ก็แค่ผู้ชายในมุมลับของคุณ

ก็แค่ผู้ชายในมุมลับของคุณ

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-01-05
Bahasa: Thai
goodnovel18goodnovel
Belum ada penilaian
49Bab
375Dibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

ภริดาเคยผ่านเรื่องราวความรักแย่ ๆ มาก่อน เธอจึงไม่คิดจะเปิดใจรักใครอีก เวทิศเป็นผู้ชายที่เข้ามาเปลี่ยนความคิดของเธอ เขาเป็นเจ้าเด็กคลั่งรัก ทำทุกอย่างเพื่อเธอ แล้วพี่สาวที่มั่นใจว่าตัวเองกร้านโลกกว่าเจ้าเด็กเมื่อวานซืน จะหนีพ้นเงื้อมมือเจ้าเด็กคลั่งรัก ที่มันอยากได้เธอเป็นเมียใจจะขาดได้มั้ย

Lihat lebih banyak

Bab 1

ตอนที่ 1

To the world, I'm Sophia Romano—the family's wild, radiant princess. Vincent is the mafia heir—stoic, controlled, the very picture of restraint.

But every night, he grips my waist, fucking me until my legs go weak while whispering my name over and over: "Principessa."

He just doesn't know that in two weeks, I'm marrying someone else.

The sheets are still damp with our shared heat. I lie in bed, catching my breath as Vincent rises to dress.

From my side of the bed, I watch his long fingers deftly buttoning his shirt.

"Not staying tonight?" I ask.

"Family meeting," he says without turning. "Be good."

That again.

I sit up, letting the sheet pool around my waist. Vincent's hands pause for a moment before he moves to knot his tie.

"Vincent."

"Hmm?"

"Nothing."

He turns, leans down, and presses a kiss to my forehead. "I'm leaving."

The moment the door clicks shut, I snatch my phone and dial a familiar number.

"Father, I accept the marriage alliance. In two weeks, I'll marry the dying Sterling heir in Boston. But I have one condition."

On the other end of the line, Don Romano sounds ecstatic. "Good! Name it!"

"We'll talk in person."

I hang up, and my eyes fall on the phone Vincent left on the nightstand.

The screen lights up with a new message.

From: Isabella

Vincent, thanks for coming with me to the hospital today. The doctor said my recovery is going well, and it's all because of you. I'd love to see a movie with you tomorrow, just like old times.

It's followed by a kissing emoji.

I stare at the message, my fingertips trembling.

Vincent has never taken me to the hospital. Not even when I broke a rib during training.

I get dressed and discreetly follow his car.

He pulls up to a cozy Italian restaurant on Mott Street. From a distance, I watch him stride toward a girl in a white dress.

Isabella.

She's even thinner than she appears in photos. Vincent reaches out, tucking a windswept strand of hair behind her ear. He touches her as if she's made of porcelain, liable to shatter at any moment.

I've never seen him look so gentle, except when we're in bed.

Three years ago, my father sent me to Vincent. The sight of his handsome, cold face made my knees weak.

"Sophia needs a proper education in how our family operates," Don Romano had told Vincent. "She's too wild. You're the only one who can handle her."

I was nineteen then, fresh out of boarding school and brimming with rebellion. I thought Vincent was just another man trying to tame me.

So I decided I would tame him first.

The first time we met, I wore a miniskirt to his office just to provoke him. Vincent sat behind his desk and didn't even bother to look up.

"Close your legs, Sophia."

"Why?"

"Because the way you're sitting suggests the Romano family lacks class."

I deliberately hiked my skirt higher. "How about now?"

Vincent finally looked up, his eyes cold behind his gold-rimmed glasses. "Get out."

For months, I did everything I could to get under his skin. I slipped flirtatious notes into his files, sabotaged missions he assigned, and even put a laxative in his whiskey.

Vincent always cleaned up my messes with infuriating calm, then told me in that patronizing tone, "Sophia, you're a smart girl. You need to apply that intelligence to the right things."

Until that night.

I drugged his drink, desperate to see what a Vincent without his iron control would look like.

I just didn't expect to still be in the room when the drug took hold.

Vincent pinned my wrists, his breathing heavy and ragged. "What did you put in my drink?"

