Mag-log inShare
3 - ยินดีต้อนรับ
Huling Na-update:
2024-11-26 17:29:34Talk เอิงเอย
เวลาผ่านมาจนถึงวันที่ฉันต้องไปเรียนต่อที่อังกฤษในฐานะนักศึกษาทุน มันคือครั้งแรกที่เด็กผู้หญิงบ้านจน ๆ อย่างฉันจะได้นั่งเครื่องบินทำเอาตื่นเต้นจนแทบนอนไม่หลับ “โอมดูแลยายดี ๆ ด้วยนะ พี่จะโทรมาหาเรื่อย ๆ” ฉันบอกน้องชายของตัวเอง ตอนนี้โอมเรียนอยู่ม.ปลาย “ครับ ผมจะดูแลยายเองพี่ไม่ต้องห่วง” น้องชายฉันเป็นคนที่ว่าง่ายไม่ดื้อไม่ซน “ยายหนูต้องไปแล้วนะคะอีกนานเลยกว่าจะได้กลับมาที่ไทย หนูสัญญานะคะว่าถ้าเรียนจบแล้วหนูจะทำงานเก็บเงินให้ได้เยอะ ๆ แล้วเราไปอยู่บ้านหลังใหม่กันนะยาย” “เดินทางปลอดภัยนะหลาน ตั้งใจเรียน ยายรอใบปริญญาของหลานอยู่ที่บ้านนะ” ยายยกมือขึ้นมาลูบศีรษะของฉัน ทำเอาเกือบจะร้องไห้เพราะที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กจนโตฉันไม่เคยห่างจากยายไปไหนเลย แต่วันนี้ต้องข้ามน้ำข้ามทะเลไปในที่ที่แสนไกล “หนูจะตั้งใจเรียนเอาใบปริญญามาให้ยายนะคะ” ฉันกอดยายกับน้องชายแน่น ที่เลือกสอบชิงทุนก็เพราะว่าอยากให้ตัวเองได้มีทางเลือกในชีวิต การเรียนจบต่างประเทศอาจจะเปิดโอกาสในด้านทำงานได้มากกว่าหลังจากที่ร่ำลายายกับน้องชายแล้วฉันก็เดินออกมาจากบ้านเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่สนามบิน ชะเอมกับมีนมารอที่สนามบินก่อนแล้ว
“ยัยเอยทางนี้” มีนยกมือขึ้นโบกไปมาให้ฉันที่กำลังเดินลากกระเป๋าอยู่แบบเลิ่กลักได้มองเห็น พอเห็นเพื่อนก็รีบไปหาทันที “ทำไมแกมาช้าจัง” ชะเอมถาม “บอกลายายกับน้องอยู่นะสิ เศร้าจัง บางทีฉันก็รู้สึกว่าอยากจะทิ้งโอกาสนี้แล้วกลับมาเรียนที่ไทยคอยดูแลยาย” “แกจะบ้าเหรอ! ทั้งที่ตัวเองตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อสอบชิงทุนไปเป็นนักศึกษาแรกเปลี่ยนที่ต่างประเทศแท้ ๆ ไหนบอกว่าอยากมีชีวิตดี ๆ ไง” “นั่นสิ! ขายังไม่ทันจะก้าวขึ้นเครื่องบินเลยท้อซะแล้ว นี่! ไม่กลัวหรือไงว่าจะเจอไอ้โรคจิตนั่นสักวัน แกลืมไปแล้วเหรอ” พอได้ยินมีนพูด ขนทั้งตัวของฉันมันก็ลุกซู่ เรื่องราวที่ฉันถูกลักพาตัวไปเมื่อเดือนก่อนมันทำให้ฉันใช้ชีวิตอย่างวาดระแวง แถมพักหลังมานี้มีใครก็ไม่รู้ชอบเดินผ่านไปมาหน้าบ้าน แถมยังมาด้อม ๆ มอง ๆ น่ากลัวมากเลย “แกพูดแบบนี้ฉันกลัวนะ” “ไปกัน ได้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว” ชะเอมมองดูนาฬิกาแล้วพูดขึ้น “ดะ เดี๋ยว ขะ ขาฉันสั่น” ฉันจับแขนเพื่อนทั้งสองเอาไว้ ขามันสั่นอยู่จริง ๆ “เราสามคนก็ไม่มีใครเคยขึ้นเครื่องบินกันสักคนแกอย่ากลัวเลย ประสบการณ์ชีวิต ไปค่ะ” ชะเอมกับมีนพากันฉุดลากฉัน บอกเลยว่าตอนขึ้นมาบนเครื่องบินฉันอยากจะขอยานอนหลับจากพนักงานมากินมาก อยากหลับยาว ๆ ไปจนถึงที่อังกฤษเลย ตอนนี้มันแทบกลั้นหายใจ หัวใจเต้นรัว ๆใช้เวลาอยู่บนเครื่องเป็นวัน ๆ กว่าจะบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาถึงอังกฤษ ในที่สุดเราสามคนก็มาถึงสักที
