Mag-log inShare
บทที่ 33
Huling Na-update:
2025-07-19 14:56:25“ไม่! บอกความจริงมา คุณต้องการอะไรจากฉันกับพ่อ”
“ก็แค่ขโมยของมีค่าของนายขจรมาเป็นเจ้าของ เหมือนที่นายขจรขโมยของมีค่าของฉันไปไง” สิ้นคำของเขาทำให้เธอชะงัก อึ้งไปนิดหน่อย กำลังครุ่นคิดว่าทั้งคู่มีความหลังกันอย่างนั้นหรือ “ฉันไม่อยากเข้าใจ” “อยากเป็นอิสระไหม” เขาถามเสียงกดต่ำ ก่อนจะกระชากเธอเข้ามากอดรัดแน่นแล้วพูดข้างหู “เป็นนางบำเรอฉันทั้งวันทั้งคืนจนกว่าฉันจะเบื่อ เมื่อถึงตอนนั้นฉันอาจจะปล่อยเธอพร้อมกับสมนาคุณด้วยการซื้อโรงแรมนั่น แต่มันก็ต้องแลกกันสักหน่อยกับของมีค่าที่พ่อเธอขโมยไป เขาคืนของมา ฉันก็คืนเธอ หรือถ้าเธอจะติดใจในความอร่อยของฉัน จะอยู่ต่อก็ไม่ว่ากัน” “ไอ้คนเลว สารเลว ชั่วร้าย” “พ่อเธอมันก็ชั่ว! ฉันก็เลยต้องชั่วให้มากกว่ามัน” เขาเรียกว่ามัน แสดงว่ารู้จักพ่อเป็นอย่างดี และเกลียดพ่อสินะ เธอคิด “ด้วยการให้คุณรันเข้าไปแทรกแซงใช่ไหม” “ฉลาดแล้วนี่ แต่ถ้าคนฉลาดจริงๆ เขาจะไม่คิดหนีเพราะนั่นหมาย
Pinakabagong kabanata
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 52
“เรื่อง?” เขาถามเสียงทุ้มนุ่ม ทว่าเธอกลับเอามือชี้ไปที่หน้าอกของเขา ก่อนจะจับมือข้างขวาแล้วบังคับให้แบมือ เธอจับเอาไว้แน่นแล้วลูบไปมา มันทำให้นึกถึงคืนนั้นที่เขากำมีดเอาไว้แน่น แต่จังหวะเดียวกันนั้นเขาก็ดึงมือกลับ“ต้องการให้มันเป็นแบบจริงเหรอ ถ้าอยากฆ่าฉันจริงๆ ฉันก็ยอมเธอแล้วไง ทำไมไม่ทำ” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ปวดร้าวมากเลยทีเดียว จากนั้นจึงลุกขึ้นนั่งคุยกันดีๆ “ทำไม ฆ่าฉันเธอก็ปิดจ๊อบทุกอย่างได้ ได้เป็นอิสระ ได้กลับบ้าน ฉันไม่ให้ใครเอาเรื่องเธอก็ได้” เขากระซิบเบาลง“ขวัญไม่รู้ แล้วทำไมคุณต้องยอมด้วยล่ะ”“ฉันอยากเห็นสีหน้าคนใจร้าย อยากรู้ว่าถ้าฉันเจ็บ คนทำจะเป็นยังไงแต่ก็ได้รู้แล้ว มีอย่างที่อยากรู้เหมือนกัน” เขาพูดพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ กระทั่งหน้าผากแนบกัน“เกลียดมากไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ฆ่าเมื่อมีโอกาส” เขากระซิบเบากว่าเดิมเสียอีก“ขวัญ... ไม่รู้” เธอตอบได้แค่ไม่รู้พลาง
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 51
ผ่านไปเพียงห้านาที โดยประมาณเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ฉุดให้ของขวัญรีบเช็ดน้ำตา ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เคาะพอเป็นมารยาทเท่านั้น ประตูก็ถูกเปิดเข้ามาคือกมลนั่นเอง ของขวัญรีบฮึบแล้วกลืนน้ำตาเข้าไปไว้ในอก แต่มีหรือที่ผู้ใหญ่อย่างกมลจะดูไม่ออก ตาแดง จมูกแดงขนาดนี้“นายโทรตามให้มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ กินอะไรหรือยัง” กมลถาม ก่อนจะเหลือบมองที่จานอาหาร“เขาจะไม่เข้ามาอีกแล้วเหรอคะ”“เห็นว่ามีงานด่วนค่ะ ถ้าเข้าก็คงจะค่ำๆ มั้งคะ” กมลตอบก่อนจะนั่งที่ขอบเตียง