“พี่ดาน่ารักที่สุด”
เวทิศยิ้มพอใจ เขาหอมแก้มพี่ดาของเขาฟอดใหญ่
“เว...ถึงได้แล้ว”
เจ้าเด็กของเธอทั้งอึด ทั้งทน ถ้าเธอไม่บอกให้เขาพอ เวทิศอาจทำต่อไปอีกเป็นชั่วโมง ซึ่งการทำกันในรถที่จอดอยู่ข้างทาง มันสุ่มเสี่ยงมากเกินไป ถึงจะเป็นตอนกลางคืน เวลาตีสามแล้วก็เถอะ
“พร้อมกันนะครับ”
“อือ...”
เวทิศกอดพี่ดาเต็มวงแขน เขากระหน่ำสอดเสยถี่ยิบอีกหนึ่งยก ก่อนจะดึงเอวบางลงมา พร้อมกับกระเด้งสอดเสยเข้าใส่เธอเต็มแรง แท่งรักอวบยาวแหวกร่องเนื้อสอดสลักลึกสุดทาง เขาและเธอทะยานสู่จุดสุขสมและแตกพร่างไปพร้อมกัน…
เมื่อกลับมาถึงคอนโด ภริดาลงจากรถแล้วเดินตัวเปล่า ปล่อยให้เวทิศถือข้าวของทุกอย่างให้เหมือนทุกครั้ง พอขึ้นมาถึงห้องชุดของเธอ หญิงสาวก็เดินเลยไปเข้าห้องนอน เธอถอดเสื้อผ้ากองไว้หน้าห้องน้ำ เดินเปลือยเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายใต้ฝักบัว
เวทิศเดินตามเข้ามาในห้องนอนทีหลัง ชายหนุ่มวางกระเป๋าถือ และข้าวของทุกอย่างขอภริดาไว้บนโต๊ะ เขาจัดวางทุกอย่างอย่างเป็นระเบียบ และเสียบสายชาร์จแบตโทรศัพท์ให้เธอด้วย
เวทิศเดินไปเก็บเสื้อผ้าของภริดาที่กองอยู่หน้าห้องน้ำ เขานำมันไปใส่ลงตะกร้า แยกชุดชั้นในใส่ไว้ในตะกร้าใบเล็ก แล้วจึงถอดเสื้อผ้าของตัวเอง ใส่ลงในตะกร้าเดียวกับเธอ ก่อนจะเดินตัวเปลือยเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำพร้อมกับเธอ
ภริดาเกล้าผมขึ้นลวก ๆ เธอแหงนเงยหน้า หลับตาพริ้ม ยืนรับสายน้ำอยู่ใต้ฝักบัว เป็นภาพที่ทำให้เวทิศใจสั่น และคึกคะนองขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
“พี่ดาครับ” เวทิศเดินไปโอบกอดเรือนกายเย้ายวนจากด้านหลัง แก่นกายแข็งคึกนาบอยู่เหนือบั้นท้ายอวบอัด
ภริดาหันมองสบตาเจ้าเด็กกินจุ เธอวางมือทาบลงบนหลังมือของเขา แล้วนำพาฝ่ามือเรียวแบบผู้ชายขึ้นมากอบกุมเต้าอวบทั้งสองข้าง
“พรุ่งนี้ไม่มีเรียนใช่มั้ย”
เวทิศยิ้มพราว เขาก้มหน้าจุ๊บปากอิ่มเบา ๆ ก่อนจะขยับปากตอบคลอเคลียกลีบปากนุ่ม
“ไม่มีครับ” พูดพลางบีบขยำความอวบอิ่มเต็มสองมือ
“ตื่นสายได้สินะ”
“ตื่นบ่ายก็ได้ครับ” บั้นเอวสอบขยับเสียดสีแก่นกายกับร่องก้นขาว
“เจ้าเด็กกินจุ”
ภริดาหมุนกาย หันหน้าไปหาเจ้าเด็กของเธอ หญิงสาวเงยหน้ามองสบตาคม ขณะที่เลื่อนมือสองข้างลงไปกอบกุมความแข็งแกร่งใหญ่โตของเขา เธอกำและชักรูดช้า ๆ
“พี่ดา...” เวทิศครางเรียกเสียงแตกพร่า เขาหอบหายใจแรงขึ้น
“อยากให้พี่ใช้ปากกับมันมั้ย”
“แล้วแต่พี่ดาจะกรุณาครับ”
