Se connecterShare
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.3
Dernière mise à jour:
2025-05-06 17:35:21Wales University
ติ๊ง!
เสียงข้อความดังขึ้นขณะที่ร่างบางกำลังจะเดินออกจากห้องเพื่อนไปเรียนที่มหาลัยวันแรก
<ไปเรียนวันแรกโชคดีนะจ๊ะเคท ลูกสาวคนเก่งของแม่>
เมื่อเธอเปิดอ่านข้อความก็ทำให้ร่างบางถึงกับยิ้มออกมาก่อนจะตอบข้อความของผู้เป็นแม่ทันที
ตึก...ตึก...ตึก
ร่างบางเลือกที่จะเดินทางด้วยเท้า เพราะคอนโดกับมหาลัยของเธอก็ไม่ได้ไกลกันมาก และเวลาที่เธอเดินออกมานั้นก็ยังเหลืออีกมาก เพราะเธอออกมาเช้ามากวันนี้
พรึ่บ!
"เคท!"
"......" ใครบางคนเรียกเธอและพอมองตรงหน้าก็ถึงกับต้องถินหายใจออกมาทันที
"มาถึงพร้อมกันเลยแฮะ จำฉันได้มั้ยพลอยใสที่เธอช่วยไว้น่ะ ไม่คิดว่าจะบังเอิญขนาดนี้นะ"
"......"
"นี่เธอเดินมาคนเดียวเหรอ?"
"อืม"
"พักอยู่ใกล้ๆ มหาลัยสินะ ฉันก็กำลังหาที่พักอยู่เหมือนกัน แนะนำบ้างสิ ^_^"
เคทไม่ได้ตอบอะไรเธอคนนี้ แต่เลือกที่จะรีบเดินไปที่ตึกของตัวเองทันที เพราะเธอไม่ค่อยอยากคุยเท่าไหร่
"นี่เคท! รอด้วยสิ"
ตึก...ตึก...ตึก
"นี่ๆทำไมไม่บอกว่าเรียนตึกเดียวกันนะ อ่อ เกรียนนิเทศด้วยสินะ ฉันดีใจมากเลยนะที่วันแรกก็มีเพื่อนแล้วอ่ะ"
ตอนนี้เคทและพลอยใสก็มาหยุดที่หน้าตึกคณะนิเทศศาสตร์ โดยที่มีพลอยใสเดินตามมาพร้อมกับพยายามชวนเธอคุยจนทำให้เคทเองรู้สึกรำคาญ
"ตอนนี้เราสองคนเป็นเพื่อนกันแล้วนะ อะไรจะบังเอิญขนาดนั้นกันนะ เธอว่ามั้ย?"
"ฉันไม่ต้องการเพื่อน!" เคทตอบนิ่งๆก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเรียนที่มีนักศึกษาบางกลุ่มมานั่งกันแล้ว เพราะเช้านี้เธอมีเรียนกลุ่มครั้งแรก
พรึ่บ!
เคทเลือกที่นั่งริมสุด ก่อนที่จะหยิบหนังสือขึ้นมาพลางหยิบหูฟังขึ้นมาระหว่างที่รอเรียน
"ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องเป็นเพื่อนกับเธอให้ได้!" พลอยใสพูดพร้อมกับเดินมานั่งที่ว่างข้างเคททันทีโดยที่ยังคงจ้องหน้าร่างบาง
พรึ่บ!
"ขอนั่งด้วยคนนะ"
"......"
"จำฉันได้มั้ย?"
"นี่ๆ รู้จักกับเคทด้วยเหรอ?"
"อื้ม เจอกันวันที่มารับเอกสารน่ะ แล้วเธอ...."
"เหมือนกัน งั้นเราสามคนก็มาเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ไหนๆ ก็รู้จักกันแล้ว ^_^"
"นั่นสิ แล้ว...."
แกร๊ก!
พรึ่บ!
"เอาล่ะค่ะ นักศึกษาทุกคน....."
เมื่อเห็นว่าอาจารย์เดินเข้ามาเคทก็ถอดหูฟังออกทันที ก่อนจะเริ่มฟังที่อาจารย์พูดรวมถึงเหลือบมองผู้หญิงที่นั่งข้างเธอทั้งสองคน ทำให้เธอถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย
"วันนี้ไม่มีอะไรมาก อาจารย์แค่จะทำความรู้จักกับนักศึกษา....."