"You've already guessed, haven't you?" I met his searing gaze. "Want to try me?"

That night changed everything.

When I woke the next morning, Vincent was already dressed.

I thought he'd be furious, that he'd send me back to my father. "Vincent, I—"

"Principessa," he murmured, stroking my cheek. "This will be our secret."

Principessa. Little princess.

That was the word that made me fall completely.

For the next two years, we maintained this strange, clandestine relationship. By day, he was the same composed, rational Vincent. But at night, he'd whisper "Principessa" in my ear and fuck me until my legs gave out.

I thought he loved me.

Until my birthday.

I'd spent the entire day preparing, put on my most beautiful dress, and booked a table at the restaurant where we first met. I was going to tell him I loved him, that I wanted to be with him, no matter the cost.

But Vincent never showed up.

I sat alone in that restaurant for three hours, until even the waiters started to look at me with pity.

The next day, photos of Vincent greeting another woman at the airport went viral.

In the pictures, Isabella was nestled in his arms, the two of them as intimate as lovers.

So that’s where he'd been last night. He'd gone to pick her up.

I laughed bitterly and drank until I couldn't feel anything. I wanted to confront him, to demand to know what I was to him. A fuck buddy? A tool?

But I didn't have the courage.

I was too lonely, too addicted to the warmth he offered.

That night, Vincent came home to find a wreck. I'd used a wine bottle to smash every single picture of Isabella in his study.

He didn't even flinch. He just instructed the maid to clean up the mess and take care of me, then walked right past me.

In that moment, I finally understood. Vincent was the family heir—untouchable, cold, and proud. His tolerance wasn't a sign of affection. He simply couldn't be bothered to argue with me.

After that, he still called me Principessa in bed, as if nothing had changed.

But my heart was already dead.

Outside the restaurant, Vincent opened the car door for Isabella. They were laughing about something.

I looked away and drove back to the Romano family estate.

In the living room, Don Romano and my stepmother, Maria, were watching TV. When I walked in, my father turned it off.

"Alright, what's your condition?"

I sat on the sofa opposite them. "I want you to disown me."

Don Romano's expression froze. "What did you say?"

Maria, sitting beside him, practically lit up.

"I said, I'll marry the Sterling family's dying heir. In exchange, we sever all ties. From this moment on, I am no longer a Romano. You can welcome your mistress and your bastard daughter into this home with open arms. The day you staged the car crash that killed my mother, I stopped wanting you as a father anyway!"

Don Romano's face turned ashen. "I told you, that crash was an accident!"

I met his gaze and sneered. "Accident or not, she died on her way to find you cheating with Maria. Dad, let's stop pretending we're a happy family. You've been trying to sell me to the Sterlings for five months. Isn't it just so your precious mistress can finally marry into the family, so your bastard daughter can finally take the Romano name?"

Don Romano shot to his feet. "Sophia, you want to be disowned? Fine! As of tomorrow, you are no longer my daughter!"

"Deal," I said, turning to head upstairs. "Oh, and don't forget to inform the Sterling family. Their bride is no longer the eldest daughter of the Romano family, but a parentless orphan. Ask them if they're still willing to pay the same price."

Back in my room, I shut the door, and the mask I wore finally crumbled.

Tears streamed down my face. I curled up on the bed, a wounded animal licking its wounds.

Do you know, Vincent? To finally leave you, I had to give up the only thing I had left.

The next morning, I heard the sounds of furniture being moved downstairs.

I rose and walked to the landing of the staircase.

A familiar figure stood at the bottom.

Isabella.