เรื่องภาษาฉันกับเพื่อนพูดได้อยู่แล้วเราไม่ได้กังวลอะไร มาถึงเราก็มารอคนที่จะมารับไปที่พัก รอไม่นานก็มีผู้ชายใส่ชุดสูทเดินมาพร้อมกับช่อดอกไม้ “สวัสดีครับผมคือตัวแทนของคุณธนดลมารับพวกคุณไปที่พัก เราจัดเตรียมโรงแรมไว้สำหรับพวกคุณสามคนเรียบร้อยแล้ว” ฉันกับเพื่อนพากันเบิกตากว้าง ให้เราพักอยู่ที่โรงแรมเลยเหรอ ทั้งที่เราเป็นแค่นักศึกษาแลกเปลี่ยนเองแท้ ๆ “ของคุณเอิงเอยครับ” ดอกไม้ช่อนั้นถูกยื่นมาตรงหน้าของฉัน ไม่ใช่แค่ฉันที่ตกใจชะเอมกับมีนก็ตกใจไม่แพ้กัน “ขะ ของเอยเหรอคะ” ฉันรับกุหลาบช่อนั้นมาด้วยความงุนงง ก่อนจะมองเห็นการ์ดเลยหยิบขึ้นมาอ่าน ในการ์ดเขียนแค่คำสั้น ๆ ว่า ยินดีต้อนรับ คงจะเป็นของที่จัดเตรียมไว้สำหรับนักศึกษาแลกเปลี่ยน “ผมจะพาคุณสามคนไปที่โรงแรม ส่วนคุณเอิงเอยเย็นนี้ต้องไปเจอคุณเพลิงนะครับ” “คะ ?” ฉันขมวดคิ้วเพราะไม่เข้าใจ ใครคือเพลิงแล้วทำไมฉันต้องไปเจอเขาด้วย “ไม่มีอะไรต้องกังวลหรอกครับสบายใจได้ คุณเพลิงคือลูกชายของคุณธนดลที่มอบทุนการศึกษาให้คุณ” “ละ แล้วทำไมเอยถึงได้ไปเจอเขาแค่คนเดียวล่ะคะ” “นายไม่ชอบเจอคนเยอะ ๆ เลยนัดให้ไปเจอทีละคนครับ แค่พูดคุยทำความรู้จัก” “อ๋อค่ะ” ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจแต่ฉันก็แสร้งพยักหน้าเหมือนเข้าใจ เพราะเขาเป็นเจ้าของทุน เป็นคนให้ชีวิตใหม่ฉันถึงไม่สามารถขัดอะไรได้
Pinakabagong kabanata
(ของหวง) มาเฟีย BAD BAD GUY - 112 จบบริบูรณ์
ผู้ชายที่ชื่อลีวายมารับมิลินจริง ๆ เหมือนทั้งสองจะมีปัญหากัน แต่สุดท้ายมิลินก็ยอมกลับไป ไม่สิไม่ใช่ยอม เรียกว่าจำใจมากกว่า“ผู้ชายคนนั้นนิสัยเหมือนเฮียไม่มีผิด”คุณเฟยขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดของฉันก่อนจะถาม “ยังไง?”“ก็เป็นพวกดุร้ายแถมยังชอบบังคับ ดูท่าทางแล้วคงจะใจร้ายมาก ๆ มิลินถึงได้ไม่อยากเข้าใกล้แบบนั้น”“นั่นมันฉันในเมื่อก่อน ไม่ใช่ตอนนี้สักหน่อย”“ถ้าเฮียกลับมาทำนิสัยแบบนั้นหนูจะหอบลูกหนีไปไกล ๆ เลยคอยดูสิ”คุณเฟยดึงตัวฉันมาสวมกอดแน่นแล้วถอนหายใจเบา ๆ “ฉันจะเป็นสามีที่ดีของเธอ… แต่ตอนนี้เรามาทำเรื่องที่ค้างไว้กันต่อดีกว่านะ”“ทะ... ทำได้จริง ๆ ใช่ไหมคะ” ค่อนข้างกังวลเพราะฉันก็ศึกษามาบ้างว่าการมีเพศสัมพันธ์เสี่ยงต่อการแท้ง“ได้สิ ฉันจะค่อย ๆ ทำ”“รอคลอดก่อนแล้วเราค่อยทำ…”“ถ้าต้องให้รอนานขนาดนั้นก็ตัดของฉันทิ้งไปเลยดีกว่า”“หือ! นี่ถึงขนาดยอมตัดทิ้งเลยเหรอคะ” ฉันยกมือขึ้นมาป้องปากทำตาโต“ฉันแค่พูดประชด!!”