เหมือนกันหมดสินะ คาบแรกทุกทีจะไม่มีการเรียน เฮ้อออ....
"เอาล่ะ พรุ่งนี้ค่อยมาเรียนคาบแรกก็แล้วกัน....."
กุกกัก!
พรึ่บ!
หลังจากที่จบวิชาแรกไปอย่างงงๆ ทำให้รักศึกษาที่อยู่ในห้องนี้ต่างเก็บของแล้วเดินออกไปกันทันทีรวมถึงเธอด้วยเหมือนกัน
"วันนี้พวกเราไม่มีเรียนแล้วใช่มั้ยอ่ะ"
"ก็คงจะอย่างนั้น เพราะฉันได้ยินมาว่ารับน้องจะเริ่มอาทิตย์หน้านู่น"
"งั้นเราไปหา...."
พรึ่บ!
"เธอจะไปไหนเหรอเคท?"
"กินข้าว" เคทตอบนิ่งๆ เพราะถึงแม้ว่าเธอจะไม่บอกสองคนข้างๆก็คงต้องถามเธออีกยาว
"งั้นเราไปกินที่ศูนย์อาหารกันเถอะ"
"จะไปด้วย?" ฉันถามพลอยใส ก่อนจะเหลือบมองอีกคนที่จำได้ว่าเคยเจอเธอด้วยเหมือนกัน
"อื้ม/อื้ม"
"เฮ้อออ...ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ต้องการ...."
"เพื่อน...รู้แล้ว แต่พวกเราอยากเป็นเพื่อนกับเธอนี่นา จริงมั้ยหลิน ^_^"
"ใช่ งั้นเราสามคนก็ไปกันเถอะ ฉันก็หิวข้าวแล้วเหมือนกัน"
"ตามใจ" เคทบอก แต่ก็ไม่ได้ห้ามทั้งสองคน
ทั้งสามคนจึงพากันเดินไปที่ศูนย์อาหารที่ใหญ่มากของมหาลัย ซึ่งอยู่ห่างจากคณะที่เธอเรียนนั้นไม่ไกลมากนัก สามคนที่เดินมานั้นมีคนหนึ่งที่ไม่เข้าพวกนั้นก็คือเธอ เพราะเธอไม่ได้พูดอะไรมากเหมือนกับพลอยใสและหลิน
.............................
ตึก...ตึก...ตึก
"จะกินอะไรกันดีอ่ะ"
"ฉันอยากกินก๋วยเตี๋ยว งั้นขอไปซื้อก่อนนะ"
"ไปด้วย เคทไปด้วยกันมั้ย?"
"อืม" ฉันเดินตามสองคนนั้นไป เพราะตัวเองก็อยากกินเหมือนกัน
พรึ่บ!
หลังจากที่ได้มาทั้งสามคนก็มานั่งที่ว่างตรงกลาง ก่อนจะกินกันอย่างเงียบๆ เคทกินไปด้วยพลางมองบรรยากาศรอบๆก็เห็นว่าตอนนี้ที่ศูนย์อาหารคนยังไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เพราะยังไม่ถึงช่วงพักกลางวัน แต่ที่นี่มีร้านอาหารหลากหลายมาก
"ทำไมไม่เจอพวกเด็กวิศวะหรือรุ่นพี่หล่อๆ บ้างนะ มีแต่พวกรุ่นพี่ผู้หญิงแฮะ"
"หลินร้านไม่เบานะ"
"ก็อาหารตานี่นา >.<"
"นั่นสินะ อ่ะ! พวกเรายังไม่ได้ซื้อน้ำกันเลย งั้นเดี๋ยวฉันไปซื้อก่อนนะ" พลอยใสพูด
"งั้นเดี๋ยวฉันไปด้วย"
"ไม่ต้องหรอก อยู่ใกล้แค่นี้เอง เอาน้ำเปล่ากันใช่มั้ย"
"อื้ม"
"งั้นเดี๋ยวมานะ"
เคทยังคงนั่งกินอยู่โดยไม่พูดอะไร ถึงแม้ว่าหลินจะชวนคุยก็ตาม
"ว้ายย! ทำอะไรของเธอเนี่ย!"