My blood ran cold.
Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Komen

Tidak ada komentar
49 Bab
ตอนที่ 1
1 เรื่องของเรา “พี่ดา ! เดี๋ยว !” เวทิศร้องห้ามคนที่กำลังปีนข้ามเกียร์รถเก๋งมาหาเขา ทว่าคนที่เขาร้องห้ามกลับไม่สนใจ เธอทำตามใจตัวเองด้วยการพาร่างอวบอิ่มมานั่งคร่อมตักเขาจนได้ “พี่อยากได้” ภริดาประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้ในสองมือ เธอประทับจูบดูดดื่ม สอดลิ้นอุ่นซ่านเข้าไปในปากที่มีรสชาติขมปร่ารสเหล้าของเขา กวาดลิ้นซอกซอน และดูดลิ้นของเขาอย่างเอาแต่ใจ เวทิศถอนหายใจบางเบา ยินยอมให้พี่ดาทำทุกอย่างตามแต่ใจของเธอ จากที่ห้ามปรามเมื่อครู่ เขาก็เปลี่ยนมาเป็นให้ความร่วมมือกับเธอเป็นอย่างดี ชายหนุ่มเลื่อนมือขึ้นไปประคองศีรษะของหญิงสาวไว้ เขาจูบตอบเธออย่างดูดดื่ม ต่างคนต่างบดเบียดปากเข้าหากัน ร้อยรัดเรียวลิ้น ดูดปากกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เวทิศ...เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ปี 2 อายุ 19 ปี เขาทำงานพิเศษ เป็นนักร้องที่ร้านอาหารของพี่ดา และได้รับตำแหน่งเพิ่ม...เป็นผู้ชายในมุมลับของเธอมาร่วมปีแล้ว ไม่มีใครรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเขากับเธอ ภริดา...สาวสวยวัย 28 ปี เธอเป็นเจ้าของร้านอาการกึ่งผับชื่อดัง ชีวิตสาวโสดที่เรียบง่ายก็กลายมาเป็นตื่นเต้นเร้าใจ เมื่อ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-03
Baca selengkapnya
ตอนที่ 2
“พี่ดาน่ารักที่สุด”เวทิศยิ้มพอใจ เขาหอมแก้มพี่ดาของเขาฟอดใหญ่“เว...ถึงได้แล้ว”เจ้าเด็กของเธอทั้งอึด ทั้งทน ถ้าเธอไม่บอกให้เขาพอ เวทิศอาจทำต่อไปอีกเป็นชั่วโมง ซึ่งการทำกันในรถที่จอดอยู่ข้างทาง มันสุ่มเสี่ยงมากเกินไป ถึงจะเป็นตอนกลางคืน เวลาตีสามแล้วก็เถอะ“พร้อมกันนะครับ”“อือ...”เวทิศกอดพี่ดาเต็มวงแขน เขากระหน่ำสอดเสยถี่ยิบอีกหนึ่งยก ก่อนจะดึงเอวบางลงมา พร้อมกับกระเด้งสอดเสยเข้าใส่เธอเต็มแรง แท่งรักอวบยาวแหวกร่องเนื้อสอดสลักลึกสุดทาง เขาและเธอทะยานสู่จุดสุขสมและแตกพร่างไปพร้อมกัน…เมื่อกลับมาถึงคอนโด ภริดาลงจากรถแล้วเดินตัวเปล่า ปล่อยให้เวทิศถือข้าวของทุกอย่างให้เหมือนทุกครั้ง พอขึ้นมาถึงห้องชุดของเธอ หญิงสาวก็เดินเลยไปเข้าห้องนอน เธอถอดเสื้อผ้ากองไว้หน้าห้องน้ำ เดินเปลือยเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายใต้ฝักบัวเวทิศเดินตามเข้ามาในห้องนอนทีหลัง ชายหนุ่มวางกระเป๋าถือ และข้าวของทุกอย่างขอภริดาไว้บนโต๊ะ เขาจัดวางทุกอย่างอย่างเป็นระเบียบ และเสียบสายชาร์จแบตโทรศัพท์ให้เธอด้วยเวทิศเดินไปเก็บเสื้อผ้าของภริดาที่กองอยู่หน้าห้องน้ำ เขานำมันไปใส่ลงตะกร้า แยกชุดชั้นในใส่ไว้ในตะกร้าใบเล็ก แล้วจึ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-03
Baca selengkapnya
ตอนที่ 3
“วะ...เวจ๋า...พะ...พี่ยอมแล้ว” ภริดาบอกเสียงสั่น ขาดห้วง เพราะถูกกระแทกไม่หยุด“พี่ดานิสัยไม่ดี ชอบแกล้งผม”“พะ...พี่ขอ ทะ...โทษ อ๊ะ !” เธอเสียววาบขึ้นมาอีกแล้ว หากแตกซ่านอีกครั้ง น้ำคงหลั่งออกมาจนหมดตัว“อ้อนวอนผมสิครับ พี่สาวคนสวย”“เวจ๋า...พะ...พอได้แล้ว อื๊อ ! ถึงพร้อมพี่นะคะ เด็กดี”เวทิศยิ้มสมใจ เขาประกบปากจูบ และบดขยี้ปากอิ่มอย่างเร้าใจ ชายหนุ่มกอดกระชับร่างสาวไว้แน่น เขาขยับบั้นเอว โถมถั่งแก่นกายเข้าออกในร่องรักถี่ยิบ สอดเสย หมุนควง กระทุ้งกระแทก แล้วแตกกระจายไปพร้อมกับเธออย่างรุนแรงภริดาถูกเจ้าเด็กอุ้มออกมาจากห้องน้ำ หลังจากที่เขาอาบน้ำและเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยแล้ว พอเวทิศวางร่างเปลือยเปล่าลงบนเตียง หญิงสาวก็มองค้อนเจ้าเด็กดื้อที่ทำให้เธอแทบสลบคาห้องน้ำเวทิศยิ้มอ่อนบางให้คนที่มองค้อนเขา ชายหนุ่มเปลือยไม่ต่างกับพี่สาวคนสวยของเขา“ดื่มน้ำสักนิดมั้ยครับ”“อือ...”ภริดาจิกตาให้คนที่ทำให้เธอครางจนคอแห้ง เขาจะถามทำไม ในเมื่อเขาก็รู้อยู่แล้วว่า เธอครางจนเสียงแหบแห้งไปหมดแล้วเวทิศเดินออกจากห้องโดยที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า เขารินน้ำใส่แก้ว นำมาให้ภริดาดื่มเมื่อภริดาดื่มน้ำเสร็จ เขาก็รั
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-03
Baca selengkapnya
ตอนที่ 4
ภริดาบ่นอย่างหัวเสีย เธอต้องกลับขึ้นไปบนห้องใหม่ เพื่อหยิบกุญแจรถที่วางอยู่โต๊ะข้างหัวเตียง หญิงสาวนึกโทษคนที่ไม่ยอมเก็บกุญแจไว้ในกระเป๋าถือให้เธอ เขาทำให้เธอต้องขึ้นลงสองรอบ คอยดูเถอะ เย็นนี้ได้เห็นดีกันแน่ เจ้าเด็กตัวดีภริดาขับรถมาถึงร้านตอนหนึ่งทุ่ม ร้านของเธอมีผู้จัดการที่ไว้ใจได้คอยดูแลให้อยู่แล้ว ภริดาจะมาหรือไม่มา ร้านของเธอก็ไม่เคยมีปัญหาร้ายแรงเกิดขึ้น แต่เธอชอบที่จะมาดูแลกิจการที่เธอภาคภูมิใจ มาดูลูกค้าที่เข้ามาอุดหนุนเต็มร้านทุกวัน มันทำให้เธอรู้สึกภูมิใจกับสิ่งที่เธอสร้างมาเองกับมือพอจอดรถไว้ที่ลานจอดรถแล้ว ภริดาก็เดินเข้าประตูหลังร้าน และเข้าไปในห้องทำงานของตนปกติหากเวทิศมาด้วย เขาจะลงก่อนถึงร้านหนึ่งร้อยเมตร ขากลับเขาก็จะแอบขึ้นรถเธอโดยระวังไม่ให้ใครเห็นเวลาอยู่ร้านหรืออยู่ต่อหน้าคนอื่น เธอและเขาจะวางตัวในฐานะเจ้านายกับลูกน้อง ไม่ใกล้ชิดกันให้คนอื่นสงสัย แต่ถึงใครจะสงสัยก็ช่าง เธอไม่แคร์ความสัมพันธ์ของเธอกับเวทิศเป็นความสัมพันธ์ด้วยความสมัครใจ เป็นเรื่องของเธอกับเขาแค่สองคน ไม่มีใครได้ ไม่มีใครเสีย ต่างคนต่างก็วิน ๆหากวันหนึ่งความสัมพันธ์นี้จะต้องจบลง เธอก็คงปล่อยใ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-03
