EP 7 – ไม่มีทางและไม่มีวัน

EP 7 – ไม่มีทางและไม่มีวัน

@ผับ

ภายในผับ เมื่อตกดึกก็เริ่มได้ที่ ไอโกะเริ่มมองหาหนุ่ม ๆ แม้จะไม่รู้จักใครเลยก็ตามแต่ก็ต้องหาคนที่พอจะหน้าตาดีและนิสัยดีพอที่จะช่วยเธอแบบเต็มใจไม่หวังอะไรตอบแทน

“ยังไง ที่ชวนมาเพราะจะมาตื๊อสายฟ้าให้ช่วยใช่ไหม?” ยูนะเอ่ยถามเมื่อเห็นเพื่อนสาวสอดส่องสายตาไปมาดูเหมือนจะมองหาใครสักคนอยู่

“ตื๊ออะไร ไม่มีทางและไม่มีวัน ฉันตัดสินใจไปแล้ว ไม่ก็คือไม่” ไอโกะเอ่ยเสียงแข็ง ที่เธอมองไปทั่วอยู่นานสองนานเพราะยังไม่เจอใครที่ถูกใจเลยต่างหาก

“ตัดสินใจใหม่เถอะ สายฟ้าคือตัวเลือกที่เหมาะสมจริง ๆ นะ” ยูนะรบเร้าไม่หยุด

“ระหว่างง้อสายฟ้าอีกหน่อย กับถูกป๊าเอาไปเปรียบเทียบกับยัยน้องลูกติดนั่น แค่คิดก็รู้แล้วว่าอะไรคุ้มกว่ากัน” ซีรินเองก็เอ่ยเสริมอีกทาง

“ฉันตัดสินใจแล้ว ไม่ก็คือไม่! แล้ววันนี้ที่มาเพราะจะมาส่องหาใครสักคนไปเป็นนายแบบให้ต่างหากล่ะ” ไอโกะหนักแน่นในสิ่งที่ตัดสินใจไปแล้ว แม้จะโดนเพื่อนยุยงแค่ไหนเธอก็ไม่เปลี่ยนใจ

“แต่ดูท่า คงไม่มีใครจะฮอตเท่าสายฟ้าแล้วล่ะ” ยูนะเองก็ไม่ละความพยายาม สิ้นเสียงที่เอ่ย ทั้งสามคนก็เงยหน้าขึ้นมองไปยังชั้นสองของผับ เห็นคนที่ถูกกล่าวถึงกำลังยืนโยกเบา ๆ แสดงความแพรวพราวต่อสายตาสาว ๆ ด้านล่างที่ต่างก็กำลังกรีดร้องคลั่งเขาราวกับคนบ้า

และยิ่งมือหนายกขึ้นส่งจุ๊บให้กับสาว ๆ เสียงกรี๊ดก็ยิ่งดังกระหึ่มไปทั่วผับแซงหน้าดีเจคนดังไปโดยปริยาย

“ทำไมคนแบบนั้นถึงได้รับความสนใจ ผู้หญิงสมัยนี้เป็นอะไรกันไปหมด” ไอโกะพึมพำกับตัวเองก่อนจะละสายตากลับมาที่เครื่องดื่มในมือของตัวเอง

เวลาล่วงเลยผ่านไป เพื่อนสาวทั้งสองโยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างสนุกสนาน หากแต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่นั่งนิ่งมองผ่านผู้คนรอบ ๆ ผับไปมาอย่างไม่หยุดสายตา

“ไม่มีใครเข้าตาเลยสักคน” ไอโกะพึมพำกับตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อมองหานายแบบอยู่นานแต่ก็ยังไม่พบคนที่ถูกใจ                                       

“มองหาจนคอจะเคล็ดอยู่แล้ว เจอไหมล่ะคนที่พอจะมาเป็นนายแบบให้ได้” ยูนะเอ่ยถามพร้อมกับเต้นโยกไปตามจังหวะ

“เอาจริงก็หล่อเกือบทุกคนนะ” ไอโกะยกแก้มขึ้นดื่มอย่างชิว ๆ ก่อนจะโกหกออกไปเพื่อไม่ให้เสียหน้า

“มันก็ได้แหละ แต่ก็น่ากลัว” ซีรินหยุดเต้นก่อนจะนั่งลงพูดบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“อือ จะเดินไปสุ่มสี่สุ่มห้าก็ไม่ได้ ยิ่งสถานที่แบบนี้ด้วย” ยูนะเอ่ยเสริม