ภริดายิ้มขำ แม้เวทิศจะกินจุ อึด ถึกและทน แต่เขาก็ไม่เคยเอาแต่ใจ หรือบังคับให้เธอทำอะไรให้ และหากเธอไม่เต็มใจ ไม่พร้อม หรือไม่อยากทำ เขาก็ไม่เคยใช้กำลังบังคับ เขายอมตามใจเธอทุกอย่าง นี่ล่ะมั้ง...สาเหตุที่ทำให้เธอยอมให้เขาเป็นผู้ชายในมุมลับมาแรมปี เพราะเขาว่าง่าย น่ารัก ช่างเอาอกเอาใจ และที่สำคัญ...เอาเก่งด้วย
เวทิศสูดลมหายใจลึก แล้วระบายออกช้า ๆ เขาจับตามองพี่ดานั่งคุกเข่าลงตรงหน้า มองสิ่งที่เธอกำลังจะทำให้เขาด้วยหัวใจเต้นระทึก
เมื่อพี่ดาอ้าปาก รับเอาความเป็นชายของเขาเข้าสู่ปากนุ่มอุ่นช้า ๆ เวทิศก็แหงนเงยหน้า ครางลึกในลำคอ เขากดศีรษะเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างยื่นไปยันผนังห้องน้ำไว้
ภริดากดปากรับเอาแก่นกายร้อนผ่าวไว้เพียงแค่ครึ่ง แต่เพียงเท่านี้ ส่วนหัวมนทู่ก็ชนถึงคอหอยแล้ว หญิงสาวดูดเบา ๆ ก่อนจะเริ่มขยับปากรูดเข้าออกช้า ๆ และเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
“พี่ดา...” เวทิศครางเสียว ปากนุ่ม ๆ อุ่น ๆ ของพี่ดา กำลังจะทำให้เขาแตกซ่าน
ภริดาเหลือบตามองสีหน้าของคนที่กำลังถูกเธอจัดการด้วยปาก เมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้ เธอก็ใช้ลิ้นละเลงเลียหัวมนทู่ และใช้มือชักลำโคนเร็ว ๆ ปรนเปรอจนเขาครางกระหึ่ม และแตกซ่านน้ำรักสีขาวออกมาให้เธอกลืนกิน
“...พี่ดาครับ ผมเสียวจะตายอยู่แล้ว” เวทิศบอกเสียงสั่นพร่า และตอนนี้ขาของเขาก็สั่นไม่แพ้เสียง เพราะพี่ดาดูดกลืนน้ำของเขาจนเหือดแห้งหมดแล้ว แต่เธอก็ยังไม่หยุดใช้ปากและลิ้นกับแก่นกายที่อ่อนตัวลงเล็กน้อยของเขา
ภริดาดูดหัวมนทู่แรง ๆ ส่งท้าย ก่อนจะยอมคายเจ้าเวน้อยออกจากปาก หญิงสาวลุกขึ้นยืน ยกแขนขึ้นคล้องลำแกร่ง เบียดตัวเข้าหาคนที่เพิ่งถูกเธอจัดการจนขาสั่น
“โดนดูดแค่นี้ก็โวยวาย” ภริดายิ้มยั่วใส่นัยน์ตาคม
เวทิศยิ้มบาง เขาเอี้ยวตัวไปหยิบซองถุงยางที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์มาฉีกด้วยปาก แล้วสวมใส่ป้องกันอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะหันกลับมาหาคนที่กล่าวหาว่าเขาโวยวาย
ชายหนุ่มอุ้มเธอขึ้นมากระเตงด้านหน้า ภริดาจึงกอดลำคอเขาไว้ และตวัดขาเรียวรัดเอวสอบอย่างรวดเร็ว
“ถึงทีผมบ้าง พี่ดาอย่าโวยวายก็แล้วกัน”
เวทิศยกเอวบางขึ้น เขาขยับบั้นเอว ส่งส่วนหัวมนอวบเข้าสู่ร่องสาว เขาดันแผ่นหลังเนียนแนบไปกับผนังห้องน้ำ เกร็งบั้นท้าย แล้วอัดกระแทกแก่นกายเข้าสู่ร่องรักอุ่นลื่นเต็มแรง
“เว !” ภริดาร้องเรียกเขาสุดเสียง เธอจุกและคับแน่นเต็มร่อง แต่เวทิศก็ไม่ให้โอกาสเธอได้ตั้งรับ เขาโหมห่ม ขับเคลื่อนท่อนรักใส่ร่องสวาทของเธออย่างดุดัน
