่อยากแต่ง แต่พอเจอเมียเข้ากลับอยากแต่งซะงั้น""พูดมากนะมึง!"ติ๊ง!เสียงข้อความดังขึ้น ทำให้คลีนเปิดดูก็พบว่าเป็นเคทที่ส่งมา"กูกลับก่อนว่ะ""เมียตามเหรอวะ""เออ!"หลังจากนั้นคลีนก็เดินออกไปจากผับทันที เพราะมีนัดทานข้าวกับเค
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.49 NC++
พั่บ! พั่บ! พั่บ!พั่บ! พั่บ!หมับ!ร่างสูงกระแทกแก่นกายเข้าออกในร่องสาวอย่างอ่อนโยน มือหนาบีบเคล้นคลึงเต้าทั้งสองข้างสลับไปมาเพื่อให้เธอผ่อนคลาย"เคท อ๊าาา""อ๊าาา อ๊าาา พี่คลีน""อ๊าาา เคท อืมมม"จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!จ๊วบ! จ๊วบ!ร่างสูงก้มลงไปจูบร่างบางเมื่อรับรู้ถึงความต้องการของเธอ"อืมมม อืมมม""อืมมม""อืมมม อ๊าาา ซี๊ดดด!""อ๊ะ! อ๊าาา อ๊าาา"ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!"อึก! อ๊ะ! อ๊าาา ระ...แรงไปแล้วนะ!""โอ้ววว แม่ง! ซี๊ดดด!""อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊าาา พี่คลีน!""เคทไมไหวแล้ว อ๊าาา""หึ!" เขาไม่ยอมให้เธอแตกง่ายๆ หรอกนะพรึ่บ!หมับ!"ว้าย!" เคทร้องเสียงหลงเมื่อถูกร่างสูงอุ้มขึ้นลุกจากที่นอนปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!คลีนยกตัวเธอแล้วพาเดินออกไปด้านนอก แต่เขาไม่ได้ถอดแก่นกายออกและมันทำให้เธอร้องครางออกมาด้วยความเสียว"อึก! อ๊าาา ทะ...ทำอะไรของพี่!""เปลี่ยนบรรยากาศ"พรึ่บ!"พี่คลีน..."แสงไฟสาดส่องเข้ามาผ่านกระจกใสที่ถูกเปิดออกโดยฝีมือของร่างสูง ทำให้ทั้งสองคนเห็นบรรยากาศภายนอกได้อย่างชัดเจน จนร่างบางรู้สึกทำตัวไม่ถูกหมับ!สวบบบ!"อ๊าาา พี่คลีน เปิดทำไม อ๊าาา""อยากทำแบบนี้ตั้งนานแล้วครับ" เสียงกระซิบจากทางด้า
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.48
Genius Universityพรึ่บ!"มึงให้ไอ้นทีไปทำงานอีกแล้วเหรอวะไอ้คลีน""เออดิวะ""มึงไม่คิดจะให้มันพักบ้างหรือไงไอ้สัส""มึงก็ให้มันทำงานให้ไม่ใช่หรือไงไอ้ลูซ" คลีนย้อนกลับทันที"ก็...""เหอะ! ทำมาว่ากู""คืนนี้พวกมึงคงว่างคุยงานกับกูแล้ว" คิมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสองคนของเขาทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ"กูไม่ว่างโว้ย! ต้องไปเฝ้าเมีย!" คลีนพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเมื่อนึกถึงเคทที่เขาพยายามให้เธอลาออกจากผับไอ้เดรกนั่น แต่ยัยนั่นกลับไม่ยอมออก "เหอะ! น่ารำคาญ!""หึ! ทำเป็นมาว่าพวกกูนะมึง มึงน่ะยิ่งกว่ากูอีกไอ้สัส" ลูซแซวคลีนพร้อมกับหัวเราะเยาะ"นั่นดิวะ เสือถอดเล็บแล้วเหรอวะ" เซอร์เวย์พูดหยอกล้อคลีนอย่างนึกสนุก"นี่พวกมึงหยุดล้อกูได้มั้ยวะ กูรักเมียกูมากพอใจยังวะ แม่ง!""หึ!" ทั้งสามคนส่ายหัวให้กับเพื่อนของพวกเขา"มึงต้องไปไอ้คลีน แล้วพวกมึงทั้งหมดก็ต้องไปเหมือนกัน" คิมพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนที่เขาจะลุกออกไป "กูกลับก่อน อย่าลืมมาคืนนี้""เออ!""อืม" เซอร์เวย์ตอบกลับแล้วเขาก็ลุกขึ้นตามคอมออกไปเหมือนกัน ในห้องจึงเหลือเพียงลูซกับคลีน"อะไรวะ นึกอยากจะมาคุยงานอะไรตอนนี้วะเนี่ย""นั่นดิวะ""มึ
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.47
ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ร่างบางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องต้องยกขึ้นมาดูและเธอก็รับสายทันที"ฮัลโหลหลิน"(เคทอยู่ไหนเหรอ)"คอนโด เธอมีอะไรหรือเปล่า"(อยู่กับพี่คลีนหรือเปล่า)"เปล่า วันนี้พี่คลีนมีเรียนน่ะ"(เย้! วันนี้วันหยุดใช่มั้ย)"อืม"(เราออกไปเที่ยวกันเถอะ)"ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ ขอบายแล้วกัน" ฉันบอกกับหลิน เพราะไม่อยากออกไปข้างนอก(ไปด้วยกันหน่อยไม่ได้เหรอ น๊าาา)"ทำไมไม่ไปกับแฟนเธอล่ะ ช่วงนี้หวานกันจริงๆ นะ"(ถึงจะหวานยังไงแต่ก็คงสู้ข้าวใหม่ปลามันไม่ได้หรอกน่า)"พูดอะไรของเธอเนี่ยหลิน"(เดี๋ยวฉันไปรับ ฉันมีที่ที่หนึ่งที่จะชวนเธอไปด้วยกัน)"ที่ไหน?" ฉันถามหลินอย่างแปลกใจ ดูเหมือนว่ายังไงฉันก็คงต้องไปกับหลินอยู่ดี เฮ้อออ(เดี๋ยวไปรับแล้วจะบอกนะ ฉันจะออกไปแล้วล่ะ)"โอเค แต่ทารับฉันที่คอนโดพี่คลีนนะ"(ย้ายมาอยู่ด้วยกันถาวรเลยก็ได้นะเคท ถ้าจะตัวติดกันขนาดนี้)"บ้า >.คิคิคิ แค่นี้นะ"ติ๊ด!หลังจากที่วางสายจากหลินแล้ว เคทก็จัดการเก็บหนังสือให้เรียบร้อยก่อนที่ตัวเองจะไปแต่งตัวเพื่อออกไปข้างนอก โดยที่ไม่ลืมจะโทรไปบอกแฟนหนุ่มของเธอด้วย................
