LOGIN“ทุกคนมากันครบแล้วนะ” มนตรีซึ่งวันนี้รับหน้าที่เป็นผู้คุม ทริปเอ่ยขึ้นหลังจากตรวจดูจำนวนคนเรียบร้อย“ยังขาดอีกคนไม่ใช่หรือคะป๊า” ขวัญรดาพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย ซึ่งคนเป็นพ่อก็ยิ้มให้ลูกสาวอย่างรู้กันและในจังหวะนั้นเอง... รถยนต์ซีดานคันหรูคันหนึ่งก็แล่นเข้ามาจอดเทียบ... และเมื่อประตูรถด้านทางด้านหล
หลังออกจากห้องประชุมวันนั้น ปฐพีก็ถือแบบเปลนที่ได้รับกลับมากับตนด้วย... และดูเหมือนว่าหัวใจของเจ้าตัวได้มีกองไฟขนาดเล็กกำลังลุกโชนขึ้นมาคืนนั้นชายหนุ่มนั่งอยู่โต๊ะไม้ริมหน้าต่างหอพัก เปิดโคมไฟสีเหลืองนวล วางกระดาษไขทับบนสำเนาแปลนบ้านหัวหินแล้วเริ่มลงมือทำในสิ่งที่ตนรักอย่างเงียบ ๆ เขาทำอย่างนี้อย่า
แต่สิ่งที่ทำให้ปฐพีใจเต้นแรงยิ่งกว่าความตื่นเต้นที่มีอยู่แล้วก็คือลายเซ็นขนาดเล็กที่อยู่มุมล่างด้านขวามากกว่าครึ่งของผลงานที่จัดแสดง นั่นคือชื่อของขวัญรดาเด็กสาวผู้มีความลับและยังเป็นผู้จุดประกายให้เขาได้เดินทางมาที่นี่ตอนนี้ปฐพียืนมองผลงานเหล่านั้นอยู่ชั่วขณะหนึ่งอย่างไม่รู้ตัว... ด้วยความรู้สึกที
ทางด้านของปฐพี... ไม่กี่วันหลังจากที่มนตรีเอ่ยปากชวนให้เขาลองเข้าไปคุยที่บริษัทศิริเวชเจริญ ความคิดนั้นก็วนเวียนอยู่ในหัวของเจ้าตัวตลอดมา เนื่องจากชายหนุ่มไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามันคือโอกาสสำคัญครั้งหนึ่งในชีวิต แต่ก่อนจะตัดสินใจ เขาก็เลือกที่จะนำเรื่องนี้มาปรึกษากับครอบครัวเสียก่อนเย็นวันนั้น… ซึ่งเป็น
เด็กสาวพูดพร้อมกับหยิบดินสอขึ้นมา... แล้วเริ่มร่างไอเดียคร่าว ๆ ของตนเองลงบนกระดาษไขแผ่นใหม่...“หนูคิดว่าพวกเรามาลองออกแบบสวนแห่งประสาทสัมผัสดูไหมคะ”“สวนแห่งประสาทสัมผัส?” ทุกคนทวนคำอย่างไม่เข้าใจ“ใช่ค่ะ” ขวัญรดาเริ่มอธิบายแนวคิดที่เธอดึงมาจากความทรงจำในอนาคต “คือสวนที่ไม่ได้มีไว้แค่ให้มองเพียงอย
หลังจากที่ทุกคนกลับมาจากไซต์งานที่หัวหิน... บรรยากาศในทีมออกแบบของบริษัทศิริเวชเจริญก็เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและไฟแห่งการสร้างสรรค์ภาพการทำงานจริงที่ได้เห็น ทำให้ทุกคน... โดยเฉพาะกิ่ง เจ้าจอม เท็น และนัท... เกิดความมุ่งมั่นในเส้นทางอาชีพที่ตัวเองเลือกมากยิ่งขึ้นส่วนทางด้านรุ่นพี่สามคนที่มุ่งมั่