"ขอโทษค่ะรุ่นพี่"
"เกิดเรื่องแล้วไงล่ะ เคทไปกันเถอะ!"
"หือ?"
หมับ!
พรึ่บ!
เคทที่ยังคงไม่เข้าใจกับเหตุการณ์ก็ได้แต่ตามหลินไปอย่างงงวยและพอมาถึงก็ทำให้เธอเข้าใจในทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้นและทำไมหลินถึงตื่นตระหนกแบบนี้
"เคท หลิน"
"เอาแล้วไงล่ะพลอยใส รุ่นพี่คนนี้มีอิทธิพลมากเลยนะ" หลินกระซิบทั้งสองคนทันทีที่มาถึงที่เกิดเหตุ
เคทมองน้ำที่เลอะตามชุดของรุ่นพี่ตรงหน้านิ่งๆ ไม่ได้แสดงท่าทางกลัวหรือตกใจอะไร
พลั่ก!
"อ๊ะ!"
"พลอยใสเป็นอะไรหรือเปล่า" หลินรับพลอยใสไว้ได้
"กล้ามากเลยนะที่มาทำน้ำเลอะใส่ชุดฉันแบบนี้น่ะ!"
"นั่นน่ะสิ รู้มั้ยว่าแซนดี้เป็นใคร!"
"ขอโทษค่ะรุ่นพี่"
"เหอะ! ขอโทษงั้นเหรอ"
ตอนนี้คนที่อยู่ที่ศูนย์อาหารต่างหันมามองกันอย่างสนใจ แต่ไม่มีใครคิดจะเข้ามายุ่งกับเหตุการณ์ตรงหน้าเลยแม้แต่นิด
"รู้มั้ยว่าชุดฉันมันแพงขนาดไหน! ไหนจะรองเท้าของฉันอีก! ยัยเด็กบ้าเอ๊ย!"
คนที่ได้ชื่อว่าเป็นรุ่นพี่ก็ร้องโวยวายออกมาเสียงดัง โดยลืมไปว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ได้มีเพียงพวกเธอเท่านั้น
"ไม่รู้"
"นี่!"
"ยัยนั่นก็ขอโทษแล้ว ทำไมต้องทำให้มันใหญ่โต อ่อ...ฉันมีชื่อค่ะรุ่นพี่!"
"แก! กล้ามากนะยะ!"
"เคท/เคท"
หมับ!
มือของรุ่นพี่ง้างมือจะตบเคท แต่กลับถูกเธอคว้ามันไว้ได้ก่อน จากนั้นเคทจึงสะบัดมือนั้นออกอย่างแรงทำให้รุ่นพี่ล้มลงพื้นทันที
พรึ่บ!
ตุบ!
"กรี๊ดดดด! นี่แก!"
หมับ!
"เคท..." พลอยใสจับแขนเคทไว้
"เป็นรุ่นพี่หัดทำตัวให้เหมือนรุ่นพี่บ้าง เพื่อนฉันก็ขอโทษแล้วจะเอาอะไรอีก!"
"แก กรี๊ดดดด!"
"หุบปาก!"
พรึ่บ!
ร่างบางก้มลงกระซิบรุ่นพี่ที่ล้มกองอยู่ที่พื้น ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆแต่แอบจิกเบาๆ
"ไม่อายคนอื่นเขาเหรอคะรุ่นพี่!"
"นี่แก!"
"ไปกันเถอะ"
ซุบซิบ! ซุบซิบ!
หลังจากที่ทั้งสามคนเดินออกไปแล้ว เสียงคนที่อยู่ตรงนั้นกลับฮือฮาขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่ลุ้นกับเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่นาน และในวันต่อมาก็ทำให้เคทและเพื่อนของเธอเป็นที่พูดถึงอย่างมากในเว็บบอร์ดของมหาลัย เพราะคลิปนั้นถูกเผยแพร่ออกมา.....
