LOGINEP.7 ยั่วยวน
มิลินกระดกไวน์ราคาแพงลงคอจนหมดแก้ว ความละมุนของมันทำให้เธอพอใจอย่างมาก ใบหน้าสวยแสดงออกยิ้มแย้ม แต่ข้างในตรงกันข้าม มือเรียวสัมผัสกับมือหนาอย่างแผ่วเบา เท้าถูไถไปมาที่ขาอีกฝ่าย รอยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าของมาเฟียหนุ่ม เขาวางช้อนแล้วหยิบไวน์ขึ้นมาจิบโดยที่ไม่ตอบอะไรกลับทันที “เลิกอารมณ์เสียแล้วเหรอ งั้นมีนก็ทานต่อเถอะ จะได้พักผ่อน พรุ่งนี้มีนอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม ผมจะได้ให้แม่บ้านไปซื้อของเตรียมให้แต่เช้ามืด” “เลิกแสร้งว่าตัวเองเป็นคนดีเถอะ ฉันให้คุณก็ได้ ถือว่าเอาบุญ” “ให้อะไรครับ” “สนองตัณหาคุณไง” “ผมชอบเซ็กซ์มีนนะ ถ้ามีนให้ ผมไม่ขอปฏิเสธของดีๆก็แล้วกัน” “ขอบคุณที่ชอบ” “ผมไม่ได้ดูถูกมีนนะ แต่ถ้ามีนอยากได้เงิน หรือสิ่งของอะไรผมจะให้ ถ้ามีนต้องการหรือไม่ต้องการก็บอกได้ ผมตามใจหมด” “ต้องการอยู่แล้วสิ ฉันเองก็ทำอะไรหวังผลอยู่แล้ว ไม่ต่างจากคุณหรอก” “เท่าไรดีล่ะ” “ฉันไม่ได้ต้องการเป็นตัวเงิน แต่ไอ้สิ่งที่ฉันอยากได้คือ….”ดวงตากลมโตมองมาร์ตินตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดัง“ฮ่าๆๆๆ…บอกไปตอนนี้มันก็ไม่สนุกสินะ” “ไม่เป็นไร เพราะผมก็ชอบอะไรที่มันลับสมองประลองปัญญาด้วยสิ” “แน่ใจนะ จะบอกว่าสิ่งที่ฉันอยากได้ คุณห้ามมีข้อแม้และห้ามปฏิเสธมันทั้งนั้น” “สบายมาก ผมจะหาทุกอย่างที่มีนอยากได้มากองตรงหน้าก็แล้วกัน” “คุณดูเป็นคนเก่งและก็ฉลาดมากๆนะ ไม่กลัวโดนฉันหรอกฟรีๆเหรอ” “ขอบคุณที่มีนชมผมนะครับ แต่มีนเองก็สวยและฉลาดมากเหมือนกัน ไม่กลัวผมหลอกฟันฟรีเหรอ” “…” “หรือว่าเริ่มกลัวแล้ว” “เรื่องแบบนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน” มาเฟียหนุ่มสัมผัสใบหน้าของหญิงสาว บิดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ มองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย ทุกครั้งที่อยู่ใกล้เธอมันอดใจแทบไม่ไหว เขาโน้มเข้าประกบจูบอย่างดูดดื่ม แต่ยังไม่ได้ดื่มด่ำกับรสจูบมากพอก็ถูกเธอผลักออก “ฉันขออาบน้ำแป๊บนึงได้ไหม” “เชิญครับ”เขาผายมือไปทางห้องน้ำทางซ้ายมือ หญิงสาวหยัดกายลุกจากเก้าอี้ เดินนวยนาดไปหน้าห้องน้ำ เธอหยุดฝีเท้าแล้วหันมามองมาร์ติน มือเรียวรูดซิบข้างหลังชุดเดรสลงช้าๆอย่างยั่วยวน แผ่นหลังขาวเนียนค่อยๆเผยออกมาให้มาเฟียหนุ่มเห็นทีละนิด“ จงตักตวงความหอมหวานจากร่างกายฉันให้ได้มากที่สุดล่ะ” “…” “เพราะมันอาจจะเป็นเซ็กซ์ครั้งสุดท้ายของคุณก็ได้” “เซ็กซ์ครั้งสุดท้าย?” “ใช่” “สำหรับผม ผมไม่มีครั้งสุดท้ายนะ …แต่จริงๆผมก็ทำทุกอย่างเหมือนเป็นครั้งสุดท้ายของชีวิตนะ หมายถึง ทำมันเต็มที่” “ไม่รู้สิ แต่คำว่า ‘ครั้งสุดท้ายของคุณ’ที่ฉันหมายถึงคือมันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตคุณจริงๆแหละ” “หมายความว่าไง” “หมายความว่าคุณกำลังจะตาย” “ทำไมถึงตาย ผมจะหัวใจวายเพราะความเซ็กซี่ของมีนเหรอ” “…”มิลินยักคิ้วแทนการตอบคำถาม แต่มันไม่ใช่อย่างที่เขาคิด ซึ่งเธอจะไม่อธิบายอะไรมากมาย อยากจะเข้าใจแบบไหนก็เรื่องของเขา “ฉันก็ว่าเซ็กซ์คุณโอเค ถึงยอมเปลืองตัว” “ผมอยากตายคาเตียงเร็วๆจัง” “เดี๋ยวได้ตายสมใจแน่” “…” “ก่อนอื่น บอกลูกน้องคุณด้วยว่าห้ามมารบกวน”ว่าจบเธอก็รีบเดินเข้าห้องน้ำ อยากสนองความต้องการของมาร์ตินให้เร็วที่สุด เสียงน้ำกระทบร่างบางหยุดลงเมื่ออาบน้ำเป็นที่เรียบร้อย หญิงสาวเอื้อมมือไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดหยาดน้ำบนเรือนร่างบาง ก่อนจะพันผ้าไว้รอบอกอย่างหมิ่นเหม่จนเห็นยอดถันเล็กน้อย ตอนนี้ร่างกายของเธอหอมราวกับดอกกุหลาบ แต่มันเป็นดอกกุหลาบมีพิษเพราะเธอจะเล่นงานเขาให้ถึงตาย หญิงสาวเดินไปหน้ากระจก เธอบิดยิ้มบางๆ เธอดึงยางมัดผมออกแล้วจัดทรงผมให้สยายไปข้างหลัง เมื่อพร้อมจึงเดินนวยนาดออกจากห้องน้ำ “คุณจะอาบน้ำก่อนไหม”มิลินถามมาเฟียหนุ่มที่นั่งรออยู่บนเตียงซึ่งเธอมาหย่อนสะโพกข้างๆกับเขา ขาเรียวยาวราวกับนางแบบตวัดขึ้นมาไขว่ห้างอย่างมีจริต “ไม่ดีกว่า”มือหนาวางลงที่ขาอ่อนข้างขวาของหญิงสาว ลูบไล้ไปมาเบาๆอย่างยั่วยวน ส่งผลให้เธอขยับตัวเข้าไปนั่งบนตัก ตวัดมือโอบลำคอหนาไว้อย่างรวดเร็ว “เร็วสิ รีบทำรีบไป”มิลินปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของมาเฟียหนุ่ม พร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าไปซุกไซ้ลำคอหนาอย่างหื่นกระหาย ยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อเขาปลดผ้าขนหนูออกจากอก เผยให้เห็นอกอวบขนาดใหญ่และรอยสักใต้ราวนมที่เด่นชัด มือหนาหมุนวนยอดถันชมพูระเรื่อ อีกข้างถูไถติ่งเกสรที่บานแย้มจนมีน้ำหล่อลื่นไหลออกมาเพียงนิด “อ๊าา”เปล่งเสียงครางเบาๆ ริมฝีปากบางจู่โจมขบเม้มลำคอหนาเร้าอารมณ์ให้เขามากยิ่งขึ้น “รีบๆสิ” “รีบอะไร