“เว...จะถึงแล้ว อ๊าย !” ภริดาแตกซ่านสุขสม ทว่าเจ้าเด็กขี้โวยวายของเธอไม่ยอมหยุด เขาไม่ยอมปล่อยให้เธอได้ซึมซับความหวามหวาน เขาโถมถั่งเข้าหาไม่หยุดพัก สอดสลักและตอกตรึงหนักแน่น แท่งรักลำใหญ่ยาวแหวกร่องและกระแทกกระทั้นเข้าหาเธออย่างต่อเนื่อง เธอแตกกระจายซ้ำ ๆ หลั่งน้ำซ่านสวาทออกมาจนแทบหมดตัวแล้ว
เวทิศล้วงมือลงกลางซอกสาว เขาจับเป้ากางเกงในตัวบางเบี่ยงออก แล้วค่อย ๆ กรีดนิ้วกลางผ่ากลีบเนื้ออุ่นลื่น และสอดเข้าสู่ร่องรักชุ่มฉ่ำที่รัดรึงแสนวิเศษเมื่อเวทิศเริ่มขยับนิ้ว ภริดาก็ครางในลำคอ เธอเสียวและอยากกระสันมากมาย น้ำลื่นใสไหลเอ่อเต็มซอกขา“เวจ๋า...เอาของจริงเข้ามาเร็ว ๆ” ภริดาอ้อนเสียงกระเส่า เธออยากให้เขาเติมเต็มเวทิศหอมแก้มนวลเบา ๆ เขาขยับตัวขยุกขยิก ดึงกางเกงลงไปคาไว้ที่หน้าแข้ง ปลดปล่อยแก่นกายแข็งคึกออกมา“ยกก้นขึ้นนะครับ” เวทิศช่วยประคองเอวคุณแม่ท้องให้เธอยกก้นขึ้น และจับส่วนหัวมนทู่จี้ตรงร่องรักชุ่มฉ่ำ พอสอดส่วนหัวจมเข้าไปในร่องเนื้อแล้ว เขาก็ประคองเอวภรรยาไว้ด้วยสองมือ“กดลงมาเลยครับที่รัก”ภริดาจับข้อมือแกร่งไว้ทั้งสองข้าง ในตอนที่เธอค่อย ๆ กดบั้นท้ายอวบอัดลงบนหน้าตักของสามีอีกครั้ง“เวจ๋า...เสียว”หัวอวบมนทู่ที่ค่อย ๆ แหวกร่องเนื้อเข้ามาในตัวเธอ ทำให้ภริดาเสียวจนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว วูบวาบไปทั้งร่อง ติ่งเสียวกระตุกยิบ ๆ“ผมก็เสียวครับ อ่า...ที่รักแน่นมาก”เธอคับแน่น อุ่นร้อน นุ่มนวล เขาต้องกัดฟันแน่น
สองสาวนั่งมองเธอตาค้าง อ้าปากเหวอ ไม่คิดว่าภริดาจะกล้าพูดตรง ๆ แบบนี้“อ้อ ! แล้วชุดนี้ พอดีคุณสามีเรียกเจ้าของห้องเสื้อมาวัดตัวตัดให้ด่วนค่ะ ราคาก็ไม่แพงเท่าไรหรอกค่ะ ไม่กี่หมื่น แต่ก็เฉียดแสนอยู่นะคะ แต่คงใส่ครั้งเดียวแหละค่ะ อีกหน่อยท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ได้แล้ว และพอคลอดแล้วก็คงตัดใหม่ พอดีไม่ชอบใส่ชุดซ้ำน่ะค่ะ”เธออดไม่ได้จริง ๆ นะ อดที่จะเก็บปากเก็บคำ แล้วพูดจาดี ๆ กับคนที่มาบูลลี่ยัยหนูในท้องของเธอไม่ได้หรอกนะ ยัยสองคนนี้ กล่าวหาว่าลูกสาวเธอมาก่อนเธอแต่งงาน จะมาก่อนหรือมาหลัง ลูกของเธอก็เกิดจากความรักของป๊ะป๋ากับหม่ามี้ และเธอเชื่อว่า ยัยหนูจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีและมีความสุข และที่สำคัญ ลูกสาวของเธอจะไม่เป็นคนแบบยัยสองคนนี้แน่นอนถ้าเวทิศจะไม่พอใจที่เธอพูดจาไม่น่ารักกับคนพวกนี้ เธอก็จะบอกเขาว่า ทีหลังก็อย่าพาเธอมาออกงานแบบนี้อีก มาเจอคนใส่หน้ากากเข้าหา จิกกัดด้วยคำพูดและสายตาแบบนี้ มันเสียสุขภาพจิต พลอยทำให้ลูกสาวในท้องหงุดหงิดไปด้วย เพราะตอนที่เธอพูด ยัยหนูก็ดิ้นแรงเชียวหลังจากนั้น ทั้งโต๊ะก็มีแต่ความเงียบงัน ไม่มีใครกล้าทักท้วงทักถามอะไรเธออี