จ้องหน้าของขวัญก่อนจะกุมมือเธอเอาไว้“ดีขึ้นบ้างไหมคะ” ประโยคคำถามนี้มันแทนได้ทุกเรื่องเลย ซึ่งมันไม่ดีขึ้น ทำให้ของขวัญร้องไห้มาอย่างอัดอั้น“พี่มล... ขวัญ ขวัญไม่ไหวแล้ว ขวัญจะทำยังไงดีคะ” เธอถามพลางร้องไห้สะอึกสะอื้น“พี่มลอยากถาม คุณขวัญทำอะไรนายเหรอคะ เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน”“วันนั้นขวัญทำผิด เขาโกรธมากเลยรุนแรงกับขวัญ ขวัญเลยอาศัยจังหวะที่เขาหลับซ่อนมีดเอาไว้”“ถามจริงๆ จะฆ่าเขาให้ตายเลยเห
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 50
เจอพิษไข้รุมเร้าตั้งแต่เย็นวานนี้ ยาวมาจนตลอดทั้งคืน มาเช้าวันนี้ค่อยยังชั่วขึ้น ของขวัญปวดหัวน้อยลง ตัวเย็นแล้วพร้อมกับร่างกายที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ร้อนและเหนียวตัวพอสมควร กระทั่งเธอลืมตาขึ้นจึงเห็นว่าอยู่ในอ้อมกอดของเขา ถ้าจะขยับออกแล้วเขาจะตื่นหรือเปล่านะ ตอนนี้ไม่อยากให้เขาตื่น อยากเงยหน้ามองให้ชัดๆ เป็นครั้งแรก เขาตัดผมโกนหนวด สะอาดสะอ้าน ปากกระจับ จมูกโด่ง คิ้วหนาเข้ม แผงอกแน่น กล้ามแขนเป็นมัดใหญ่หล่อเกินจะมาเป็นนายใหญ่ของที่นี่ หล่อเกินที่เธอจะเอื้อมถึงและคู่ควร คิดแล้วก็น้ำตาไหลอีกครั้งพลางซบหน้ากับอกกว้าง ทว่าเธอกลับเหลือบเห็นแผลบนอก เป็นรอยเย็บซึ่งแผลยังดูใหม่อยู่ เหมือนเพิ่งจะหาย ใช่มันเป็นรอยที่เธอทำ เธอเอามีดแทงเขาดีที่มันไม่ลึก แต่เลือดที่เห็นยังคงติดตาอยู่“ขวัญขอโทษ” ของขวัญลอยๆ เบาๆ พลางเอามือลูบแผลนั่น ในจังหวะเดียวกันนั้นปราชญ์ขยับตัว คลายอ้อนกอดเหมือนเมื่อยแต่ไม่ได้ตื่น ทำให้เธอได้เป็นอิสระและดันตัวออกทันที ยิ่งทำให้เห็นชัดตรงต้นแขนที่เป็นรอยมีด เขาเย็บกี่เข็มกันเนี่ย เธอคิดพลางเอามือแตะแล้วลูบเบาๆ“อืม”
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 49
เขาคิดถามตัวเอง ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหาเสื้อกร้ามกับกางเกงขาสั้น เพื่อกลับมาแต่งตัวให้กับเธอ ชุดชั้นในไม่ต้องใส่ โนบราแบบนี้แหละ เขาทำได้เช่นนี้ก็ถือว่าบุญโขแล้วเพราะไม่เคยใส่เสื้อผ้าให้ใคร เก่งแต่ถอด เสร็จแล้วเขาก็กลับออกไปด้านนอก โดยมีกมลเตรียมอาหารเอาไว้ให้คนป่วยแล้วเรียบร้อย อีกทั้งหยูกยาอีกต่างหาก“เป็นยังไงบ้างคะนายพี่ว่าจะออกมาเอายา ก็เลยทำอาหารให้ซะเลย”“เข้าไปเห็นเป็นลมอยู่ในห้องน้ำ พี่มลไม่ต้องดูแลอะไรแล้ว” เขาบอกเสียงหม่นพร้อมกับสั่งการ“งั้นพี่จะไม่รบกวนแล้ว แต่ขออย่าง นายอย่าไปไหนอีกเลยนะคะ สงสารคนตัวเล็กตัวน้อย”“นี่ไม่มีใครสงสารผมใช่ไหม” เขาถามเสียงเรียบ แต่ไม่รับปากกมลแต่อย่างใด จากนั้นเขาก็เดินไปหาชรัน ซึ่งนั่งรออยู่ตรงโซฟารับแขก ลูกน้องบางส่วนต้องทยอยออกไปรวมถึงกมลด้วย เหลือไว้แต่ชรันคนสนิทเท่านั้น ทว่าปราชญ์ไม่ได้พูดอะไร แต่กลับเดินออกนอกบ้านหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ พ่นควันออกไปอย่างเครียดๆ“อย่างที่พี่มลบอก อย่าไปไหนอีกเลยนะครับ หนึ่งอาทิตย์น่าจะเพียงพอให