คุณบอกให้ผมตักตวงความหอมหวานจากร่างกายคุณให้มากที่สุดไม่ใช่เหรอ คงจะต้องทั้งคืน” “ก็ตามใจคุณ”เธอผละริมฝีปากออกจากลำคอหนา น้ำเสียงอ่อนหวานยั่วยวนชวนให้หลง หญิงสาวขยับใบหน้าเข้าใกล้อีกฝ่ายจนเกือบจะใช้ลมหายใจเดียวกัน ร่างบางถูกผลักให้หงายหลังลงไปนอนแผ่หลาบนเตียงนุ่ม ดวงตากลมโตมองเพดานสีขาว ในห้องนี้ไม่มีกล้องวงจรปิด เป็นเรื่องราวที่ดีจะได้ไม่มีหลักฐานอะไรมาผูกมัดตัวเธอไว้เหมือนคราวที่แล้ว หากต้องการให้เขาตาย สิ่งแรกที่ต้องทำคือการท่องคาถาร่ายมนต์ดำที่มี แม้จะไม่มีสร้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอหวั่นใจเพราะเธอมีสมาธิแน่วแน่ นึกภาพของมันพร้อมกับขยับเรือนร่างอย่างยั่วยวน เธอท่องคาถาในใจพร้อมๆกับจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลา ความหอมหวานความผลิบานของดอกกุหลาบบนตัวเธอหลอกล่อให้แมลงเพศผู้หลงใหลได้อย่างง่ายดาย ไอความเย็นปะทะร่างบางพลังงานบางอย่างรอบกายบ่งบอกว่าพร้อมที่จะเข่นฆ่าเขาด้วยความยั่วยวนสะอิดสะเอียนสายตาลามกนั่น แต่ไม่ใช่ปัญหาหากคาถาสัมฤทธิ์ผลเขาก็จะสิ้นลมหายใจแล้ว เขาสัมผัสลูบไล้ร่างกายของเธอพอหอมปากหอมคอจากนั้นปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออกหมดภายในเวลาไม่กี่วินาที มาเฟียหนุ่มกระโจนเข้ามาประกบจูบดูดดื่ม ร่างของเขาทับลงบนร่างของเธอแนบชิด ความอ่อนโยนและความเสียวซ่านที่ได้รับในตอนแรกหายไป จูบของเขารุนแรง มือของเขาบีบขย้ำร่างกายของเธอราวกับเสือที่กำลังขย้ำเหยื่ออย่างหิวโหย “อื้อ!”กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วทั้งปากเมื่อมาร์ตินรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มันน่าสะอิดสะเอียนจนเธอดิ้นพล่าน แต่สองมือถูกพันธนาการไว้เหนือศีรษะจนไม่สามารถผลักเขาออกไปได้แม้จะขัดขืนแค่ไหน หญิงสาวใบหน้าแดงก่ำผลพวงจากความโกรธและความอึดอัดที่ได้รับ นานหลายนาทีที่เขาบดขยี้ริมฝีปากบางอยู่อย่างนั้นโดยที่เธอไม่เต็มใจจากนั้นมาเฟียหนุ่มก็ผละออกมาและปล่อยให้ร่างกายเธอเป็นอิสระ “คุณรุนแรงเกินไปแล้วนะ”ร่างอรชรกำลังจะดันตัวลุกขึ้นแต่ก็โดนผลักให้นอนลงแล้วขาสองข้างก็ถูกจับแยกออกจากกัน เขาแทรกตัวเข้ามาที่หว่างขา มือหนากดหน้าท้องแบนราบ อีกข้างจับแก่นกายไร้ถุงยางอนามัยสอดเข้ากลีบดอกไม้ที่กำลังบานแย้ม “ที่ผมรุนแรง ผมก็กำลังทำตามที่มีนบอกไง”EP.30 “ปู่ทานอะไรดีครับ”มาร์ตินรีบเปลี่ยนสถานการณ์เพราะรู้ว่าคนข้างๆกำลังอึดอัดและไปต่อไม่ถูก“ตินคุยกับน้องไปเถอะ เดี๋ยวปู่หากินเองได้”“ครับ ตามสบายนะครับ”“ตามสบายค่ะ”มิลินบอกตามมารยาท เมื่อเขาเดินออกไปมันทำให้เธอหายใจโล่งขึ้น ไม่เกร็งอย่างเก่า ออกห่างมาร์ตินได้อย่างสบายใจ“แล้วมีนอยากทานอะไรไหมครับ”“อะไรก็เอามาเถอะ”เธอยืนอยู่ที่เดิมไม่กล้าเดินไปไหน แต่มองตามหลังมาร์ตินว่าเขาเดินไปตรงไหนบ้าง เขาเดินหายไปสักพักก่อนจะกลับมาพร้อมของกินเต็มมือ“นี่ไวน์ครับ”“ขอบใจ”ชนแก้วกับเขาเป็นพิธี ระหว่างที่จิบไวน์อยู่สายตาเจ้ากรรมก็ดันเลื่อนไปมองที่ปู่ของมาร์ตินโดยบังเอิญ เธอเสียมารยาทมองเขากับผู้หญิงที่มาด้วยคุยกัน ก่อนจะตวัดสายตากลับมาที่มาร์ตินเกรงว่าจะถูกจับได้ว่าแอบมอง“ผู้หญิงคนนั้นที่มากับปู่คุณน่ะใครเหรอ”ท่าทางสนิทสนมกันเกินกว่าจะเป็นลูกหลาน แม้อายุของทั้งสองจะห่างกันมากจากการประมาณการคร่าวๆ“เมียปู่ผม”“เมียปู่ ไม่ใช่ย่าคุณเหรอ”“ปู่ผมมีเมีย23คน ย่าคือคนที่14”“23คน!”“ใช่”“พร้อมกันหรือทีละคน”“ทีละคน แต่ละคนได้มาด้วยวิธีไม่ปกติทั้งนั้น”“วิธีไม่ปกติ? คงเป็นแบบเดียวกั
EP. 29 การพบเจอ“ขอบใจมากที่พาชาลีมาหาฉัน”“ผมรู้ว่านายหญิงคิดถึง”เตชินท์ยิ้มหน้าบานเมื่อเจ้านายได้พบกับสัตว์เลี้ยงคู่ใจอย่างชาลี ถ่ายวิดีโอไว้ในตอนที่มิลินกับชาลีกอดหอมกันด้วยความคิดถึง มิลินเป็นตัวเองและมีความสุขที่สุดเวลาได้อยู่กับมัน เขารู้ดี “จะพาชาลีเข้างานจริงๆเหรอครับ”“เออ ฉันอยากเอาชาลีไปด้วย”“คนเยอะนะครับ”“แกจะไม่ขัดใจฉันสักนาทีจะตายไหม”“ตามใจครับ”“ก็แค่เอาชาลีเข้าไปด้วยคงไม่เป็นอะไร เนอะชาลีเนอะ”“ใช่ครับ”นกตัวสีเทาตอบด้วยความดีใจ“มันเป็นตรีมเวทมนตร์ ชาลีห้ามพูด ไว้ถึงคราวที่มีนเสกคาถา ชาลีค่อยพูดโอเคไหม”ชาลีพยักหน้ารับบ่งบอกว่าเข้าใจร่างอรชรเดินนวยนาดเข้ามาในงาน ทุกย่างก้าวของเธอมีแต่คนให้ความสนใจ เพราะเสียงร้องทักทายของนกแก้วพันธ์แอฟริกันเกรย์ดึงดูดทุกคนที่อยู่ในงาน ซึ่งมันเกาะอยู่ที่ไหล่ของเธอ หันซ้ายหันขวาไปทำตาแป๋วใส่กล้องเมื่อมีคนถ่ายวิดีโอความน่ารักของมันไว้ แม้จะตื่นตระหนกกับคนง่าย แต่ถ้ามีมิลินก็รู้สึกปลอดภัยและไม่กลัวอะไร“ไม่มีป้ายห้ามเอาสัตว์เข้าแปลว่าฉันเอานกเข้าได้ใช่ป่ะ”เธอเดินเข้าไปถามเจ้าของวันเกิดก่อน “อาจจะต้องจ่ายเงินเพิ่ม”“เท่าไร”