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.46 NC++
แกร๊ก!"พี่คลีนทำไมมันมืดแบบนี้ล่ะค่ะ"ร่างบางค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องของเขาอย่างระมัดระวัง เพราะตอนนี้ข้างในมันมืดสนิท เธอพยายามคลำหาสวิตช์ไฟตึก...ตึก...ตึก"พี่คลีนคะ" ฉันเรียกหาเขา เมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรผ่านหน้าฉันไป และฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะอยู่ด้านหลังฉันแล้ว"....." เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ"พี่คลีนคะทำไมไม่เปิดไฟล่ะคะ"พรึ่บๆๆ"ในที่สุดก็....พี่คลีน!"ร่างบางยืนแข็งทื่อหลากหลายความรู้สึกในตอนนี้ เธอมองไปรอบๆ ห้องที่ถูกเปิดให้สว่างเรียบร้อยแล้วอย่างตื่นตะลึง ก่อนที่จะมองร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับร้องเพลงให้กับเธอและเค้กที่อยู่บนมือของเขา"อธิษฐานก่อน เร็วเข้า""อื้ม!"ฟู่~~"สุขสันต์วันเกิดนะครับ :-)""พี่คลีน..." ฉันพูดไม่ออกเลยจริงๆ"เซอร์ไพรส์มั้ยครับ""เซอร์ไพรส์มากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ" เคทยิ้มอย่างมีความสุขพลางจ้องมองเค้กวันเกิดอย่างตื้นตันใจ เธอนั่งเหม่อมองมันอยู่นาน จนคลีนต้องเอ่ยขึ้นมา"เป็นอะไรอีกเรา หืม""เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่ได้เค้กวันเกิดจากคนอื่นแบบนี้...."".....""ทุกครั้งเมื่อถึงวันเกิดเคทมักจะซื้อมากินเองคนเดียวตลอดเลยค่ะ แต่มาปีนี้..."พรึ่บ!ร่างบางสวมกอดร่
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.45
Wales Universityเอี๊ยดดดด!รถหรูเข้ามาจอดหน้าคณะของมหาวิทยาลัยแฟนสาวที่นั่งเงียบตลอดทางเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่ทว่า...วันนี้เธอกลับเงียบผิดปกติ"เป็นอะไร""เปล่าค่ะ"จุ๊บ!"เคทไปก่อนนะคะ""ครับ""พี่คลีนคะ""หืม""วันนี้วันอะไรคะ?""วันศุกร์ไง มีอะไรหรือเปล่า?""เฮ้อออ...เปล่าค่ะ! เคทไปแล้วนะคะ""ครับ เลิกเรียนเสร็จแล้วโทรหาพี่""ค่ะ"เคทบอกลาร่างสูงเสร็จก็ลงจากรถทันที ก่อนที่รถหรูจะขับออกไป เธอได้แต่ยืนมองนิ่งๆ แต่ภายในใจกลับรู้สึกเศร้าหมับ!"เคท!""มาเช้าจังเลยนะ""ก็วันนี้....""ฉันไปรับยัยนี่เอง ถ้าไม่ไปรับก็คงจะสายเหมือนทุกครั้ง""ภาค!""หรือไม่จริง?""ไอ้ผู้ชายปากเสีย!""ผู้ชายปากเสียก็คือแฟนของเธอไม่ใช่?"">.หลินและภาคคบกันมาได้สักพักแล้วตั้งแต่ที่ไปเดินเล่นที่ห้างด้วยกันคราวก่อน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เคทก็รู้สึกยินดีที่ทั้งสองรู้ใจตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าความหวานในวันนี้ของทั้งสองคนจะทำให้เธอหงุดหงิดขึ้นมา"เฮ้อออ...ทำไมต้องมาหวานใส่กันตั้งแต่เข้าด้วยเนี่ย" เคทพูดจบก็เดินผละออกไปอย่างหงุดหงิด"เคท! เดี๋ยวสิ! รอฉันก่อน" หลินรีบตามไปหาเพื่อนทันทีโดยที่ตังเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเคท