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 48
ซึ่งก็เข้าใจได้แหละเป็นปกติของคนทำงาน และเช่นเดียวกัน ด้วยความเป็นลูกคุณหนู ร่างกายมันเกินจะทนกับความเหน็ดเหนื่อย ที่มันคงสะสมมานับอาทิตย์ เพราะตรากตรำทำงานหนักมาก ทำให้ของขวัญหน้ามืดเมื่อลุกขึ้นยืน ทุกอย่างหมุนติ้ว มืดและมีดาวระยิบระยับเต็มไปหมดเธอเป็นลมล้มลงไปนอนกับพื้นหญ้า“ว๊ายตายแล้ว นายรัน ยัยหนูขวัญเป็นลม” คนงานคนหนึ่งตะโกนขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปดู ชรันเห็นดังนั้นจึงวิ่งเข้าไปหาและประคองเอาไว้เช่นกัน“คุณขวัญ! ให้ตายสิ ทำงานต่อนะเดี๋ยวพาขึ้นไปข้างบนก่อน”“ค่ะค่ะ” ทุกคนรับคำ จากนั้นชรันจึงอุ้มของขวัญกลับไปที่บ้านเพื่อปฐมพยาบาล พัดวี เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าและเนื้อตัวให้ ก่อนจะเอายาดมมาจ่อจมูก“ตายจริง! คุณขวัญ!” กมลเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง“คงเหนื่อยน่ะ ฝากดูแลได้ไหม คนงานขนองุ่นอยู่จะลงไปคุมต่อ”“ค่ะค่ะ คุณรันไปเถอะ ว่าแต่...”“ว่าแต่อะไร”“ช่างเถอะค่ะ”“ถ้าฟื้นแล้วหาอะไรให้ดื่มด้วยล่ะ จะได้สดชื่น”&nb
ของขวัญ ในกรงกาม บทที่ 47
“ยังไม่เห็นเหมือนกัน เอ็งถามทำไมเหรอ ไม่เห็นอ่ะดีแล้ว เราจะได้ทำงานสะดวก ไม่งั้นสั่นประสาทกันหมดน๊า นายยิ่งดุอยู่ด้วย” “หนูก็แค่... แปลกๆ ค่ะ คนสนิทก็ไม่เห็นสักคน” “ตั้งใจทำงานเถอะอีหนู เผื่อนายมาจะได้เห็นว่าขยัน จะได้ไม่ดุ” “ค่ะ” ของขวัญรับคำสั้นๆ ก้มหน้าทำงานต่อ ท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยงๆ เธอเหนื่อยแต่เริ่มชินกับความร้อน ทุกคนทนได้เธอก็ต้องทนได้ จนกว่าจะได้รับอิสระ จนว่าปราชญ์จะได้ในสิ่งที่ต้องการ เธอไม่ควรมีปากเสียงกับคนที่สามารถฆ่าเธอและครอบครัวให้ตายทั้งเป็นได้ด้วยความจน ซึ่งแน่นอนว่าเวลานี้ปราชญ์กำลังทำ ของขวัญทำงานอย่างขยันขันแข็ง เริ่มเก็บองุ่นเป็นแล้ว และไม่สร้างความเสียหาย ทำในฐานะลูกจ้างไม่ใช่เมียหรือนางบำเรอ แต่เธอไม่เห็นปราชญ์ทั้งวัน ขณะที่เธอกลับอยู่ในสายตาของปราชญ์ตลอดเวลา เพียงแค่เขาไม่ออกไปให้เห็นเท่านั้น ในเมื่อเธอเกลียด โกรธ อยากฆ่าให้ตาย ก็งดเจอกันก่อน ส่วนเรื่องเอาเธอมาเรียกค่าไถ่กับเพชรน่ะเขารอได้ รอมาหลายปี รออีกนิดจะเป็นไร เขาจะให้เธอนั่นแหละนำเครื่องเพชรมา ทว่าตอนนี้คงจะสบายใจมากกระมังที่ไม่เห็นหน้าเขา พอช่วงเย็นเ
Maaari mong magustuhan
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋79.7K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์23.8K viewsมีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
จันทร์ส่องแสง17.0K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย33.3K viewsบอสร้ายกระหายรัก
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.6K viewsปราบพยศหงส์
M. Wanisa 448 viewsพันธะร้ายแสนรัก
นงพะงา 637 viewsSiRen เงือกสาว ผจญภัย
จันตรา313 views
