LOGINShare
บทที่ 13
Last Updated:
2025-06-30 14:33:33
Latest chapter
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 19
“อื้อ! อ๊ะ” เธอพยายามกดกลั้นอารมณ์ไม่ให้เตลิด แต่เธอรู้ตัวมานานแล้วว่าได้กลายเป็นคนที่ไวต่อสัมผัส บางทีแค่เห็น ร่างกายเธอก็ร้อนรุ่มแล้ว ทว่าครั้งนี้ถูกสัมผัสจากของจริง อารมณ์ของเธอแทบเตลิดไปกับชายปริศนาคนนี้“ซี๊ด! อืม! ยะ ยะ อย่า” แม้ปากจะร้องห้าม แต่ก็เสียวซ่านจนทนไม่ไหว พยายามเม้มปากเอาไว้ไม่ให้ส่งเสียง ขณะที่ร่างกายดีดดิ้นขึ้นลง จนกระทั่งเขาพอใจ จึงขยับตัวลงพร้อมกับปาดลิ้นเลียลงมาจนถึงหน้าท้องน้อย เธอรู้แล้วว่าเขาจะทำอะไร และเกลียดตัวเองที่กำลังต้องการ“อยากรู้ว่า น้ำเสียวของเธอ จะหวานเหมือนตอนแตกเนื้อสาว หรือปล่า” เขาพูดเช่นนี้ นั่นหมายความว่าเขากับไอ้โจรคนนั้นเป็นคนเดียวแน่ๆ มันตามเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอคิดด้วยความตกใจแต่ไม่ทันได้พูดก็แทบจะครางลั่น“อื้อ! อ๊ะ! อืม” เธอครางอย่างสุดจะกลั้นพลางเม้มปากเอาไว้ และส่ายหน้าไปมาด้วยความทรมาน เมื่อกลีบสาวถูกชำแรกด้วยลิ้นร้อน ทั้งดุนดันเลียเม็ดเสียวพร้อมกับปาดเลียร่องรักระรัวไม่ปราณี น้ำหวานอันเสียวซ่านหลั่งไหลออกมาให้เขาดูดเลียคำโต เนินสวาทแอ่นเด้งขึ้นลงพลา
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 18
“สิ่งที่เห็นภายนอกครับ”“เหรอ! แล้วพูดแบบนี้เนี่ย กูต้องยกเด็กนั่นขึ้นหิ้งเลยหรือไง มาให้ฉันเอาคืนนะ ไม่ใช่มาเป็นเจ้าหญิงของฉัน” ปราชญ์พูดด้วยน้ำเสียงดุเข้ม“คงต้องฝึกอีกเยอะ”“ใช่ ฝึกกันให้ตายไปข้างหนึ่ง กูอยากเห็น เวลาคนอยู่ที่สูงแล้วตกลงมากระแทกพื้นมันเจ็บหรือเปล่า”“พูดเหมือนนายจะไม่ไปหาเธอตอนนี้”“หึๆ ไป แต่ไม่ได้ไปในฐานะนาย กูอยากรู้ว่าเธอจะนึกถึงคืนนั้นไหม”“คืนนั้น” ชรันถามย้ำพลางเลิ่กคิ้ว“อืม” จบคำเจ้านายก็เดินกินองุ่นไปอย่างเพลินๆ ส่วนเรื่องคืนนั้น ปราชญ์ไม่เคยบอกใครให้รู้ยกเว้นชรัน และเป็นเรื่องของความรู้สึกที่เขาเก็บเอาไว้เพียงคนเดียว เมื่อถึงเวลาของขวัญจะได้รู้ความจริงตกค่ำในวันเดียวกัน ของขวัญทำความสะอาดบ้านจนเหนื่อย อ่อนล้าและหิว จึงหาอาหารกิน ตู้กับข้าวมีเพียงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปให้เธอต้มกินรองท้อง เพราะเวลานี้ไม่รู้จะไปหาอาหารมาจากไหน ไม่มีใครมาช่วยเหลือ เหมือนชรันมาทิ้งเธอไว้แล้วให้เดียวดา
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 17
“ของผู้จัดการ ตอนนี้เขาย้ายไปอยู่ที่อื่น เชิญครับ” ว่าแล้วเขาก็พาเธอเดินขึ้นบันไดสามขั้น มีระเบียงน่ารักๆ พอให้นั่งจิมกาแฟยามเช้า มันคือบ้านน็อคดาวน์สำหรับคนโสดดีดีนี่เอง เธอคิด ขณะเดียวกันชรันก็เปิดประตูให้เข้าไปด้านใน สิ่งแรกที่เจอคือห้องนั่งเล่นที่รับแขกได้ มีเคาน์เตอร์สำหรับไว้วางเครื่องดื่ม และน่าจะเป็นมินิครัวด้วย อีกฝั่งคงจะเป็นห้องนอน อารมณ์เหมือนเธอเข้ามาในหอพักอันคับแคบ“ดูทำหน้าเข้า มันอาจจะเล็กกว่าห้องนอนคุณ แต่ดีกว่าไม่มีที่จะนอน” เขาว่า ขณะที่เธอมองไปรอบๆ น้ำตาเจ้ากรรมก็คลอเบ้าเสียอย่างนั้น“ขวัญขอกลับตอนนี้จะทันไหมเนี่ย”“น่าจะช้าไปแล้วล่ะครับ เดี๋ยวผมจะพาไปห้องนอน” เขาเดินนำอีกครั้ง ด้วยการเดินผ่านเคาน์เตอร์ ซึ่งมีประตูด้านขวามือ ภายในห้องก็กระทัดรัด มีเพียงที่นอนเปล่าๆ พัดลมหนึ่งตัวและตู้เสื้อผ้า“ตายแล้ว ไม่มีแอร์” เธอก็บ่นไปงั้นแหละ เพราะรู้ว่ามันขออะไรไม่ได้หรอก“ลองดูในตู้เสื้อผ้าครับ น่าจะมีผ้าปูที่นอน กับหมอนผ้าห่ม ส่วนความสะอาดก็จัดเองได้นะ เพราะถ้าจะให้ผู้ช
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 16
“ฉันจะมีแกไว้ทำไม ถ้าจัดการแทนไม่ได้ ฉันต้องหอบสังขารตัวเองไปต้อนรับลูกจ้างด้วยเหรอ”“แหม แบบผมอึ้งเลย ปกติไม่ค่อยอวดเบ่งเท่าไหร่”“วันนี้อยากเบ่งหน่อย ให้สมกับเด็กใหม่ก็เคยเบ่งและจองหองแบบนี้ไม่ใช่เหรอ”“ใช่ครับ เอ่อจะให้พักที่ไหน”“บ้านแม่ แกจัดการพาเขาทำงานได้เลย ให้พี่มลสอน รวมถึงไอ้เก้า ไอ้ต่อ แต่บอกไว้ก่อนห้ามอำนวยความสะอวดให้คุณหนูขวัญเป็นอันขาด ถ้าใครทำฉันจะหมายหัวแล้วพิจารณาไล่ออกเป็นรายๆ ไป”“โหดจัง ไม่อยากเห็นหน้าก่อนหน่อยเหรอครับ”“ฉันเห็นมาตลอดสี่ปี จะต้องเห็นอะไรอีก”“ตัวเองไม่หล่อ เลยเขินที่จะอยู่ให้เขาเห็นหน้าว่างั้น”“ตบปากตามอายุตัวเองเดี๋ยวนี้”“หึๆ บ้าใครจะตบปากตัวเอง ผมไม่หยอกแล้ว แค่นี้นะครับ”“อืม” สิ้นคำ เจ้านายก็วางสายทันที จากนั้นชรันจึงกลับมาหาของขวัญอีกครั้ง“เราไปเอากระเป๋ากัน แล้วผมจะพาไปห้องพักด้านหลัง”&
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 15
“แค่พูดมันก็ง่ายสิคะ”“แต่ก็ไม่มีอะไรยาก พ่อแม่เรากว่าจะหาเงินมาให้เขาถลุงใช้ก็ไม่ได้หาง่ายเหมือนกันครับ” ชรันว่าพร้อมกับปรายตามองก่อนจะขับรถต่อ ทว่าเธอนี่สิที่สะอึกและเถียงไม่ออก“แล้วนาย เอ่อคุณน่ะ ได้งานหรือยัง”“ก็ว่าจะขอท่านทำด้วย เผื่อมีตำแหน่งว่าง เห็นสวนองุ่นหรือยังครับ ทั้งหมดนี้แหละสวนองุ่นชิลมอนเต้” เขาบุ้ยหน้าไปตามทางให้เธอมองตาม ทว่าความเขียวขจีและทำให้เธอตื่นตาพอสมควร แปลงแต่ละแปลงได้รับการดูแลเป็นอย่างดีไม่มีหญ้ารก คนงานบางคนตัดหญ้า บางคนทำอะไรกับลูกองุ่นก็ไม่รู้เธอดูไม่ออก แต่คนงานเยอะมาก ดูแลกันทั่วถึง“สวยจัง! กว้างมาก กี่ไร่คะเนี่ย” ของขวัญถามอย่างตื่นเต้น“ประมาณ 300 ไร่ครับ”“โห! มีโรงบ่มไวน์ไหมคะ เราชิมได้หรือเปล่า เรากินองุ่นจากต้นได้ไหม”“แหม ถามเหมือนผมเป็นเจ้าของไร่เชียว ถ้านายอนุญาตก็กินได้นะครับ”&ldquo
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 14
ไอ้โจรนั้นมันขึ้นบ้านแล้วไม่ได้อะไร แต่กลับได้ร่างกายเธอบนเตียงนี้ เวลานี้เธอกำลังจะไปอยู่ที่อื่น ใจก็ดันคิดถึงเตียงนี้เสียอย่างนั้น“บ้าเอ๊ย ยัยขวัญ ทำไมลืมไม่ได้ซะที” เธอว่าให้ตัวเอง ปากก็เคยบอกว่าจะตามหาแล้วจะฆ่าให้ตายแล้วดูตอนนี้สิ ผ่านมาสี่ปีแล้วก็ยังไม่ลืมไอ้บ้านั่นเลย ไปอยู่ไร่องุ่นจะมีใครที่ใจเธอต้องการหรือเปล่านะ จะทดแทนความโหยหาได้หรือเปล่า เธอคิดถามตัวเองและนึกโกรธไปในตัว ก่อนจะหักใจแล้วเก็บผ้าต่อช่วงเวลาเดียวกันนั้นขจรก็เรียกยุพินผู้เป็นภรรยามาคุย เพราะเธอยังคงง่วนอยู่กับการเคลียร์เฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ออกมาขาย ความจริงยุพินรับสภาพไม่ได้หรอกแต่จำใจ จำเป็นและยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น แม้จะจนลงก็ดีกว่าไม่มีอะไรกิน หากกลัวอับอายเมื่อต้องออกสังคมก็ไม่ต้องออกเท่านั้นเองการปล่อยให้บุตรสาวได้เริ่มต้นทำงาน มีเงินเดือนแม้จะไม่มาก แต่มันก็ยังดีกว่าการแบมือขอเงินไปวันๆ ซึ่งไม่รู้ว่าเงินจะหมดไปเมื่อไหร่ อย่างที่ชรันบอก แถมยังมีคนฝากฝังให้มันดีสุดแล้ว ในขณะที่หลายๆ คนยังไม่มีโอกาสมาถึงแบบนี้ ท่ามกลางวิกฤตครอบครัว มันก็ยังมี
You may also like
เด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก40.5K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน67.8K viewsข่มรักเมียแต่ง
Kidsroom15.7K viewsชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.3K viewsคีย์ตรา
-BlackRoses-60 viewsTattoo Secret - เสพรอยสัก
ภูผาสีน้ำเงิน67 viewsเมื่อนางร้ายเกิดใหม่เป็นเมียหมอผีเเห่งกรุงศรีอโยธยา
Madam Hangover107 viewsเด็กเลี้ยงของภูริทัศน์
ป่าดอกท้อ1.2K views