“ถ้าดาเลิกทำร้านแล้ว เวหมดสิทธิ์ทิ้งดาแล้วนะ ไม่อย่างนั้น ดาจะไม่มีตังค์ซื้อข้าวกิน แต่จะว่าไป ก็เสียดายร้านเหมือนกันนะ กว่าจะมาได้ไกลขนาดนี้ เหนื่อยไม่ใช่เล่น”“อยากให้ผมซื้อร้านไว้มั้ยครับ แล้วให้คนอื่นบริหารให้ เวลาว่าง ๆ เราค่อยไปดูร้านกัน”“ได้เหรอ”“ได้สิครับ ถ้าที่รักอยากได้ ผมจะจัดการให้”“เว...ทำไมน่ารักอย่างนี้” ภริดาขยับตัวยุกยิก เธอพาตัวเองขึ้นไปนอนทับเขาไว้ทั้งตัว แล้วซุกหน้ากับซอกคอแกร่งเวทิศกอดเธอไว้หลวม ๆ เขาจูบกระหม่อมเธอเบา ๆ ด้วยความรักเต็มหัวใจ“ขอบคุณที่เลือกดานะ ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตผู้หญิงคนนี้ ดากับลูกรักเวมาก ๆ เลยนะ”ภริดาพูดเสียงอู้อี้กับซอกคอแกร่ง หญิงสาวสูดน้ำมูก สะอื้นไห้เบา ๆ ความเจ็บปวดในอดีต เรื่องราวแย่ ๆ ที่เคยพานพบ ความทรงจำที่เลวร้าย ถูกลบล้างและกลบฝังด้วยความรักและความเอาใจใส่จากเขา เธอรู้สึกว่า ตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลยเวทิศกระชับอ้อมแขนกอดเธอแน่นขึ้น“อยู่ด้วยกันตลอดไปนะครับ ผมจะดูแลที่รักเอง ใช้ชีวิตให้มีความสุข ไม่ต้องกังวลอะไรเลยนะครับ”“อือ...ดารักเวนะคะ
“ผมกลัวที่รักเจ็บ” เวทิศบอกแนบอกอวบอิ่ม“งั้นก็ลงไปนอนเฉย ๆ เลย ดาทำเอง !”ภริดาผลักอกกว้าง กดสามีลงนอนหงาย ร่างอวบอัดเย้ายวนนั่งคร่อมหน้าท้องแกร่ง เธอชุ่มฉ่ำเต็มซอกขา แต่เขายังใจเย็นอยู่ได้ แบบนี้มันไม่ทันใจเอาเสียเลย“ที่รัก...เดี๋ยว อ่า...”เวทิศจิกกำผ้าปูที่นอนเต็มสองมือ เขาสูดปากเสียว และเกร็งไปทั้งตัว เมื่อคนใจร้อน จับหัวมนทู่จี้จมเข้าสู่ปากทางสวาท แล้วขย่มลงมาสุดแรง“อ๊า ! ดีจังเลยเว”เมื่อเขาเข้ามาอยู่ในตัวเธอ ภริดารู้สึกถึงความอวบใหญ่ที่อัดแน่นเต็มร่อง มันสะใจ มันดี มันเสียวจนเธอแทบแตกกระจาย“เวจ๋า...”ภริดาครางเสียงหวานเซ็กซี่ หญิงสาวโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย วางสองมือบนอกกว้าง กดหัวเข่าลงบนที่นอนและหนีบเอวสอบไว้แน่น ก่อนจะเริ่มขยับโยกอย่างเอาแต่ใจเวทิศปล่อยให้เจ้าสาวแสนเร่าร้อนจัดการเขาตามแต่ใจของเธอ ชายหนุ่มประคองเอวบางไว้ในสองมือ มองร่างเปลือยเปล่าร่ายรำกระเด้งกระดอนอยู่บนร่างกายของเขาร่องสาวอุ่นลื่นละมุนโอบรัดลำกายแกร่ง ถูครูด ดูดรัด ให้ความรู้สึกแสนเสียวและวิเศษที่สุด“เว...จะถึงแล้ว อ๊า...