ไอโกะนิ่งไปเพราะเธอเองก็คิดแบบเดียวกัน แต่ถ้าให้เทียบแล้วล่ะก็ สำหรับเธอ สายฟ้าเป็นบุคคลที่อันตรายมากที่สุดในตอนนี้

“พอจะมีคนที่รู้จักอีกไหม รุ่นพี่หรือรุ่นน้องที่รู้จักก็ได้” เมื่อหาในสถานที่แบบนี้มันน่ากลัว เธอก็คิดว่าคนรู้จักใกล้ตัวตอนนี้ใครก็ได้ทั้งนั้น

“มีก็มีนะ แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นนายแบบได้หมด” ยูนะเอ่ยบอกอย่างจริงจัง

“สายฟ้าเถอะ คนนั้นนายแบบมืออาชีพ ยิ่งแกที่ไม่รู้เรื่องการถ่ายภาพอะไรเลยเพราะไม่ค่อยเข้าเรียน สายฟ้าน่าจะช่วยแกได้เยอะ” ซีรินบอกเพื่อนสาวถึงเหตุผลที่เธอต้องมีสายฟ้าเป็นนายแบบในงานนี้

“ทำไมถึงเอาแต่เชียร์นายนั่นกันนัก และที่ฉันไม่ค่อยได้เข้าเรียนก็เพราะแกนั่นแหละที่ลงวิชานี้เป็นรอบเช้า” ไอโกะกล่าวโทษเพื่อนสาวอย่างซีริน

“เพราะแกตื่นสายเองนะ โทษเพื่อนได้ยังไงกัน” ยูนะตีเบา ๆ เข้าที่แขนเล็กของไอโกะ ไอโกะแสดงสีหน้าเจ็บแต่ก็ไม่ว่าอะไรเพราะเธอเป็นคนผิดจริง ๆ

“อีกอย่างนะ เพื่อนลงทะเบียนเรียนให้ทันไม่เต็มก่อนก็ดีเท่าไหร่แล้ว” ซีรินเอ่ยพูดซ้ำ

“พอ ๆ บ่นอย่างกับป๊าเลย” ไอโกะยกมือขึ้นปรามเพื่อนทั้งสองคนให้หยุด เพราะไม่อย่างนั้นเพื่อนสาวคงได้บ่นเธอยาว ๆ

ก่อนที่เธอจะหันมายกแก้วขึ้นดื่มแทน

“อย่ายกถี่ขนาดนั้นสิ ยังจะหานายแบบอยู่ไหม?” เมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวยกแก้วดื่มถี่ติดกันเกินไป ยูนะจึงรั้งมือเพื่อนสาวเอาไว้

“นาทีนี้ไม่สนแล้วเรื่องนั้น เหล้าเข้าปากแล้วมันหยุดไม่ได้” ไอโกะล้มเลิกสิ่งที่คิด หันมาสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เพราะดูท่ายังไงคืนนี้เธอก็คงไม่ได้นายแบบจากที่นี่ไปแน่ ๆ

เมื่อได้ยินดังนั้น ทั้งยูนะและซีรินต่างก็พากันมองหน้ากัน พร้อมกับพยักหน้ารับรู้และปล่อยเพื่อนสาวได้สนุกต่อไป

เวลาล่วงเลยผ่านไปไม่นานนัก เมื่อแก้วในมือถูกยกขึ้นดื่มครั้งแล้วครั้งเล่า ความกรึ่มจากแอลกอฮอล์ก็เริ่มทำงาน ทั้งสามสาวเริ่มเมาเล็ก ๆ พอให้รู้สึกว่าร่างกายเบาขึ้นนิด ๆ และเสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้นกว่าเดิม

“เดี๋ยวมานะ ไปเข้าห้องน้ำก่อน” ซีรินพูดพลางลุกจากเก้าอี้ มือหนึ่งคว้ากระเป๋า อีกมือจัดชายกระโปรงเบา ๆ

“ให้ไปเป็นเพื่อนไหม?” ยูนะหันมาถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

ซีรินส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนจะพยักพเยิดให้ยูนะหันไปมองไอโกะแทน “อยู่ดูไอโกะไปเถอะ ดูทรงแล้วอีกเดี๋ยวก็คงหลับคาโต๊ะ”

“ไปกันเถอะ ยังไม่เมาสักหน่อย” ไอโกะโบกมือไล่ ไม่ยอมรับว่าหน้าตัวเองเริ่มแดงจัดไปถึงใบหูแล้ว

“งั้นก็อย่าเดินหายไปไหนล่ะ จะรีบกลับมา” ยูนะสั่งเสียงเข้ม ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำกับซีริน