ล่ามรักบัลลังก์มาร

ล่ามรักบัลลังก์มาร

last updateLast Updated : 2025-04-12
By:  Happy BetterOngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
20Chapters
264views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อโชคชะตานำพาให้เธอผูกพันกับปีศาจต้องสาป ในโลกที่เต็มไปด้วยความมืด ความรักอาจเป็นเดิมพันที่ต้องจ่ายด้วยชีวิต " เจ้าต้องเป็นของข้า ลูซี่! "

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1 : บาร์ประหลาดในคืนพายุ

白石苑(しらいし その)が辞表を書き終えたとき、ふと顔を上げて窓の外を見やった。

ビルの巨大スクリーンには、朝倉蓮(あさくら れん)と芹沢琴音(せりざわ ことね)の婚約ニュースが、もう七日間も繰り返し流されていた。

誰もが言う――朝倉蓮は芹沢琴音を心から愛している、と。

でも誰も知らない。苑が七年間も彼のそばにいたことを。

十八歳から二十五歳。彼女の人生で最も輝いていた時間を、全て彼に捧げた。

けれど、彼は別の人と結婚することを選んだ。

だったら、自分はこの舞台から静かに退場すべきなのだろう。

彼の結婚式の日から、蓮の世界には、もう「白石苑」という名前は存在しなくなる。

視線を戻した苑は、辞表をきちんと折りたたみ、白い封筒にしまった。

そのタイミングで、オフィスのドアが外から開かれる。

入ってきたのは――彼だった。

黒のシャツの襟元はラフに開かれ、同じ色のスラックスが長い脚を包んでいる。

歩くたびに風が吹くような雰囲気で、その存在感はまるで王者のように堂々としていた。

苑の脳裏に、彼と初めて出会った日のことがよみがえる。

あの時も、彼は同じ黒いシャツを着ていた。

バーの隅で一人酒を飲んでいた彼は、見るも哀れな捨て犬のようだった。

彼の家は破産し、飲み代すら腕時計を質に入れて作った。

苑はその時計を買い戻した――そして彼の心まで奪ってしまった。

だが、泥に落ちた蛟は、いつか再び空を舞う。

彼は再起を果たし、いまや帝都で名を馳せる男になったのだ。

「メッセージ送ったのに、返事がなかったな?」

静かな声が、彼女の手にある封筒に向けられた。

苑は封筒を握りしめながら、窓の外を指さした。

「社長と芹沢さんの結婚プロモを見ています」

彼の目元がすっと陰を帯びた。

「プロモって……あれ、お前が編集したやつだろ。まだ見る意味あるのか?」

――そう、あのプロモーション映像は、彼女が作ったものだった。

そこに映る写真、甘い瞬間、そしてすべての「愛の言葉」。

それらは全部、苑が自分の手で選び、綴ったものだった。

あの時、蓮が苑にこう言ったのを、彼女は今でも忘れていない。

「この件はお前に任せる。琴音が他の人間だと不安がるからな」

彼と琴音が再会したのは三ヶ月前――

だけど、彼らの関係はもっと昔、学生時代から始まっていた。

七年前、琴音が海外へ旅立ち、同時に朝倉家は破産した。

そうして、ふたりは離れ離れになったのだ。

だが三ヶ月前、芹沢家が帰国。

蓮はすぐに琴音とよりを戻し、堂々とプロポーズをした。

苑は彼の傍に七年もいた。

誰もが当然のように、彼が彼女を選ぶと信じていた――彼女自身も、そう思っていた。

三ヶ月前、蓮が「好きな指輪を選んでこい」と言ったとき、彼女は当然、自分のサイズで選んだ。

……なのに。

その夜、花火が空を埋め尽くした瞬間。

彼は苑に言った。

「その指輪、ちょうだい」

彼女が時間をかけて選んだその指輪を受け取った彼は、次の瞬間――琴音の前で片膝をつき、それを彼女の薬指にはめたのだった。

きらめく夜空に負けないほどの華やかな花火の中、蓮は琴音に囁いた。

「俺は七年、二千五百日以上待ってた。ひと時も、君を忘れた日はなかった」

その瞬間、苑の心は、空に咲いた花火のように派手に散っていった。

そして、もう二度と元には戻らなかった。

彼が言った「二千五百日」は、琴音のための日々だったのか。

でも、その間ずっと、彼のそばにいたのは苑だった。

仕事の支えも、酒に酔ったとき名前を呼んだ相手も、眠るとき抱いていた相手も――全部、彼女だったじゃないか。

……だけどその問いは、彼女の中だけに留められた。

彼と琴音の結婚式、それが全ての答えだから。

七年も一緒にいたって、たった一度の初恋には敵わない。

それに、彼は一度も「愛してる」とは言ってくれなかった。

全部、自分で信じて、勝手に期待して、そして……ひとりで終わらせた。

だから、もう責めるつもりはない。

苑は混乱した想いをすっと胸の奥にしまい込み、静かに、けれど毅然と顔を上げた。

「朝倉社長、何かご指示でも?」

「今夜、芹沢家に一緒に行ってくれ。贈り物の用意、何が必要かはわかってるな」

それは、まるで仕事の指示みたいな無機質な言葉だった。

「了解しました」

苑は彼の秘書。頼まれれば断る理由なんてない。

蓮の深い眼差しがふいに彼女の顔を撫でるように流れた。

何かが、違う――けれど、それが何なのか、彼にも言葉にできなかった。

「白石、お前……」

口を開いたが、四文字言っただけで言葉が途切れる。

結局、彼が続けたのは――

「最近、あまり笑わないな」

琴音のことで頭がいっぱいなはずの彼が、そんな変化に気づいていたことに苑は少し驚いた。

そしてすぐに、プロの笑顔を浮かべる。

「今後は気をつけます、朝倉社長」

「白石」

彼女の名前を、彼はやや優しく呼んだ。

「お前の今のポジションは、何があっても動かさない。来年には副社長として正式に昇進させるつもりだ」

――小さな秘書から、社長の専属秘書、そして副社長へ。

それは、彼がこの七年間で彼女に与えてきた「立場」だった。

だが彼は、気づいていなかった。

彼女が欲しかったものは、最初からそんな肩書きではなかったことに。

――ただ、「奥さん」として彼のそばに立つこと。それだけだった。

けれど、それは叶わぬ夢。

水の上に描いた月のように、手を伸ばしても掴めない幻想だった。

「ありがとうございます」

苑は微笑んで、その「昇進」を受け入れた。

七年間、彼が与えたものは全て受け取った。

彼がくれなかったものに、彼女は一度も手を伸ばさなかった。

なのに、蓮の胸には拭えない不快感が残った。

だからこそ、彼は視線を鋭くして言った。

「前提として、何ひとつミスをするな。特に、婚礼に関しては絶対に」

「ご心配なく。社長と芹沢さんの結婚式、完璧に仕上げてみせます」

苑は微塵の感情も表に出さず、プロとして言い切った。

彼は彼女の言葉に目を細めてしばらく見つめると、くるりと背を向けた。

だがその視線の端で、彼女の手元にある白い封筒がふと目に入る。

そして、ぴたりと足を止めた。

「その封筒……何だ?」
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
20 Chapters
ตอนที่ 1 : บาร์ประหลาดในคืนพายุ
สายฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา เสียงห่าฝนเม็ดใหญ่ดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า ลมพายุพัดแรงจนต้นไม้โอนเอนไปมาเหมือนจะหักโค่นลงมาให้ได้ มองไปไกลๆ จะเห็นฟ้าแลบแปล๊บๆสร้างแสงวูบวาบให้น่าขนลุก มันผ่าลงมาเป็นระยะสร้างเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขนาดอยู่ไกลๆ ยังได้ยินอย่างชัดเจน“แน่ใจนะว่าจะกลับตอนนี้ มันตกแรงมากเลยนะ”เพื่อนสาวคนสนิทเอ่ยถามคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างกันด้วยความเป็นห่วง ฝนที่กระหน่ำลงมาเม็ดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และไม่มีท่าทางทีที่จะเบาบางลงแม้แต่น้อยแต่ถ้าจะให้รอมีหวังเธอคงกลับไม่ถึงบ้านเสียที.......เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว“อือ! ไปได้อยู่...น่าจะทันรถเที่ยวสุดท้ายไม่งั้นก็รอแท็กซี่ ไปก่อนนะแล้วเจอกันพรุ่งนี้” เธอส่งยิ้มให้จินดาเพื่อนสาวคนสนิทเพียงคนเดียว ทั้งสองโบกมือลากันอย่างที่ทำทุกครั้งก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านไปพักผ่อนหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยกันมาทั้งคืน วันศุกร์ที่แสนวิเศษของนักท่องเที่ยวแต่ไม่ใช่กับพนักงานเสิร์ฟอย่างพวกเธอที่เดินจนขาลากเธอชื่อว่า ลูซี่ รุจิรา แอลเบอร์ หญิงสาววัย 20 ปี ลูกครึ่งไทย-อังกฤษ ผู้มีใบหน้างดงาม ดวงตากลมโตสีดำ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อ ผิวกายข
last updateLast Updated : 2025-03-17
Read more
ตอนที่ 2 : พันธสัญญาที่มองไม่เห็น
คืนนั้นลูซี่กลับถึงห้องด้วยเสื้อผ้าที่เปียกโชก เธออุตส่าห์นั่งดื่มกับชายแปลกทั้งคืนหวังให้ฝนที่โปรยลงมาสงบลงแต่เธอคิดผิด ขนาดกลับมาถึงห้องแล้วฝนด้านนอกก็ยังไม่มีท่าทีจะสงบลงเลย เธอใช้เวลาในการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่นานก็รีบมาทิ้งตัวลงนอนที่เตียงใหญ่ทันที แต่ความรู้สึกประหลาดยังคงติดค้างอยู่ในใจ เหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่บาร์ไม่ได้เป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญลูซี่พยายามข่มตานอนเพราะมันดึกมากแล้ว พรุ่งนี้เธอมีเรียนแต่เช้าแถมอาจารย์ที่สอนก็กำชับอยู่หลายครั้งไม่อยากให้นักศึกษามาสายเนื่องจากมีการบรรยายที่แสนจะวิเศษแต่ทันทีที่เธอหลับตาลง ภาพของชายหนุ่มในบาร์ก็ปรากฏขึ้นดวงตาสีแดงเรืองรอง ใบหน้าคมคายที่มาพร้อมกับรอยยิ้มลึกลับที่เหมือนจะซ่อนความลับอะไรบางอย่าง‘นี่หล่อขนาดที่เราต้องเก็บมาฝันเลยเหรอวะเนี่ย.....บ้าไปแล้ว ’ ลูซี่ส่ายหัวแรง ๆ เพื่อไล่ความคิดบ้าๆ นั้นออกไป เธอเอื้อมหยิบแก้วน้ำที่วางอยู่หัวเตียงข้างๆ ขึ้นมาจิบเพียงเล็กน้อยก่อนจะพยายามทำให้ตัวเองหลับไปในที่สุดท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ถูกฉาบไปด้วยสีแดงฉานและเปลวไฟร้อนแรงที่ลุกโหมเหมือนทะเลเพลิง เสียงเปลวเพลิงแตกระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว ลู
last updateLast Updated : 2025-03-17
Read more
ตอนที่ 3 : พันธนาการแห่งโชคชะตา
เย็นของวันนั้นหลังจากที่กลับมาจากมหาวิทยาลัย ลูซี่มุ่งตรงกลับห้องทันทีเพราะเธอรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งตัว คงเพราะพิษไข้จากการตากฝนเมื่อวานแถมเธอก็ทิ้งตัวนอนไปทั้งๆ ที่เสื้อผ้าเปียกโชกเธออยากจะทิ้งตัวอีกครั้งแต่ก็ต้องฝืนเอาร่างกายของตัวเองไปชำระล้างฝุ่นและหยาดเหงื่อที่ติดตัวมาทั้งวันออกไปก่อน หวังจะให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น หลังจากใช้เวลาไม่นานเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวแต่แล้วเสียงบางอย่างที่ดังอยู่หน้าห้องทำให้เธอต้องหยุดชะงักยืนตัวแข็ง“ใครน่ะ!? ” ลูซี่กำผ้าเช็ดตัวเอาไว้แน่น ตะโกนถามออกไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวปึง!!!เสียงประตูกระแทกเข้ากับกำแพงสีขาวอย่างแรงจนเธอที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำถึงกับสะดุ้ง ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างด้วยความตกใจปนหวาดกลัวเมื่อเห็นผู้บุกรุกที่ไม่มีทางจะเข้ามาได้แต่เขากลับมายืนอยู่ที่หน้าของเธอ“ออสติน!! คุณเป็นใครกันแน่ คุณต้องการอะไรจากหนู” น้ำเสียงสั่นเครือดังแผ่วๆ ดวงตาคู่สวยพร่ามัวเพราะน้ำสีใส พยายามเดินถอยหลังเรื่อยๆ ด้วยความหวาดกลัวร่างสูงก้าวเข้ามาอย่างไม่สนใจความตกใจของเธอ ดวงตาสีแดงเรืองรองของเขาจับจ้องเธอราวกับจะเจาะลึกเข้าไปในจิตใจ รัศมีขอ
last updateLast Updated : 2025-03-17
Read more
ตอนที่ 4 : เงามืดที่แฝงตัว
เมื่อวานทั้งวัน ออสตินอยู่ดูแลเธอไม่ไปไหนเลย เขาเอาแต่บอกว่าอยู่ห้องคนเดียวมันน่าเบื่อ มาอยู่ดูแลคนป่วยแบบเธอดีกว่าแม้ว่าจะโดนไล่อยู่หลายครั้งแต่เขาก็ทำเป็นไม่สนใจ“เธอๆ เราขอเข้ากลุ่มด้วยได้ไหม” ชายหนุ่มเจ้าของเสียงนุ่ม ส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตรพลางเดินเข้ามานั่งเก้าอี้ที่ว่างอยู่ข้างๆ กับลูซี่“เธอพึ่งเข้ามาเรียนวิชานี้เหรอ? ไม่เคยเห็นหน้าเลย หรือเป็นเด็กหลังห้อง” จินดาถามด้วยเสียงสดใสพลางหยิบกระดาษขึ้นมาเตรียมจดชื่อของชายหนุ่มเข้ากลุ่มไปด้วย“เราชื่อ มาร์คัส อยู่หลังห้องน่ะ” ชายหนุ่มหน้าตาดีตอบกลับพร้อมยักคิ้วหลิ่วตาอย่างกวนๆ ให้กับเจ้าของคำถามพลางหันมาส่งยิ้มหวานๆ ให้กับลูซี่ที่นั่งข้างๆ“โอเค! งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ ค่อยมานัดวันทำรายงานกันอีกที” ลูซี่บอกกับเพื่อนใหม่และเพื่อนสาวคนสนิทพลางรีบเก็บของอุปกรณ์การใส่กระเป๋าอย่างเร่งรีบราวกับนัดใครบางคนเอาไว้…แสงอาทิตย์ที่อ่อนลงทอประกายอบอุ่นเหนือสนามหญ้า อาคารเรียนและทางเดินยาว นักศึกษาต่างทยอยเดินสวนกันออกมาจากห้องหลังจากเรียนคาบสุดท้ายของวันได้จบลง“นักศึกษา 3 คนมาช่วยอาจารย์หน่อยสิ” เสียงสั่งการของหญิงวัยกลางคนดังขึ้นจากลานจอดรถที่อยู
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
ตอนที่ 5 | เหยื่อของปีศาจ
ลูซี่สูดลมหายใจเข้าอีกครั้งเป็นการตั้งสติ ถือถาดด้วยมือข้างซ้ายเพียงข้างเดียวก่อนจะยกมือข้างขวาเคาะประตูบานใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเป็นการบอกให้คนด้านในรับรู้ถึงการมาของเธอก๊อก ก๊อก ก๊อก!!“บอสค่ะ!”เมื่อไร้เสียงการตอบรับเธอเลยถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปด้านในห้อง ภาพในหัวตอนแรกที่ส้มโอใช้ให้ขึ้นมา ลูซี่คิดว่าต้องมีชายร่างบึกบึนยืนคุมอยู่หน้าห้องแน่ๆ แต่ไม่ใช่เลยเพียงแค่ก้าวเข้ามาในห้องความเย็นของเครื่องปรับอากาศก็กระทบเข้ากับผิวขาวๆ ของเธอ เย็นฉ่ำจนขนลุก พื้นในห้องนี้ปูด้วยไม้เนื้อแข็งสีเข้มที่มันวาวจากการขัดเงา ผนังห้องบางส่วนประดับด้วยแผงไม้แกะสลักและชั้นหนังสือที่เต็มไปด้วยเล่มหนังสือปกแข็งเรียงรายเป็นแผง‘ ว้าว! ’ สิ่งที่ดึงดูดสายตาของเธอมากที่สุดก็คือหน้าต่างบานใหญ่ที่กินพื้นที่เกือบทั้งผนังด้านหนึ่ง มันเป็นกระจกใสที่สามารถมองลงไปยังชั้นล่างของบาร์ได้อย่างชัดเจน จากมุมนี้ แสงไฟนีออนและเงาผู้คนที่เคลื่อนไหวด้านล่างให้ความรู้สึกเหมือนกำลังมองภาพยนตร์ฉายซ้ำอย่างไม่มีที่สิ้นสุด‘ เจ้ส้มแอบอู้นะเนี่ย ’ ไม่แปลกที่บอสจะเห็นความเคลื่อนไหวของพนักงานตัวเองทั้งหมด กระจกบานนี้ทำมาเพื่อสิ่งนี้โดย
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
ตอนที่ 6 | ความรู้สึกต้องห้าม
เสียงฝนกระหน่ำตกอย่างหนักในค่ำคืนที่มืดมิด ออสตินวางร่างของลูซี่อย่างนุ่มนวลลงบนเตียงในห้องพักของเขาที่ชั้นบนสุดของตึกสูง ร่างของเธอยังคงซีดเซียว ริมฝีปากแห้งผาก และมีรอยเลือดจาง ๆ ที่ยังคงเปรอะเปื้อนอยู่“เธอจะต้องไม่เป็นอะไร...” ออสตินพึมพำกับตัวเอง ดวงตาแดงฉานมองดูเธอด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่สามารถปกป้องเธอได้เขาหยิบผ้าชุบน้ำเย็นมาเช็ดใบหน้าของเธอ หยุดมือไว้ครู่หนึ่งที่แก้มของลูซี่ ความอ่อนโยนของเธอทำให้หัวใจที่เคยแข็งกร้าวของเขาสั่นไหว รู้สึกถึงความอ่อนแอในใจของตนที่ไม่ควรมีออสตินนั่งลงข้างเตียง มือหนาจับผ้าขนหนูชุบน้ำเย็นแล้วบรรจงเช็ดใบหน้าที่ซีดเซียวของลูซี่อย่างแผ่วเบา เขามองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและห่วงใย ผิวของเธอยังคงอุ่นจัดจากพิษไข้และผลกระทบจากพลังที่ถูกปลุกขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ“ นางเป็นยังไงบ้าง? ” อาคินปรากฏตัวในเงาสลัวของห้อง ใบหน้าเคร่งขรึมแต่ดวงตาฉายแววห่วงใยพลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง“ก็อย่างที่เห็น....เธอสูญเสียพลังไปมาก” ออสตินตอบเสียงแผ่ว ดวงตายังคงจับจ้องที่ลูซี่ กุมมือของเธอเอาไว้แน่นด้วยความเป็นห่วง“เจ้ารู้ไหมว่าทำไมพวกมันถึงหานางเจอ?” อ
last updateLast Updated : 2025-03-23
Read more
ตอนที่ 6.1 | ความรู้สึกต้องห้าม 2
ลูซี่รู้สึกตัวตื่นขึ้นในช่วงสายของอีกวัน เธอหลับไปนานมาก เสียงนกร้องแผ่วเบานอกหน้าต่างทำให้เธอลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ความรู้สึกแรกที่สัมผัสได้คือความอุ่นจากอ้อมแขนที่โอบรอบตัวเธอไว้ เธอกะพริบตาหลายครั้งพยายามปรับสายตา ก่อนจะพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่บนเตียงนุ่มๆ ของตัวเอง แต่กลับนอนอยู่ในอ้อมแขนของออสติน เจ้าของห้องที่กำลังหลับอยู่ใกล้ๆ“โอ้ย...” เธอพึมพำแผ่วเบา มือเรียวกุมศีรษะของตัวเองเพราะรู้สึกปวดหัวอย่างแรงเพียงแค่เธอขยับตัวเล็กน้อย ออสตินก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาทันที ดวงตาสีเทาลึกลับของเขาลืมขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นลูซี่ตื่นขึ้นมาเสียงมีดกระทบกับเขียงดังเป็นจังหวะ สลับกับกลิ่นหอมของวัตถุดิบที่กำลังถูกเตรียมอย่างพิถีพิถัน แต่ในระหว่างนั้น หูอันวิเศษของเขาก็ได้ยินเสียงกริ่งดังมาจากห้องพักของลูซี่ที่อยู่ชั้นล่าง ดวงตาคมหลับลงก่อนจะเปิดใช้พลังพิเศษเพื่อมองทะลุผ่านชั้นต่างๆ เพื่อดูว่าใครมาหาเธอถึงที่ภาพที่เห็นทำให้เขาหรี่ตาเล็กน้อย จินดาและมาร์คัสกำลังกดกริ่งที่หน้าห้องของลูซี่ ทั้งคู่ดูเหมือนกำลังคุยอะไรบางอย่าง จินดาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเจ้าของห้อง ขณะ
last updateLast Updated : 2025-03-23
Read more
ตอนที่ 7 | แผนล่อลวง
ลูซี่สะดุ้งตื่นก่อนฟ้าสาง รอยสัมผัสจากออสตินยังคงตราตรึงในจิตใจและร่างกายของเธอ ความสับสนและความรู้สึกผิดโหมกระหน่ำจนยากจะรับไหว รอยสักรูปปีกนกที่ข้อมือซ้ายเรืองแสงอ่อนๆ ราวกับเตือนถึงพันธะที่เธอไม่อาจหลีกหนีได้เธอตัดสินใจหนีออกจากห้องของออสตินในขณะที่เขายังหลับสนิท จิตใจที่อ่อนแอผลักดันให้สร้างพลังป้องกันไม่ให้เขาตามหาเธอได้ง่าย เมื่อถึงเซฟโซน น้ำตาแห่งความสับสนก็ร่วงหล่นอย่างห้ามไม่อยู่ในชั้นเรียนช่วงเช้า ลูซี่แทบไม่อาจจดจ่อกับอะไรได้ เสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมชั้นดูเลือนรางราวกับเธอถูกตัดขาดจากโลกภายนอก ดวงตาคู่สวยของเธอจ้องมองรอยสักที่ข้อมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันย้ำเตือนว่าเธอไม่ได้เป็นเพียงนักศึกษาธรรมดาแต่มีชะตากรรมอันยิ่งใหญ่รออยู่แม้แต่จินดาก็ยังเห็นความผิดปกติของเธอ พยายามถามไถ่แต่ลูซี่ปฏิเสธทุกครั้ง กระนั้น แววตาของเธอไม่อาจหลอกเพื่อนคนนี้ได้“เย็นนี้ไปเที่ยว เปลี่ยนบรรยากาศหน่อยไหม? จะได้ไม่เครียด”“อือ ไปก็ไป”ลูซี่ลังเลครู่หนึ่งก่อนพยักหน้าตอนรับเพื่อนสาว เธอต้องการหลีกหนีความคิดของตัวเองและหวังว่าการเปลี่ยนบรรยากาศจะช่วยให้จิตใจสงบขึ้นด้านของออสติน เขาสะดุ้งตื่นขึ้นในความ
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
ตอนที่ 7.1 | แผนล่อลวง 2
“ข้าคิดถูกที่จับนางมาเป็นตัวล่อเจ้า” ราเฟลยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ ทุกครั้งที่เขาใช้กรงเล็บสัมผัสตัวของลูซี่ ออสตินจะคลั่งเป็นพิเศษ“ราเฟล!!” ออสตินคำรามออกมาอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาพุ่งทะยานเข้าหาอดีตเพื่อนด้วยความเดือดดาลออสตินและราเฟลปะทะกันด้วยพลังอันดุเดือด เปลวไฟสีดำจากออสตินและแสงสีทองของราเฟลปะทะกันกลางอากาศจนเกิดเสียงกัมปนาทสะท้อนก้องไปทั่วขุมนรกลูซี่รู้สึกตัวตื่นขึ้นหลังจากหมดสติไป ดวงตาคู่สวยค่อยๆ ปรือขึ้นอย่างช้าๆ แสงสว่างวาบของสองหนุ่มที่ปะทะกันทำให้สติที่เลื่อนลางของเธอกลับมาอย่างรวดเร็ว ภาพตรงหน้าทำให้หัวใจของเธอเต้นระรัว ทั้งกลัวและโกรธมึนงงสับสนไปหมด‘ พอได้แล้ว! ’เสียงพึมพำแผ่วเบาเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากที่ซีดเซียว ลูซี่ก้มหน้าพยายามควบคุมบ้างสิ่งบ้างอย่างที่อยู่ด้านในจิตใจ พลังที่หลับใหลของเธอมันกำลังตื่นตัว ร่างกายของคนตัวเล็กเริ่มเปล่งประกายแสงสีฟ้าจางๆแกร็ก!เสียงแตกหักของโซ่ตรวนขนาดใหญ่ที่ล่ามเธอเอาไว้เริ่มส่งเสียงดังก้องไปทั่วบริเวณ มันดังมากจนราเฟลที่กำลังฟาดพลังใส่ออสติน ถึงกับชะงัก เขาเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นแสงสว่างรอบตัวของเธอ“เป็นไปไม่ได้!! เธอไม
last updateLast Updated : 2025-03-27
Read more
ตอนที่ 8 | พันธสัญญาอันเร่าร้อน
หลังจากที่ผ่านเรื่องราวครั้งนั้นมาได้ ชีวิตของลูซี่ก็อยู่ยากขึ้นไปอีก ออสตินให้เธอสวมใส่สร้อยคริสตัลแห่งคาร์ซัสเอาไว้ เพื่อกักเก็บพลังของเธอไม่ให้แผ่ขยายคลื่นพลังออกมา มันเลยทำให้พวกปีศาจสัมผัสหาตำแหน่งของเธอไม่ได้ แต่ยังมีเรื่องของมาร์คัสที่เขายังเป็นกังวลอยู่“สองสาวกลับบ้านเลยเหรอ? ให้เราไปส่งไหม” มาร์คัสส่งยิ้มให้พร้อมกับแววตาที่มั่นคง“โอกาสหน้านะ ^_^ เย็นนี้พวกเรามีงานจ๊ะ”“งานอะไรอะ!? บาร์ของพวกเธอปิดปรับปรุงไม่ใช่เหรอ? ” น้ำเสียงสงสัยถามขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบจากจินดาแต่คราวนี้เธอกลับนิ่งเงียบไป“ก็เด็กเสิร์ฟเหมือนเดิมนั่นแหละ เจอกันนะมาร์คัส ” ลูซี่สวนขึ้นตอบคำถามของชายหนุ่ม เธอเลี่ยงตอบไปเพราะไม่อยากให้เขาไปส่ง ช่วงนี้ออสตินยิ่งยืนคำขาดห้ามไม่ให้เธอเข้าใกล้อีกฝ่ายงานใหม่ที่ว่าคืองานถ่ายแบบ ลูซี่แอบไปคุยเอาไว้ในวันที่ออสตินบอกว่าจะขอจีบเธอ และงานนี้ก็ได้เงินเยอะมากกว่าเด็กเสิร์ฟเสียอีกแม้ว่าสมบัติที่พ่อแม่ทิ้งเอาไว้ให้จะมหาศาลใช้ยังไงก็ไม่หมดแต่ลูซี่ไม่อยากอยู่เฉยๆ ก็เลยหางานทำเป็นเพื่อนจินดา“เลิกกองครับ!” เสียงทุ้มเข้มของผู้กำกับกังวานไปทั่วห้องสตูหลังจากที่เสื้อผ้าเซทชุดถ่าย
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status