EP.28 อยู่เป็น@ตอนเย็นรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นกระเบื้องเงาวับในห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ หญิงสาวในชุดเดรสยาวย่างกายเข้ามาที่นี่พอดีกับเวลานัด ก้าวเข้ามาก็พบแต่ความอลังการ คล้ายกับว่าตอนนี้อยู่ในโลกเวทมนตร์ ผู้คนแต่งตัวเต็มยศ เสียงซาวด์ เอฟเฟค ยิ่งทำให้บรรยากาศเป็นโลกเวทมนตร์โดยสมบูรณ์แบบ “งานวันเกิดพวกมหาเศรษฐีมันเป็นอย่างนี้นี่เอง”มิลินไม่สันทัดที่จะแต่งตัวตามธีม อยากจะแต่งในสิ่งที่ตัวเองอยากแต่งเสียมากกว่า เครื่องเพชรราคาแพงที่สวมอยู่ที่ลำคอตอนนี้สวยงามและโดดเด่นจนเป็นที่จับตามอง“เรื่องขวางโลกคงเป็นงานถนัดสำหรับเธอ”อริเจ้าเก่าเจ้าประจำอย่างมาตังแซะตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นหน้ามิลิน มาตังมาในชุดแม่มดผู้ชั่วร้าย ในเมื่ออีกฝ่ายเปิดมาไม่ดี มิลินก็มองหล่อนด้วยสายตาเหยียดหยามเช่นกัน“ชุดของเธอดูหมองมาก ถ้าเทียบกับฉัน อิจฉาล่ะสิที่ฉันสวยกว่า”“อยากเด่นว่างั้น?”“ฉันสวย ใส่ชุดอะไรก็สวยหมดแหละ ไปทำตัวให้ผู้ชายมองเท่าฉันก่อนเถอะ อีแม่มดกระจอก”ถ่มถุยมาตังบ้างคงไม่เป็นไร เธออยู่ตรงนี้ต่อไปไม่ได้ รีบปลีกตัวเดินหนีจากบุคคลน่ารำคาญไปให้พ้นๆในงานวันเกิดของมาร์ตินเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่มาร่วม
EP.27 ถูกทรมานหลายวันต่อมาครืด~ ครืด~“โทรมาทำไมนักหนาเนี่ย”หญิงสาวบ่นด้วยความหงุดหงิดที่เบอร์ของมาร์ตินปรากฏขึ้นตรงหน้าจอตอนที่เธอกำลังเสพติดโซเชียล เธอเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าทันที เงยหน้ามามองสองข้างทางที่เตชินท์กำลังขับรถพามาหาใครบางคน สองข้างทางแทบไม่มีไฟหรือบ้านคนให้เห็นมีแต่ต้นไม้และทางเฉพาะที่รถไม่สามารถสวนกันได้ซึ่งเป็นทางลูกรังแดง“แกแน่ใจนะว่ามาถูกทาง ทำไมมันเปลี่ยวอย่างนี้เนี่ย”ถ้าเธอไม่เล่นโทรศัพท์มาตลอดทางก็คงเห็นเร็วกว่านี้ มองหน้ามองหลังรถด้วยความหวาดระแวง“แน่ใจครับ ผมตามแผนที่ที่ผมปักหมุดไว้ในโทรศัพท์มันไม่มีทางอื่นที่จะไปนอกจากทางนี้ครับ รับรองไม่มีวันหลง”“เขาเป็นใครเนี่ย”“เขาก็เป็นคนที่เก่งไสยศาสตร์แบบที่นายหญิงต้องการไงครับ”“แกเห็นโปรไฟล์เขาไหม”“เห็นครับ ดูเชื่อถือได้”“เอามาดูดิ๊”“ผมส่งให้ในไลน์เรียบร้อยแล้วครับ”มิลินเข้าไปดูตามที่เตชินท์บอก มีทั้งแผนที่และข้อมูลของชายคนนั้น ซึ่งสถานที่ที่จะต้องไปเธอไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน “ทำไมทางมันดูลึกลับจัง”“ก็ตามประสาอะครับ คนพวกนี้มันชอบนัดตอนกลางคืนและทางก็เปลี่ยวมาก”“แกแน่ใจใช่ไหมว่าไม่โดนหลอก”สา