Baca selengkapnya
ตอนที่ 5
“ครับ” เวทิศอุ้มหญิงสาวไปยังโต๊ะทำงานของเธอ เขาวางเธอให้นั่งบนโต๊ะ โดยมีเขายืนแทรกกลางอยู่ระหว่างขาเรียว ภริดาเงยหน้ามองสบตาเจ้าเด็กของเธอตลอดเวลา ในขณะที่เธอจัดการปลดเข็มขัดของเขา แล้วแกะกระดุม รูดซิปลง ก่อนจะควักเอาท่อนลำแข็งคึกร้อนผ่าวออกมารูดเบา ๆ “พี่ดา...” เวทิศกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เขาเองก็ไม่ยอมน้อยหน้าเธอ ชายหนุ่มล้วงมือผ่านชายกระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่าของเธอ ใช้นิ้วชี้เกี่ยวเป้ากางเกงในเบี่ยงออก “เข้ามาหาฉันจ้าเด็กน้อย นายต้องถูกฉันรัดจนหลั่งน้ำ...ตา” ภริดายิ้มร้าย เวทิศขบกรามแน่น พยายามกดอารมณ์หนุ่มพลุ่งพล่านในกายไว้ก่อน เขาล้วงกระเป๋ากางเกง ดึงเอาถุงยางอนามัยออกมา ฉีกซองด้วยปาก แล้วสวมครอบป้องกันอย่างรวดเร็ว “เด็กดี...เข้ามาหาพี่ เร็ว ๆ” เวทิศจุ๊บปากอิ่มเบา ๆ เขาจับส่วนหัวจี้จมตรงปากทางร่องรัก เมื่อดันส่วนหัวเข้าไปจนถึงรอยหยัก เขาก็หยุดค้างคาไว้ก่อนเวทิศขยับยืนมั่นคง จับเอวบางไว้ด้วยสองมือ มองสบตาคู่สวย แล้วผลักส่งลำกาย สอดใส่ในร่องอุ่นอ้าวสุดทางในคราเดียว ภริดาห่อปาก เบิกตากว้าง หญิง
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-03
Baca selengkapnya
ตอนที่ 6
ภริดายิ้มเอ็นดูเจ้าเด็ก พอเห็นเขากระตือรือร้นอยากให้เธอทำให้ หญิงสาวก็ไม่เล่นตัวให้เสียเวลา ภริดาปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วก้มลงไปหาความใหญ่โตที่ตั้งตรงแข็งขึงทันที“อ่า...พี่ดาครับ” เวทิศครางเสียงแตกพร่า เขาเงยหน้า หลับตา สูดลมหายใจลึก ปากนุ่ม ๆ ลิ้นเล็ก ๆ ของพี่ดาทำให้เขาเสียวไปทั้งลำเวทิศกดศีรษะพี่ดาไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างลูบไล้ไปตามเนื้อตัวสาว ปบ่อยกายปล่อยใจ ให้พี่ดาจัดการดขาจนแตกซ่านใส่ปากเธอภริดาดูดกลืนน้ำรักสีขาว เลียรอบลำกายแกร่ง ดูดดุนหัวถอกทนทู่ แล้วจุ๊บเบา ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจูบคางของเจ้าเด็ก“ขับรถไหวมั้ย”เวทิศสูดลมหายใจลึก เขาก้มลงพูดคลอเคลียปากอิ่ม“ไหวสิครับ และตอนนี้ผมอยากกลับถึงห้องให้เร็วที่สุด”เวทิศจัดระเบียบอาภรณ์ท่อนล่างให้เรียบร้อย เขาตั้งใจขับรถตรงดิ่งกลับคอนโด เขาอยากทำอะไรกับพี่ดาอีกเยอะแยะ และอะไรที่เขาอยากทำนั้น ก็มีแต่เรื่องสนุกแสนเสียวและโคตรเร้าใจทว่าในวันที่เราจินตนาการถึงสิ่งที่อยากทำอย่างมีความสุข ก็อาจจะมีเรื่องที่ทำให้เราไม่ได้ทำอย่างจินตนาการไว้โดยที่เราคาดไม่ถึง...เมื่อเวทิศขับรถกลับมาถึงคอนโด และถอยรถเข้าช่องจอดเรียบร้อยแล้ว เสียงเรียกเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya
ตอนที่ 7
“ดา...จะกลับมาทำไมไม่โทรบอกก่อนล่ะลูก แม่จะได้เตรียมกับข้าวที่ดาชอบไว้ให้”แม่แก้วเดินออกมาจากครัว เมื่อเห็นลูกสาวคนโต ท่านก็ยิ้มเต็มใบหน้า ดีใจที่ลูกสาวกลับบ้าน เพราะปกติ ภริดาจะพักที่คอนโด ซึ่งอยู่ใกล้ร้านเพื่อความสะดวกในการเดินทางไปทำงานภริดาเลิกเถียงกับน้องชายแล้วเดินไปกอดมารดา หอมแก้มซ้ายขวาอย่างประจบประแจง“ดากินอะไรก็ได้ค่ะ กับข้าวที่บ้านเราอร่อยทุกอย่าง”“อ้อนขนาดนี้ หวังมรดกแน่นอน”พ่อภวัตเอ่ยแซวยิ้ม ๆ เมื่อเดินเข้ามาในห้องโถง แล้วได้ยินที่ลูกสาวคนโตพูด และเห็นลูกทั้งกอดทั้งหอมผู้เป็นแม่ภริดาคลายวงแขนจากคุณแม่ แล้วโผไปกอดคุณพ่อ ซบหน้ากับอกที่อบอุ่นที่สุดในโลกสำหรับเธอ“ดาไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย แต่ถ้าได้ก็ดีนะคะ”ภริดาเงยหน้ายิ้มให้บิดา พ่อภวัตส่ายหน้า วางมือลงบนศีรษะลูกสาวแล้วโคลงเบา ๆ“แต่งงานเมื่อไร พ่อถึงจะให้เงินขวัญถุงสักก้อน”ภริดาหน้ามุ่ย เธอถอนหายใจแรง“ทำไมเงื่อนไขของคุณพ่อยากจังเลยคะ”“ก็รีบ ๆ หาแฟน เลือกเอาคนดี ๆ คนที่เขาจริงใจ และดูแลดาได้นะลูก ดาต้องดูดี ๆ ก่อนตัดสินใจเลือกด้วยนะ”ภริดายิ้ม เธอซบหน้ากับอกอุ่นของบิดาอีกครั้ง เธอกอดท่านไว้เต็มวงแขน เอ่ยถ้อยคำหน
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 8
พอประตูห้องปิดลง หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ ความสัมพันธ์ของเธอกับเวทิศต้องเป็นความลับ เพราะเธอมั่นใจเหลือเกินว่า ไม่ช้าก็เร็ว เจ้าเด็กในความลับของเธอคงเจอคนที่ใช่ แล้วก็ไปจากเธอ ระหว่างที่ยังนัวเนียพัวพันกันอยู่ เธอไม่อยากให้ใครรู้ เพราะกลัวว่าพวกเขาจะเป็นห่วงเธอภริดาลุกขึ้นไปปิดล็อกประตู แล้วเดินกลับมาหยิบโทรศัพท์บนเตียง เธอโทรหาเด็กในความลับของเธออีกครั้ง เป็นครั้งที่สิบแล้วเห็นจะได้ แต่เจ้าเด็กเกเรก็ยังไม่ยอมรับสายเธอ แถมยังไม่อ่านข้อความด้วย“ทำไมไม่รับสายนะ ข้อความก็ไม่ยอมอ่าน”ภริดาทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เธอมองเพดานอย่างครุ่นคิดหรือว่า...ถึงวันที่เขาจะไปจากเธอแล้ว...แล้วทำไมหัวใจจึงรู้สึกปวดแปลบแบบนี้นะ4 ยิ่งนานวันยิ่งผูกพัน“เว...” เสียงแหบพร่าของมารดาทำให้คนที่ฟุบหลับอยู่ข้างเตียงคนไข้รู้สึกตัวตื่น“แม่...เป็นยังไงบ้างครับ” เวทิศลุกขึ้นยืน และทำท่าว่าจะกดสัญญาณเรียกนางพยาบาล แต่คุณวิรงรองก็ห้ามลูกชายเอาไว้เสียก่อน“แม่ไม่เป็นไร ไม่ต้องเรียกคุณพยาบาลหรอก ปรับเตียงให้แม่ที แม่อยากลุกขึ้นนั่ง นอนนาน ๆ แล้วเมื่อย”เวทิศกดปุ่มปรับหัวเตียงให้ยกขึ้น และช่วยประคอง
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-06
Baca selengkapnya
ตอนที่ 9
“ครับ...ขอบคุณครับพี่ดา”เวทิศพูดคุยกับภริดาต่ออีกครู่หนึ่ง ก่อนจะวางสายไป ชายหนุ่มถอนหายใจเบาบาง เขายิ้มในหน้า ถึงตอนนี้ เธอจะยังไม่มาเยี่ยมคุณแม่ และเขายังไม่ได้แนะนำให้คุณแม่รู้จักกับเธอ แต่อย่างไรเสีย ในอนาคต เขาก็ต้องพาเธอมาแนะนำให้คุณแม่รู้จักแน่นอน ในฐานะเมียของเขาและลูกสะใภ้ของแม่หลังจากวางสายแล้ว เวทิศจึงกลับเข้ามาในห้อง“นึกว่ากลับไปแล้วซะอีก”เวทิศมองสบตาคนที่เพิ่งเข้ามาในห้องในตอนที่เขาออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง“คุณพ่อมานานหรือยังครับ”“เพิ่งมา วันนี้ไม่มีเรียนเหรอ”“ไม่มีครับ”เวทิศเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วย คุณทัดเทพซึ่งนั่งอยู่บนโซฟามองตามลูกชายกระทั่งเขานั่งลงที่เก้าอี้เรียบร้อยแล้ว จึงเอ่ยขึ้นว่า“แกจะคบกับผู้หญิงคนนั้นอีกนานแค่ไหน”“อย่ายุ่งกับเธอ” เวทิศสวนขึ้นทันที โดยไม่รอให้บิดาพูดจบประโยคดีคุณทัดเทพถอนหายใจแรง“อีกสองปี แกต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ ผู้หญิงคนนั้นจะรอแกเหรอ”เวทิศเงียบ เขาไม่มองหน้าบิดา“แล้วพอแกกลับมาเริ่มทำงาน แกจะไม่มีเวลาให้ใครเลยนะ ผู
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-07
Baca selengkapnya
ตอนที่ 10
“ตอนนี้จะมีเมียกี่คนก็ได้ แต่ห้ามมีลูก”เพราะหน้าที่และความรับผิดชอบที่รออยู่นั้นมากมายและหนักหนา คุณวิรงรองจึงอยากให้ลูกมุ่งมั่นทำหน้าที่ของตัวเองในวัยนี้ให้ดีที่สุด เรื่องผู้หญิงคงห้ามไม่ได้อยู่แล้ว เพราะวัยรุ่นคือวัยอยากรู้อยากเห็น อยากลองไปเสียทุกอย่าง แต่ขอเถอะ...อย่าเพิ่งมีหลานให้ท่านเลย ท่านอยากให้ลูกเรียนรู้โลกให้มากกว่านี้ อยากให้เก่งและแกร่งพอที่จะยืนหยัดในฐานะผู้นำคนใหม่ของครอบครัวเวทิศเพียงแค่ยิ้มให้มารดา เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ เขารู้ว่าคุณพ่อคุณแม่เป็นห่วงเขา และพยายามวางรากฐานให้มั่นคงที่สุดสำหรับเขา ซึ่งเขาเข้าใจและไม่คิดจะทำให้ทั้งสองเป็นกังวลหรือลำบากใจในส่วนของคนที่เขายกให้เป็นเมียนั้น ตราบใดที่เธอยังให้เขาอยู่ในมุมลับ ยังไม่พร้อมจะเดินเคียงข้างเขา ยังไม่พร้อมจะบอกใคร ๆ ว่าคบกัน เขาก็ยินดีที่จะรอ...รอจนกว่าเธอจะพร้อม“ถึงไหนแล้ว” ภริดาถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะคนที่บอกว่าจะกลับมาทำงานวันนี้ยังไม่โผล่หน้ามาให้เธอเห็นเลย“อีกสิบนาทีถึงร้านครับ”“นายมาช้า ฉันจะหักเงินค่าจ้าง” คนรอขู่เสียงเข้ม“อย่าหัก
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-07
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status