Latest chapter
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.50 [THE END]
1 ปีผ่านมา....ตอนนี้ทั้งสี่หนุ่มต่างนั่งพูดคุยกันที่ผับของคิม ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกเขานัดเจอกันบ่อยๆ แต่ระยะหลังๆ ที่ทั้งสี่คนจบมหาวิทยาลัย พวกเขาต่างก็ทำธุรกิจของตัวเอง จึงไม่ค่อยได้มาเจอกันบ่อยเหมือนที่ผ่านๆ มาพรึ่บ!"ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างวะไอ้คลีน" ลูซคลีนหลังจากเห็นสีหน้าเพื่อนดูเหนื่อยๆ"ก็ดี""แน่ใจ?" เซอร์เวย์เอ่ยขึ้น"เออดิวะ""หึ!""แล้วพวกมึงล่ะ เป็นไงบ้างวะ""มีความสุขดี" ลูซตอบแล้วยิ้มให้คลีนอย่างกวนๆ"มึงแต่งงานแล้วนี่หว่าไอ้ลูซ มึงอีกไอ้เวย์แล้วก็มึงด้วยไอ้พี่ชาย" คลีนพูดอย่างหงุดหงิด"อิจฉาเหรอวะ ฮ่าฮ่าฮ่า""มึงไม่ต้องมาหัวเราะกูไอ้ลูซ ไอ้สัส!""ไม่ได้เหลือแค่มึงคนเดียวสักหน่อยไอ้คลีน" เซอร์เวย์พูดขึ้น"ไอ้นทีมันยังไม่ยอมมีใครอีกเหรอวะ""ไม่รู้ดิ อาจจะมีแล้ว แต่เก็บเงียบ""หึ!""แต่มึงชอบไม่ใช่เหรอวะ เมื่อก่อนมึงเคยพูดว่าไม่อยากแต่ง แต่พอเจอเมียเข้ากลับอยากแต่งซะงั้น""พูดมากนะมึง!"ติ๊ง!เสียงข้อความดังขึ้น ทำให้คลีนเปิดดูก็พบว่าเป็นเคทที่ส่งมา"กูกลับก่อนว่ะ""เมียตามเหรอวะ""เออ!"หลังจากนั้นคลีนก็เดินออกไปจากผับทันที เพราะมีนัดทานข้าวกับเค
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.49 NC++
พั่บ! พั่บ! พั่บ!พั่บ! พั่บ!หมับ!ร่างสูงกระแทกแก่นกายเข้าออกในร่องสาวอย่างอ่อนโยน มือหนาบีบเคล้นคลึงเต้าทั้งสองข้างสลับไปมาเพื่อให้เธอผ่อนคลาย"เคท อ๊าาา""อ๊าาา อ๊าาา พี่คลีน""อ๊าาา เคท อืมมม"จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!จ๊วบ! จ๊วบ!ร่างสูงก้มลงไปจูบร่างบางเมื่อรับรู้ถึงความต้องการของเธอ"อืมมม อืมมม""อืมมม""อืมมม อ๊าาา ซี๊ดดด!""อ๊ะ! อ๊าาา อ๊าาา"ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!"อึก! อ๊ะ! อ๊าาา ระ...แรงไปแล้วนะ!""โอ้ววว แม่ง! ซี๊ดดด!""อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊าาา พี่คลีน!""เคทไมไหวแล้ว อ๊าาา""หึ!" เขาไม่ยอมให้เธอแตกง่ายๆ หรอกนะพรึ่บ!หมับ!"ว้าย!" เคทร้องเสียงหลงเมื่อถูกร่างสูงอุ้มขึ้นลุกจากที่นอนปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!คลีนยกตัวเธอแล้วพาเดินออกไปด้านนอก แต่เขาไม่ได้ถอดแก่นกายออกและมันทำให้เธอร้องครางออกมาด้วยความเสียว"อึก! อ๊าาา ทะ...ทำอะไรของพี่!""เปลี่ยนบรรยากาศ"พรึ่บ!"พี่คลีน..."แสงไฟสาดส่องเข้ามาผ่านกระจกใสที่ถูกเปิดออกโดยฝีมือของร่างสูง ทำให้ทั้งสองคนเห็นบรรยากาศภายนอกได้อย่างชัดเจน จนร่างบางรู้สึกทำตัวไม่ถูกหมับ!สวบบบ!"อ๊าาา พี่คลีน เปิดทำไม อ๊าาา""อยากทำแบบนี้ตั้งนานแล้วครับ" เสียงกระซิบจากทางด้า