EP.26 ลองอีกครั้ง“นี่ยังอยู่อีกเหรอ นึกว่าพี่ตินไล่กลับไปแล้ว”น้ำเสียงกวนประสาทของมาตังเป็นชนวนจุดความไม่พอใจของมิลินขึ้นมา แต่มิลินก็แสร้งยิ้มให้ เพื่อแสดงว่าไม่ใส่ใจ “ยังไม่ช้ำในตายเหรอ นึกว่าตายคาโรงบาลไปแล้ว”“ใกล้แล้ว พอดีเห็นคนโดนทัวร์ลงเลยหายเป็นปลิดทิ้งเลย ความสะใจเนี่ยมันเยียวยาทุกสิ่งจริงๆเลยเนาะ”“ใช่ ว่าแต่ ถ้าฉันตบเธอให้ปากแตก ฉันก็จะได้ความสะใจมา แปลว่าแบบนี้ฉันจะมีความสุขใช่ไหม”“ตบเลย ตบตรงนี้นะ”มาตังจิ้มแก้มตัวเองอย่างยียวน “ตบเน้นๆด้วย ถ้าเธอตบฉันครั้งนี้พี่ตินก็คงเฉดหัวเธอทิ้งแบบไม่ใยดีเลยก็ได้ พี่ตินต้องรักน้องมากกว่าคนอื่นอยู่แล้ว เอาสิ ตบๆๆๆๆ”มาตังยิ้มแป้นแล้นกวนประสาท ทำหน้าระรื่นให้น่าหมั่นไส้ที่สุด รู้ดีว่ายังไงมิลินก็คงไม่กล้าทำ “ขนาดฉันทำผิดตินยังไม่ว่าอะไรฉันเลย ถ้าฉันตบเธอก็คงไม่มีความผิดหรอก”ว่าจบก็สัพยอกด้วยการตวัดมือให้ลมผ่านหน้า เล่นเอาอีกฝ่ายหน้าเสียเล็กน้อย“อีเลว!”“ขอบคุณที่ชมนะ”“หน้าระรื่นไปเถอะ สักวันพี่ตินก็เบื่อ แล้วก็เฉดหัวทิ้ง”“คงจะไม่มีวันนั้นมั้ง”“ไม่ต่างอะไรจากอีตัวเลยนะ เอาตัวเข้าแลกแล้วคิดว่าจะได้ทุกอย่างแล้วเหรอ ฝันไปเถอ
EP.25 รูปภาพมิลินคลี่ยิ้มบางๆ ก่อนจะใช้บุหรี่ขยี้ไปที่หน้าท้องแกร่ง “จะบอกฉันได้ยัง” “ซี๊ดดด”สีหน้าเขาบ่งบอกว่าพอใจไม่ได้เจ็บอย่างที่เธออยากให้เป็น บุหรี่ดับลงพร้อมกับที่เขาได้แผลเป็นรอยไหม้ เขาปัดมันออกเพราะเธอยังกดแช่ไว้ แย่งบุหรี่ที่ดับแล้วโยนใส่ถังขยะไปทันที “นี่สิค่อยสมกับเป็นมิลินหน่อย ฮ่าๆๆๆ”“โรคจิตเหรอต้องมีอะไรมากระตุ้น”“อาจจะน้อยกว่ามีน”“ใส่เสื้อซะ”ไม่อยากต่อความยาวกับเขา เธอมานั่งกอดอกบนโต๊ะทำงานของเขา รอฟังในสิ่งที่ต้องการรับรู้ บาดแผลเล็กน้อยไม่ได้ทำให้เขาเจ็บจนถึงขั้นต้องหาอุปกรณ์มาทำแผล “ผมยอมให้มีนทำร้ายขนาดนี้ มีนคงต้องอมให้ผมต่อแล้วมั้ง” “ถ้าฉันยังไม่หายข้องใจก็ไม่ทำให้”“แลกเปลี่ยนได้ดี”“อย่ามาทำสายตาแบบนี้กับฉัน”สายตามาเฟียหนุ่มยังโฟกัสที่ใบหน้าสวยเป็นประกาย มือเรียวตีแก้มสากมาเฟียหนุ่มให้หันไปทางอื่น “ผมจะทำ เมื่อคืนผมก็ทำ”ก่อนที่หญิงสาวจะอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ มาเฟียหนุ่มเอื้อมไปหยิบรูปภาพชายวัยชราที่ตั้งบนโต๊ะทำงานขึ้นมา แต่เขากลับไม่ได้มองรูปในมือ“มีนรู้ไว้แค่ว่าที่ไอ้เมฆมันมองไม่เห็นมีนเพราะปู่ผม”“ปู่คุณ?”“หากบังเอิญเจอไอ้เมฆาอีกอย่าเ