เวทิศทุกขึ้นมารับเจ้าสาว ภากรมองหน้าเจ้าบ่าว และกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ฝากพี่ดาด้วยนะ อย่าทำให้พี่สาวกูเสียใจเด็ดขาด”เวทิศยิ้ม พยักหน้ารับ“ครับ ผมจะดูแลที่รักของผมให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจ”ภากรจับมือพี่สาววางลงบนมือเจ้าบ่าว เขาปล่อยมือ และยืนมองเวทิศประคองพี่ดาไปเข้าพิธี จากนี้ไป เขาขอให้พี่สาวของเขามีแต่ความสุข ขอให้โลกใจดีกับพี่สาวของเขาให้มาก ๆ ด้วยพิธีแต่งงานที่ถูกกำหนดเอาไว้ว่าจะจัดปีหน้า ต้องถูกเลื่อนเข้ามาอย่างกะทันหัน เพราะเจ้าบ่าวทำเจ้าสาวป่อง ตั้งท้องลูกคนที่สอง ผู้หลักผู้ใหญ่ต่างก็ยินดีที่น้องไวท์จะมีน้อง แต่ก็อดที่จะพากันบ่นไม่ได้ว่า ทำอะไรไม่เกรงใจฤกษ์งามยามดีกันบ้างเลย พอบ่นแล้วก็พากันวุ่นวายหาฤกษ์ใหม่เอาที่ใกล้ที่สุด เรียกได้ว่า บ่นกันทั้งที่ใบหน้าเปื้อนยิ้ม ยินดีกันทั้งสองครอบครัวแม้งานแต่งงานจะจัดขึ้นแบบฉุกละหุก แต่ทุกอย่างก็ถูกจัดเตรียมอย่างดี และดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย อบอุ่น สมบูรณ์แบบพิธีช่วงเช้าจัดขึ้นที่บ้านของเจ้าสาว เชิญเฉพาะแขกเหรื่อคนสำคัญและญาติสนิท ส่วนพิธีเลี้ยงฉลองสมรสในช่วงค่ำ จ
พอเห็นรูปหัวใจที่ตัวเองตั้งใจทำสุดฝีมือ แต่กลับไม่สวยอย่างที่คิด น้องไวท์ก็หน้าเสีย เขามองป๊ะป๋าด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไร“ป๊ะป๋าฮะ ไวท์ตั้งใจทำสุดฝีมือแล้ว แต่มันไม่สวยเลย”หน้าเศร้าๆ และน้ำเสียงไม่มั่นใจของลูกชายทำให้เวทิศยิ้มเอ็นดู เขาอุ้มลูกขึ้นมากอดแนบอก“แค่ไวท์ตั้งใจทำเพื่อป๊ะป๋า ป๊ะป๋าก็ดีใจที่สุดแล้วครับ ค่อย ๆ หัดทำไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็สวยเอง”“มันจะอร่อยมั้ยฮะ”เพราะมันไม่สวย น้องไวท์เลยกลัวไม่อร่อย“อร่อยแน่นอนครับ เพราะไวท์ตั้งใจทำสุดฝีมือนี่นา ป๊ะป๋าจะกินให้หมด ไม่ให้เหลือติดจานเลยครับ”“งั้น...พรุ่งนี้ ไวท์ขอทำอีกได้มั้ยฮะ”“ได้สิครับ”“แล้วหัดทำทุกวันได้มั้ยฮะ”“ได้แน่นอนอยู่แล้วครับ”“แล้วป๊ะป๋าจะกินหัวใจของไวท์ทุกวันมั้ยฮะ”“ถ้าไวท์ทำทุกวัน ป๊ะป๋าก็จะกินทุกวันครับ”เด็กน้อยยิ้มกว้าง โผกอดคอป๊ะป๋าด้วยความดีใจ ปะป๋าของเขาน่ารักที่สุดในโลกเลยพอโผกอดคอของป๊ะป๋า น้องไวท์ก็หันไปเห็นหม่ามี้“หม่ามี้ !”พอลูกเรียกหม่ามี้ เวทิศก็หันไปมอง“ตื่นแล้วเหรอครับ มา