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.48
Genius Universityพรึ่บ!"มึงให้ไอ้นทีไปทำงานอีกแล้วเหรอวะไอ้คลีน""เออดิวะ""มึงไม่คิดจะให้มันพักบ้างหรือไงไอ้สัส""มึงก็ให้มันทำงานให้ไม่ใช่หรือไงไอ้ลูซ" คลีนย้อนกลับทันที"ก็...""เหอะ! ทำมาว่ากู""คืนนี้พวกมึงคงว่างคุยงานกับกูแล้ว" คิมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสองคนของเขาทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ"กูไม่ว่างโว้ย! ต้องไปเฝ้าเมีย!" คลีนพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเมื่อนึกถึงเคทที่เขาพยายามให้เธอลาออกจากผับไอ้เดรกนั่น แต่ยัยนั่นกลับไม่ยอมออก "เหอะ! น่ารำคาญ!""หึ! ทำเป็นมาว่าพวกกูนะมึง มึงน่ะยิ่งกว่ากูอีกไอ้สัส" ลูซแซวคลีนพร้อมกับหัวเราะเยาะ"นั่นดิวะ เสือถอดเล็บแล้วเหรอวะ" เซอร์เวย์พูดหยอกล้อคลีนอย่างนึกสนุก"นี่พวกมึงหยุดล้อกูได้มั้ยวะ กูรักเมียกูมากพอใจยังวะ แม่ง!""หึ!" ทั้งสามคนส่ายหัวให้กับเพื่อนของพวกเขา"มึงต้องไปไอ้คลีน แล้วพวกมึงทั้งหมดก็ต้องไปเหมือนกัน" คิมพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนที่เขาจะลุกออกไป "กูกลับก่อน อย่าลืมมาคืนนี้""เออ!""อืม" เซอร์เวย์ตอบกลับแล้วเขาก็ลุกขึ้นตามคอมออกไปเหมือนกัน ในห้องจึงเหลือเพียงลูซกับคลีน"อะไรวะ นึกอยากจะมาคุยงานอะไรตอนนี้วะเนี่ย""นั่นดิวะ""มึ
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.47
ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ร่างบางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องต้องยกขึ้นมาดูและเธอก็รับสายทันที"ฮัลโหลหลิน"(เคทอยู่ไหนเหรอ)"คอนโด เธอมีอะไรหรือเปล่า"(อยู่กับพี่คลีนหรือเปล่า)"เปล่า วันนี้พี่คลีนมีเรียนน่ะ"(เย้! วันนี้วันหยุดใช่มั้ย)"อืม"(เราออกไปเที่ยวกันเถอะ)"ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ ขอบายแล้วกัน" ฉันบอกกับหลิน เพราะไม่อยากออกไปข้างนอก(ไปด้วยกันหน่อยไม่ได้เหรอ น๊าาา)"ทำไมไม่ไปกับแฟนเธอล่ะ ช่วงนี้หวานกันจริงๆ นะ"(ถึงจะหวานยังไงแต่ก็คงสู้ข้าวใหม่ปลามันไม่ได้หรอกน่า)"พูดอะไรของเธอเนี่ยหลิน"(เดี๋ยวฉันไปรับ ฉันมีที่ที่หนึ่งที่จะชวนเธอไปด้วยกัน)"ที่ไหน?" ฉันถามหลินอย่างแปลกใจ ดูเหมือนว่ายังไงฉันก็คงต้องไปกับหลินอยู่ดี เฮ้อออ(เดี๋ยวไปรับแล้วจะบอกนะ ฉันจะออกไปแล้วล่ะ)"โอเค แต่ทารับฉันที่คอนโดพี่คลีนนะ"(ย้ายมาอยู่ด้วยกันถาวรเลยก็ได้นะเคท ถ้าจะตัวติดกันขนาดนี้)"บ้า >.คิคิคิ แค่นี้นะ"ติ๊ด!หลังจากที่วางสายจากหลินแล้ว เคทก็จัดการเก็บหนังสือให้เรียบร้อยก่อนที่ตัวเองจะไปแต่งตัวเพื่อออกไปข้างนอก โดยที่ไม่ลืมจะโทรไปบอกแฟนหนุ่มของเธอด้วย................