คุณเฟยทำหน้าตึงใส่ จากนั้นก็อุ้มฉันพาเดินขึ้นบันไดไปบนชั้นสอง#ภายในห้องคุณเฟยวางฉันลงบนเตียงพร้อมกับขึ้นมาคร่อม แต่พอจะถูกถอดเสื้อผ้าฉันก็รีบรั้งมือหนาเอาไว้“ทำไม?”“หนูขอทำ
(ของหวง) มาเฟีย BAD BAD GUY – 111
สีหน้าที่ดูเหมือนจะโกรธจริงจังของคุณเฟยทำให้ฉันแอบรู้สึกผิดไม่น้อย แต่ทำยังไงได้บอกมิลินไปแล้วนี่นา“ยะ... อย่าดุหนูสิคะ เดี๋ยวถ้ามิลินกลับหนูจะจัดชุดใหญ่ให้นะคะ ^_^”“ฉันต้องการ… ตอนนี้”“ตอนนี้ไม่ได้เพื่อนหนูมาเฮียเข้าใจหน่อยสิ”“เธอทำกับฉันเกินไปแล้วนะน้ำอิง”“นะคะ หนูสัญญาว่าจะไม่ทำให้เฮียผิดหวัง ^_^”“ครึ่งชั่วโมง ฉันให้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมง”“รับทราบค่ะ ^_^”“ถ้าเกินครึ่งชั่วโมงฉันจะไปอุ้มเธอขึ้นห้อง”คุณเฟยพูดทิ้งท้ายพร้อมกับถอนหายใจหนัก ๆ แล้วลุกขึ้นจากตัวฉัน จากนั้นก็หยิบเสื้อผ้ามาใส่ ฉันเองก็รีบแต่งตัวเพราะมิลินโทรมาสามสายแล้วหลังจากใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยฉันก็เดินมารับมิลินที่หน้าประตูบ้าน“ทำไมจู่ ๆ ถึงมาหา…”“น้ำอิง อึก~”มิลินโผล่เข้ากอดฉันแล้วร้องไห้โฮออกมา ทำเอาฉันทำตัวไม่ถูก“มิลินเป็นอะไร เธอร้องให้ทำไม”“ฉัน อึก~ ฉันรู้สึกแย่จัง ฉันไม่อยากอ่อนแอต่อหน้าเธอแบบนี้เลยน้ำอิง อึก~”“เข้าไปคุยกันข้างในบ้านดีกว่านะ” ฉันดันกอดออก มิลินพยักหน้าแล้วเดินตามฉันมาที่ห้องรับแขกฉันไม่รู้จะเริ่มปลอบเพื่อนยังไงดี ไม่รู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอร้องไห้หนักขนาดนี้ มิลินเอาแต่พูดว่าตัวเ
(ของหวง) มาเฟีย BAD BAD GUY – 110
คุณเฟยผละใบหน้าขึ้นแล้วมองฉันตาหวานเยิ้ม ก่อนจะใช้นิ้วเกลี่ยวนไปมาตรงพวงแก้มของฉันเบา ๆ“เจ้าเล่ห์”“ฉันเจ้าเล่ห์แบบนี้แล้วเธอจะรับมือยังไง”“หนูจะ… รับมือยังไงดีน้า” ฉันใช้มือดันตัวเองลุกขึ้นนั่งแล้วถอดเสื้อออก ภาพที่เห็นทำให้คุณเฟยยิ้มอย่างพอใจคุณเฟยจับปลายคางฉันเงยขึ้นเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ก้มลงมาจูบอย่างดูดดื่ม ลิ้นสากค่อย ๆ สำรวจไปจนทั่วภายในโพรงปาก ความนุ่มนวลทำให้ฉันเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสนี้ในขณะที่จูบกันอย่างดูดดื่มคุณเฟยก็ค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองไปด้วย แล้วถอดเสื้ออกทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีถึงแม้เสื้อตัวนั้นราคาจะแพงขนาดไหนเสื้อผ้าที่อยู่บนร่างกายของเราทั้งคู่ถูกถอดออกไปทีละชิ้น ๆ จนไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียวยอมรับว่าตอนนี้ฉันกำลังเขินสายตาของคุณเฟยที่กำลังมองเรือนร่างของฉันอยู่แบบไม่กะพริบตา“เฮียมองแบบนี้หนูก็เขินเป็นนะคะ”“ภรรยาของฉันสวยขนาดนี้ ไม่ให้มองได้ยังไง”พูดจบคุณเฟยก็ค่อย ๆ ดันตัวเองลงมาตรงกลางระหว่างขาแล้วก้มหน้าลง ฉันจึงรีบใช้มือปิดตรงนั้นของตัวเองเอาไว้“ฮะ... เฮียจะทำอะไรเหรอคะ”“ฉันกำลังจะทำให้เธอมีความสุข”คุณเฟยจับมือที่ฉันเอาปิดตรงนั้นของตัวเองออกไปให้
(ของหวง) มาเฟีย BAD BAD GUY – 109
ฉันได้แต่ถามตัวเองว่าตอนนี้กำลังฝันอยู่หรือเปล่า นี่ไม่ใช่ความฝันใช่ไหม คำพูดเมื่อครู่นี้หมายความว่า… ท่านยอมรับฉันแล้วอย่างนั้นเหรอแทบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน เหมือนก่อนหน้านี้ไม่นานท่านยังไม่มีท่าทียอมรับฉันเลย จู่ ๆ พูดแบบนี้มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆคุณเฟยเอามือมากุมมือฉันไว้เราสองคนต่างยิ้มให้กัน ความทุกข์ในใจที่ทำให้คิดมากมานาน วันนี้ทุกอย่างถูกปลดล็อกแล้ว ไม่มีเรื่องต้องคิดมากอีกต่อไปแล้ว“ขอบคุณครับพ่อ ขอบคุณที่ยอมรับผู้หญิงที่ผมรัก”“แกเลือกแล้วฉันจะขัดอะไรได้ อย่างน้อยเมียแกก็ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าไม่ได้เห็นแก่เงิน เพราะไม่ว่าฉันจะพยายามเสนอเงินมากมายเท่าไรเมียแกก็ไม่ยอมรับ”ฉันยิ้มแห้ง ๆ หลังจากได้ยินคำที่ท่านพูด เพราะตอนแรกฉันก็ขายตัวแลกเงิน ถ้าท่านรู้เบื้องหลังต้องไล่ฉันตะเพิดแน่ ๆ เลยท่านละสายตาจากคุณเฟยมาโฟกัสฉันแทน แล้วถาม “ฉันรู้มาว่าเธอไม่มีญาติที่ไหน ใช่หรือเปล่า”“ค่ะ” เอาเข้าจริงพอถูกยอมรับแล้วมันทำให้รู้สึกเกร็งมาก ๆ“ถ้าอย่างนั้นฉันจะคุยเรื่องค่าสินสอดกับเธอเลยก็แล้วกัน”“… ค… ค่าสินสอดเหรอคะ”“อืม เธออยากได้เท่าไรบอกมาสิ”“เอ่อคือหนูว่าไม่ต้อง…” กำลังจะปฏิเสธแต
(ของหวง) มาเฟีย BAD BAD GUY – 108
ตรงหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่หัวใจดวงน้อย ๆ ของฉันเต้นแรงอย่างไม่มีทีท่าว่าจะเบาลง ก่อนหน้านี้ถึงจะมีความกล้าแต่ทว่าพอถูกพ่อของคุณเฟยเชิญมาที่บ้านด้วยตัวเองก็ถึงกับทำตัวไม่ถูก“เป็นอะไรไปมือเย็นเฉียบเชียว” คุณเฟยหันมาถามหลังจากที่จับมือของฉัน“หนู... หนูรู้สึกตื่นเต้นแล้วก็กลัว…” คุณเฟยจับปลายคางของฉันให้หันมา จากนั้นเขาก็ก้มลงมาจูบฉันตกใจรีบผละตัวออกแต่ถูกฝ่ามือหนารั้งท้ายทอยเอาไว้แล้วกดจูบลงมาหนัก ๆ“จะทำอะไรก็ไว้หน้าฉันด้วย ไม่รู้จักอายบ้างรึไง” เสียงทุ้มท้วงขึ้นมาอย่างไม่ชอบใจ ฉันกับคุณเฟยจึงรีบผละตัวออกจากกัน“คะ... คุณท่านสวัสดีค่ะ” ฉันรีบยกมือสวัสดีแล้วก้มหน้าไม่กล้าสบตา“ถ้าฉันไม่โทรไปบอกให้แกมา แกก็คงไม่โผล่หัวมาใช่ไหม”“ครับ”“ตาเฟย!!”“เฮีย” เห็นว่าคุณท่านเริ่มมีอารมณ์ฉันจึงรีบหันมาท้วงคุณเฟย ไม่อยากให้พ่อกับลูกมีปากเสียงกันไปมากกว่านี้ฟังจากคำพูดแล้วคุณท่านคงไม่ยอมรับฉันง่าย ๆพอท้องแล้วรู้สึกว่าตัวเองหวั่นไหวกับอะไรง่าย ๆ มากกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยคุณเฟยถอนหายใจเบา ๆ ข่มอารมณ์ก่อนจะถาม “ให้ผมมาทำไมครับ”“ตามฉันมา”คุณท่านเดินนำเราสองคนเข้าไปในตัวบ้าน ส่วนฉันกับคุณเฟยเรามองหน้าก
(ของหวง) มาเฟีย BAD BAD GUY – 107
ผ่านไป 2 อาทิตย์ฉันแพ้ท้องหนักพอสมควร แค่ได้กลิ่นอาหารก็คลื่นไส้กินอะไรก็อ้วกออกจนหมด โชคดีที่คุณเฟยคอยอยู่ดูแลตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง กลิ่นหอมจากตัวคุณเฟยทำให้อาการที่ฉันเป็นทุเลาลงบ้าง“กูสั่งให้ซื้อมะม่วงเปรี้ยวแต่มึงซื้อมะม่วงหวานมา อยากตายรึไงฮะ!!”“ขอโทษครับนายผมจะไปซื้อให้ใหม่เดี๋ยวนี้ครับ”“กูให้เวลาสิบนาทีถ้ายังไม่กลับมากูไล่มึงออก”เสียงคุณเฟยตวาดลูกน้องดังก้อง พักนี้เขาหงุดหงิดง่ายมาก ๆ แล้วก็ชอบกินของเปรี้ยวเป็นที่สุด“แค่ซื้อมาผิดไม่เห็นต้องดุเขาขนาดนั้นเลยเฮีย” ฉันเดินมากอดแขนคุณเฟยที่กำลังหงุดหงิดอยู่ แต่พอหันมามองฉันสายตาที่เคยเกรี้ยวกราดก็เปลี่ยนเป็นละมุนทันที“ถ้าไม่ดุมันก็จะเคยตัว”“แล้วถ้าหนูทำผิดล่ะคะ”“ฉันก็จะลงโทษเธอทั้งคืน”“…” ที่เงียบไม่โต้ตอบเป็นเพราะฉันกำลังเขินจนทำตัวไม่ถูก ใบหน้าร้อนผ่าวเอามาก ๆ กับคำพูดเมื่อครู่ของคุณเฟยพอห่างหายจากเรื่องบนเตียงไปนาน ๆ ได้ยินคำพูดอย่างว่าเมื่อไรใจมันหวิว ๆ ร้อนวูบวาบไปทั้งตัวทุกที“คิดอะไรอยู่หน้าแดงเชียว”“นะ... หนูไม่ได้คิดเรื่องสิบแปดบวกนะ”“หืม? ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ”“…” ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย บ้าที่สุดเลยตอนนี้คุณ
Maaari mong magustuhan
พลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol14.2K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ52.2K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋77.9K viewsขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C29.1K viewsเคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า
วราไรซ์718 viewsดวงใจ คิมหันต์
โอชิม่อน35 viewsรอยรักเชลยอสูร
มณีมายา/แอล/รมตี251 viewsวราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม
MoonDust148 views