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.46 NC++
แกร๊ก!"พี่คลีนทำไมมันมืดแบบนี้ล่ะค่ะ"ร่างบางค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องของเขาอย่างระมัดระวัง เพราะตอนนี้ข้างในมันมืดสนิท เธอพยายามคลำหาสวิตช์ไฟตึก...ตึก...ตึก"พี่คลีนคะ" ฉันเรียกหาเขา เมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรผ่านหน้าฉันไป และฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะอยู่ด้านหลังฉันแล้ว"....." เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ"พี่คลีนคะทำไมไม่เปิดไฟล่ะคะ"พรึ่บๆๆ"ในที่สุดก็....พี่คลีน!"ร่างบางยืนแข็งทื่อหลากหลายความรู้สึกในตอนนี้ เธอมองไปรอบๆ ห้องที่ถูกเปิดให้สว่างเรียบร้อยแล้วอย่างตื่นตะลึง ก่อนที่จะมองร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับร้องเพลงให้กับเธอและเค้กที่อยู่บนมือของเขา"อธิษฐานก่อน เร็วเข้า""อื้ม!"ฟู่~~"สุขสันต์วันเกิดนะครับ :-)""พี่คลีน..." ฉันพูดไม่ออกเลยจริงๆ"เซอร์ไพรส์มั้ยครับ""เซอร์ไพรส์มากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ" เคทยิ้มอย่างมีความสุขพลางจ้องมองเค้กวันเกิดอย่างตื้นตันใจ เธอนั่งเหม่อมองมันอยู่นาน จนคลีนต้องเอ่ยขึ้นมา"เป็นอะไรอีกเรา หืม""เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่ได้เค้กวันเกิดจากคนอื่นแบบนี้...."".....""ทุกครั้งเมื่อถึงวันเกิดเคทมักจะซื้อมากินเองคนเดียวตลอดเลยค่ะ แต่มาปีนี้..."พรึ่บ!ร่างบางสวมกอดร่
กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.45
Wales Universityเอี๊ยดดดด!รถหรูเข้ามาจอดหน้าคณะของมหาวิทยาลัยแฟนสาวที่นั่งเงียบตลอดทางเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่ทว่า...วันนี้เธอกลับเงียบผิดปกติ"เป็นอะไร""เปล่าค่ะ"จุ๊บ!"เคทไปก่อนนะคะ""ครับ""พี่คลีนคะ""หืม""วันนี้วันอะไรคะ?""วันศุกร์ไง มีอะไรหรือเปล่า?""เฮ้อออ...เปล่าค่ะ! เคทไปแล้วนะคะ""ครับ เลิกเรียนเสร็จแล้วโทรหาพี่""ค่ะ"เคทบอกลาร่างสูงเสร็จก็ลงจากรถทันที ก่อนที่รถหรูจะขับออกไป เธอได้แต่ยืนมองนิ่งๆ แต่ภายในใจกลับรู้สึกเศร้าหมับ!"เคท!""มาเช้าจังเลยนะ""ก็วันนี้....""ฉันไปรับยัยนี่เอง ถ้าไม่ไปรับก็คงจะสายเหมือนทุกครั้ง""ภาค!""หรือไม่จริง?""ไอ้ผู้ชายปากเสีย!""ผู้ชายปากเสียก็คือแฟนของเธอไม่ใช่?"">.หลินและภาคคบกันมาได้สักพักแล้วตั้งแต่ที่ไปเดินเล่นที่ห้างด้วยกันคราวก่อน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เคทก็รู้สึกยินดีที่ทั้งสองรู้ใจตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าความหวานในวันนี้ของทั้งสองคนจะทำให้เธอหงุดหงิดขึ้นมา"เฮ้อออ...ทำไมต้องมาหวานใส่กันตั้งแต่เข้าด้วยเนี่ย" เคทพูดจบก็เดินผละออกไปอย่างหงุดหงิด"เคท! เดี๋ยวสิ! รอฉันก่อน" หลินรีบตามไปหาเพื่อนทันทีโดยที่ตังเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเคท
Vous vous intéresseriez aussi à
